Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

do całości wyroku

Decyzją z dnia 8 czerwca 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. K. (1) prawa do świadczenia postojowego. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że wnioskodawca, od 1 maja 2020 roku, obok umowy cywilnoprawnej, posiada też drugi tytuł do ubezpieczenia społecznego w związku z zawarciem umowy o pracę.

Decyzja w aktach rentowych

Od powyższej decyzji odwołanie złożył M. K., podnosząc, że dostał świadczenie postojowe za okres 1-30 kwietnia 2020 roku, zaś za okres od 11 do 31 marca nie przyznano świadczenia, choć już wtedy był przestój w wykonywaniu umowy cywilnoprawnej. Dlatego w dniach 15 maja i 2 czerwca 2020 roku złożył kolejne wnioski o świadczenie postojowe, uważając, że powinno być mu przyznane za marzec i maj, skoro wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę otrzymać miał dopiero w czerwcu 2020 roku.

Odwołanie k 3-5

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Odpowiedź na odwołanie k 10-12

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje

M. K. (1) ma zawartą umowę zlecenia z M. R. (...) od 01.01.2020 roku do 31.12.2022 roku.

Od 11 marca 2020 roku, w związku ze stanem epidemicznym, wnioskodawca nie wykonywał pracy na rzecz zleceniobiorcy.

Bezsporne

W dniu 29 kwietnia 2020 roku zleceniodawca złożył online do ZUS wniosek o świadczenie postojowe dla M. K. (1). W dniu 15 maja 2020 roku wnioskodawca otrzymał na konto świadczenie postojowe ze wskazaniem, że jest to świadczenie za okres 1-30.04.2020 roku.

Dowód: wniosek k 7, potwierdzenie przelewu k 6

W dniach 15 maja i 2 czerwca 2020 roku wnioskodawca złożył kolejne wnioski o świadczenie postojowe za kolejny okres, podając, że jego sytuacja materialna wykazana we wniosku o świadczenie postojowe nie uległa poprawie.

Dowód: wnioski k 7 i 8 w aktach rentowych

Od dnia 1 maja 2020 roku M. K. (1) oprócz umowy zlecenia, zawarł umowę o pracę.

Bezsporne

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 15zq ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa (...)) świadczenie postojowe przysługuje:

1) osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, zwanej dalej "osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą",

2) wykonującej umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowę o dzieło, zwane dalej "umową cywilnoprawną".

W myśl art. 15zua ustęp 1, świadczenie postojowe może zostać przyznane ponownie, na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej, której wypłacono świadczenie postojowe, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.

Ustęp 2 stanowi, że wypłata po raz kolejny świadczenia postojowego może zostać dokonana nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.

3. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wniosku, o którym mowa w art. 15zs albo 15zsa, nie uległa poprawie.

Należy także podkreślić, że osoba wykonująca umowę cywilnoprawną ma prawo do otrzymania świadczenia postojowego po spełnieniu określonych warunków. Jednym z nich jest to, że nie posiada innego tytułu do ubezpieczeń społecznych (art. 15 zq).

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca otrzymał świadczenie postojowe za kwiecień, a zatem jego wnioski, złożone w maju i czerwcu dotyczyły kolejnego okresu. Wynika to już z treści samego wniosku, który w tytule jest „wnioskiem o świadczenie postojowe za kolejny okres”. Ponadto we wnioskach, które złożył M. K. podał, że jego sytuacja materialna, przedstawiona we wcześniejszym (pierwszym) wniosku, złożonym przez zleceniodawcę – nie uległa poprawie. Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 15zua ust. 2 ustawy, wypłata po raz kolejny świadczenia postojowego może zostać dokonana nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.

Mając to na uwadze, należało uznać, że świadczenie postojowe za kolejne okresy nie przysługują. Wynika to z tego, że sytuacja wnioskodawcy od 1 maja 2020 roku uległa zmianie, bowiem zawarł umowę o pracę, co oznacza, że z mocy przepisów nie ma prawa do świadczenia postojowego za kolejne okresy.

Sąd Okręgowy dostrzega niedoskonałości legislacyjne ustawy będącej podstawą przyznawania świadczeń postojowych, jednak w świetle złożonych przez M. K. wniosków „o świadczenie postojowe za kolejny okres”, jak i tego, że odniósł swoją sytuację materialną do tej, która została opisana w pierwotnym wniosku, nie jest możliwe uznanie, że domaga się on świadczenia za marzec 2020 roku. Treść przepisu art. 15zua ust.2 nakazuje bowiem dokonanie wypłaty nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wnioskodawca otrzymał już świadczenie, czyli byłoby to świadczenie za miesiąc maj, a to jest niemożliwe, gdyż M. K. podjął pracę i nie miał już za ten miesiąc prawa do świadczenia postojowego.

Sąd zdaje sobie sprawę z tego, że wypełnianie wniosków o świadczenie postojowe odbywa się online, na ustalonych wzorach i nie ma możliwości dopisywania własnych wniosków czy uwag. Jednak założeniem ustawodawcy było to, aby pierwszy wniosek o świadczenie postojowe zostało złożone przez zleceniodawcę, co w tej sprawie miało miejsce.

Na marginesie należy wskazać, że zgodnie z art. 15zsa, w przypadku odmowy złożenia wniosku przez zleceniodawcę w sposób wskazany w art. 15zs ust. 2, osoba uprawniona, która jest zleceniobiorcą, może złożyć wniosek o świadczenie postojowe do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przy czym również musi to zrobić poprzez system teleinformatyczny, udostępniony przez ZUS.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Sąd nie obciążył wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego na podstawie art. 102 kpc.

W ocenie Sądu domaganie się kosztów w sytuacji, gdy przepisy ustawy tzw. covidowej są całkiem nowymi regulacjami, co więcej są tak niejasne i nieczytelne dla zwykłych obywateli - jest nadużyciem silniejszej pozycji procesowej organu rentowego.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji