Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1588/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2024-03-28

Sygn. akt VIII U 1588/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 sierpnia 2023 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił dla P. K., jako komornika sądowego roczną podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne za 2022 rok oraz ustalił miesięczne podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie za 2022 rok.

/decyzja – akta ZUS /

Decyzja została dręczona osobie uprawnionej do odbioru w dniu 4.08.2023 roku.

/dowód doręczenia – k.41 akt ZUS/

Wnioskodawca w piśmie wysłanym w dniu 7 września 2023 r, wniósł odwołanie od tej decyzji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania. W uzasadnieniu podniósł, że nie mógł złożyć odwołania w terminie, gdyż syn , nad którym sprawuje osobistą opiekę nagle zachorował i nie mógł zostać oddany pod opiekę przedszkola, jak i również nie było możliwe zorganizowanie innej opieki z powodu nagłej choroby dziecka. W dniach 1-4.09.2023 zmuszony był sprawować osobistą opiekę nad dzieckiem. /odwołanie – k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania, ewentualnie o jego oddalenie, a nadto o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

/odpowiedź na odwołanie – k. 18/

Sąd ustalił, co następuje:

Od 30.08.2023 do 4.09.2023 r wnioskodawca P. K. przebywał wraz z synem we W.. W tym czasie odbierał przesyłkę, robił zakupy. Wychodził razem z dzieckiem. W dniu 4.09.2023 r wrócił do Ł. w godzinach popołudniowych. Dziecko wróciło do przedszkola w dniu 5.09.2023 roku. Wnioskodawca nie złożył odwołania, bo dokumenty miał w kancelarii. We W. nie dysponował komputerem ani drukarką. Wrócił do kancelarii w dniu 5.09.2023, gdzie miał dużo pracy Prawdopodobnie w dniu 6 września 2023 r korespondencja była wysyłana z kancelarii zbiorowo w związku z pracą wykonaną w dniu 5.09.2023 roku.

/kserokopia paragonu, dowodu odbioru przesyłki – k. 34 -46, zaznania wnioskodawcy e -prot. z dnia 15.03.2024 00:05:09 w zw. Z 00:46:21/

W dniu 4.09.2023 r żona wnioskodawcy o godzinie 9.53 chciała umówić wizytę do lekarza we W.. O godz. 11.03, 10.58, 10:51, 14.29, 14.28, do S. w Ł. był wykonywany telefon

/wydruk wiadomości – k. 137,wyduk z wykonanych połączeń – 138 - 143 /

Sąd dokonał oceny dowodów i zważył co następuje

Na mocy art. 477 9 § 1 i 3 k.p.c., odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się.

Powyższe oznacza, że wniesienie odwołania od decyzji organu rentowego z uchybieniem miesięcznego terminu powoduje, iż ubezpieczony zostaje pozbawiony prawa do merytorycznego rozpoznania zarzutów co do istoty sprawy, podniesionych w odwołaniu. Dlatego też Sąd stosując art. 477 9 § 3 kpc, musi ocenić całokształt okoliczności, które spowodowały przekroczenie terminu do wniesienia odwołania, a przede wszystkim aspekt zawinienia składającego odwołanie (choć nie wskazano przesłanki winy jako wykluczającej odwołanie po terminie) oraz ewentualnych przyczyn od niego niezależnych. Ocena, czy przekroczenie terminu było nadmierne oraz czy nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się, jest pozostawione ocenie sądu. Sąd ma możliwość potraktowania spóźnionego odwołania tak, jakby zostało wniesione w terminie, przy czym niezbędne jest jednoczesne spełnienie się obu warunków: przekroczenie terminu nie może być nadmierne, zaś jego przyczyna musi być niezależna od odwołującego się (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2006 r., III UK 168/05, Lex nr 277825).

Przesłanki upoważniające sąd do nieuwzględnienia przekroczenia terminu muszą zachodzić kumulatywnie; mają one charakter ocenny i zależą od całokształtu okoliczności sprawy, w związku z czym nie dadzą się uogólnić.

Podkreślenia wymaga też fakt, iż wobec treści art. 477 9 § 3 kpc postępowanie szczególne regulowane przepisami art. 477 8 kpc i następne, nie zna instytucji przywrócenia terminu w rozumieniu art. 168 i nast. (tak wyr. SA w Rzeszowie z 6.12.1994 r., III AUr 344/94, OSA 1995, Nr 1, poz. 9, post. SA w G. z 6.6.1994 r., III AUz 61/94, PP 1995, Nr 5, s. 46, postanowienie SN z dnia 12.05.2021 r, I (...) 182/21). Skoro zatem wniosek o przywrócenie terminu jest niedopuszczalny, podlegał odrzuceniu o czym Sąd orzekł w pkt. 1 postanowienia.

W świetle okoliczności sprawy uznać należy, że wnioskodawcy w sposób prawidłowy doręczono decyzję, a odwołanie zostało wniesione po ustawowym miesięcznym terminie.

Odnosząc się do argumentów odwołującego się, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że odwołanie nie zostało złożone w terminie z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego. W ocenie Sądu Okręgowego wysuwane argumenty w tym zakresie, stanowiły jedynie próbę obrony stanowiska procesowego strony.

Wnioskodawca podnosił, że w związku z nagłą chorobą dziecka, musiał sprawować nad nim osobistą opiekę, a choroba uniemożliwiała powrót do miejsca zamieszkania w planowanym okresie.

Należy jednak podnieść, że oprócz własnych twierdzeń wnioskodawca powyższych okoliczności nie wykazał. Stan zdrowia syna miał się pogorszyć 31. 08, tymczasem brak wykazania, że były próby kontaktu z lekarzem w sprawie dziecka w weekend. Taki kontakt był, ale dopiero 4.09, jednakże ani z sms ani z wybieranych numerów telefonów nie wynika, że dotyczyły one dziecka, nadto dziecko wróciło do przedszkola (...).09.23 r. Brak jest jakiejkolwiek dokumentacji medycznej, z której wynikałby stan zdrowia dziecka. Z przedstawionego paragonu w istocie wynika zakup leków, jednakże nie wynika z niego, że wszystkie dotyczyły dziecka. Nadto mimo podnoszonej choroby wnioskodawca wychodził z domu z dzieckiem, robił zakupy. Podnosił także brak drukarki i komputera, przy czym wniesienie odwołania nie wymaga szczególnej formy ani treści, czego jako prawnik wnioskodawca z pewnością był świadomy. Należy też zwrócić uwagę, że wnioskodawca wrócił w dniu 4.09.23 do Ł. po południu, zatem przy dołożeniu należytej staranności mógł wnieść odwołanie w terminie. W kolejnych dniach, czyli 5 i 6.09 był w pracy, wykonując zwykłe czynności, w tym sporządzanie i nadawanie przesyłek . Natomiast odwołanie wniósł dopiero 7.09, powołując się na nagromadzenie obowiązków służbowych.

Sąd pominął pozostałe wnioski dowodowe pełnomocnika ZUS z uwagi na przyznanie przez wnioskodawcę, iż w czasie pobytu we W. opuszczał mieszkanie, np. w celu dokonania zakupów.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie co prawda opóźnienie nie jest nadmierne, ale podnoszone przez wnioskodawcę okoliczności nie uzasadniają przyjęcia, że odwołanie po terminie nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego. Przy dołożeniu należytej staranności, wymaganej od osoby, która należycie dba o własne interesy, można było oczekiwać, że złoży odwołanie w terminie.

Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 9 § 3 k.p.c. odrzucił odwołanie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. , a wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ustalił zgodnie z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz.265 ze zm.).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Przybylska
Data wytworzenia informacji: