Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z 12.08.2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił B. K. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy do pracy w szczególnych uwzględnił ubezpieczonemu okres zatrudnienia od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r., od 1.01.2009 r. do 22.03.2015 r., od 21.04.2015 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 27.06.2019 r., tj. łącznie (po odliczeniu zwolnień lekarskich) 11 lat, 4 miesiące i 19 dni. Nie uwzględnił zaś okresu zatrudnienia od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r., ponieważ pracodawca w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 5.12.2019 r. wskazał stanowisko pracy niezgodne z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego, pod którego podlegał zakład pracy (w wykazie A, Dziale XII, w punkcie 4a i podpunkcie 6 zarządzenia Ministra Zdrowia, na które powołuje się pracodawca nie zostało wymienione stanowisko pielęgniarza). Wnioskodawca udokumentował ogólny staż pracy w wymiarze 36 lat, 5 miesięcy, 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

(decyzja k. 23-23v akt ZUS plik II)

Wnioskodawca B. K. wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie skarżącemu prawa do emerytury pomostowej. Wniósł o uwzględnienie zakwestionowanych okresów zatrudnienia do pracy w warunkach szczególnych.

(odwołanie k. 3)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie k. 5-5v)

Na ostatnim terminie rozprawy wnioskodawca poparł odwołanie. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując argumentacją jak w decyzji z 25.02.2021 r.

(stanowiska 00:48:17 – płyta CD k. 104)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca B. K. urodził się (...)

(bezsporne)

W dniu 13.07.2020 r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę pomostową.

(wniosek k. 1 – 2v akt ZUS plik II)

Wnioskodawca ukończył Liceum Medyczne, uzyskując prawo wykonywania zawodu pielęgniarza.

(świadectwo dojrzałości – akta osobowe – koperta k. 62, akta osobowe – koperta k. 65, zaświadczenie k. 109 cz. B akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

Odwołujący ukończył w 2005 r. kurs z zakresu ratownictwa medycznego, w 2010 r. kurs kwalifikacyjny pielęgniarstwa ratunkowego.

(zaświadczenie – k. 77, k. 51 cz. B – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

Wnioskodawca w okresie od 22.09.1980 r. do 8.01.1981 r. był zatrudniony w Zespole (...) w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarza dyplomowanego.

(świadectwa pracy - koperta k. 26, akta osobowe – koperta k. 62)

Za w/w okres zatrudnienia w Zespole (...) w Z. (następnie Wojewódzkim Szpitalu (...) w Z.) pracodawca wystawił w dniu 4.01.2021 r. świadectwo pracy w szczególnych warunkach, w którym zaświadczono, że wnioskodawca był zatrudniony od 22.09.1980 r. do 8.01.1981 r. i w ramach tego zatrudnienia od 22.09.1980 r. do 8.01.1981 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w Oddziale Psychiatrycznym (wykaz A, dział XII, poz. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.) na stanowisku pielęgniarza wymienionym w wykazie A, dziale XII poz. 1b, pkt 5 wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej.

Okres ten został uwzględniony przez ZUS do pracy w warunkach szczególnych.

(bezsporne, świadectwo pracy w szczególnych warunkach – akta osobowe - koperta k. 62, koperta k. 68, k. 4 akt ZUS plik III)

Od 1.09.1981 r. do 30.09.1987 r. ubezpieczony był zatrudniony w Wojewódzkim Szpitalu (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarza.

(świadectwo pracy - koperta k. 26, akta osobowe – koperta k. 65)

W trakcie tego zatrudnienia wnioskodawca zajmował stanowisko pielęgniarza na oddziale chirurgii urazowo – ortopedycznej.

Od 14.06.1982 r. do 30.07.1982 r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego.

Od 26.04.1983 r. do 4.04.198 r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową. Z dniem 2.05.1985 r. ponownie podjął zatrudnienie u tego pracodawcy na

dotychczasowym stanowisku.

(akta osobowe – koperta k. 65, wypis z książeczki wojskowej k. 15 akt ZUS plik I)

W okresie od 1.08.1988 r. do 31.08.1989 r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) Zespole (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pielęgniarza.

(świadectwo pracy - koperta k. 26)

Od 3.08.1992 r. do 31.05.1995 r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) Zespole (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego pielęgniarza.

(świadectwo pracy - koperta k. 26)

Okres ten został uwzględniony przez ZUS do pracy w warunkach szczególnych.

(bezsporne)

W okresie od 1.09.1995 r. do 4.12.2019 r. wnioskodawca był zatrudniony w Wojewódzkiej (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy. W trakcie tego zatrudnienia zajmował stanowiska: sanitariusza – zespoły wyjazdowe (od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r.), pielęgniarza – zespoły wyjazdowe (od 1.05.1997 r. do 31.07.2010 r.), starszego pielęgniarza – zespoły wyjazdowe (od 1.08.2010 r. do 30.09.2010 r.), starszego pielęgniarz zespołu specjalistycznego (od 1.10.2010 r. do 31.10.2018 r.), starszego pielęgniarza – koordynatora zespołu podstawowego (od 1.11.2018 r. do 4.12.2019 r.).

Od 13.09.2008 r. do 24.09.2008 r. korzystał z urlopu bezpłatnego.

W dniach 5.01.2019 r., 26.03.2019 r., od 25.05. do 28.05.2019 r., od 23.09. do 16.10.2019 r. wykazał nieobecności nieusprawiedliwione i niepłatne, zaś od 3.12. do 4.12.2019 r. – nieobecności usprawiedliwione niepłatne.

W pkt 11 świadectwa pracy zaświadczono, że ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach od 1.09.1995 r. do 12.09.2008 r., od 25.09.2008 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 22.09.2019 r. i od 17.10.2019 r. do 4.12.2019 r.

(świadectwo pracy - koperta k. 26, k. 91-91v, k. 30 cz. C – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59, dokumentacja osobowa w tym umowy o pracę - akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

Za okres od 23.03.2015 r. do 20.04.2015r. nie została przez pracodawcę złożona deklaracja (...).

(pismo ZUS k. 106).

Za w/w okres zatrudnienia wnioskodawcy w Wojewódzkiej (...) w Ł. pracodawca wystawił, w dniu 5.12.2009 r., świadectwo pracy w szczególnych warunkach, w którym zaświadczono, że wnioskodawca był zatrudniony od 1.09.1995 r. do 4.12.2019 r. i w ramach tego zatrudnienia:

- od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego (wykaz A, dział XII, pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze) na stanowisku sanitariusza zespołów wyjazdowych wymienionym w wykazie A, dziale XII pkt 4 lit. a, ppkt. 6 załącznika Nr 1 do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej;

- od 1.05.1997 r. do 12.09. 2008 r., od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego (wykaz A, dział XII, pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze) na stanowisku pielęgniarza zespołów wyjazdowych wymienionym w wykazie A, dziale XII pkt 4 lit. a, ppkt. 6 załącznika Nr 1 do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej;

- od 1.01.2009 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 22.09.2019 r., od 17.10.2019 r. do 2.12.2019 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace członka zespołu ratownictwa medycznego poz. 18 wykazu prac o szczególnym charakterze stanowiącego załącznik nr 2 do ustawy z dnia 19.12.2008 r. na stanowisku starszego pielęgniarza - koordynatora zespołów wyjazdowych.

(świadectwo pracy w szczególnych warunkach – koperta k. 26, k. 29 cz. C – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

ZUS uwzględnił okresy zatrudnienia u tego pracodawcy jako okresy pracy w warunkach szczególnych od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r., od 1.01.2009 r. do 22.03.2015 r., od 21.04.2015 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 27.06.2019 r.

(bezsporne)

W trakcie uwzględnionych przez ZUS okresów zatrudnienia w (...) Zespole (...) w Ł. oraz w Wojewódzkiej (...) w Ł. wnioskodawca wykazał 1 rok i 17 dni okresów nieskładkowych.

(bezsporne, pismo ZUS k. 106, załącznik okresów nieskładkowych k. 30 cz. C – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

W trakcie nieuwzględnionego przez ZUS okresu zatrudnienia w Wojewódzkiej (...) w Ł. wnioskodawca wykazał 9 miesięcy i 5 dni okresów nieskładkowych.

(bezsporne, pismo ZUS k. 106, załącznik okresów nieskładkowych k. 30 cz. C – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

Wnioskodawca podczas okresu zatrudnienia w Wojewódzkiej (...) w Ł. pracował początkowo jako sanitariusz (w ramach nocnej pomocy świątecznej dzielnicowej) a następnie jako pielęgniarz (w ramach pogotowia ratunkowego). Przez cały okres zatrudnienia u tego pracodawcy wykonywał te same czynności medyczne. Wnioskodawca jeździł w zespole wyjazdowym w karetkach początkowo karetkach reanimacyjnych (R7) a po zmianie nazwy od około 2008 r. karetkach specjalistycznych (S7). W karetce był zespół składający się z lekarza, pielęgniarza, ratownika. Oprócz tego był także kierowca karetki. W karetce w zespole przewozowym był także sanitariusz. Od czasu wejścia zespołu 3-osobowego (lekarz, pielęgniarz, ratownik) nie było już stanowisko sanitariusza. Sanitariusz jeździł zasadniczo w zespole przewozowym, tj. przy przewożeniu pacjenta z punktu A do punktu B, tj. na dializy, rehabilitację, do domu. Jako sanitariusz wnioskodawca jeździł w karetce chorobowej (którą przyjeżdżano do pacjentów w niedziele i w święta), nosił sprzęt, pomagał w transporcie pacjentów. Mógł także prowadzić masaż serca w razie zatrzymania krążenia. Jako pielęgniarz zajmował się udzielaniem pierwszej pomocy medycznej, podawał leki pacjentowi, robił wkłucia, przeprowadzał reanimacje, zakładał intubacje, pomagał także przy znoszeniu pacjenta. Przy resuscytacji pielęgniarz wymieniał się z lekarzem i ratownikiem, konieczna jest zmiana osoby co 5 minut. Przykładowo lekarz prowadził reanimację, pielęgniarz dokonywał masażu, a ratownik zakładał wenflon i podawał leki. Wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy.

Praca na stanowisku pielęgniarza i ratownika (wcześniejsza nazwa noszowy, sanitariusz) różniła się jedynie nazwą.

(zeznania świadka M. M. 00:21:06 i dalej – płyta k. 104, zeznania świadka M. P. 00:30:18 i dalej – płyta k. 104, zeznania świadka P. S. 00:38:49 i dalej – płyta k. 104, zeznania wnioskodawcy 00:45:49 w zw. z 00:07:56 i dalej, 00:44:32 – płyta CD k. 104)

Nadto wnioskodawca w okresach od 1.09.1995 r. do 31.05.1996 r., od 1.06.1996 r. do 31.12.1996 r., od 1.05.1997 r. do 31.01.2000 r. był zatrudniony w Wojewódzkiej (...) w Ł. w niepełnym wymiarze czasu pracy (dyżury wg harmonogramu) na stanowisku pielęgniarza. Była to dodatkowa praca wnioskodawcy.

(świadectwa pracy – cz. A – akta osobowe – koperta załączona do pisma procesowego 13.01.2021 r. k. 59)

Obecnie wnioskodawca nie pozostaje w stosunku zatrudnienia. Stosunek pracy rozwiązał się w dniu 4.12.2019 r.

(bezsporne)

Wnioskodawca w toku postępowania przed organem rentowym udokumentował ogólny staż pracy w wymiarze 36 lat, 5 miesięcy, 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym staż w szczególnych warunkach wynoszący 14 lat, 3 miesiące i 13 dni.

(wyliczenia ZUS)

Decyzją z 23.10.2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił B. K. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy do pracy w szczególnych uwzględnił ubezpieczonemu okres zatrudnienia od 3.08.1992 r. do 31.05.1995 r., od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r., od 1.01.2009 r. do 22.03.2015 r., od 21.04.2015 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 27.06.2019 r., tj. łącznie (po odliczeniu zwolnień lekarskich) 14 lat i 6 dni. Nie uwzględnił zaś okresu zatrudnienia od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r., ponieważ pracodawca w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 5.12.2019 r. wskazał stanowisko pracy niezgodne z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego, pod którego podlegał zakład pracy (w wykazie A, Dziale XII, w punkcie 4a i podpunkcie 6 zarządzenia Ministra Zdrowia, na które powołuje się pracodawca nie zostało wymienione stanowisko pielęgniarza). Wnioskodawca udokumentował ogólny staż pracy w wymiarze 33 lata, 10 miesięcy, 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych (błąd matematyczny ZUS).

(decyzja k. 26-26v akt ZUS plik II)

Decyzją z 25.02.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił B. K. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie udowodnił 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy do pracy w szczególnych uwzględnił ubezpieczonemu okres zatrudnienia od 22.09.1980 r. do 8.01.1981 r., od 3.08.1992 r. do 31.05.1995 r., od 1.09.1995 r. do 30.04.1997 r., od 1.01.2009 r. do 22.03.2015 r., od 21.04.2015 r. do 4.01.2019 r., od 6.01.2019 r. do 25.03.2019 r., od 27.03.2019 r. do 24.05.2019 r., od 29.05.2019 r. do 27.06.2019 r., tj. łącznie (po odliczeniu zwolnień lekarskich) 14 lat, 3 miesiące i 13 dni. Nie uwzględnił zaś okresu zatrudnienia od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r., ponieważ pracodawca w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 5.12.2019 r. wskazał stanowisko pracy niezgodne z wykazem, działem, pozycją i punktem zarządzenia resortowego, pod którego podlegał zakład pracy (w wykazie A, Dziale XII, w punkcie 4a i podpunkcie 6 zarządzenia Ministra Zdrowia, na które powołuje się pracodawca nie zostało wymienione stanowisko pielęgniarza). Poinformowano, że za okres zatrudnienia od 1.08.1988 r. do 31.08.1989 r. wnioskodawca nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Wnioskodawca udokumentował ogólny staż pracy w wymiarze 36 lat, 5 miesięcy, 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

(decyzja k. 8-8v akt ZUS plik III)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentów, jak i osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań wnioskodawcy, świadków M. M., M. P., P. S.. Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę. Zeznania świadków – osób niezainteresowanych rozstrzygnięciem sprawy na korzyść którejkolwiek ze stron, a jednocześnie pracowników tego samego zakładu w tym samym czasie co wnioskodawca, nie budzą wątpliwości przy ocenie ich wiarygodności, nie są wzajemnie ze sobą ani z treścią załączonych do akt sprawy dokumentów sprzeczne, wzajemnie ze sobą korespondują i potwierdzają jednoznacznie, że ubezpieczony pracował jako pielęgniarz (zespoły wyjazdowe).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1924 ze zm.), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z 17.12.1998 r. (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 291 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

W świetle § 2 ust. 1 i 2 tegoż rozporządzenia oraz zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przy czym powyższe okoliczności pracownik jest obowiązany udowodnić (por. wyrok SN z 15.12.1997 r. II UKN 417/97 – (...) i US (...) i wyrok SN z 15.11. 2000 r. II UKN 39/00 Prok. i Prawo (...)).

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości fakt, iż wnioskodawca spełnia przesłanki ustawowe co do wieku – ukończył 60 rok życia oraz lat okresów składkowych i nieskładkowych. Skarżący nie pozostaje także w stosunku pracy. W ocenie Sądu wnioskodawca spełnia również warunek co do posiadania 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, iż wnioskodawca pracował na stanowisku pielęgniarza (zespoły wyjazdowe) w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały sporny okres zatrudnienia w Wojewódzkiej (...) w Ł., tj. od 1.05.1997 r. do 31.12.2008 r. (w ramach łącznego okresu zatrudnienia u tego pracodawcy od 1.09.1995 r. do 4.12.2019 r.) z wyłączeniem okresu urlopu bezpłatnego od 13.09.2008 r. do 24.09.2008 r. a zatem w okresie od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r.

Pracę pielęgniarza zaliczyć należy do prac w warunkach szczególnych. Pomocnicze znaczenie w tym zakresie stanowi wykaz zawarty w załączniku Nr 1 do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej (Dz.Urz. (...).1983.8.40, ze zm.).

Stanowisko to wymienione zostało w Wykazie A, Dziale XII, poz. 4 lit. a, pkt. 3 – pielęgniarka (prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego oraz medycznego ratownictwa górniczego - zespoły pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego (w zespołach wyjazdowych i ambulatoriach pogotowia)).

Analiza treści wykazu A do powołanego rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. wskazuje, że wymieniona w poz. 4 działu XII prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego oraz medycznego ratownictwa górniczego, są pracami w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Stosownie do § 2 ust. 1 okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. W myśl § 2 ust. 2 okresy takiej pracy stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według określonego wzoru, lub świadectwie pracy.

Regulacja § 2, statuująca ograniczenia dowodowe i obowiązująca w postępowaniu przed organem rentowym, nie ma jednak zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym zeznaniami świadków (por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. sygn. III UZP 5/85, uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84).

Dodatkowo wskazać należy także, iż w pkt 18 załącznika nr 2 do ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1924 z późn. zm.) wymienione zostały” prace członków zespołów ratownictwa medycznego”. Prace takie stanowią zatem prace w warunkach szczególnych w rozumieniu nie tylko w rozumieniu przepisów wcześniejszych ale także w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w szczególnych warunkach dopuścił dowód z dokumentów i z zeznań świadków.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że skarżący nie udowodnił okresu pracy 15 lat w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu wnioskodawca pomimo nie wskazania odpowiedniej pozycji i punktu zarządzenia resortowego w świadectwie pracy w szczególnych warunkach wykazał w przedmiotowym postępowaniu, że w Wojewódzkiej (...) w Ł. wykonywał w spornym okresie od 1.05.1997 r. do 31.12.2008 r. z wyłączeniem okresu urlopu bezpłatnego od 13.09.2008 r. do 24.09.2008 r. a zatem w okresie od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r. pracę w szczególnych warunkach.

Świadkowie zgodnie podali, że podczas spornego okresu zatrudnienia w Wojewódzkiej (...) w Ł. wnioskodawca pracował jako pielęgniarz (w ramach pogotowia ratunkowego). Przez cały okres zatrudnienia u tego pracodawcy wykonywał te same czynności medyczne. Wnioskodawca jeździł w zespole wyjazdowym w karetkach początkowo karetkach reanimacyjnych (R7) a po zmianie nazwy od około 2008 r. karetkach specjalistycznych (S7). W karetce był zespół składający się z lekarza, pielęgniarza, ratownika. Oprócz tego był także kierowca karetki. W karetce w zespole przewozowym był także sanitariusz. Od czasu wejścia zespołu 3-osobowego (lekarz, pielęgniarz, ratownik) nie było już stanowiska sanitariusza. Jako pielęgniarz zajmował się udzielaniem pierwszej pomocy medycznej, podawał leki pacjentowi, robił wkłucia, przeprowadzał reanimacje, zakładał intubacje, pomagał także przy znoszeniu pacjenta. Przy resuscytacji pielęgniarz wymieniał się z lekarzem i ratownikiem, konieczna jest zmiana osoby co 5 minut. Przykładowo lekarz prowadził reanimację, pielęgniarz dokonywał masażu, a ratownik zakładał wenflon i podawał leki. Wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca na stanowisku pielęgniarza i ratownika (wcześniejsza nazwa noszowy, sanitariusz) różniła się jedynie nazwą.

W tym stanie faktycznym, zdaniem Sądu okres zatrudnienia skarżącego na stanowisku pielęgniarza i sanitariusz w okresie od 1.05.1997 r. do 12.09.2008 r. oraz od 25.09.2008 r. do 31.12.2008 r. w Wojewódzkiej (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy jest pracą w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie wnioskodawca w sposób niewątpliwy wykazał przed Sądem, że przepracował ponad 15 lat (łącznie z uznanym przez ZUS stażem w wymiarze 14 lat, 3 miesięcy i 13 dni) w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Dokonując wyliczenia okresu zatrudnienia ubezpieczonego o szczególnym charakterze na potrzeby ustalenia uprawnień do emerytury pomostowej Sąd wziął przy tym pod uwagę, że z okresu tego należało wyłączyć te okresy, podczas których ubezpieczony korzystał ze zwolnień lekarskich. Stosownie do treści art. 12 ustawy o emeryturach pomostowych przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 4-11, nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Odliczenie wyżej wymienionych okresów od stażu pracy (9 miesięcy i 5 dni okresów nieskładkowych) nie miało jednak wpływu na rozstrzygnięcie, bowiem i tak łączny staż faktycznej pracy ubezpieczonego o szczególnym charakterze okazał się być dłuższy niż 15 lat.

Wnioskodawca spełnia także wszystkie pozostałe wymagane przepisami prawa przesłanki.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawca złożył wniosek w dniu 13.07.2020 r., w dniu 4.12.2019 r. rozwiązał stosunek pracy, zaś urodził się w dniu (...), zatem prawo do emerytury należało wnioskodawcy przyznać od 1.07.2020 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu, wypożyczając akta rentowe.