Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 września 2018 roku, po rozpatrzeniu wniosku Z. N. z dnia 26 września 2018 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił przeliczenia wysokości emerytury. Organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1383), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń, zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Ponieważ ubezpieczony nie przedstawił żadnych dokumentów, brak jest podstaw do przeliczenia świadczenia.

(decyzja – k. 174 akta ZUS)

Z. N. uznał decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za krzywdzącą i złożył od niej odwołanie, wnosząc o ponowne przeliczenie wysikosci emerytury.

(odwołanie – k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, II Oddział w Ł., wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ rentowy przedstawił tożsamą argumentację, jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4)

Na rozprawie w dniu 17 lipca 2019 roku wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko. Wniósł o doliczenie do emerytury wynagrodzenia, które otrzymywał z tytułu pracy w latach od 1970 do 1975.

(e-protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 20019 roku 00:02:26-00:20:12 płyta CD k. 51)

Na rozprawie w dniu 22 lipca 2019 roku, bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku, pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie, zaś pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

(stanowiska stron e-protokół rozprawy z dnia 22 lipca 2019 roku 00:14:21-00:16:56 płyta CD k. 69)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny

Z. N. urodził się (...).

(wniosek o emeryturę k. 1-5 akt ZUS)

Od 1 listopada 2008 roku ubezpieczony ma przyznane prawo do emerytury, po zaprzestaniu pobierania zasiłku chorobowego.

(decyzja k. 105 akt ZUS)

W dniu 21 lipca 2011 roku ubezpieczony złożył wniosek o ponowne obliczenie emerytury, z uwzględnieniem lat zerowych i przyjęciem najniższego wynagrodzenia.

(wniosek k.158)

Decyzją z dnia 19 września 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
II Oddział w Ł. odmówił ponownego przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu wskazał, że w wyniku dokonania ponownych przeliczeń w 3 wariantach, najkorzystniejszy pozostaje już ustalony wskaźnik podstawy wymiaru w wysokości 69,11 %.

(decyzja – k. 171 akta ZUS)

W dniu 26 września 2018 roku ubezpieczony złożył wniosek o ponowne przeliczenie emerytury.

(wniosek k. 173)

Decyzją z dnia 28 września 2018 roku, po rozpatrzeniu wniosku Z. N. z dnia 26 września 2018 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił przeliczenia wysokości emerytury. Organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1383), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Ponieważ ubezpieczony nie przedstawił żadnych dokumentów brak jest podstaw do przeliczenia świadczenia.

(decyzja – k. 174 akta ZUS)

Z. N., w okresie od 14 marca 1970 roku do 31 maja 1978 roku, pracował w Przedsiębiorstwie Państwowym (...) w Ł. na stanowisku, kolejno elektryka samochodowego, brygadzisty.

(świadectwo pracy k.17)

P.P. (...) zmieniło nazwę na (...) S.A., następnie w dniu 30 września 2015 roku , zmieniło nazwę na (...) Spółka Akcyjna

(pismo k. 18, wyciąg KRS k.19-23)

W okresie pracy wnioskodawca, uczęszczał do trzyletniego Technikum Samochodowego dla pracujących, na podbudowie (...) Szkoły Zawodowej, w systemie zaocznym które (Technikum) ukończył, uzyskując tytuł technika mechanika – 28.04.1976r. . Zajęcia w szkole odbywały się , w semestrze trzecim (...) od września 1973r. w sobotę – godziny 15.00-21.30 , w niedzielę 8.00-15.00. W ramach zajęć indywidualnych : np. w środę 24.10.1973r. od godziny 15 do 21.

( akta osobowe wnioskodawcy – zaświadczenie nr 41/73 z 7.10.1973r k. 39 )

Wnioskodawca zeznał, że zajęcia odbywały się popłudniami. A on – pracował 8 godzin dziennie od godziny6 rono.

e-protokół rozprawy z dnia 22 lipca 2019 r. 00:08:59-00:13:01 płyta CD k. 69 w zw. z e-protokół rozprawy z dnia 17 kwietnia 2019 r. 00:02:26-00:24:51 płyta CD k. 54)

Z dniem 1 listopada 1972 roku, ubezpieczonemu został przyznany dodatek w wysokości 20 % dla brygadzisty do płacy zasadniczej. Z dniem 1 stycznia 1973 roku ubezpieczony otrzymał wynagrodzenie w VIII grupie zaszeregowania w kwocie 11,80 zł/h. Z dniem 1 czerwca 1974 roku, ubezpieczonemu przyznano wynagrodzenie w kwocie 15 zł/h. Z dniem 16 grudnia 1974 roku ubezpieczonemu przyznano wynagrodzenie w kwocie 17 zł/h.

(angaże akta osobowe koperta k. 39)

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dokumentację z akt rentowych oraz dokumentację, przedłożoną w toku procesu przez wnioskodawcę. Wiarygodność, przedłożonej w sprawie, dokumentacji, nie została zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd Okręgowy uznał za spójny i kompletny, a przez to, mogący stanowić podstawę ustaleń w sprawie.

Wykonując zobowiązanie Sądu Okręgowego, organ rentowy dokonał hipotetycznego przeliczenia emerytury wnioskodawcy, z uwzględnieniem wynagrodzenia , ustalonego na podstawie angaży od 1 listopada 1972 roku do 31 grudnia 1974 roku. Kwoty obliczone na podstawie angaży wyniosły : 1972-5295,84 zł, 1973-27659,20 zł, 1974-34012,20 zł. Wskaźnik wysokości obliczony z 20 najkorzystniejszych lat wyniósł 72,57 %. Po hipotetycznym wyliczeniu emerytura od 1 września 2018 roku wynosiłaby 1869,12 zł po waloryzacji od 1 marca 2019 roku - 1939,12 zł. Zakład, za rok 1972 roku przyjął wynagrodzenie nie tylko wskazane w angażach, ale i najniższe wynagrodzenie jgu.

(pismo k. 55, wyjaśnienie pełnomocnika ZUS e-protokół rozprawy z dnia 22 lipca 2019 roku 00:04:34-00:04:35 płyta CD k. 69)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.114 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz.1270), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Możliwość wzruszenia decyzji rentowych, polega przede wszystkim na niwelowaniu tzw. wad materialnoprawnych, czyli uchybień organu rentowego w zakresie rozstrzygania o faktach warunkujących nabycie prawa do emerytur i rent albo zaniedbań samych ubezpieczonych wywołanych nieporadnością w dokumentowaniu prawa do świadczeń lub niedostateczną znajomością warunków, od których spełnienia zależy przyznanie uprawnień ubezpieczeniowych.

Niezbędnym warunkiem ponownego ustalenia prawa do świadczeń jest powołanie nowych dowodów lub wskazanie okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji rentowej, które mogą mieć wpływ na istnienie tego prawa. Prawo do świadczenia należy ustalić ponownie (na wniosek zainteresowanego albo z urzędu), jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody albo ujawnione okoliczności wskazujące na błędność decyzji. Zwrot „nowy dowód” obejmuje zarówno przypadki ujawnienia dowodów istniejących przed wydaniem decyzji, jak i sytuacje zgłoszenia dowodów uzyskanych po wydaniu decyzji, pod warunkiem że wynikają z nich fakty powstałe przed tym momentem. Zwrot „ujawnione okoliczności” oznacza zarówno okoliczności faktyczne, jak i okoliczności sprawy, czyli nie tylko fakty, których ustalenie warunkuje wydanie decyzji, lecz także wszelkie zachowania uczestników postępowania w sprawie ustalania prawa. Należy więc przyjąć, że „ujawnione okoliczności” to określane w przepisach prawa materialnego fakty warunkujące powstanie uprawnień ubezpieczeniowych oraz uchybienia normom prawa materialnego lub/i procesowego wpływające na dokonanie ustaleń w sposób niezgodny z ukształtowaną ex lege sytuacją prawną zainteresowanego (Jankowska Karina, Jędrasik-Jankowska Inetta, Komentarz do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, (w:) Prawo do emerytury. Komentarz do ustaw z orzecznictwem, komentarz do art.114).

Zgodnie, zaś, z ogólną zasadą wyrażoną w art. 116 ust. 1 postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Na podstawie art. 129 ust. 1 świadczenia wypłaca się, poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem ust. 2.

Z kolei na podstawie ust. 2a dodanego do art. 15 z dniem 1 stycznia 2009 r., jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

W świetle § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia
11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011 r. Nr 237 poz. 1412) jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności: legitymacja ubezpieczeniowa, legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

W przedmiotowej sprawie, wnioskodawca domagał się zaliczenia do emerytury wynagrodzenia otrzymywanego przez niego w okresie pracy w P.P. (...) w Ł..

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, obejmujące analizę dostępnej dokumentacji, związanej ze spornym okresem zatrudnienia wnioskodawcy, co dało podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w świetle postawionych jej zarzutów. Wobec przedłożenia, w toku proces, dodatkowego dokumentu - w postaci angaży za sporny okres pracy Sąd Okręgowy powyższy okres zatrudnienia uznał za udowodniony, na podstawie przedłożonej dokumentacji.

Nie ulega wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie pojawiły się nowe dowody, pozwalające na zmianę zaskarżonej decyzji. W toku postępowania przedstawiona została dokumentacja osobowa ubezpieczonego ze spornego okresu zatrudnienia. Angaże, zawarte w dokumentacji, wskazują na wysokość wynagrodzenia przyznanego wnioskodawcy w tych okresach. Ponadto należało przyjąć, że wnioskodawca świadczył pracę w wymiarze 8 godzin dziennie, mimo uczęszczania do szkoły do kwietnia 1976r. . Dlatego też Sąd zobowiązał organ rentowy do hipotetycznego wyliczenia emerytury wnioskodawcy z 20 lat kalendarzowych , wybranych z całego okresu ubezpieczenia, , przy uwzględnieniu udokumentowanych wynagrodzeń oraz wynagrodzenia, wynikającego z, załączonych do akt sądowych , angaży [ 39] oraz przy przyjęciu normatywnego czasu pracy. W wyniku ponownych wyliczeń ZUS, wskaźnik postawy wymiaru zwiększył się i wyniósł 72,57 %.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k. p. c. zmienił zaskarżoną decyzję i uwzględnił, do ustalenia podstawy wymiaru emerytury Z. N. dochód, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, z uwzględnieniem udokumentowanych wynagrodzeń oraz przyjęciem za okres od 1 listopada 1972 roku do 31 grudnia 1974 roku, wynagrodzenia na podstawie angaży, ze wskaźnikiem wysokości podstawy wymiaru wynoszącym 72,57%.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wyrażając zgodę na wypożyczenie akt rentowych.