Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8.03.2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł.,., na podstawie ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i ustawy z dnia 19.12.2008 o emeryturach pomostowych po rozpatrzeniu wniosku z dnia z 7.02.2024 r. odmówił S. K. prawa do emerytury pomostowej, ponieważ wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat.

Zakład uwzględnił do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych okres zatrudnienia od 18.06.1997 do 31.12.2008 oraz od 2.01.2024 do 31.01.2024 z wyłączeniem zwolnień lekarskich i urlopu bezpłatnego 11 lat 2 miesiące i 8 dni.

Zakład nie uwzględnił do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych okresów: od 23.07.1981 do 31.01.1992 ponieważ pracodawca w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 15.12.1999 podał stanowiska pracy niezgodnie z wykazem działem pozycja i punktem zarządzenia resortowego ministra pod którego podlega zakład pracy

Okresy pracy w warunkach szczególnych przypadające do 31.12.2008 stwierdza zakład pracy w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do zarządzeń resortowych lub w świadectwie pracy. Zakład pracy wystawiając świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, na podstawie posiadanej dokumentacji, ma obowiązek określić rodzaj wykonywanej pracy, ściśle według wykazu stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. oraz podać stanowisko pracy zgodnie z wykazem , działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego lub uchwały lub powołać na przepisy ustawy o emeryturach pomostowych.

W przypadku zmiany nazewnictwa stawiska pracy – w stosunku do nazwy wymienionej w resortowych aktach prawnych bez zmiany rodzaju faktycznie wykonywanej na tym stanowisku pracodawca powinien podać w świadectwie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze:

- nazwę obecną będącą odpowiednikiem nazwy podanej w zarządzeniu lub w uchwale

- przyczynę zmiany nazewnictwa ( np. zmiana w taryfikatorze)

- określić czy wskazana nazwa stanowiska pracy odpowiada pod względem rodzaju wykonywanej pracy i zakresu obowiązków pracownika stanowisku wymienionemu w załączniku zarządzenia resortowego.

W przypadku likwidacji zakładu pracy w postepowaniu o ustalenie uprawnień do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dopuszczalne są jako środki dowodowe - kserokopie dokumentów potwierdzające okresy takiej pracy sporządzane przez archiwa na podstawie posiadanej przez nie dokumentacji osobowej ( angaże , umowa o pracę , przeszeregowania kartoteki itp

Jednocześnie Zakład podał, że na podstawie dowodów dołączonych do wniosku, przyjął za udowodnione okresy nieskładkowe w ilości 1 lat 7 miesięcy, 28 dni, składkowe w ilości 43 lat, 7 miesięcy, 15 dni, co sumarycznie dało staż w ilości 45 lat, 3 miesięcy, 13 dni, a nadto staż w szczególnych warunkach w ilości 11 lat 2 miesięcy i 8 dni.

/ decyzja k. 31 akt ZUS/

Od powyższej decyzji złożył odwołanie wnioskodawca S. K. domagając się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu wskazanego stanowiska podniesiono iż wbrew zapatrywaniu organu ubezpieczony legitymuje się 15 letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Wskazał iż w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w okresie 23.09.1981 do 31.01.1992 pracował w tym charakterze na stanowisku monter wodno - kanalizacyjny. Podkreślił iż nie może ponosić odpowiedzialności za błędy formalne jakie popełnił pracodawca wystawiając mu świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Wskazał tez iż sprostowanie tego świadectwa obecnie jest niemożliwe z uwagi na fakt likwidacji zakładu pracy.

/ odwołanie k 3-6/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację z zaskarżonej decyzji. Organ wskazał iż stanowisko monter oraz monter wodno- kanalizacyjny na których wnioskodawca pracował w spornym okresie nie są tożsame ze stanowiskiem monter instalacji sanitarnych i grzewczych wskazanym w wykazie A dział V poz 1 pkt 6 załącznika nr 1 Zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z 1.08.1983 na który powołano się w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionym wnioskodawcy .

/ odpowiedź na odwołanie k. 20-21 /

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił, co następuje:

Wnioskodawca S. K. urodził się (...)

/ bezsporne/

W okresie od 23.09.1981 do 31.01.1992 wnioskodawca był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Ł. na stanowisku monter- wodno kanalizacyjny. W okresie od 6.01.1983 do 13.12.1984 wnioskodawca odbył zasadniczą służbę wojskową. Po odbyciu służby wojskowej podjął prace od 8.01.1985 r. W okresie od 21.06- 31.12.1991 ww korzystał z urlopu bezpłatnego.

/ bezsporne dokumentacja osobowa w tym umowy o pracę i angaże k. 9-19, świadectwo pracy k. 5 akt kapitałowych ZUS/

Wnioskodawca legitymuje się świadectwem wykonywania prac w warunkach szczególnych z dnia 15.12.1999 r. wystawionym przez Zakład Usługi Administracji przy (...) Urzędzie Wojewódzkim w Ł. Archiwum Zakładowe w którym wskazano iż w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Ł. w okresie od 23.09.198 do 31.01.1992 w ww okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę wodno - kanalizacyjny w oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach na stanowisku monter kanalizacyjny wymienionym w wykazie A dział V poz 1 pkt 6 stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów budowlanych z dnia 1.08.1983 w sprawie wykazu stanowisk pracy z zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i (...) Budowlanego na których sa wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty (Dz.Urz (...) Nr 3 poz 6).

/ świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 7 i k 4 akt ZUS

W okresie spornego zatrudnienia wnioskodawca pracował zawsze jako monter wodno- kanalizacyjny zajmował się układaniem rur wodnych jak i kanalizacyjnych w głębokich wykopach przy budowie jak i naprawach. Wykopy miały minimum 2 m i więcej. Prace te wykonywał stale w pełnym wymiarze czasu pracy. Taka samą prace wykonywał zarówno przed jak i po odbywaniu zasadniczej służby wojskowej. Poza wykazanym w świadectwie urlopem bezpłatnym nie miał żadnych przerw w pracy nie było żadnych przestojów. W pracy nosił odzież ochronną rękawice i buty. Otrzymywał posiłki regeneracyjne. Prace na analogicznych zasadach wykonywał w kolejnych zakładach pracy, którą ZUS kwalifikował jako wykonywaną w szczególnych warunkach.

/ zeznania wnioskodawcy protokół z rozprawy z dnia 1.07.2024 r. 00:01:26-00:09:15 /

W dniu 07.02.2024 r. wnioskodawca wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej.

/okoliczności bezsporne, a nadto wniosek k.1 – 4 akt ZUS/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. uwzględnił wnioskodawcy staż pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w wymiarze 11 lat 2 miesięcy i 8 dni. Jednocześnie wnioskodawca legitymuje się łącznym stażem wynoszącym 45 lat 3 miesiące i 13 dni.

/ bezsporne/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS, w szczególności na podstawie dostępnej dokumentacji osobowej obejmującej sporny okres zatrudnienia wnioskodawcy, a także na podstawie przesłuchania wnioskodawcy. Złożone w niniejszej sprawie zeznania były wiarygodne, spójne i znajdowały potwierdzenie w zachowanej dokumentacji osobowej. Wartość dowodowa zeznań nie była kwestionowana przez organ rentowy. Stanowiły one tym samym wiarygodne źródło dowodowe.

S ąd Okręgowy w Ł. zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Warunki nabywania prawa do emerytury pomostowej określa ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 164), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 roku.

Podkreślić należy, że ustawa o emeryturach pomostowych zastąpiła przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS określające zasady przyznawania emerytur w niższym wieku pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze nowymi regulacjami określającymi zasady nabywania wcześniejszych emerytur z tytułu tego rodzaju pracy. Najogólniej rzecz ujmując celem tej ustawy jest ograniczenie kręgu uprawnionych do emerytury z powodu pracy w szczególnych warunkach pracy lub w szczególnym charakterze do mniejszej liczby sytuacji uzasadnionych rzeczywistą koniecznością przejścia na emeryturę przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w których oczekiwania osób, które rozpoczęły wykonywanie takiej pracy na starych zasadach, na wcześniejsze przejście na emeryturę powinny zostać zaspokojone. Ustawa ma charakter przejściowy, ograniczając prawo do uzyskania emerytury pomostowej do osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., które pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) rozpoczęły przed 1 stycznia 1999 r. (art. 4 pkt 5 ustawy). Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny emerytura pomostowa ma być „pomostem między dotychczasowym systemem z licznymi możliwościami przechodzenia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym i nowym systemem, w którym tego typu rozwiązania będą wyjątkiem” (uzasadnienie wyroku z dnia 16 marca 2010 r., K 17/09, (...) 2010 nr 3, poz. 21). Wskazany wyżej cel ustawy realizują w najbardziej widoczny sposób jej przepisy określające przesłanki nabycia emerytury pomostowej.

Zgodnie z art. 4 ustawy prawo do emerytury pomostowej, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.,

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat,

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn,

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn,

5. po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3,

Z art. 4 wynika, że jakkolwiek w świetle art. 4 pkt 2 i 5 w związku z art. 3 ust. 7 ustawy, do wymaganego przez ustawę stażu przypadającego przed dniem jej wejścia w życie, tj. przed 1 stycznia 2009 r., wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu zarówno art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jak i art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, to właściwego ograniczenia do zamierzonego przez ustawodawcę kręgu osób uprawnionych do emerytury pomostowej dokonuje konieczność spełnienia przesłanki z art. 4 pkt 6. Wymaganie to spełnia zasadniczą funkcję eliminacyjną, ograniczając ostatecznie prawo do emerytury pomostowej do kręgu osób wykonujących pracę kwalifikowaną jako szczególną w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawa o emeryturach pomostowych .

Możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje art. 49 ustawy według którego prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1. po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2. spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3. w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Przytoczony przepis zmienia wymagania konieczne do uzyskania emerytury pomostowej dla osób niespełniających warunku z art. 4 pkt 6 ustawy, zwalniając je z konieczności wykonywania po 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy, jednakże wprowadza w to miejsce wymaganie, aby ubiegający się o rozważane świadczenie spełniał w dniu wejścia w życie ustawy (1 stycznia 2009 r.) warunek posiadania co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3. Warunek ten został jasno wyrażony, wynika wprost z literalnego brzmienia art. 49 pkt 3 ustawy i jest zgodny z jej celem.

Stosownie do powołanego przepisu, prawo do emerytury pomostowej może nabyć również osoba, która po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3, jednakże w dniu wejścia w życie ustawy miała okres wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze z tym, że praca ta musi być pracą w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu nowych przepisów tj. art. 3 ust. 1 i 3 Ustawy pomostowej. (vide m.in. wyrok SA w Lublinie z 13.03.2014 r., III AUa 1531/13, opubl. LEX nr 1441422, wyrok SA w Katowicach z 27.02.2014 r., III AUa 1045/13, opubl. LEX 1439028, wyrok SA w Szczecinie z 14.01.2014 r. III AUa 577/13, opubl. LEX 1441543, wyrok SA w Białymstoku z 09.01.2014 r., III AUa 705/13, LEX 1415788, wyrok SN z 04.12.2013 r. II UK 159/13, opubl. LEX nr 1405231, wyrok SA w Gdańsku z 07.11.2013 r., III AUa 343/13).

Należy podkreślić, iż jedynie łączne spełnienie wszystkich przesłanek uprawnia do uzyskania prawa do wskazanej emerytury. Przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych muszą być spełnione łącznie. Oznacza to, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt III AUa 252/12 wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, III AUa 1664/12). Innymi słowy nie spełnienie jednej z przesłanek wymienionych w art. 4 lub 49 cytowanej ustawy pozbawia wnioskodawcę prawa do emerytury pomostowej.

W niniejszym postępowaniu niesporne było, iż wnioskodawca, który wiek 60 lat osiągnął w dniu 6.11.2022 roku, udowodnił niespornie 45 lata 3 miesiące i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych, okres pracy w szczególnych warunkach przypadający po dniu 31 grudnia 2008 r. w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy o emeryturach pomostowych .

Organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnił jednak warunku określonego w art. 4 pkt 2 i 5 nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i3 niniejszej ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy emerytalnej.

Stosownie zaś do treści art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1251), ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 punkt 1. Za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia (§ 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dz. U. z 1983 roku nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz A wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

W świetle § 2 ust. 1 i 2 tegoż rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przy czym powyższe okoliczności pracownik jest obowiązany udowodnić (wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 15 grudnia 1997 roku II UKN 417/97; 15 listopada 2000 roku II UKN 39/00). Okresy takiej pracy stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według określonego wzoru, lub świadectwie pracy (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Regulacja § 2, statuująca ograniczenia dowodowe i obowiązująca w postępowaniu przed organem rentowym, nie ma jednak zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym zeznaniami świadków (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 maja 1985 roku, III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 1984 roku, III UZP 6/84).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu ww przepisów nie uwzględnił okresu zatrudnienia 23.09.1981 do 31.01.1992 ponieważ w świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych z 15.12.1999 ponieważ podano stanowisko pracy niezgodnie z wykazem działem pozycja i punktem zarządzenia resortowego ministra pod który podlega zakład pracy

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało jednoznacznie, że w spornym okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Ł. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace montera wodno -kanalizacyjnego układając rury w głębokich wykopach.

Przy czym należy mieć na uwadze, że dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2011 r. I UK 393/10).

Wskazać należy, iż analiza treści wykazu A do powołanego rozporządzenia z dnia 7 lipca 1987 r. wskazuje, że wymienione w poz. 1 Roboty wodnokanalizacyjne oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach działu V W budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych, są pracą w szczególnych warunkach. Ponadto w świetle załącznika Nr 1 do zarządzenia Nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez (...), na których, są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz wzrostu emerytury lub renty (Dz.Urz. MB i (...) Nr 3 poz. 6) pracą w takich warunkach jest praca w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych tj. Roboty wodno-kanalizacyjne oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach na stanowisku 6. monter instalacji sanitarnych i grzewczych - wykaz A, dział V poz. 1 pkt. 6.

W ocenie Sądu Okręgowego analiza zgromadzonego materiału dowodowego daje podstawę do stwierdzenia, iż wnioskodawca będąc zatrudnionym we wskazanym zakładzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy taka pracę właśnie wykonywał

Przy czym należy pamiętać, iż o określonych skutkach prawnych wykonywania pracy w warunkach szczególnych stanowi ustawa oraz utrzymane jej przepisami (art. 32 ust. 4 ustawy o e. i r. z FUS) rozporządzenie z dnia 7 lutego 1983 r. Zarządzenia resortowe traktowane są tylko jako wykazy prac wykonywanych w szczególnych warunkach i mają one znaczenie, o ile są dostosowane do treści załącznika do rozporządzenia i stanowią jego uszczegółowienie, poprzez bardziej ścisłe ustalenie stanowisk pracy (por wyroki SN: z dnia 20 października 2005 r., I UK 41/05, OSNP 2006/19-20/306, z dnia 9 maja 2006 r., II UK 183/05, LEX nr 1001301).

Sąd przy tym nie traci z pola widzenia, iż w okresie od od 6.01.1983 do 13.12.1984r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Podkreślić należy, że czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu uprawniającego do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Takie doliczenie jest możliwe tylko wówczas, gdy zainteresowany podjął prace w szkodliwych warunkach w ciągu 30 dni od opuszczenia wojska. /II UK 188/18 - postanowienie SN - Izba Pracy z dnia 29-05-2019/

Nadto okres służby wojskowej dla żołnierza zatrudnionego przed powołaniem do czynnej służby wojskowej w warunkach szczególnych, który po zakończeniu tej służby podjął zatrudnienie w tych samych warunkach, jest nie tylko okresem służby w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ale także okresem pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (t.j.Dz.U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zalicza się go więc nie tylko do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), ale również – poprzez odesłanie z art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych – do okresu pracy w warunkach szczególnych, od którego zależy przyznanie prawa do emerytury pomostowej . /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 czerwca 2022 r., III AUa 49/21/

Okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie trwania stosunku pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym jeżeli pracownik w ustawowym terminie zgłosił swój powrót do tego zatrudnienia. /Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 maja 2016 r., III AUa 225/16

Po uwzględnieniu spornego okresu 23.09.1981 do 31.01.1992 z uwzględnieniem zasadniczej służby wojskowej a po odjęciu urlopu bezpłatnego (od 21.06- 31.12.1991) tj 10 lat 4 miesięcy i 4 dni do uznanego już przez organ rentowy stażu w szczególnych warunkach w wymiarze 11 lat 2 miesięcy i 2 dni wnioskodawca wykazał niewątpliwie , że w szczególnych warunkach pracował ponad 15 lat a tym samym S. K. spełnił wszystkie przesłanki do przyznaniu mu prawa do emerytury pomostowej.

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał S. K. prawo do emerytury pomostowej od 7.02.2024 r.