Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył K. L. kapitał początkowy i ustalił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r., w wysokości 119 899,12 zł. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął : podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1 077,07 zł ( pomnożono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 88,22% - wyliczony z przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych tj. 1980 – 1989 przez kwotę bazową tj. 1 220,89 zł) ; okresy składkowe ( tj. 20 lat , 3 miesiące i 14 dni – 243 miesiące) , nieskładkowe ( 0 lat , 3 miesiące , 0 dni – 3 miesiące) , okresy sprawowania opieki nad dziećmi ( 2 lata , 9 miesięcy i 11 dni – 33 miesiące) przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok ; współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego w wysokości 85,18 % ; średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat tj. 209 miesięcy ( komunikat Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn).

/decyzja k.49 – 49 odwrót plik II akt ZUS/

W dniu 29 sierpnia 2016 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie K. L. od ww. decyzji , w którym wniosła o jej zmianę i obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego w oparciu o dyspozycję art. 174 ust. 3 b ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Odwołująca podniosła, że organ rentowy błędnie ustalił wysokość kapitału początkowego bowiem niewłaściwie zastosował wskazany powyżej przepis zgodnie , z którym w przypadku gdy osoba pozostawała w ubezpieczeniu jedynie przez część miesięcy danego roku , do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot , o których mowa w art.15 ust.3 w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia , przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. O błędnym stanowisku organu rentowego świadczą , zdaniem skarżącej , wartości podane w 5 rubryce tabeli zawierającej dane służące do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego.

/odwołanie k.2-3/

Decyzją z dnia 18 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku K. L. przyznał jej emeryturę od dnia 3 lipca 2016 r. tj. od osiągnięcia przez nią wieku emerytalnego. W treści decyzji wskazano, że emerytura została ustalona zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej, a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 772,79 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 411 340,06 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.251,30 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 1 639,92 zł [( 772,79 zł + 411 340,06 zł): 251,30].

/decyzja k.14 -15 odwrót plik I akt ZUS/

W dniu 29 sierpnia 2016 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie K. L. od ww. decyzji , w którym wniosła o jej zmianę i przyznanie wyższej emerytury z uwzględnieniem dyrektyw wynikających z przepisu art. 174 ust. 3 b ustawy emerytalnej , a więc po zmodyfikowaniu wskaźnika wysokości emerytury w oparciu o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe z 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku , wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu oraz po wyliczeniu wysokości renty rodzinnej jaką pobierała po zmarłym mężu i przyznanie jej najwyższego świadczenia tj. emerytury ewentualnie renty rodzinnej. Odwołująca podniosła ,że organ rentowy błędnie ustalił wysokość kapitału początkowego bowiem niewłaściwie zastosował wskazany powyżej przepis zgodnie , z którym w przypadku gdy osoba pozostawała w ubezpieczeniu jedynie przez część miesięcy danego roku , do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot , o których mowa w art.15 ust.3 w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia , przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. O błędnym stanowisku organu rentowego świadczą , zdaniem skarżącej , wartości podane w 5 rubryce tabeli zawierającej dane służące do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego.

/odwołanie k.2-4 akt o sygn. VIII U 2068/16/

W odpowiedzi na odwołania pełnomocnik organu rentowego wniósł o ich oddalenie. Wskazał, że przy wyliczaniu kapitału początkowego wnioskodawczyni, najkorzystniejszym okazał się wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1980 r. do 31 grudnia 1989 r. w wysokości 88,22% ( wskaźnik wymiaru wyliczony z 20 lat kalendarzowych , z uwzględnieniem art. 174 ust.3 b okazał się niższy i wyniósł 61,97%). Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył , że jakkolwiek, w wyliczeniach załączonych do decyzji, wskazano ( w rubryce nr 4) kwoty rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy, to jednak faktycznie przyjęto ( w rubryce nr 5) za te lata tzw. proporcję tj. sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby pozostawania w ubezpieczeniu , a tym samym wartość ta jest korzystniejsza dla wnioskodawczyni.

/ odpowiedź na odwołanie k.4-5 , odpowiedź na odwołania k.5-6 akt o sygn. VIII U 2068/16/

Zarządzeniem z dnia 14 września 2016 r. Sąd połączył sprawę o sygnaturze akt VIII U 2068/16 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 2067/16, w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 2067/16.

/zarządzenie k.7 akt o sygn. VIII U 2068/16/

Na rozprawie w dniu 12 grudnia 2016 r. K. L. podtrzymała stanowisko w sprawie oraz wniosła o przeliczenie renty rodzinnej oraz emerytury zgodnie z najkorzystniejszym wariantem.

/oświadczenia wnioskodawczyni: min.00:00:49 – 00:01:47 oraz min.00:14:00 - 00:17:44 protokołu rozprawy z dnia 12 grudnia 2016 r. , płyta CD k.15/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni K. L. urodziła się (...)

/okoliczność bezsporna/

W dniu 24 czerwca 2016 r. K. L. złożyła wniosek o emeryturę i w związku z nim , zaskarżoną decyzją z dnia 12 lipca 2016 r. organ rentowy ustalił jej wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. , a zaskarżoną decyzją z dnia 18 lipca 2016 r. ustalił wysokość przysługującej jej emerytury.

/wniosek k. 1-4 odwrót , plik I akt ZUS , decyzja k.49 – 49 odwrót plik II akt ZUS , decyzja k.14 -15 odwrót plik I akt ZUS/

Kwota emerytury, ustalona decyzją z dnia 18 lipca 2016 r. , należnej wnioskodawczyni wyniosła 1 639,92 zł i wobec faktu , że przysługująca K. L. renta rodzinna ( po zmarłym mężu) wynosi 1 032,97 zł , organ rentowy wypłaca jej wyższe świadczenie.

/informacja k.17 plik I akt ZUS/

Do wyliczenia najkorzystniejszego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawczyni organ rentowy przyjął następujące, osiągane przez nią dochody:

- za rok 1973 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 10 000,00 zł , wskaźnik 29,78%.

- za rok 1974 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 13 000,00 zł , wskaźnik 34,01%.

- za rok 1975 – (10 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 11 480,00 zł , wskaźnik 29,34%.

- za rok 1976 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 14 400,00 zł , wskaźnik 28,03%.

- za rok 1977 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 16 000,00 zł , wskaźnik 29,01%.

- za rok 1978 – (11 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 16 000,00 zł , wskaźnik 29,76%.

- za rok 1980 – (11 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 34 681,00 zł , wskaźnik 52,20%.

- za rok 1981 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 72 282,00 zł , wskaźnik 78,34%.

- za rok 1982 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 176 459,00 zł , wskaźnik 126,43%.

- za rok 1983 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 220 373,00 zł , wskaźnik 126,87%.

- za rok 1984 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 207 237,00 zł , wskaźnik 102,56%.

- za rok 1985 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 229 724,00 zł , wskaźnik 95,69%.

- za rok 1986 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 212 509,00 zł , wskaźnik 73,50%.

- za rok 1987 – (5 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 146 700,00 zł , wskaźnik 100,53%.

- za rok 1988 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 707 657,00 zł , wskaźnik 111,08%.

- za rok 1989 – (2 miesiące podlegania ubezpieczeniom) 62 095,00 zł , wskaźnik 15,02%.

- za rok 1990 – (9 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 3 540 518,00 zł , wskaźnik 38,21%.

- za rok 1991 – (11 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 7 584 883,00 zł , wskaźnik 38,96%.

- za rok 1992 – (10 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 9 462 078,00 zł , wskaźnik 32,24%.

- za rok 1993 – (6 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 7 421 222,00 zł , wskaźnik 30,96%.

- za rok 1995 – (4 miesiące podlegania ubezpieczeniom) 1 210,00 zł , wskaźnik 43,05%.

- za rok 1996 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 3 163,65 zł , wskaźnik 30,20%.

- za rok 1996 – (12 miesięcy podlegania ubezpieczeniom) 3 163,65 zł , wskaźnik 30,20%.

- za rok 1997 – (3 miesiące podlegania ubezpieczeniom) 949,45 zł , wskaźnik 29,80%.

Przy przyjęciu wariantu 10 – letniego powyższy wskaźnik wyniósł 88,22 %.

Przy przyjęciu wariantu 20 – letniego powyższy wskaźnik wyniósł 61,97%.

/wyliczenia k.44 plik II akt ZUS/

W załączniku do zaskarżonej decyzji z dnia 12 lipca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał , że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 88,22% i jest średnią arytmetyczną wskaźników z 10 lat kalendarzowych ( 1980 – 1989) wskazanych w 5 rubryce tabeli.

Stosunek podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia proporcjonalnie do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w roku kalendarzowym (w %) wyniósł ( rubryka 5 tabeli) :

- 1980 – 52,20 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 34 681,00 zł ( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 72 480,00 zł ( rubryka 4).

- 1981 – 78,34 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 72 282,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 92 268,00 zł( rubryka 4).

- 1982 – 126,43 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 176 459,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 139 572,00 zł( rubryka 4).

- 1983 – 126,87 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 220 373,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 173 700,00 zł( rubryka 4).

- 1984 – 102,56 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 207 237,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 202 056,00 zł( rubryka 4).

- 1985 – 95,69 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 229 724,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 240 060,00 zł( rubryka 4).

- 1986 – 73,50 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 212 509,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 289 140,00 zł( rubryka 4).

- 1987 – 100,53 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 146 700,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 350 208,00 zł( rubryka 4).

- 1988 – 111,08 % ( dochód( rubryka 3) stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 707 657,00 zł : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 637 080,00 zł( rubryka 4).

- 1989 – 15,02 % ( dochód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne tj. 62 095,00 zł( rubryka 3) : kwota rocznego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy tj. 2 481 096,00 zł( rubryka 4).

Suma : 882,22 :10 = 88,22%.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył ,że dla obliczenia stosunku podstawy wymiaru składek oraz kwot , o których mowa w art. 15 ust.3 ustawy w latach: 1973 , 1975 , 1978 , 1980 , 1987 , 1990 , 1991 , 1992 , 1993 , 1995 , 1997 w których wnioskodawczyni pozostawała w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego przyjęto sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok – odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w tym roku.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego k.48 plik II akt ZUS/

Sąd dokonał ustaleń stanu faktycznego w oparciu o dokumentację z akt organu rentowego, uznając ją za wiarygodną i wystarczającą dla poczynienia przedmiotowych ustaleń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie są niezasadne i podlegają oddaleniu.

Wskazać należy , iż istota sporu w niniejszym postępowaniu sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy organ rentowy prawidłowo ustalił wnioskodawczyni wysokość kapitału początkowego , a co za tym idzie czy prawidłowo ustalono również wysokość należnej jej emerytury.

W myśl art. 173 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz.887 z późn. zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Zgodnie z ust 2 kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. Zgodnie z ust 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy.

Zgodnie z art. 174 ust 1 cytowanej ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Zgodnie z ust 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6, 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5, 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust. 3 art. 174, ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art.174 ust.2 a przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2 ( tj. przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok).

Zgodnie z art. 15 ww. ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

W myśl z kolei zaś art.16 przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Stosownie zaś do art.174 ust. 3 b ustawy jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Zgodnie z treścią art.24 ust.1a punkt 12 ww. ustawy wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie od dnia 1 lipca 1955 roku do 30 września 1955 roku wynosi 60 lat i 11 miesięcy.

Podstawę obliczenia emerytury o której mowa w art.24 (zgodnie z treścią art.25 ww. ustawy), stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz środków zaewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego z uwzględnieniem ust.5 i art.183 (który nie ma zastosowania w przypadku ubezpieczonej). Wiek ubezpieczonego wyraża się w ukończonych latach i miesiącach, a średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (art.26 ust.1-3 ww. ustawy).

W niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości ,że ustalenie wyższej wartości kapitału początkowego niewątpliwie przekładałoby się na wzrost należnej wnioskodawczyni emerytury. Niemniej jednak przeprowadzone postępowanie nie wykazało , aby organ rentowy zaniżył wartość wskaźników służących do obliczenia kapitału początkowego i tym samym prawidłowo ustalił wartość należnej K. L. emerytury. O ile rację ma odwołująca ,że zgodnie z art.174 ust 3 b ww. ustawy w przypadku gdy osoba pozostawała w ubezpieczeniu jedynie przez część miesięcy danego roku , do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot , o których mowa w art.15 ust.3 w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia , przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu ,o tyle brak jest podstaw , aby stwierdzić , że Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zastosował się do dyspozycji zawartej w treści wskazanego przepisu. Wprawdzie w rubryce 4 załącznika do decyzji z dnia 12 lipca 2016 r.( tj. decyzji kapitałowej) wskazano kwoty rocznego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok kalendarzowy to jednak faktycznie przyjęto za te lata tzw. proporcję – sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu. Wartość wskazana w rubryce 5 za lata : 1980 , 1987 , 1989 jest wyższa niż wartość ilorazu wartości z rubryki 3 przez wartość z rubryki 4 za te lata i niewątpliwie w rozpatrywanej sprawie nie doszło do pokrzywdzenia wnioskodawczyni. Co więcej , z uwzględnieniem proporcji tj. miesięcy rzeczywiście przepracowanych przez wnioskodawczynię w poszczególnych latach, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru liczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1980 r. do 31 grudnia 1989 r. , a wynoszący 88,22% okazał się wyższy od wskaźnika wysokości podstawy wymiaru liczonego z 20 lat kalendarzowych ( tj. 61,97).

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołania jako niezasadne , o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

Na marginesie Sąd pragnie wskazać , że wnioskodawczyni oprócz prawa do emerytury posiada również prawo do renty rodzinnej po zmarłym mężu i tym samym stosownie do art. 95 ust. 1 cyt. ustawy emerytalnej organ rentowy wypłaca jej wyższe z tych świadczeń , a więc emeryturę.

W odniesieniu zaś do zgłoszonego , w dniu 12 grudnia 2016 r., przez K. L. wniosku o przeliczenie renty rodzinnej wskazać należy ,iż Sąd był zobligowany do przekazania wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych celem rozpoznania. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 476 § 2 k.p.c. w związku z art. 2 k.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących ubezpieczenia społecznego i kategorii spraw wymienionych w pkt 1-5 § 2 art. 476 k.p.c. Na obecnym etapie postępowania, wobec braku decyzji organu rentowego
w zakresie wniosku K. L. o przeliczenie renty rodzinnej , zachodzi czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, a właściwym do jego rozpoznania pozostaje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, od decyzji którego będzie przysługiwać skarżącej prawo wniesienia odwołania do Sądu zgodnie z powołanymi przepisami.

Z uwagi na powyższe tj. na czasową niedopuszczalność drogi sądowej Sąd, na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 464 § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni.

S.B.