Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18.04.2024 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił dla J. W. roczną podstawę wymiaru składki zdrowotnej za 2022 rok z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej wg skali w wysokości 36120 zł. /decyzja w aktach ZUS/

Wnioskodawca odwołał się od tej decyzji podnosząc, że z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w okresie od 1.09.1992 r. do 31.12.2022 r. za wszystkie miesiące odprowadzał należne składki na ubezpieczenie zdrowotne, w konsekwencji czego wg oceny skarżącego nie posiada zadłużenia z tego tytułu i wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

/odwołanie k. 3-4/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od wnioskodawcy kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Pozwany podkreślił, że zaskarżona decyzja nie określa zadłużenia wnioskodawcy z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, a jedynie stwierdza wysokość podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w roku 2022. /odpowiedź na odwołanie k. 5/

Na rozprawie z dnia 7.11.2024 r. wnioskodawca poparł odwołanie, a pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa radcowskiego wg norm przepisanych razem z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

/e-prot. z 7.11.2024 r.: 00:00:14/

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje

Wnioskodawca J. W. zgodnie z danymi w (...) w okresie od 1.09.1992 r. do 31.12.2022 r. posiadał wpis jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. /niesporne/

Z tego tytułu odwołujący zgłosił się do ubezpieczenia społecznego i ubezpieczenia zdrowotnego. /niesporne/

W okresie prowadzonej działalności gospodarczej od stycznia do grudnia 2022 r. wnioskodawca wykazał jako formę opodatkowania podatek wg skali. /niesporne/

W deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA za luty 2022 r. wnioskodawca wykazał 302,71 zł dochodu uzyskanego w miesiącu bezpośrednio poprzedzającym miesiąc, za które dokonywane jest rozliczenie. W deklaracji rozliczeniowej za marzec 2022 r. wykazał 72,43 zł dochodu, za kwiecień 2022 r. 590,23 zł dochodu, za maj 2022 r. 714,05 zł dochodu, za czerwiec 2022 r. 1911, 68 zł dochodu. W deklaracjach od lipca 2022 r. do grudnia 2022 r. odwołujący nie wykazał dochodu. /niesporne/

W każdej deklaracji złożonej za 2022 r. wnioskodawca składkę na ubezpieczenie zdrowotne rozliczył od podstawy 3010 zł w wysokości 270,90 zł. /niesporne/

J. W. w dniu 1.09.2023 r. złożył roczne rozliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne ZUS DRA. W deklaracji wskazał kwotę dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej w roku, którego dotyczy rozliczenie, tj. 540,88 zł. Odwołujący wykazał również roczną podstawę wymiaru składki 36 120,00 zł, a roczną składkę 3250,80 zł oraz sumę należnych składek wynikającą ze złożonych dokumentów w wysokości 2 979,90 zł.

/roczne rozliczenie k. 14-16 akt ZUS/

Pismem z 1.02.2024 r. wnioskodawca został poinformowany o zadłużeniu występującym na koncie w wysokości 270,90 zł./ niesporne/

Na żądanie wnioskodawcy w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za rok składkowy 2022 z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, wszczęte zostało przez ZUS postępowanie wyjaśniające, o którego zakończeniu odwołujący został poinformowany pismem z dnia 26.03.2024 r. Wnioskodawca odebrał ww. pismo 2.04.2024 r. /niesporne/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie jest niezasadne.

Stosownie do treści art. 81 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 146) roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, opłacających podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 27, art. 30c lub art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym innych niż określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b, 152-154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 24 ust. 1-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podstawa wymiaru składki w nowej wysokości obowiązuje od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego, zwanego dalej "rokiem składkowym".

Natomiast w myśl art. 81 ust. 2b tej samej ustawy, w przypadku gdy podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, ustalona zgodnie z ust. 2, jest niższa od kwoty stanowiącej iloczyn liczby miesięcy podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu w roku kalendarzowym, za który ustalany był dochód, o którym mowa w ust. 2, i minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu roku składkowego, podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za ten rok składkowy stanowi ta kwota.

Zgodnie z art. 81 ust. 2 i ww. ustawy, w przypadku gdy suma wpłaconych za poszczególne miesiące roku składkowego albo roku kalendarzowego składek na ubezpieczenie zdrowotne przez ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 2 lub 2e, jest wyższa od rocznej składki na ubezpieczenie zdrowotne ustalonej od rocznej podstawy, określonej w ust. 2 albo 2b, lub w ust. 2e, ubezpieczonemu przysługuje zwrot kwoty stanowiącej różnicę między sumą wpłaconych za poszczególne miesiące roku składkowego albo roku kalendarzowego składek na ubezpieczenie zdrowotne a roczną składką na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną od rocznej podstawy, określonej w ust. 2 albo 2b, lub w ust. 2e.

Z kolei w art. 81 ust. 2 j ww. ustawy postanowiono, że ubezpieczony, o którym mowa w ust. 2 lub 2e, wpłaca kwotę stanowiącą różnicę między roczną składką na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną od rocznej podstawy, określonej w ust. 2 albo 2e, a sumą składek na ubezpieczenie zdrowotne wynikającą ze złożonych dokumentów za poszczególne miesiące roku składkowego albo roku kalendarzowego.

W ocenie Sądu Okręgowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo zastosował powołane przepisy, przyjmując że w procesie wyliczania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne wnioskodawcy – z uwagi na wysokość osiągniętego dochodu w 2022 r. należy uwzględnić kwotę minimalnego wynagrodzenia, które w roku 2022 wynosiło 3.010 zł i pomnożyć przez 12 miesięcy, czyli liczbę miesięcy, kiedy odwołujący takiemu ubezpieczeniu podlegał, co daje kwotę 36.120 zł. Wskazana kwota stanowi roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za 2022 r. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej przez wnioskodawcę natomiast roczna składka na ubezpieczenie zdrowotne, wynosząca 9% stanowi kwotę 3.250,80 zł, jak prawidłowo wskazał Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W ramach rozliczenia rocznego składka ustalona od rocznej podstawy wymiaru jest porównywana z sumą należnych składek wykazanych w dokumentach rozliczeniowych złożonych w roku składkowym tj. od lutego do grudnia 2022 r. Składka za styczeń 2022 r. nie jest zatem rozliczana w rozliczeniu rocznym, lecz została rozliczona na zasadach obowiązujących do 31.12.2021 r. zgodnie z art. 79 ustawy z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105).

Mając na względzie powołane okoliczności Sąd ocenił, że decyzja wydana przez organ rentowy jest zgodna z prawem, dlatego odwołanie – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 KPC.

Określając wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd Okręgowy oparł się na § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 265) i w efekcie zasądził na rzecz organu rentowego od odwołującego się jako strony przegrywającej postępowanie, zgodnie z regułą ponoszenia kosztów wyrażoną w art. 98 § 1 i 3 KPC kwotę 180 zł razem z ustawowymi odsetkami za opóźnienie zgodnie z art. 98 [1] § 1k.p.c.