Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

Sygn. akt VIII U 1556/23

(...)

Decyzją z dnia 20.06.2023 r. , ZUS I Oddział w Ł., z urzędu, odmówił Z. H. (1), na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, ponownego ustalenia wysokości emerytury poprzez uwzględnienia do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego i do wysokości emerytury uposażeń otrzymywanych przez wnioskodawcę podczas odbywania długotrwałych ćwiczeń wojskowych w okresie od 14.12.1981 r. do 31.12.1982 r., ponieważ zgodnie z art. 47 ust.1 pkt d ustawy z 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220) osoby, które odbywały ćwiczenia wojskowe są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej. ZUS podał, że za ww. okres przyjęto kwoty wynagrodzenia wypłacone ubezpieczonemu przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi, zgodnie z zaświadczeniem o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, z dnia 29.05.2014 r., ponieważ od wykazanych w tym zaświadczeniu kwot zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne.

(decyzja w aktach ZUS k. 47)

Od powyższej decyzji, odwołał się wnioskodawca, wnosząc o uwzględnienie do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego dla niego i do wysokości emerytury uposażeń otrzymywanych podczas odbywania długotrwałych ćwiczeń wojskowych w okresie od 14.12.1981 r. do 31.12.1982 r, powołując się, że zgodnie z art. 1 ustawy o uposażeniu żołnierzy z dnia 17.12.1974 r. (Dz.U. Nr 47, poz. 282) żołnierze czynnej służby wojskowej otrzymują uposażenie, a zgodnie z art. 15 ust. 7 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z 17.12.1998 r., przepisy zawarte w ust. 1-6 tego przepisu stosuje się odpowiednio do osoby, która osiągała uposażenie. Zarzucił też, że ZUS zaskarżoną decyzją naruszył art. 2 i 32 ust. 1 Konstytucji RP, gdyż pozostałym osobom, które razem z odwołującym odbywały długotrwałe ćwiczenia wojskowe przy wyliczenia wysokości kapitału początkowego oraz emerytury uwzględniono uposażenia otrzymywane w trakcie czynnej służby wojskowej.

(odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując zajęte stanowisko.

(odpowiedź na odwołanie k. 4)

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca Z. H. (2) urodził się (...)

(niesporne)

Odwołujący się, złożył w dniu 9.01.2023 r., wniosek o przyznanie prawa do emerytury, jednocześnie wnosząc o przeliczenie kapitału początkowego z uwzględnieniem wysokości jego uposażenia za okres od 14.12.1981 r. do 31.12.1982 r., gdy odbywał długotrwałe ćwiczenia wojskowe.

(niesporne, a nadto wniosek k. 1 akt emerytalnych, wniosek k. 80-81 akt kapitałowych)

Ubezpieczony, do wniosku o emeryturę z 9.01.2023 r., dołączył zaświadczenie z Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych z 12.04.2022 r. zawierające wysokość uposażenia za okres od 14.12.1981 r. do 31.12.1982 r., gdy odbywał długotrwałe ćwiczenia wojskowe.

(niesporne)

Za ten sam okres, ubezpieczony, do wniosku o ustalenie kapitału początkowego, dołączył zaświadczenie z dnia 29.05.2014 r. o zatrudnieniu i zarobkach z Prokuratury Okręgowej w Łodzi zawierające wysokość jego wynagrodzenia za lata 1972r.-1983 r.

(niesporne)

Wnioskodawca, w spornym okresie odbywania długotrwałych ćwiczeń wojskowych, uzyskiwał z Prokuratury wynagrodzenie w pełnej wysokości, ponieważ ubezpieczony miał w tym czasie dwoje małych dzieci.

(okoliczność przyznana przez wnioskodawcę k. 30 e-prot. z 11.04.2024 r.: 00:01:14)

W badanym okresie, ubezpieczony nie pełnił służby jako żołnierz zawodowy, ani był zatrudniony jako pracownik w Inspektoracie Sił Zbrojnych. Ww. Inspektorat nie ma dokumentacji płacowej wnioskodawcy z okresu 1982-1983.

(pismo Szefa Inspektoratu Sił Zbrojnych k. 35)

Organ rentowy, do wyliczenia kapitału początkowego, dla wnioskodawcy, przyjął ww. zaświadczenie z dnia 29.05.2014 r. o zatrudnieniu i zarobkach z Prokuratury Okręgowej w Łodzi zawierające wysokość jego wynagrodzenia, z którego wynika, że był zatrudniony od 1.08.1972 r. do 31.10.1983 r., ponieważ od wykazanych w tym zaświadczeniu kwot zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne.

(niesporne)

Decyzją z dnia 30.01.2023 r. ZUS I Oddział w Ł., po rozpoznaniu wniosku z 9.01.2023 r. , przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 1.01.2023 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Emerytura została obliczona zgodnie z art. 26 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS na kwotę 13597,03 zł.

(decyzja k. 7 akt emerytalnych)

Zaskarżoną decyzją z 20.06.2023 r. ZUS I Oddział w Ł. z urzędu odmówił Z. H. (1) na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, ponownego ustalenia wysokości emerytury poprzez uwzględnienia do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego i do wysokości emerytury uposażeń otrzymywanych przez wnioskodawcę podczas odbywania długotrwałych ćwiczeń wojskowych w okresie od 14.12.1981 r. do 31.12.1982 r., ponieważ zgodnie z art. 47 ust.1 pkt d ustawy z 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220) osoby, które odbywały ćwiczenia wojskowe są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej. ZUS podał, że za ww. okres przyjęto kwoty wynagrodzenia wypłacone ubezpieczonemu przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi zgodnie z zaświadczeniem o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 29.05.2014 r. ponieważ od wykazanych w tym zaświadczeniu kwot zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne.

(decyzja w aktach ZUS k. 47)

Powyższy stan faktyczny był niesporny i został odtworzony na podstawie powołanych dokumentów, których nie kwestionowała żadna ze stron a i Sąd z urzędu nie znalazł powodów by to czynić.

Sąd pominął hipotetyczne wyliczenie ZUS, zalegające za kartą 17 , uznając, że jest ono nieprzydatne do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, albowiem w spornym okresie od 14.12.1982 r. do 31.12.1983 r., gdy odwołujący odbywał długotrwałe ćwiczenia wojskowe od uzyskiwanych przez niego uposażeń nie były odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne, wobec czego nie ma możliwości uwzględnienia tych uposażeń do przeliczenia jego kapitału początkowe a tym samym do ponownego ustalenia wysokości jego emerytury.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

W sprawie nie jest sporne, że wnioskodawca od 14.12.1982 r. do 31.12.1983 r. odbywał długotrwałe ćwiczenia wojskowe, ani też, to że uzyskał w tym okresie uposażenie wynikające ze złożonego przez odwołującego zaświadczenia wystawionego przez Inspektorat Sił Zbrojnych. Nie jest także sporne, że ZUS za ww. okres przyjął do wyliczenia kapitału początkowego dla ubezpieczonego jego zarobki wynikające z zaświadczenia na druku (...) wystawionego przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi zgodnie z zaświadczeniem o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 29.05.2014 r. ponieważ od wykazanych w tym zaświadczeniu kwot zostały odprowadzone składki na ubezpieczenie społeczne.

Roszczenie powoda nie mogło zostać uwzględnione z następujących przyczyn.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (T.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1251 ze zm.) w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:

1) po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

2) decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;

4) decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;

5) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 1251 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184 .

Stosownie do art. 25 w/w ustawy podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad , dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko­wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę - art. 26 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach (ust. 2). Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2 (ust. 4).

Stosownie do art. 173 ust. 1 i 3 ww. ustawy, dla ubezpieczonych, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia, w życie ustawy , opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy , na dzień wejścia w życie ustawy.

Kapitał początkowy stanowi, równowartość kwoty obliczonej, według zasad, określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (ust. 2).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przepis ust. 2 art. 174 stanowi, że przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2, to jest w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

W myśl ust. 3 w/w przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Według ust. 3b w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast , w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową, wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 8 przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Z kolei na postawie ust. 6 tego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy, w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1.  oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2.  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3.  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4.  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 r., podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

Złożone przez ubezpieczonego wraz z wnioskiem o emeryturę z 9.01.2023 r. zaświadczenie wystawione przez Inspektorat Sił Zbrojnych, w którym poświadczono, że odbywał długotrwałe ćwiczenia wojskowe w okresie od 14.12.1982 r. do 31.12.1983 r. oraz podano wysokość uposażenia jakie odwołujący w tym czasie uzyskiwał - nie stanowi dowodu pozwalającego na ponowne przeliczenie jego kapitału początkowego a w efekcie tego następnie na przeliczenie ponowne jego emerytury.

Zgodnie z art. 47 ust.1 pkt d ustawy z 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 44, poz. 220) osoby, które odbywały ćwiczenia wojskowe są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej.

Dopiero, od dnia 1.01.1999 r,. tj. po wejściu w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, żołnierze niezawodowi w czynnej służbie wojskowej zaczęli podlegać na mocy tej ustawy obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym.

Przed tą datą od uposażenia tych żołnierzy nie były pobierane składki na ubezpieczenie i tym samym nie ma możliwości uwzględnienia spornych uposażeń skarżącego do wyliczenia ponownie dla niego wartości jego kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r.

Powoływany przez odwołującego się, art. 15 ust. 7 ustawy emerytalnej nie dotyczy wnioskodawcy ponieważ ma on odniesienie tylko do osób pobierających uposażenia wojskowe poczynając od 1.01.1999 r. bo od tych uposażeń były odprowadzane składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne.

Wskazać należy, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 24.07.2014 r. SK 53/13 (L.) stwierdził, że art. 174 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734 oraz z 2014 r. poz. 496, 567, 683 i 684) w zakresie, w jakim dla okresu odbywania przez ubezpieczonego obowiązkowej służby wojskowej, przypadającej przed 1 stycznia 1999 r., nie przewiduje przyjmowania za podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne kwoty obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników lub obowiązującej w tym okresie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne osób pełniących czynną służbę wojskową w Wojsku Polskim, jest zgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu tego wyroku TK wskazał, że Zarzut ten należałoby rozważyć łącznie z kolejnym zarzutem, w ramach którego skarżący porównuje osoby odbywające zasadniczą służbę wojskową przed 1 stycznia 1999 r. i od tej dacie. 1 stycznia 1999 r. weszła w życie ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych, a wraz z nią art. 6 ust. 1 pkt 11, zgodnie z którym obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu zaczęli podlegać żołnierze niezawodowi w służbie czynnej. Taka regulacja prawna obowiązuje do chwili obecnej, przy czym nie dotyczy ona żołnierzy pełniących służbę kandydacką. Zgodnie z art. 18 ust. 4 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy niezawodowych pełniących czynną służbę wojskową, z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę kandydacką, stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, a w przypadku żołnierzy pełniących służbę w ramach Narodowych Sił Rezerwowych kwota uposażenia z tytułu tej służby. Składki te są finansowane z budżetu państwa w części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. Należy dodać, że wprowadzenie obowiązkowego ubezpieczenia osób odbywających zasadniczą służbę wojskową po 1998 r. jest w nowym systemie emerytalnym koniecznym warunkiem uwzględniania tego okresu przy obliczaniu emerytury. Z określonego w art. 26 EmRentyFUSU algorytmu wymiaru emerytury wynika, bowiem, że wszelkie, przypadające po 31 grudnia 1998 r. , okresy niepodlegania ubezpieczeniom emerytalno-rentowym oraz okresy przerw w opłacaniu składek nie mogą być uwzględniane w wymiarze świadczenia. Stąd wprowadzono obowiązek odprowadzania składek za okresy dawniej nimi nie objęte, takie jak np. okresy pobierania zasiłku macierzyńskiego oraz przebywania na urlopie wychowawczym. W podobny sposób zostały potraktowane okresy odbywania niezawodowej służby wojskowej. Cechą istotną z punktu widzenia badanej regulacji prawnej nie jest jednak to, że porównywane grupy osób odbywały służbę wojskową, lecz to, że objęte były w okresie odbywania tej służby różnymi systemami emerytalnymi. (...) emerytalny wprowadzony 1 stycznia 1999 r. oparty jest na zasadzie zdefiniowanej składki, zaś rozpoczęcie przez państwo opłacania składek za osoby odbywające zasadniczą służbę wojskową jest elementem różnicującym ich sytuację w stosunku do sytuacji osób odbywających taką służbę przed 1 stycznia 1999 r., za które składki nie były odprowadzane. Kapitał początkowy jest instytucją przejściową, której celem jest płynne przejście osób uprawnionych między oboma systemami emerytalnymi, a nie zrównanie w prawach osób, które podlegały staremu systemowi z osobami, które podlegają systemowi nowemu.

Skoro zatem uposażenie wnioskodawcy jako żołnierza niezawodowego odbywającego długotrwałe ćwiczenia wojskowe nie podlegało w badanym okresie przed 1.01.1999 r. oskładkowaniu na ubezpieczenia społeczne, no to nie ma możliwości uwzględnienia kwot tego uposażenia za okres od 14.12.1982 r. do 31.12.1983 r. do ponownego wyliczenia jego kapitału początkowego na dzień 1.01.1999 r., a tym samym do przeliczenia ponownego jego emerytury.

Mając na uwadze powyższe odwołanie podlega oddaleniu, o czym orzeczono na mocy art. 477 [14] par. 1 k.p.c., jak w sentencji wyroku.