Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 marca 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. przyznał U. R. emeryturę od 11 lutego 2019 r. emeryturę od 11 lutego 2019 r. tj. od miesiąca, w którym ubezpieczona ukończyła wiek 60 lat.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 163372,64 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 487367,67 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 262,20 miesięcy.

- wyliczona kwota emerytury wyniosła 2481,85 zł.

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej.

Od 1 kwietnia 2019 r. wysokość emerytury wyniosła 2552,83 zł.

Organ rentowy zawiesił wnioskodawczyni pobieraną rentę rodzinną z uwagi na fakt, że korzystniejsza jest dla ubezpieczonej przyznana emerytura.

/decyzja – k. 7 – 8 plik II akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona 17 kwietnia 2019 r. i wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do deputatu węglowego. W uzasadnieniu wskazała, że na kolei / (...)/ pracowała w okresie od 25 kwietnia 1984 r. do 31 stycznia 2015 r. i rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących pracodawcy.

/odwołanie – k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 maja 2018 r. organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że zaskarżoną decyzją organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do świadczenia od 11 lutego 2019 r., tj. od ukończenia wieku emerytalnego.

W złożonym odwołaniu wnioskodawczyni zakwestionowała fakt niezaliczenia przez organ rentowy deputatu węglowego z uwagi na zatrudnienia na kolei od 25 kwietnia 1984 r. do 31 stycznia 2015 r. Dodał, że wnioskodawczyni była zatrudniona w (...) S.A. od 25 kwietnia 1984 r. do 31 stycznia 2015 r. Następnie od 1 lutego 2015 r. pobierała rentę rodzinną.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy nie doliczył deputatu węglowego z tytułu pracy na kolei, ponieważ w wyniku analizy konta ubezpieczonej ustalono, że w okresie od 3 sierpnia 2015 r. do 17 sierpnia 2015 r. wnioskodawczyni podlegała ubezpieczeniom emerytalno – rentowym z tytułu wykonywania umowy zlecenia na rzez Ł. (...).

/odpowiedź na odwołanie – k. 4/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny

U. R. urodziła się (...) W dniu 15 lutego 2019 r. złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1 – 3 plik II akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 8 marca 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. przyznał U. R. emeryturę od 11 lutego 2019 r. emeryturę od 11 lutego 2019 r. tj. od miesiąca, w którym ubezpieczona ukończyła wiek 60 lat.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę

- kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 163372,64 zł,

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 487367,67 zł,

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 262,20 miesięcy.

- wyliczona kwota emerytury wyniosła 2481,85 zł.

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej.

Od 1 kwietnia 2019 r. wysokość emerytury wyniosła 2552,83 zł.

Organ rentowy zawiesił wnioskodawczyni pobieraną rentę rodzinną z uwagi na fakt, że korzystniejsza jest dla ubezpieczonej przyznana emerytura.

/decyzja – k. 7 – 8 plik II akt ZUS/

Ubezpieczona w okresie od 25 kwietnia 1984 r. do 31 stycznia 2015 r. pracowała pełnym wymiarze czasu pracy w (...) S.A. w W. na stanowisku referenta, starszego referenta, referendarza, starszego magazyniera, referendarza i radcy. Wnioskodawczyni przebywała na urlopie wychowawczym od 13 listopada 1987 r. do 12 grudnia 1990 r. Podczas zatrudnienia ubezpieczona wykonywała pracę w szczególnych warunkach w okresie od 25 kwietnia 1984 r. do 12 listopada 1987 r. i od 13 listopada 1990 r. do 31 grudnia 2008 r. Stosunek pracy ubezpieczonej ustał w wyniku rozwiązania w drodze porozumienia stron na podstawie art. 30 § 1 pkt 1 k.p. w zw. z art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikiem stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Rozwiązanie nastąpiło wyłącznie z przyczyn niedotyczących pracownika.

/świadectwo pracy – k. 6 plik II, świadectwo pracy w szczególnych warunkach – k. 4 plik II akt ZUS/

Podczas w/w zatrudnienia ubezpieczona była uprawniona do deputatu węglowego.

/bezsporne/

Od dnia 1 lutego 2015 r. wnioskodawczyni pobierała rentę rodzinną.

/bezsporne/

W okresie od 3 sierpnia 2015 r. do 17 sierpnia 2015 r. ubezpieczona podlegała ubezpieczeniom emerytalno – rentowym z tytułu wykonywania umowy zlecenia na rzecz Ł. (...).

/bezsporne/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o załączone do akt sprawy dokumenty. Jednocześnie podkreślenia wymaga okoliczność, że stan faktyczny w przedmiotowej sprawie jest bezsporny między stronami.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Jak stanowi art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000 roku o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...) (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1311) byłemu pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, przyznaną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 roku o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. poz. 144, z późn. zm.16) albo przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.17), a także członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów, przysługuje prawo do deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie, w formie ekwiwalentu pieniężnego.

W myśl ust. 2 art. 74, za podstawę ustalenia wysokości ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przeciętną średnioroczną cenę detaliczną 1000 kg węgla kamiennego z roku poprzedzającego rok, w którym ekwiwalent ma być wypłacany, ogłaszaną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w terminie do dnia 20 stycznia każdego roku, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", skorygowaną o przewidywany w ustawie budżetowej średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów na rok planowany.

Świadczenie określone w ust. 1 przysługuje również emerytowi lub renciście, który pobiera emeryturę lub rentę z tytułu zatrudnienia w okresach równorzędnych z okresami zatrudnienia na kolei, oraz osobie, której przyznano kolejową emeryturę lub rentę w drodze wyjątku (art. 74 ust. 3).

Natomiast zgodnie z ust. 4 art. 74 Prawo do deputatu węglowego nie przysługuje jednak emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w okresie zatrudnienia, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty.

Ust. 5 art. 74 stanowi, że ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1, przyznaje i wypłaca w dwóch terminach wraz z wypłatą emerytury lub renty: w marcu - za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i we wrześniu - za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych z dotacji celowej z budżetu państwa.

W przypadku przyznania emerytury lub renty po terminie wypłaty ekwiwalentu pieniężnego, ekwiwalent należny od dnia przyznania emerytury lub renty do końca półrocznego okresu, o którym mowa w ust. 5, wypłaca się łącznie z pierwszą należnością z tytułu emerytury lub renty (ust. 6).

W przypadku przyznania renty rodzinnej po emerycie lub renciście ekwiwalent pieniężny z tytułu tej renty przysługuje dopiero po upływie okresu, za który został wypłacony emerytowi lub renciście (ust. 7).

Ponadto, w myśl art. 74 ust. 10 ustawy emeryci i renciści nabywają prawo do ekwiwalentu pieniężnego z dniem przyznania emerytury lub renty.

Analizując treść art. 74 ust. 1 ustawy o komercjalizacji wskazać należy, że byłemu pracownikowi kolejowemu przysługuje prawo do deputatu węglowego w formie ekwiwalentu pieniężnego jeżeli nabył prawo do emerytury m.in. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.17) o ile nie zostanie spełniona przesłanka negatywna określona w dyspozycji w/w art. 74 ust. 4.

A zatem przesłankami niezbędnymi do przyznania emerytowi prawa do deputatu węglowego są: fakt zatrudnienia na kolei oraz pobieranie już wówczas, tj. w czasie zatrudnienia deputatu węglowego (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 4 listopada 2015 r., III AUa 852/15, Lex nr 1936822, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 sierpnia 2015 r., III AUa 420/15, Legalis nr 1352356).

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że wnioskodawczyni spełniła te przesłanki.

Ubezpieczona w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego 60 lat uzyskała od 11 lutego 2019 r. prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270).

Bezspornym jest, że ubezpieczona była zatrudniona na kolei od 25 kwietnia 1984 r. do 31 stycznia 2015 r. i z chwilą rozwiązania stosunku pracy z powodu restrukturyzacji ubezpieczona spełniła warunki do nabycia prawa do emerytury i do nabycia deputatu węglowego. Oczekiwała jedynie na ukończenie wieku 60 lat pobierając od 1 lutego 2015 r. rentę rodzinną.

Podleganie przez ubezpieczoną ubezpieczeniom emerytalno – rentowym na podstawie umowy zlecenia od 3 sierpnia 2015 r. do 17 sierpnia 2015 r. nie przekreśla prawa do ubezpieczonej do deputatu węglowego albowiem to nie z tytułu tej umowy ubezpieczona nabyła prawo do emerytury, a ze stosunku pracy na kolei.

A zatem należy wskazać, że interpretacja w/w przepisów dokonana przez ZUS jest nieprawidłowa.

Zatem kluczowa przesłanka przejścia na emeryturę bezpośrednio z zatrudnienia na kolei została przez ubezpieczoną spełniona.

A więc wnioskodawczyni spełnia wszystkie wymagane przepisami prawa przesłanki do nabycia deputatu węglowego.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę w dniu 15 lutego 2019 r., a w dniu (...) ukończyła 60 lat, zatem prawo do deputatu węglowego należało wnioskodawczyni przyznać od dnia nabycia prawa do emerytury tj. od 11 lutego 2019 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c., orzekł jak w sentencji wyroku.

K.K.-W.