Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie przepisów art.114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz §20 punkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenie emerytalno - rentowe odmówił L. M. prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury. W treści decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie przedłożył nowych dokumentów oraz nie ujawnił nowych okoliczności mających wpływ na zmianę wysokości przysługującego mu świadczenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji L. M. wskazał, że jakkolwiek z przedłożonych angaży nie wynika faktyczna ilość przepracowanych przez niego godzin, to jednak nie zmienia to faktu, iż świadczył pracę w pełnym wymiarze czasu. Zaznaczył, że w przypadku wykonywania obowiązków pracowniczych w pełnym wymiarze, zakład pracy w treści angażu nie określał ilości godzin pracy obowiązujących pracownika.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony L. M. urodził się w dniu (...) Powszechny wiek emerytalny osiągnął w dniu 27 września 2012 roku.

(okoliczność bezsporna)

Decyzją z dnia 26 października 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art.28 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 1 października 2012 roku.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia oraz wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 45,03%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 45,03% przez kwotę bazową – 2.974,69 zł wyniosła 1.339,50 zł. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 267 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 10 miesięcy.

Emerytura należna wyniosła 1.109,22 zł i stanowiła sumę następujących wartości: 713,93 zł (24% x 2 974,69 zł) + 387,52 zł [( 267 x 1,3%)/12 x 1 339,50 zł] + 7,77 zł [( 10 x 0,7%)/12 x 1.339,50 zł].

(decyzja k.87/88 akt ZUS)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyliczono z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia przyjmując:

-

za rok 1966 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 9.429 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 23.208 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 40,63%,

-

za rok 1970 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 10.350 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 26.820 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 38,59 %,

-

za rok 1971 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 12.000 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 28.296 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 42,41 %,

-

za rok 1972 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 11.162 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 30.108 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 37,07 %,

-

za rok 1973 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 11.968 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 33.576 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 35,64 %,

-

za rok 1974 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 12.839 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 38.220 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 33,59 %,

-

za rok 1975 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 46.956 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 30,67 %,

-

za rok 1976 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 51.372 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 28,03 %,

-

za rok 1977 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 16.000 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 55.152 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 29,01 %,

-

za rok 1978 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 18.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 58.644 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 31,38 %,

-

za rok 1979 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 20.800 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63.924 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 32,54 %,

-

za rok 1980 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 81.649 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 72.480 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 112,65 %,

-

za rok 1981 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 86.110 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 92.268 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 93,33 %,

-

za rok 1982 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 123.072 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 139.572 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 88,18 %,

-

za rok 1983 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 51.195 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 173.700 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 29,47 %,

-

za rok 1988 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 248.401 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 637.080 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 38,99 %,

-

za rok 2008 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 13.873,48 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 35.326,56 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,27 %,

-

za rok 2009 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.938,35 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 37.235,52 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 40,12 %,

-

za rok 2010 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 15.376,49 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 38.699,76 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,73 %,

-

za rok 2011 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 16.015,43 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 40.794,24 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,26 %,

Suma wyniosła 900,56%.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru stanowiący stosunek sumy wskaźników z poszczególnych lat kalendarzowych do liczby lat wyniósł 45,03 % (900,56% : 20).

(załącznik do decyzji z dnia 26.10.2012 r. k.79/80 akt ZUS)

Decyzją z dnia 23 maja 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył L. M. emeryturę od dnia 1 kwietnia 2013 roku. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia oraz wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 51,40%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 51,40% przez kwotę bazową – 2.974,69 zł wyniosła 1.528,99 zł. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu okresy składkowe w wymiarze 267 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 10 miesięcy. Emerytura należna wyniosła 1.165,14 zł i stanowiła sumę następujących wartości:

713,93 zł (24% x 2 974,69 zł) + 442,34 zł [( 267 x 1,3%)/12 x 1 528,99 zł] + 8,87 zł [(10 x 0,7%)/12 x 1 528,99 zł].

(decyzja k.129/130 akt ZUS)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyliczono z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia przyjmując:

-

za rok 1966 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.179 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 23.208 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 61,10 %,

-

za rok 1967 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 12.750 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 24.192 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 52,70 %,

-

za rok 1970 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 20.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 26.820 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 76,06 %,

-

za rok 1971 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 20.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 28.296 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 72,09 %,

-

za rok 1972 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 15.728 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 30.108 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 52,24 %,

-

za rok 1973 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 11.968 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 33.576 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 35,64 %,

-

za rok 1974 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 12.839 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 38.220 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 33,59 %,

-

za rok 1975 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 46.956 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 30,67 %,

-

za rok 1977 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 16.000 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 55.152 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 29,01 %,

-

za rok 1978 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 18.400 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 58.644 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 31,38 %,

-

za rok 1979 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 20.800 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 63.924 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 32,54 %,

-

za rok 1980 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 81.649 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 72.480 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 112,65 %,

-

za rok 1981 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 86.110 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 92.268 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 93,33 %,

-

za rok 1982 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 123.072 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 139.572 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 88,18 %,

-

za rok 1983 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 51.195 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 173.700 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 29,47 %,

-

za rok 1988 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 248.401 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 637.080 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 38,99 %,

-

za rok 2008 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 13.873,48 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 35.326,56 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,27 %,

-

za rok 2009 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 14.938,35 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 37.235,52 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 40,12 %,

-

za rok 2010 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 15.376,49 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 38.699,76 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,73 %,

-

za rok 2011 podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wyniosła 16.015,43 zł, co przy kwocie rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok kalendarzowy wynoszącej 40.794,24 zł dało stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 39,26 %,

Suma wyniosła 1028,02%

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru stanowiący stosunek sumy wskaźników z poszczególnych lat kalendarzowych do liczby lat wyniósł 51,40 % (1028,02% : 20).

(załącznik do decyzji z dnia 23 maja 2013 r. k.127/128 akt ZUS)

W dniu 30 marca 2016 roku L. M. złożył wniosek o przeliczenie emerytury, po którego rozpatrzeniu wydano zaskarżoną decyzję.

(wniosek k.139 - 140 decyzja k.143 – 144 akt ZUS)

W okresie od 1 lutego 1974 roku do 30 czerwca 1983 roku L. M. zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładach (...) w Ł..

(świadectwo pracy k.23 akt ZUS)

W latach 1974 – 1979 L. M. otrzymał następujące angaże:

-

od dnia 1 lutego 1974 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 15 zł za godzinę plus premia do 10% za wykonanie zadań – kategoria 8,

-

od dnia 1 stycznia 1975 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 15 zł za godzinę plus premia do 15% za wykonanie zadań – kategoria 8,

-

od dnia 1 sierpnia 1975 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 17 zł za godzinę plus premia do 15% za wykonanie zadań - kategoria 9,

-

od dnia 1 czerwca 1976 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 19 zł za godzinę plus premia do 5% za wykonanie zadań – kategoria 9,

-

od dnia 1 stycznia 1977 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 19 zł za godzinę plus premia do 10% za wykonanie zadań – kategoria 9,

-

od dnia 1 sierpnia 1978 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 19 zł za godzinę plus premia do 20% za wykonanie zadań - kategoria 9,

-

od dnia 1 października 1979 roku na stanowisko ślusarza remontowego z wynagrodzeniem w wysokości 21 zł za godzinę plus premia do 14 % za wykonanie zadań - kategoria 9.

Z dniem 1 sierpnia 1975 roku powierzono ubezpieczonemu obowiązki brygadzisty i w związku z tym od dnia 11 sierpnia 1975 roku zakład pracy przyznał mu dodatek w wysokości 10 %. Dodatek ten ubezpieczony otrzymywał do końca okresu zatrudnienia.

(angaże oraz zlecenie z dnia 11.08.1975 r. akta osobowe, k.11)

Przy uwzględnieniu angaży ze stawką godzinową za sporny okres od 1 lutego 1974 roku do 31 grudnia 1979 roku wraz z 10 % dodatkiem brygadzistowskim od 11 sierpnia 1975 roku do 31 grudnia 1979 roku najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wynosi 67,62% (20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych: 1966 – 1967, 1970 – 1982, 1988, 2008 – 2011).

Do wyliczenia powyższego wskaźnika przyjęto następujące wartości wynagrodzenia ubezpieczonego w spornym okresie:

-

za rok 1974 – 32.040 zł, stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 86,03%,

-

za rok 1975 – 38.601 zł, stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 82,21%,

-

za rok 1976 – 47.097 zł, stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 91,68%,

-

za rok 1977 – 49.156 zł, stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 89,13%,

-

za rok 1978 – 48.864 zł, stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 83,32%,

-

za rok 1979 – 50.270 zł stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia o wartości 78,64%.

(wyliczenia - k.34)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł.. Żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ani autentyczności ani treści tych dokumentów, a co również istotne ubezpieczony nie wnosił zastrzeżeń do wyliczeń dokonanych przez pełnomocnika ZUS.

Na podstawie załączonej dokumentacji osobowej ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł., organ rentowy dokonał hipotetycznego wyliczenia wysokości świadczenia należnego ubezpieczonemu. Sąd przyjął powyższe wyliczenie za wiarygodne. Podkreślić należy, że z treści angaży wynika wprost wysokość stawki godzinowej jaką otrzymywał ubezpieczony w spornym okresie oraz że w związku z pełnieniem funkcji brygadzisty, od dnia 11 sierpnia 1975 roku otrzymywał on dodatek brygadzistowski w wysokości 10 %.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art.27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz. 887 z późn zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnią następujące warunki:

1)  osiągnęli wiek emerytalny określony w ust.2 lub 3,

2)  mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący, co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn z zastrzeżeniem art.27a.

Stosownie do treści art.28 ww. ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, którzy nie osiągnęli okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art.27 ust.1 punkt 2, przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący, co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z treścią art.53 ust.1 ww. ustawy emerytura wynosi:

1)  24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

Ubezpieczony L. M. osiągnął wiek emerytalny w dniu 27 września 2012 roku.

Decyzją z dnia 26 października 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 1 października 2012 roku, to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Do ustalenia należnej ubezpieczonemu emerytury przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 45,03% wyliczony z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Decyzją z dnia 23 maja 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeliczył emeryturę od dnia 1 kwietnia 2013 roku (to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek) przyjmując wskaźnik wysokości podstawy wymiaru o wartości 51,40% wyliczony z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia.

W dniu 30 marca 2016 roku do organu rentowego wpłynął wniosek L. M. o przeliczenie emerytury.

Zgodnie z treścią art.109 ww. ustawy na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art.53 oraz renty podlega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art.110-113.

Stosownie do treści art.111 ust.1-3 ww. ustawy wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust.2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art.15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1)  z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2)  z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art.176,

3)  z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art.15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Zgodnie z treścią art.15 ust.1 ww. ustawy podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę z uwzględnieniem ust.6 i art.173. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury może stanowić ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu (art.15 ust.6).

W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury:

1)  oblicza się sumę kwot podstawy wymiaru składek i kwot wskazanych w ust.3 (m.in. zasiłków chorobowych, zasiłków dla bezrobotnych) w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego,

2)  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy wyrażając go w procentach z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3)  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która stanowi wskaźnik podstawy wymiaru, z zastrzeżeniem ust.5,

4)  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art.19.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%. (art.15 ust.4 i 5 ww. ustawy). Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych w poprzednim roku kalendarzowym (art.19 ww. ustawy).

Jeżeli nie można ustalić postawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującą w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy (art.15 ust.2a ww. ustawy).

Zgodnie z dyspozycją art.114 ust.1 ww. ustawy o emeryturach i rentach prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie z §21 ust.1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. nr 237 poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana regulacja, wyrażona także w poprzednio obowiązującym Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. nr 10 poz. 49 ze zm.) wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak, aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku, II UKN 186/97, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 1997 roku, III AUa 105/97).

Ubezpieczony wniósł o uwzględnienie do obliczenia wysokości świadczenia, wynagrodzenia, jakie osiągał w latach 1974 – 1979 w Zakładach (...) w Ł.. Wysokość wynagrodzenia ubezpieczonego w spornym okresie wynika przedłożonych dokumentów - zaświadczeń o przyznaniu wynagrodzenia i podwyższeniu stawki godzinowej. Ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy.

Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych może być uwzględnione tylko wynagrodzenie faktycznie uzyskane przez ubezpieczonego w danym okresie, a nie zaś wynagrodzenie ustalone na podstawie przypuszczeń czy też uśrednień. Jedynie wynagrodzenie ubezpieczonego ustalone w sposób niewątpliwy, wobec którego nie istnieje wątpliwość, iż zostało ono zawyżone, może być podstawą do ustalenia współczynnika wysokości podstawy wymiaru, a następnie kwoty świadczenia emerytalnego.

Ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy. Przedłożona dokumentacja płacowa określająca stawkę godzinową pozwala na ustalenie wysokości wynagrodzenia jakie faktycznie otrzymywał ubezpieczony w spornym okresie. Nadto z treści dokumentacji wynika, iż ubezpieczony od dnia 11 sierpnia 1975 roku do dnia 31 grudnia 1979 roku otrzymywał dodatek brygadzistowski w wysokości 10% stawki godzinowej. Na podstawie tej dokumentacji organ rentowy obliczył wysokość rocznego wynagrodzenia ubezpieczonego oraz stosunek podstawy wymiaru składek do rocznego przeciętnego wynagrodzenia, którego ubezpieczony nie kwestionował.

Wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 67,62% i okazał się wyższy od dotychczas przyjmowanego przez organ rentowy względem ubezpieczonego.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przeliczył emeryturę L. M. przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury w wysokości 67,62% od dnia 1 marca 2016 roku (to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, stosownie do treści art.129 ust.1 ww. ustawy.

(S.B.)

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

2.  Wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe, zobowiązując do zwrotu w razie złożenia apelacji.

5 czerwca 2017 roku