Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

Sygn. akt VIII U 2113/16

Decyzją z dnia 27 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił G. N. prawa do renty rodzinnej po zmarłym w dniu 13 kwietnia 2012 roku T. N..

Decyzja została wydana na podstawie ustawy dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z art.65 ustawy emerytalnej oraz art.18 ustawy o emeryturach pomostowych renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Zdaniem organu rentowego zmarły T. N. nie spełnił wszystkich przesłanek z art.4 ustawy pomostowej, gdyż na dzień zgonu tj. 13 kwietnia 2012 roku nie osiągnął wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat.

W dniu 1 września 2016 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie od ww. decyzji, w którym wniesiono o jej uchylenie bądź zmianę i przyznanie G. N. prawa do renty rodzinnej po zmarłym w dniu 13 kwietnia 2013 r. mężu T. N.. Pełnomocnik wnioskodawczyni zaznaczyła, że w 2012 roku (to jest w roku śmierci) mąż odwołującej ukończył 59 lat (w dniu 18 stycznia) i tym samym rozpoczął 60 rok życia. W ocenie skarżącej, jej mąż spełniał wszystkie warunki do przyznania emerytury pomostowej przewidziane w art.4 ustawy o emeryturach pomostowych. W treści odwołania wskazano jednocześnie, iż art.8 ustawy o emeryturach i rentach przewiduje dla mężczyzn wiek emerytalny wynoszący 55 lat oraz że Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonał sprawdzenia czy w przypadku męża odwołującej się zachodzą przesłanki o jakich mowa w art.8 ustawy o emeryturach pomostowych.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. N. urodził się (...), a zmarł 13 kwietnia 2012 roku.

(akt zgonu k.19 plik II akt ZUS)

W chwili zgonu T. N. pozostawał w związku małżeńskim z G. N..

(akt zgonu k.19 plik II akt ZUS)

T. N. pracował jak: kierowca, kierowca samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton, ślusarz oraz kierowca autobusu, prowadził także własną działalność gospodarczą.

(świadectwa pracy k.4-8 odwrót plik I akt ZUS, zaświadczenie k.9, świadectwo pracy k.10-10 odwrót plik I akt ZUS, świadectwo pracy k.12 plik I akt ZUS, świadectwo pracy k.11-12 plik II akt ZUS)

Decyzją z dnia 22 czerwca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał G. N. (na podstawie art.70 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) prawo do renty rodzinnej na stałe od dnia 13 kwietnia 2012 roku.

(decyzja k.39/40 plik II akt ZUS)

W dniu 17 maja 2016 roku G. N. złożyła wniosek o rentę rodzinną, po którego rozpatrzeniu wydano zaskarżoną decyzję. Do wniosku załączyła świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, z których wynika, iż zmarły wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony w okresach: 29 czerwca 1971 roku do 25 kwietnia 1973 roku, od 1 czerwca 1974 roku do 31 grudnia 1977 roku, od 25 stycznia 1978 roku do 12 sierpnia 1978 roku, od 26 maja 1998 roku do 31 grudnia 2008 roku oraz kierowcy autobusu w okresie od 1 stycznia 2009 roku do dnia 13 kwietnia 2012 roku.

(wniosek k.1-14, decyzja k.44 plik I, świadectwa k.23, k.25, k.2, k.31 akt ZUS)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z ww. dokumentów zawartych w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczących niniejszej sprawy. Żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności zgromadzonej dokumentacji.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z art.18 ust.1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (tekst jednolity Dz. U. z 2015, poz.965 z późń. zm.) w razie śmierci uprawnionego, członkom jego rodziny przysługuje renta rodzinna na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz.887 z późn. zm.).

Stosownie do treści art.65 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

W celu nabycia przez G. N. prawa do renty rodzinnej na podstawie art.18 ust.1 ww. ustawy o emeryturach pomostowych, musiałaby ona wykazać, że w chwili śmierci T. N. spełniał łącznie warunki określone w art.4 ustawy o emeryturach pomostowych to jest:

1)  urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2)  osiągnął okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze

3)  wynoszący co najmniej 15 lat;

4)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

5)  osiągnął okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art.5-9 i art.11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

6)  przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

7)  po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3;

8)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Określenie zawarte w punkcie 3 art.4 ww. ustawy pomostowej to jest ,,osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn” jest precyzyjne i nie budzi żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Osiągnięcie bowiem wskazanego wieku jest niezbędne do nabycia prawa do emerytury pomostowej.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało jednoznacznie, że w chwili śmierci T. N. nie osiągnął wieku 60 lat, gdyż w dniu 13 kwietnia 2012 roku osiągnął 59 lat 2 miesiące i 25 dni. Zawodowemu pełnomocnikowi wnioskodawczyni znany jest z pewnością przepis art.8 k.c. i art.112 k.c. Niemniej jednak przypominając, ich treść należy wskazać, iż każdy człowiek zdolność prawną nabywa z chwilą urodzenia oraz iż terminy oznaczone w latach kończą się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca, przy czym przy obliczeniu wieku osoby fizycznej termin upływa z początkiem ostatniego dnia.

Tym samym T. N. osiągnąłby wiek 60 lat z początkiem dnia 18 stycznia 2013 roku.

W odniesieniu zaś do podnoszonej w treści odwołania możliwości zastosowania w niniejszej sprawie regulacji zawartej w treści art.8 ustawy o emeryturach pomostowych, wskazać należy, że Sąd nie znalazł podstaw do jego zastosowania. Wskazana regulacja pozwala bowiem przyznać prawo do emerytury pomostowej tym mężczyznom, którzy ukończyli 55 lat i jednocześnie przez 10 lat wykonywali prace: prace nurka lub kesoniarza, prace w komorach hiperbarycznych, prace rybaków morskich ; prace bezpośrednio przy przetwórstwie materiałów zawierających azbest lub prace rozbiórkowe związane z ich usuwaniem. Pełnomocnik ubezpieczonego nie składała wniosków dowodowych celem wykazania, że T. N. wykonywał pracę wymienioną w punkcie 20, 22 i 23 załącznika nr 1 do ww. ustawy o emeryturach pomostowych.

Wobec ustalenia, że T. N. w dniu śmierci nie przysługiwało prawo do emerytury pomostowej, jak również nie zachodziła względem niego możliwość zastosowania dyspozycji art.8 ustawy o emeryturach pomostowych Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołanie.

(S.B.)