Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 marca 2016 roku (znak (...) -2016) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego D. K. na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 43290,17 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1976 roku do 31 grudnia 1985 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 28,76% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 351,13 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 6 lat, 8 miesięcy i 10 dni tj. 80 miesiące okresów składkowych oraz 3 lata, tj. 36 miesięcy jako okres opieki na dzieckiem. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 55,63%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 43290,17 zł.

/decyzja z dnia 25 marca 2016 roku k. 29 -29v akt ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 23 maja 2016 roku złożyła D. K. wnosząc o jej zmianę i ponowne przeliczenie kapitału początkowego oraz wskazania dokładnego sposobu jej wyliczenia ze wskazaniem wszystkich możliwych wariantów w jaki sposób kapitał początkowy mógł zostać wyliczony np. z 20 lat. Skarżąca podniosła także, że z legitymacji ubezpieczeniowej wynika, iż posiadała statusu osoby współpracującej od roku 1997, a nie jak wskazano we wniosku o emeryturę od 1 stycznia 1999 roku. Odwołująca się podniosła ponadto, że organ rentowy nie wskazał dokumentów źródłowych stanowiących podstawę wyliczeń i sposobu wyliczenia kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego w ustalonej w wysokości 141 829,04 zł.

/odwołanie z dnia 23 maja 2016 roku k. 2- 7 zawarte w akt o sygn. VIII U 1410/16/

Decyzją z dnia 18 kwietnia 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 marca 2016 roku przyznał D. K. prawo do emerytury od dnia 11 kwietnia 2016 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 52867,23 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 141829,04 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,10 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 772,30 zł

Wyliczona kwota emerytury wyniosła ( (...),23 + (...),04) /252,10 = 772,30 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że okresowa emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł. Zatem łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 881,68 zł. Emerytura z FUS przyznana od dnia 11 kwietnia 2016 roku w kwocie 772,30 zł wraz z okresową emeryturą kapitałową w kwocie 109,38 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Emeryturę z FUS podwyższa się o kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą emerytury najniższej, a łączną kwotą emerytury z FUS i okresowej emerytury kapitałowej. Emerytura od dnia 11 kwietnia 2016 roku przyznana w kwocie 772,30 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Wobec powyższego organ rentowy emeryturę podwyższył do kwoty 882,56 zł Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 759,13 zł.

/decyzja z dnia 18 kwietnia 2016 roku 34 -35 v akt ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 23 maja 2016 roku złożyła D. K. wnosząc o jej zmianę i ponowne przeliczenie przyznanej emerytury oraz wskazanie dokładnego sposobu jej wyliczenia ze wskazaniem wszystkich możliwych wariantów, w jaki sposób emerytura mogła być wyliczona oraz podanie szczegółowych i wyczerpujących podstaw faktycznych i prawnych wyliczenia emerytury w sposób wynikający z zaskarżonej decyzji. Skarżąca podniosła także, że z legitymacji ubezpieczeniowej wynika, że posiadała statusu osoby współpracującej od roku 1997, a nie jak wskazano we wniosku o emeryturę od 1 stycznia 1999 roku. Odwołująca się podniosła ponadto, że organ rentowy nie wskazał dokumentów źródłowych ustalając kwotę zaewidencjonowanych składek na koncie z uwzględnieniem waloryzacji, która to wyniosła 52 867, 23 zł oraz nie wskazał z jakich wyliczeń wynika, że emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł. Wobec powyższego wniosła o zobowiązanie organu rentowego do wskazania podstaw jej wyliczenia, dokładnego sposobu wyliczenia i wskazanie jaka dokładnie kwota została zaewidencjonowana na subkoncie i jaka kwota została przekazana przez OFE do ZUS i z jaką datą oraz jak ZUS wyliczył okresową emeryturę kapitałową. Ponadto skarżąca zauważyła, że organ rentowy nie wskazał jakie lata uznał za udowodnione i wziął je pod uwagę do ustalenia podstawy wymiaru wyliczonej emerytury oraz nie wyjaśnił, czy emerytura została wyliczona wg starych czy nowych zasad.

/ odwołanie z dnia 23 maja 2016 roku k. 2 -8/

Decyzją z dnia 10 czerwca 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 marca 2016 roku przyznał D. K. prawo do emerytury od dnia 11 kwietnia 2016 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 52867,23 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 151579,67 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,10 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 810,98 zł

Wyliczona kwota emerytury wyniosła ( (...),23 + (...),67) /252,10 = 810,98 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że okresowa emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł. Zatem łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 920,36 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 789,53 zł. Niniejszą decyzją organ rentowy uchylił decyzję z dnia 18 kwietnia 2016 roku. Doliczono okres od dnia 1 listopada 1997 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku , tj. okres prowadzenia działalności gospodarczej.

/decyzja z dnia 10 czerwca 2016 roku 52 -53 v akt ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 10 czerwca 2016 roku złożyła D. K. wnosząc o jej zmianę i ponowne przeliczenie przyznanej emerytury oraz wskazanie dokładnego sposobu jej wyliczenia ze wskazaniem wszystkich możliwych wariantów w jaki sposób emerytura mogła być wyliczona oraz podanie szczegółowych i wyczerpujących podstaw faktycznych i prawnych wyliczenia emerytury w sposób wynikający z zaskarżonej decyzji.

/ odwołanie z dnia 15 lipca 2016 roku k. 2 - 9 zawarte w akt o sygn. VIII U 1767/16/

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację. Nadto Zakład podniósł, że w oparciu o przedstawione dokumenty, uwzględniając okres współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej od dnia 1 listopada 1997 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku - uznano 7 lat, 10 miesięcy, 10 dni tj. 94 miesięcy okresów składkowych oraz 3 lata tj. 36 miesięcy okresów nieskładkowych - opieki nad dzieckiem liczonych według przelicznika 1,3 za każdy rok. Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 46266,33 zł

/ odpowiedź na odwołanie z dnia 20 czerwca 2016 roku k. 12 - 13, odpowiedź na odwołanie z dnia 20 czerwca 2016 roku zawarta w akt o sygn. VIII U 1410/16 – k.10-11 oraz odpowiedź na odwołanie z dnia 25 lipca 2016 roku zawarta w akt o sygn. VIII U 1767/16 – k.11-12/

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2017 roku Sąd Okręgowy połączył sprawę o sygn. akt VIII U 1410/16 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą o sygn. akt VIII U 1409/16.

/postanowienie z dnia 6 lutego 2016 roku k. 38 zawarte w aktach o sygn. VIII U 1410/16/

Zarządzeniem z dnia 27 lipca 2017 roku połączono sprawę o sygnaturze akt VIII U 1767/16 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 1409/16 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządzono ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 1409/16.

/zarządzenie z dnia 27 lipca 2017 roku k. 14 akt o sygn. VIII U 1767/16/

Na rozprawie w dniu 11 września 2017 roku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołania i oświadczył, że odwołująca się nie złożyła odwołań od decyzji z 18 i 20 lipca 2017 roku, nadto podtrzymał dotychczasowe stanowisko w zakresie uwzględnienia wypłaconej rekompensaty otrzymanej w okresie zatrudnienia w Poczcie Polskiej oraz zobowiązania organ rentowy do przedstawienia wszystkich wyliczeń od 2000 roku do dnia
13 czerwca 2011 roku dotyczących środków przekazanych z ZUS do OFE. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/stanowisko stron e- protokół z dnia 11 września 2018 roku 00:05:44 - 00:10:46 -płyta CD k. 99/

Na rozprawie w dniu 25 czerwca 2018 roku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołania i oświadczył, że podtrzymuje stanowisko wskazane w piśmie z dnia 22 czerwca 2018 roku (k.180-180odwrót) złożonym na rozprawie. Następnie po otrzymaniu brakującej części wydruku z konta ubezpieczonej za okres od stycznia 2000 roku do kwietnia 2002 roku oświadczył, że nie zgłasza innych uwag i wniosków dowodowych. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/stanowisko stron e- protokół z dnia 25 czerwca 2018 roku 00:01:01 - 00:12:15 -płyta CD k. 183/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona D. K. urodziła się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna/

W dniu 14 marca 2016 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę.

/wniosek z dnia 14 marca 2016 roku k. 1 - 8 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 25 marca 2016 roku (znak (...) -2016) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego D. K. na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 43290,17 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1976 roku do 31 grudnia 1985 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 28,76% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 351,13 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 6 lat, 8 miesięcy i 10 dni tj. 80 miesiące okresów składkowych oraz 3 lata, tj. 36 miesięcy okresu opieki na dzieckiem. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 55,63%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 43290,17 zł.

/decyzja z dnia 25 marca 2016 roku k. 29 -29v akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawczyni uznając je za najkorzystniejsze dla wnioskodawczyni:

- 1976 rok – 6250,00 zł; stanowiło 36,50 % przeciętnego wynagrodzenia,

- 1977 rok – 17686,33 zł; stanowiło 38,48 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1978 rok – 18400,00 zł; stanowiło 31,38 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1979 rok – 38743,00 zł; stanowiło 60,61 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1980 rok – 47996,00 zł; stanowiło 66,22 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1981 rok – 33496,00 zł; stanowiło 54,45 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1982 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1983 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1984 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1985 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 28,76%.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k.30 akt ZUS/

Zaskarżoną zaś decyzją z dnia 18 kwietnia 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 marca 2016 roku przyznał D. K. prawo do emerytury od dnia 11 kwietnia 2016 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 52867,23 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 141829,04 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,10 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 772,30 zł

Wyliczona kwota emerytury wyniosła ( (...),23 + (...),04) /252,10 = 772,30 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że okresowa emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł. Zatem łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 881,68 zł. Emerytura z FUS przyznana od dnia 11 kwietnia 2016 roku w kwocie 772,30 zł wraz z okresową emeryturą kapitałową w kwocie 109,38 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Emeryturę z FUS podwyższa się o kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą emerytury najniższej, a łączną kwotą emerytury z FUS i okresowej emerytury kapitałowej. Emerytura od dnia 11 kwietnia 2016 roku przyznana w kwocie 772,30 zł jest niższa od najniższej emerytury, która wynosi 882,56 zł. Wobec powyższego organ rentowy emeryturę podwyższył do kwoty 882,56 zł Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 759,13 zł.

/decyzja z dnia 18 kwietnia 2016 roku 34 -35 v akt ZUS/

Decyzją z dnia 9 czerwca 2016 roku (znak (...) -2016) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego D. K. na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 46266,33 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 29,32% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 357,96 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 7 lat, 10 miesięcy i 10 dni tj. 94 miesiące okresów składkowych oraz 3 lata, tj. 36 miesięcy okresu opieki na dzieckiem. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 58,35%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 46266,33 zł.

/decyzja z dnia 9 czerwca 2016 roku k. 46 - 46v akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawczyni uznając je za najkorzystniejsze dla wnioskodawczyni:

- 1989 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia,

- 1990 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1991 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1992 rok – 6624000,00 zł; stanowiło 56,42 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1993 rok – 18622040,00 zł; stanowiło 38,84 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1994 rok – 8132000,00 zł; stanowiło 25,44 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1995 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1996 rok – 962,07 zł; stanowiło 55,10 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1997 rok – 1273,13 zł; stanowiło 59,94 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1998 rok – 8540,62 zł; stanowiło 57,42% przeciętnego wynagrodzenia.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 29,32%.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k. 47 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 czerwca 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14 marca 2016 roku przyznał D. K. prawo do emerytury od dnia 11 kwietnia 2016 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 52867,23 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 151579,67 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,10 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 810,98 zł

Wyliczona kwota emerytury wyniosła ( (...),23 + (...),67) /252,10 = 810,98 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że okresowa emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł. Zatem łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 920,36 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 789,53 zł. Niniejszą decyzją organ rentowy uchylił decyzję z dnia 18 kwietnia 2016 roku. Doliczono okres od dnia 1 listopada 1997 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku , tj. okres prowadzenia działalności gospodarczej.

/decyzja z dnia 10 czerwca 2016 roku 52 -53 v akt ZUS/

Decyzją z dnia 18 lipca 2017 roku (znak (...) -2016) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił wartość kapitału początkowego D. K. na dzień 1 stycznia 1999 roku na kwotę 47200,56 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1976 roku do 31 grudnia 1985 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 31,92% i został pomnożony przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 389,71 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy uwzględnił 7 lat, 10 miesięcy i 10 dni tj. 94 miesiące okresów składkowych oraz 3 lata, tj. 36 miesięcy okresu opieki na dzieckiem. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 58,35%. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 47200,56 zł.

/decyzja z dnia 9 czerwca 2016 roku k. 60 - 60v akt ZUS/

Wnioskodawczyni od powyższej decyzji nie złożyła odwołania.

/okoliczność bezsporna/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawczyni uznając je za najkorzystniejsze dla wnioskodawczyni:

- 1976 rok – 6250,00 zł; stanowiło 36,50 % przeciętnego wynagrodzenia,

- 1977 rok – 20439,17 zł; stanowiło 44,47 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1978 rok – 29150,00 zł; stanowiło 49,71 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1979 rok – 42911,00 zł; stanowiło 67,13 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1980 rok – 48496,00 zł; stanowiło 66,91 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1981 rok – 33496,00 zł; stanowiło 54,45 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1982 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1983 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1984 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia

- 1985 rok – 0,00 zł; stanowiło 0 % przeciętnego wynagrodzenia.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 31,92%.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k. 61 akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 lipca 2017 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 maja 2017 roku przeliczył D. K. emeryturę od dnia 1 maja 2017 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej jako równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Przy ustaleniu wysokości emerytury uwzględniono:

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 52867,23 zł;

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 154640,44 zł;

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,10 miesięcy;

- wyliczona kwota emerytury wynosi 823,12 zł

Wyliczona kwota emerytury wyniosła ( (...),23 + (...),44) /252,10 = 823,12 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał również, że okresowa emerytura kapitałowa wynosi 109,38 zł zaś po waloryzacji przysługuje w kwocie 110,55 zł. Zatem łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 920,36 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 942,50 zł.

/decyzja z dnia 20 lipca 2017 roku 63 - 64v akt ZUS/

Od powyższej decyzji wnioskodawczyni również nie złożyła odwołania.

/okoliczność bezsporna/

Ubezpieczona w okresie dnia 10 września 1976 roku do dnia 30 czerwca 1977 roku pracowała w Biurze Programowania i (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika fizycznego. Z tytułu zatrudnienia ww. Przedsiębiorstwie wnioskodawczyni otrzymywała następujące wynagrodzenie:

- za 1976 rok - 6.250 zł,

- za 1977 rok -12.413 zł.

/świadectwo pracy z dnia 30 czerwca 1977 roku k. 12 akt ZUS, zaświadczenie o zatrudnień i wynagrodzeniu z dnia 25 marca 2003 roku k. 13 akt ZUS /

Następnie w okresie od dnia 8 września 1977 roku do dnia 9 sierpnia 1984 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowym w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy zajmując ostatnio stanowisko ktr. st. asystenta. Ubezpieczona podczas zatrudnienia w w/w zakładzie pracy otrzymywała wynagrodzenie w następującej wysokości:

- za 1977 rok - 8.026,17 zł,

- za 1978 rok - 29.150,00 zł,

- za 1979 rok - 42.911,00 zł,

- za 1980 rok - 48.496,00 zł,

- za 1981 rok - 33.496,00 zł,

- za 1982 rok - 0 zł (urlop wychowawczy),

- za 1983 rok -0 zł (urlop wychowawczy),

- za 1984 rok - 2.320 zł (rekompensata)

/świadectwo pracy z dnia 9 sierpnia 1984 roku k. 14- 14v akt ZUS, zaświadczenie o zatrudnień i wynagrodzeniu z dnia 11 kwietnia 2003 roku k. 15 - 15v akt ZUS, karty wynagrodzeń za lata 1979 - 1980 - wszyta koperta k. 65/

W piśmie z dnia 21 września 2017 roku Poczta Polska S.A. wyjaśniła, że w latach 1981 – 1986 na podstawie uchwały Nr 187 Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1981 roku (M.P. z 1981r., nr 22 poz.200 ze zm.) wypłacała pracownikom rekompensaty wzrostu kosztów utrzymania z tytułu podwyżek cen. Na podstawie uchwały nr 24 Rady Ministrów z dnia
27 stycznia 1982 roku (M.P. z 1982 r., nr 4 poz.18 ) - § 25 pkt. rekompensaty nie wchodziły do podstawy ustalania składki na ubezpieczenia społeczne pracowników. Na tej podstawie od wypłaconej rekompensaty nie były odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne.

/pismo z dnia 21 września 2017 roku k. 101/

W okresie zatrudnienia w Poczcie Polskiej wnioskodawczyni przebywała na urlopie wychowawczym w okresie od dnia 10 sierpnia 1981 roku do dnia 9 sierpnia 1984 roku.

/świadectwo pracy z dnia 9 sierpnia 1984 roku k. 14- 14v akt ZUS/

W okresie od dnia 2 września 1992 roku do dnia 29 kwietnia 1993 roku D. K. prowadziła działalność gospodarczą. Podstawa wymiaru składek zaewidencjonowana na koncie wnioskodawczyni wynosiła:

- za 1992 rok - 6 624 000,00 zł,

- za 1993 rok - 7 859 240,00 zł

/potwierdzeniem ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenie z dnia 25 marca k. 22 -23 v akt ZUS/

Następnie ubezpieczona w okresie od dnia 7 maja 1993 roku do dnia 29 września 1994 roku była zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna i otrzymała zasiłek dla bezrobotnych w okresach od dnia 8 maja 1993 roku do dnia 4 marca 1994 roku oraz od dnia 1 kwietnia 1994 roku do dnia 30 czerwca 1994 roku w następujących wysokościach:

- za 1994 rok - 10 762 800,00 zł,

- za 1995 rok - 8 132 000,00 zł

/zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych z dnia 25 marca 2005 roku k. 17 akt ZUS/

W okresie od dnia 6 listopada 1996 roku do dnia 31 grudnia 1996 roku D. K. ponownie prowadziła działalność gospodarczą. Podstawa wymiaru składek zaewidencjonowana na koncie wnioskodawczyni wynosiła 962,07 zł .

/potwierdzeniem ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenie z dnia 25 marca k. 22 -23 v akt ZUS/

Ubezpieczona w okresie od dnia 1 lipca 1997 roku do dnia 31 października 2004 roku jako osoba współpracująca pracowała w firmie (...)" J. K.. Podstawa wymiaru składek zaewidencjonowana na koncie wnioskodawczyni wynosiła:

- za 1997 rok - 1 273,13 zł,

- za 1998 rok - 8 540,62 zł,

/potwierdzeniem ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenie k. 43 - 44 akt ZUS/

W okresie od stycznia 2000 roku organ rentowy przekazywał składki na rachunek w otwartym funduszu emerytalnym wnioskodawczyni i przeprowadził operacje na subkoncie ubezpieczonej w okresie od 1 maja 2011 roku do 15 maja 2018 roku.

/ wydruki z konta wnioskodawczyni dotyczące przekazywania składek na rachunek w otwartym funduszu emerytalnym – k.170-173 odwrót; raport z operacji na subkoncie wnioskodawczyni – k.174-175/

W okresie od dnia 10 września 1976 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku wynagrodzenie wnioskodawczyni i stosunek podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w roku kalendarzowym wynosiło:

Rok	Wynagrodzenie	Kwota rocznego przeciętnego wynagrodzenia	Ilość miesięcy	Stosunek podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w roku kalendarzowym
1976	6 250,00 zł	51 372,00 zł	4	36,50%
1977	20 439,17 zł	55 152,00 zł	10	44,47%
1978	29 150,00 zł	58 644,00 zł	12	49,71%
1979	42 911,00 zł	63 924,00 zł	12	67,13%
1980	48 496,00 zł	72 480,00 zł	12	66,91%
1981	33 496,00 zł	92 268,00 zł	8	54,45%
1982	0,00 zł	139 572,00 zł	12	0,00%
1983	0,00 zł	173 700,00 zł	12	0,00%
1984	0,00 zł	202 056,00 zł	8	0,00%
1985	0,00 zł	240 060,00 zł	0	0,00%
1986	0,00 zł	289 140,00 zł	0	0,00%
1987	0,00 zł	350 208,00 zł	0	0,00%
1988	0,00 zł	637 080,00 zł	0	0,00%
1989	0,00 zł	2 481 096,00 zł	0	0,00%
1990	0,00 zł	12 355 644,00 zł	0	0,00%
1991	0,00 zł	21 240 000,00 zł	0	0,00%
1992	6 624 000,00 zł	35 220 000,00 zł	4	56,42%
1993	18 622 040,00 zł	47 940 000,00 zł	12	38,84%
1994	8 132 000,00 zł	63 936 000,00 zł	9	16,96%
1995	0,00 zł	8 431,44 zł	0	0,00%
1996	962,07 zł	10 476,00 zł	2	55,10%
1997	1 273,13 zł	12 743,16 zł	12	9,99%
1998	8 540,62 zł	14 873,88 zł	12	57,42%

Wysokość emerytury wnioskodawczyni i kapitału początkowego w najkorzystniejszym wariancie kształtuje się następująco:

Do wyliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz wysokości wskaźnika tej podstawy należało przyjąć przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. za lata 1976-1985:

Rok	Stosunek podstawy wymiaru do przeciętnego wynagrodzenia proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w roku kalendarzowym
1976	36,50%
1977	44,47%
1978	49,71%
1979	67,13%
1980	66,91%
1981	54,45%
1982	0,00%
1983	0,00%
1984	0,00%
1985	0,00%
Razem:	319,17%
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru:	319,17% : 10 lat = 31,92%

Oznacza to, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 31,92%.

Podstawa kapitału początkowego: to kwota bazowa wynosząca 1.220,89 zł. Podstawa kapitału początkowego: 1.220,89 x 31,92% = 389,71 zł. Przyjęto okresy składkowe w wymiarze: 7 lat, 10 miesięcy,10 dni tj. 94 miesiące oraz okresy nieskładkowe związane ze sprawowaniem opieki na dzieckiem: 3 lat tj. 36 miesięcy. Wiek wnioskodawczyni na dzień
31 grudnia 1998 roku wyniósł 44 lata. Łączny staż ubezpieczeniowy (po zaokrągleniu do pełnych lat w górę) - 11 lat. Wartość współczynnika została określona w załączniku do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) i wynosi: 58,35%. Wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat – średnie dalsze trwanie życia wynosi 209 miesięcy, zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia (...) i mężczyzn - M.P. Nr 12, poz. 173. Obliczenie kapitału początkowego tj. 24% kwoty bazowej wynosi: 1.220,89 x 24% = 293,01 zł, 293,01 zł x58,35% = 170,97 zł (94 miesiące składkowe x 1,3%) : 12 x 389,71 zł = 39,67 zł (36 miesięcy nieskładkowych x 1,3%) : 12 x 389,71 zł = 15,20 zł. Razem daje kwotę 225,84 zł, 225,84 zł x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 47.200,56 zł. Zatem kapitał początkowy ustalony na dzień 31 grudnia 1998 roku wynosi 47.200,56 zł

Waloryzacja kapitału początkowego:

Okres	Wskaźnik waloryzacji kapitału początkowego	Wartość kapitału początkowego
Wartość kapitału początkowego		47 200,56 zł
1999	115,6%	54 563,85 zł
2000	112,72%	61 504,37 zł
2001	106,68%	65 612,86 zł
2002	101,90%	66 859,50 zł
2003	102,00%	68 196,70 zł
2004	103,63%	70 672,24 zł
2005	105,55%	74 594,54 zł
2006	106,90%	79 741,57 zł
2007	112,85%	89 988,36 zł
2008	116,26%	104 620,47 zł
2009	107,22%	112 174,06 zł
2010	103,98%	116 638,59 zł
2011	105,18%	122 680,47 zł
2012	104,68%	128 421,92 zł
2013	104,54%	134 252,27 zł
2014	102,06%	137 017,87 zł
2015/I kwartał	112,30%	153 871,07 zł
2015/II kwartał	100,50%	154 640,44 zł
2015/III kwartał	100,00%	154 640,44 zł
2015/ IV kwartał	100,00%	154 640,44 zł

Wyliczenie wysokości emerytury

1. Emerytura z FUS.

- kwota składek zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji: 52867,23 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: 154.640,44 zł,

- średnie dalsze trwanie życia: 252,10 miesięcy

Wyliczona kwota emerytury wynosi: tj. (52.867,23 zł + 154.640,44 zł) : 252,10 miesięcy = 823,12 zł Po waloryzacji od dnia 1 marca 2017 roku = 831,95 zł.

2. Emerytura kapitałowa

- składki zaewidencjonowane na koncie wnioskodawczyni: 27.575,49 zł,

- średnie dalsze trwanie życia: 252,10 miesięcy.

Emerytura okresowa: 27.575,49 : 252,10 miesięcy = 109,38 zł. Po waloryzacji od 1 marca 2017 roku = 110,55 zł.

Łączna kwota emerytury z FUS i okresowej emerytury kapitałowej wynosi: 932,50 zł, po waloryzacji od dnia 1 marca 2017 roku = 942,50 zł

Kapitał początkowy wnioskodawczyni ustalony na dzień 31 grudnia 1998 roku w najkorzystniejszym wariancie wynosi: 47.200,56 zł, zaś po waloryzacji na dzień złożenia wniosku o emeryturę: 154.640,44 zł. Z kolei emerytura wnioskodawczyni na dzień przejścia na emeryturę w najkorzystniejszym wariancie wynosiła: emerytura z FUS: 823,12 zł, okresowa emerytura kapitałowa: 109,38 zł, po waloryzacji od dnia 1 marca 2017 roku emerytura wnioskodawczyni wynosi: emerytura z FUS: 831,95 zł, okresowa emerytura kapitałowa: 110,55 zł. Z uwagi na fakt, iż najniższa obowiązująca emerytura wynosi 1.000 zł emeryturę należało podwyższyć w następujący sposób: emerytura z FUS: 889,45 zł zaś okresowa emerytura kapitałowa: 110,55 zł

Wartość kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie wnioskodawczyni została uwzględniona w wartości wskazanej przez ZUS.

/opinia biegłego z zakresu księgowości M. K. k. 112 - 120 oraz pisemna opinia uzupełniająca k. 139/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentów dotyczących wysokości osiąganych przez wnioskodawczynię wynagrodzeń w latach 1976 - 1998 oraz opinii biegłego z zakresu księgowości. Zgromadzone dokumenty nie budzą wątpliwości, co do ich wiarygodności. Tym samym stanowią wiarygodne źródło dowodowe. Oceniając dowód z opinii biegłego Sąd w pełni uznał wartość dowodową opinii biegłej, podzielając - jako przekonujące - wnioski wypływające z ich treści. W ocenie Sądu opinie te (podstawowa oraz uzupełniająca) są rzetelne i nie zawierają braków. Zostały sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Do wydania opinii biegły dysponował dokumentacją zgromadzoną w sprawie tj. świadectwami pracy, drukami Rp -7 oraz kartami wynagrodzeń z okresu pracy wnioskodawczyni w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowy w Ł.. Opinia podstawowa i uzupełniająca zostały przekonująco uzasadnione, nie zawierają sprzeczności ani uchybień, które pozbawiałyby je wartości dowodowej, dlatego też w ocenie Sądu zasługiwała ona na to by stać się podstawą ustaleń faktycznych. Jednocześnie uznać należy, że ostatecznie strona odwołująca się przychyliła się do wniosków wypływających z opinii biegłej, ponieważ na ostatnim terminie rozprawy poprzedzającym wydanie wyroku tj. w dniu
25 czerwca 2018 roku pełnomocnik wnioskodawczyni nie złożył żadnych uwag, czy zastrzeżeń do opinii ani dalszych wniosków dowodowych. W tej sytuacji uznać należy, że brak było podstaw, do czynienia ustaleń w sprawie przeciwnych niż te wynikające z nie podważonej w sposób skuteczny opinii biegłego z zakresu księgowości.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych oraz przeprowadzonej wyżej oceny dowodów, należy uznać, że odwołania D. K. nie zasługują na uwzględnienie.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Ubezpieczonym ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury, ustalonej w sposób określony w art. 25, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko­wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Art. 173 ust 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz. 1383 ze zm.) precyzuje, że wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy, czyli na dzień 1 stycznia 1999 roku.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 1 ustawy FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego przepisu przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

W myśl ust. 3 w/w przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku.

Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Z kolei z mocy art. 15 ust. 1 analizowanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 tego samego przepisu przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożono wniosek o emeryturę lub rentę.

Z kolei ust. 6 tego samego przepisu stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z ust. 4 w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3,
w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Natomiast w myśl art. 16 cytowanej ustawy przy ustalaniu kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych – przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Natomiast zgodnie zaś z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Należy podkreślić, iż Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe.

Wskazana regulacja § 21 ust. 1 powołanego rozporządzenia stanowiąca odpowiednik obowiązującego do dnia 23 listopada 2011 roku § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak stanowi m. in. teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997r. - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324, a także wyroki: Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 1997r. - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 1995 - III Aur 177/95, OSA 1996/10/32, czy Sądu Apelacyjnego Białymstoku - III Aur 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Mając powyższe na uwadze Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej ze spornymi okresami zatrudnienia wnioskodawczyni, co dało Sądowi podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonych decyzji w świetle zarzutów podniesionych w odwołaniu.

Wysokości wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Chodzi tutaj o umowy pracę czy angaże, w których zawarte są dane dotyczące wynagrodzenia. W takim wypadku uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe i w określonej wysokości (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058).

Sąd mając na względzie wszechstronne zbadanie sprawy dopuścił dowód z opinii biegłego ds. rachunkowości do wyliczenia wysokości kapitału początkowego i wysokości emerytury wnioskodawczyni w wariancie najkorzystniejszym.

Zgodnie z zobowiązaniem Sądu biegły dokonał stosownego wyliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni, który na dzień 31 grudnia 1998 roku w najkorzystniejszym wariancie wyniósł 47.200,56 zł, zaś po waloryzacji na dzień złożenia wniosku o emeryturę wyniósł 154.640,44 zł. Z kolei emerytura wnioskodawczyni na dzień przejścia na emeryturę w najkorzystniejszym wariancie wynosiła: emerytura z FUS: 823,12 zł, okresowa emerytura kapitałowa - 109,38 zł zaś po waloryzacji od dnia 1 marca 2017 roku emerytura wnioskodawczyni z FUS wynosiła 831,95 zł natomiast okresowa emerytura kapitałowa 110,55 zł. Z uwagi na fakt, iż najniższa obowiązująca emerytura wynosi 1.000 zł emeryturę należało podwyższyć w następujący sposób: emerytura z FUS: 889,45 zł zaś okresowa emerytura kapitałowa: 110,55 zł.

Biegła wskazała, że w swoich wyliczeniach - ustalając wysokość wynagrodzenia z okresu pracy wnioskodawczyni w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowym w Ł. - nie uwzględniła wypłaconej w 1984 roku rekompensaty, ponieważ zgodnie z pismem byłego pracodawcy D. K. - od tego składnika wynagrodzenia nie były odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne. Ponadto w swoich wyliczenia biegła uwzględniła w podstawie wymiaru składek kwoty zaewidencjonowane na koncie wnioskodawczyni z okresu, kiedy była zgłoszona do ubezpieczeń jako osoba współpracująca w firmie (...)" J. K. za lata 1997 – 1998 (które też uwzględnił ostatecznie organ rentowy w decyzji z dnia 9 czerwca 2016 roku o przeliczeniu kapitału początkowego i w zaskarżonej decyzji dnia
10 czerwca 2016 roku o przyznaniu emerytury).

Nadto biegła wyjaśniła, że wartość kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie wnioskodawczyni została uwzględniona w wartości wskazanej przez ZUS.

Zauważyć należy, że przeprowadzone przez biegłą wyliczenia zarówno co do wysokości kapitału początkowego jak i wysokości emerytury są zgodne z wyliczeniami organu rentowego zawartymi w decyzji z dnia 18 lipca 2017 roku w przedmiocie ponownego ustalenia kapitału początkowego oraz w decyzji z dnia 20 lipca 2017 roku w przedmiocie przeliczenia emerytury ubezpieczonej. Co istotne żadna z tych decyzji nie została zaskarżona przez ubezpieczoną. A co za tym idzie wnioski końcowe opinii biegłego księgowego należało uznać za przekonujące. Takie też stanowisko zajął pełnomocnik strony odwołującej, który na ostatnim terminie rozprawy nie zgłaszał już żadnych uwag do opinii biegłej oraz dalszych wniosków dowodowych.

W tej sytuacji wyliczenia przeprowadzone przez ZUS co do wysokości kapitału początkowego, jak i emerytury znalazły potwierdzenie w opinii biegłego sądowego z zakresu księgowości. A co za tym idzie nie mogły się ostać zarzuty odwołującej się co do błędnego ustalenia kwoty kapitału początkowego czy emerytury.

Również pozostały zarzuty skażanego nie mogły być uwzględnione. Skarżąca żądała wyjaśnienia jaka dokładnie kwota została zaewidencjonowana na jej subkoncie i jaka kwota została przekazana przez OFE do ZUS.

Przede wszystkim wskazać należy, że począwszy od dnia 1 maja 2011 roku - w oparciu o art. 40a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016r., poz. 963 ze zm.) w ramach konta ubezpieczonego Zakład prowadzi subkonto, na którym ewidencjonuje się informacje o zwaloryzowanej wysokości wpłaconych składek, o których mowa w art. 22 ust. 3 pkt 1 lit. b i pkt 2, wraz z wyegzekwowanymi od tych składek odsetkami za zwłokę i opłatą prolongacyjną, o których mowa w art. 23 ust. 2, oraz kwotę środków odpowiadających wartości umorzonych przez otwarty fundusz emerytalny jednostek rozrachunkowych po poinformowaniu przez Zakład otwartego funduszu emerytalnego o obowiązku przekazania środków zgromadzonych na rachunku członka otwartego funduszu emerytalnego na fundusz emerytalny FUS, o którym mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, w związku z ukończeniem przez ubezpieczonego wieku niższego o 10 lat od wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwane dalej "subkontem".

Stosownie do ust 2 ww. przepisu zewidencjonowanie składek na subkoncie następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 15 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania składki opłaconej przy użyciu dokumentów płatniczych, raportów miesięcznych lub deklaracji.

W myśl art. 40 ust 3 powołanej ustawy stan subkonta pomniejsza się o kwoty wypłaconych okresowych emerytur kapitałowych. Pomniejszenia dokonuje się na dzień wypłacenia tych emerytur.

Z kolei art. 40 ust 4 cytowanej ustawy stanowi, że na subkoncie ewidencjonuje się także informacje o wysokości należnych i wpłaconych składek, o których mowa w art. 22 ust. 3 pkt 1 lit. b i pkt 2.

Oznacza to, że z dniem 1 maja 2011 roku ustawodawca obniżył procentowy udział składek przekazywanych do OFE, gdyż w ramach konta ubezpieczonego ZUS prowadzi subkonto, na którym gromadzone są składki.

Przed tą datą jeżeli dana osoba przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego, to
12,22 % podstawy wymiaru było ewidencjonowane na koncie ZUS, a 7,3% było odprowadzane na rachunek w OFE. Z dniem 1 maja 2011 roku zmniejszono część składki przekazywanej do OFE z 7,3 % do 2,3 %. W ZUS powstały w ramach kont ubezpieczonych subkonta, na które trafia pozostała część składki dotychczas przekazywanej do OFE.

Przedstawiony przez organ rentowy wydruk z subkonta wnioskodawczyni obejmuje operacje dokonywane zgodnie z ww. przepisem począwszy od maja 2011 roku tj. od daty utworzenia subkonta.

Z załączonego wydruku z subkonta wnioskodawczyni wynika zaś jasno, jaka kwota i kiedy była przekazywana oraz szczegóły wyliczenia waloryzacji. I tak z wyliczenia waloryzacji kwartalnych składek rocznych na subkoncie wychodzi kwota 1187,69 zł. Natomiast na dzień 31 marca 2016 roku kwota subkonta wynosi 26 387,77 zł. Sumując powyższe kwoty - wychodzi 27 575 46 zł. Zatem z przedmiotowych wydruków wynika jaka kwota pozostaje na subkoncie wnioskodawczyni. Mając powyższe dane można było dokonać wyliczenia okresowej emerytury kapitałowej.

W tym miejscu wskazać należy, że osobom, które są członkami otwartego funduszu emerytalnego - z tytułu zgromadzonych w tym funduszu środków – może być przyznana także okresowa, a następnie dożywotnia, emerytura kapitałowa. Emerytury kapitałowe wypłacane są jako uzupełnienie emerytury wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Zasady nabywania prawa do okresowej lub dożywotniej emerytury kapitałowej określa ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. z 2018 roku, poz.926).

Stosownie do treści art.7 ustawy ze środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanym dalej „subkontem”, przysługuje okresowa emerytura kapitałowa. Okresowa emerytura kapitałowa przysługuje członkowi otwartego funduszu emerytalnego do ukończenia 65. roku życia. Okresowa emerytura kapitałowa jest finansowana z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 8 powyższej ustawy członek otwartego funduszu emerytalnego nabywa prawo do okresowej emerytury kapitałowej, jeżeli: ukończył 60 lat oraz kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, ustalona na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura, jest równa lub wyższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego.

W przeciwnym przypadku otwarty fundusz emerytalny zgromadzone środki przekazuje do funduszu emerytalnego ZUS. Zgodnie bowiem z art.11 w przypadku gdy członek otwartego funduszu emerytalnego nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 8 pkt 2, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnia środki zewidencjonowane na subkoncie przy ustalaniu wysokości emerytury, o której mowa w art. 24 ust. 1 lub art. 24a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Okresowa emerytura kapitałowa jest przyznana od tej samej daty co emerytura wypłacana z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dlatego też, złożenie wniosku o okresową emeryturę kapitałową oznacza jednoczesne złożenie wniosku o ustalenie prawa do emerytury na nowych zasadach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art.12 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 24 ustawy wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków zewidencjonowanych na subkoncie ustalonych na dzień, o którym mowa w art. 8 pkt 2, i średniego dalszego trwania życia, o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Zatem okresowa emerytura kapitałowa jest finansowana z FUS ze środków zewidencjonowanych na subkoncie ubezpieczonego w ZUS, w tym ze środków gromadzonych na rachunkach członków OFE przekazanych do ZUS (funduszu emerytalnego FUS) na to subkonto.

Emerytura kapitałowa wnioskodawczyni ( (...)) została ustalona w wysokości 109,38 zł - na podstawie salda subkonta 25 575,49 zł - podzielonego przez średnie dalsze trwanie życia 252,10 miesięcy tj. (...),49/ 252,10 = 109,38 zł zaś po waloryzacji od 1 marca 2017 roku = 110,55 zł.

Organ rentowy przedstawił także wykaz przekazywanych składek w okresie od stycznia 2000 roku na rachunek w otwartym funduszu emerytalnym wnioskodawczyni, co do którego ostatecznie pełnomocnik wnioskodawczyni nie wniósł dalszych zastrzeżeń – po otrzymaniu brakującej części wykazu za okres od stycznia 2000 roku do kwietnia 2002 roku (protokół rozprawy z dnia 25 czerwca 2018 roku).

Wskazać w tym miejscu należy, że wprawdzie fakt przekazania składki np. za miesiąc styczeń 2000 roku w dniu 30 listopada 2005 roku, czy za miesiąc październik 2001 roku w dniu 31 lipca 2007 roku nie został - jak zauważył pełnomocnik skarżącej - przez ZUS wyjaśniony, ale mógł wynikać z braku środków, czy też omyłkowego nie przelania składek w terminie. Jednak nie miało to znaczenia w żadnym wypadku na wysokość okresowej emerytury kapitałowej - jak próbuje wykazać strona skarżąca - ponieważ składki był przez organ rentowy regularnie przekazywane, a w sytuacji uchybienia terminowi wraz z odsetkami.

W oparciu o poczynione ustalenia i obowiązujące przepisy prawa Sąd Okręgowy uznał, że skarżone decyzje są prawidłowe.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołania.

z/odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. wnioskodawczyni z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia apelacji.

30.07.2018r.

E.W.