VIII U 2339/16 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2017-05-10

Sygn. akt VIII U 2339/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że P. M. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność u płatnika składek M. M. nie podlega od dnia 18 kwietnia 2016 r. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że z dokumentów zewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że płatnik składek M. M. prowadzący działalność gospodarczą zgłosił ubezpieczoną do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 18 kwietnia 2016 r. jako osobę współpracującą z osobą prowadzącą działalność gospodarczą. W krótkim okresie od dokonania zgłoszenia do ubezpieczeń tj. w dniu 15 lipca 2016 r. płatnik składek wystąpił do ZUS I Oddział w Ł. z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od dnia 8 lipca 2016 r. do dnia 24 lipca 2016 r.

Organ rentowy wskazał, że z konta indywidualnego ubezpieczonej wynika, iż przed zgłoszeniem do ubezpieczeń społecznych jako osoby współpracującej przez w/w płatnika składek nie posiadała tytułu do ubezpieczeń.

ZUS dodał, że płatnik składek nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających potrzebę zgłoszenia ubezpieczonej do ubezpieczeń jako osoby współpracującej. Podkreślenia wymaga fakt, że zgłoszenie wnioskodawczyni do ubezpieczeń z tytułu współpracy nastąpiło w bardzo krótkim okresie przed złożeniem wniosku o wypłatę zasiłku chorobowego. Tym samym istnieje uzasadnione podejrzenie, że zgłoszenie P. M. do ubezpieczeń społecznych jako osoby współpracującej od 18 kwietnia 2016 r. spowodowane było jedynie zamiarem skorzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

/decyzja – k. 18 – 21 akt ZUS/

P. M. i M. M. w dniu 6 października 2016 r. złożyli odwołanie od w/w decyzji i wnieśli o uchylenie jej w całości. Zaskarżonej decyzji zarzucili, iż została wydana w wyniku:

- błędnej oceny faktów związanych z podjęciem współpracy przez P. M., jako osoby współpracującej, w prowadzonej przez M. M. działalności gospodarczej oraz, że

- zawiera krzywdzącą nas ocenę jakoby zgłoszenie P. M. do ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego było ukierunkowane na uzyskanie świadczeń ubezpieczeniowych nieadekwatnych do czasu opłacania składek.

/odwołanie – k. 2 – 5/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację podniesioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 81 – 82/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

P. M. urodziła 3 marca 1990 r. Posiada wykształcenie średnie. Ukończyła liceum kosmetyczne. Nadto ukończyła kurs (...).

/zaświadczenie – k. 77, suplement – k. 78, zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Płatnik składek M. M. od dnia 1 kwietnia 2016 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą B. M. M. z siedzibą w J.. Przedmiotem działalności jest produkcja wyrobów budowlanych z betonu. Pełnomocnikiem firmy jest P. M.. Pełnomocnictwo ubezpieczonej obejmuje: reprezentowanie we wszelkich sprawach związanych z działalnością gospodarczą w Urzędzie Skarbowym i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Pełnomocnictwo obejmuje również umocowanie do występowania w imieniu mocodawcy i załatwiania wszelkich spraw z zakresu prowadzenia działalności gospodarczej, w tym występowania przed organami państwowymi i samorządowymi. Czynności objęte pełnomocnictwem w zakresie (...) dotyczą: zmiany wpisu, wpisu informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, wniosek o wykreślenie wpisu z (...), prowadzenie spraw za pośrednictwem punktu kontaktowego.

/wypis z (...) k. 1 – 2 akt ZUS, wniosek – k. 18 – 20/

W dniu 2 kwietnia 2015 r. P. M. zwana użyczającym zawarła z M. M. zwanym biorącym do używania umowę użyczenia na mocy, której użyczający oddaje do bezpłatnego używania biorącemu do używania budynki według wykazu nr 1 z przeznaczeniem na działalność gospodarczą – produkcja wyrobów budowlanych z betonu, którego użyczający jest właścicielem. Strony ustaliły, że wydanie przedmiotu użyczenia nastąpi w dniu 2 kwietnia 2016 r. Umowa została zawarta do dnia 31 grudnia 2020 r.

/umowa – k. 11, wykaz – k. 12/

P. M. podjęła współpracę w firmie męża od dnia 18 kwietnia 2016 r. i w dniu 22 kwietnia 2016 r. została zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

/bezsporne, wydruk (...) k. 6 akt ZUS/

Została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z podstawą wymiaru składek za kwiecień 2016 r. w kwocie 1053 zł, za maj 2016 r. w kwocie 2433 zł oraz za czerwiec 2016 r. w kwocie 2433 zł.

/bezsporne/

Przed podjęciem współpracy w firmie męża ubezpieczona:

- podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 28 lutego 2015 r. do 17 kwietnia 2016 r.,

- prowadziła własną działalność gospodarczą (...) Salon (...) od 13 maja 2013 r. do 27 lutego 2015 r.

/wypis z (...) k. 4 akt ZUS, zaświadczenie – k. 21, zeznania P. M. – k. 102 – 103/

W chwili podjęcia współpracy w firmie męża ubezpieczona nie była w ciąży.

/ zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Wnioskodawczyni leczyła się prywatnie u lekarza J. F. w S. przy ul. (...)

/ zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Wnioskodawczyni po rozpoczęciu współpracy w firmie męża była odpowiedzialna za kontakty z kontrahentami, sprzedawała produkty firmy na allegro, zamawiała surowiec do produkcji, podpisywała dokumenty, faktury, jeździła po rynkach, nawiązała kontakt z firmą (...) z B.. Początkowo prowadziła także księgowość firmy.

/korespondencja emailowa – 30 – 45, zeznania P. M. – k. 102 – 103, zeznania M. M. – k. 103, faktury – k. 109 – 137, zeznania świadka I. D. z dnia 26 kwietnia 2017 r. – 00:01:50 – 00:06:03 – płyta CD – k. 142/

Ubezpieczona stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży od dnia 8 lipca 2016 r. W okresie od 8 lipca 2016 r. do 10 lipca 2016 r. ubezpieczona przebywała w Wojewódzkim Szpitalu (...) w S. z powodu ciąży obumarłej. P. M. przebywała na zwolnieniu lekarskim do 24 lipca 2016 r.

/zaświadczenie lekarskie – k. 22, karta informacyjna z leczenia szpitalnego – k. 23, zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Po zakończeniu zwolnienia lekarskiego ubezpieczona od sierpnia 2016 r. kontynuowała współpracę z mężem przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

/zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Ubezpieczona ponownie stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży od listopada 2016 r.

/zeznania P. M. – k. 102 – 103/

Gdy ubezpieczona stała się niezdolna do pracy M. M. w dniu 14 listopada 2016 r. zawarł umowę z H. M. o sporządzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rejestrów podatku VAT należnego i naliczonego, deklaracji podatkowych PIT i VAT.

/umowa – k. 90 – 92, księga przychodów i rozchodów – k. 46 – 64, rejestr VAT – k. 65 – 76/

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że P. M. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność u płatnika składek M. M. nie podlega od dnia 18 kwietnia 2016 r. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

/decyzja – k. 18 – 21 akt ZUS/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów, zeznań świadka I. D.,
a także zeznań wnioskodawczyni oraz płatnika składek.

Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę, a dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że jest on wystarczający by wyjaśnić sporną okoliczność – a mianowicie, czy zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego P. M. jako osoby współpracującej nosi cechy pozorności i zostało dokonane jedynie dla uzyskania tytułu do ubezpieczeń społecznych i skorzystania ze świadczeń z ubezpieczenia w związku z macierzyństwem.

W ocenie Sądu zeznania świadka w niniejszej sprawie są jasne, logiczne i wzajemnie niesprzeczne. Wersję zdarzeń przedstawioną przez skarżącą oraz płatnika składek potwierdza świadek zeznający w tej sprawie, będący kontrahentem płatnika składek, a zatem osoba niezainteresowana sposobem rozpoznania sporu. Z zeznań świadka jasno wynika, że wnioskodawczyni w spornym okresie współpracowała przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez M. M., przejęła dużą część jego obowiązków. Skarżąca utrzymywała kontakty z kontrahentami, sprzedawała produkty firmy na allegro. Zeznania świadka, wnioskodawczyni, płatnika składek wzajemnie się uzupełniają i są wiarygodne oraz znajdują potwierdzenie w przedstawionych w toku postępowania dokumentach.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni i płatnia składek w świetle zgromadzonego materiału dowodowego zasługuje na uwzględnienie i powoduje zmianę zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 6 ust 1 pkt 5 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r., poz. 887, z późn. zm.) obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i wypadkowym – podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Ponadto jak stanowi art. 11 ust. 2 dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10.

W myśl art. 8 ust. 11 analizowanej ustawy za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

W zakresie wyliczania podstawy wymiaru składek należy wskazać, iż jak stanowi art. 18 ust. 8 w/w ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe,
z zastrzeżeniem iż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie, nie może przekraczać miesięcznie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 10 (ust. 3).

W myśl zaś art. 36 ust. 1 ustawy systemowej każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych.

Ponadto wskazać należy, iż stosownie do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r., poz. 159) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

Zgodnie zaś z art. 29 ust. 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy z zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego P. M. z dniem 18 kwietnia 2016 r. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej M. M., co stanowiło podstawę do zastosowania w/w regulacji i przyjęcia, że wnioskodawczyni podlega ubezpieczeniom. Ważność tego zgłoszenia została przez organ rentowy niesłusznie zakwestionowana. Niewątpliwie bowiem P. M. podjęła współpracę przy prowadzeniu działalności płatnika składek i z tego tytułu winna w spornym okresie podlegać ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Warunkiem, jaki jest konieczny do uznania danej osoby za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, jest zaliczenie tej osoby do kręgu osób najbliższych dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Za osobę tę może być uznana tylko osoba, którą poza łączącym ją z prowadzącym działalność gospodarczą pokrewieństwem, pozostaje z nim we wspólnym gospodarstwie domowym – które to warunki niewątpliwie w przedmiotowej sprawie były spełnione pomiędzy ubezpieczoną a płatnikiem. Przy określeniu prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego należy brać pod uwagę następujące okoliczności: wspólny adres zameldowania (zamieszkania), prowadzenie wspólnego budżetu domowego, współpraca w załatwianiu codziennych spraw życiowych. Tym samym przyjąć należy, iż współpracujący to członkowie najbliższej rodziny, pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą prowadzącą działalność gospodarczą, przyczyniający się do prowadzenia działalności, działający na rzecz i w imieniu osoby prowadzącej działalność, zaangażowane w prowadzenie tej działalności.

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną był fakt, iż małżeństwo P. M. oraz M. M. pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, małżonkowie razem wychowują córkę i dysponują środkami pieniężnymi, kwestia ta nie była bowiem w niniejszym postępowaniu sporna. Jak wskazuje bowiem judykatura, ocena, czy osoba pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym zależy od okoliczności konkretnego przypadku, przy czym sam fakt wspólnego zamieszkiwania nie może tu mieć decydującego znaczenia. Cechami charakterystycznymi dla prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego może być udział i wzajemna ścisła współpraca w załatwianiu codziennych spraw związanych z prowadzeniem domu, niezarobkowanie i pozostawanie w związku z tym na całkowitym lub częściowym utrzymaniu osoby, z którą się gospodarstwo domowe prowadzi, a wszystko to dodatkowo uzupełnione cechami stałości, które tego typu sytuację charakteryzują (wyrok Sądu Apelacyjnego
w B. z dnia 27 lutego 2013 roku, sygn. akt III AUa 511/12, LEX 1286463).

Kwestią sporną, poddaną ocenie Sądu Okręgowego, było więc jedynie ustalenie, czy stosunek prawny łączący wnioskodawczynię i płatnika w okresie od dnia 18 kwietnia 2016 r. spełniał kryterium uznania go za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Przeprowadzone zaś w tym kierunku postępowanie dowodowe doprowadziło Sąd Okręgowy do przekonania, że ubezpieczona P. M. w spornym okresie współpracowała z zainteresowanym płatnikiem M. M. przy prowadzeniu przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazuje, iż za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej, powodującą obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych uznać należy taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia ich współdziałanie przy tym przedsięwzięciu. Ocena, czy w konkretnej sytuacji pomoc świadczona przez małżonka może być uznawana za współpracę w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, stanowiącą w myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy podstawę do objęcia tej osoby obowiązkowymi ubezpieczeniami: emerytalnym i rentowymi, wymaga uprzednich ustaleń faktycznych co do charakteru i rodzaju tych czynności (wyrok Sądu Najwyższego z 20 maja 2008 r., II UK 286/07, pub. OSNP 2009/17-18/241).

Za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń: emerytalnego i rentowych uznać można tylko taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia współdziałanie przy tym przedsięwzięciu. Takie rozumienie współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej odpowiada bowiem celom ustawy systemowej wyrażającym się przymusem ubezpieczenia, na zasadzie równości, wszystkich zarobkujących własną pracą, niezależnie od podstawy jej świadczenia (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 lutego 2012 r., III AUa 1581/11, pub. OSA 2013/8/108-120, podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 września 2012 r., III AUa 445/12, LEX 1220774).

Ponadto Sąd Najwyższy w wyroku z dnia z dnia 6 stycznia 2009 roku, sygn. akt II UK 134/08 (pub. OSNP 2010/13-14/170, OSP 2011/4/37) określił cechy konstytutywne pojęcia "współpraca przy działalności gospodarczej", o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wskazując, iż są nimi występujące łącznie: a) istotny ciężar gatunkowy działań współpracownika, które nie mogą mieć charakteru wtórnego, b) bezpośredni związek z przedmiotem działalności gospodarczej, c) stabilność i zorganizowanie oraz d) znaczący czas i częstotliwość podejmowanych robót (podobnie wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt II UK 315/09).

Oceniając pod kątem powyższych przesłanek zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy, Sąd Okręgowy uznał, że pozwala on na przyjęcie, iż wnioskodawczyni współpracowała przy prowadzeniu działalności gospodarczej męża w okresie od dnia 18 kwietnia 2016 r. Podejmowane przez nią w tym okresie czynności dotyczące pomocy w prowadzeniu działalności gospodarczej płatnika składek miały istotne znaczenie, były z nią bezpośrednio związane, a także miały charakter stały i systematyczny. Dokonując takiego ustalenia Sąd miał na uwadze fakt wykonywania przez skarżącą czynności związanych z działalnością gospodarczą jej męża. Sąd ustalił także, iż istniała faktyczna potrzeba współpracy odwołującej w wykonywaniu działalności gospodarczej jej męża, współpraca ta była wykonywana w znaczącym wymiarze i systematycznie, miała także istotne znaczenie dla przychodów prowadzonej przez zainteresowanego działalności gospodarczej oraz znaczący ciężar gatunkowy. Świadek bowiem w sposób spójny, zbieżny i wiarygodny wskazywał, iż w okresie poprzedzającym okres objęty zaskarżoną decyzją wnioskodawczyni była widywana w prowadzonej w firmie płatnika składek, współpracowała z kontrahentami firmy, podpisywała faktury.

Dodatkowo wobec poczynionych w toku postępowania dowodnego ustaleń, wskazać należy, iż wnioskodawczyni po podjęciu współpracy stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. Jednakże po poronieniu, po zakończeniu zwolnienia lekarskiego w sierpniu 2016 r. ubezpieczona niezwłocznie ponownie podjęła współpracę przy działalności męża.

W konkluzji stwierdzić należy, iż organ rentowy bezzasadnie stwierdził w zaskarżonej decyzji, iż ubezpieczona od dnia 18 kwietnia 2016 r. nie podlegała ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez płatnika M. M. bowiem – wobec ustalonego faktu wykonywania tej pracy przez ubezpieczoną samodzielnie w spornym okresie – nie można było jej współpracy przy działalności gospodarczej męża uznać za pozorną
i fikcyjną, zaś wynikającego z tego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych za niezasadnego i mającego na celu uzyskanie jedynie ubezpieczeniowej ochrony prawnej.

Podkreślenia wymaga fakt, że wbrew twierdzeniom organu rentowego ubezpieczona przed podjęciem współpracy posiadała ochronę ubezpieczeniową – podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników.

A zatem wykazane przez ubezpieczoną czynności, ich zakres i sposób realizacji w pełni potwierdzają zasadność złożonego odwołania.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzje i ustalił, że ubezpieczona P. M. podlega od dnia 18 kwietnia 2016 r. obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu współpracy przy prowadzonej przez M. M. pozarolniczej działalności gospodarczej.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego.

K.K.-W.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Bęczkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  SSO Jacek Chrostek
Data wytworzenia informacji: