Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 września 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. znak (...) odmówił wnioskodawcy S. P. do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu wskazano ,że przyczyną odmowy jest:

- nieudowodnienie przez wnioskodawcę okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat,

- niewykazanie ,że po dniu 31.12.2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust 1 i ust 3 ustawy o emeryturach pomostowych z 19 grudnia 2008 roku

- nieudowodnienie rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą

/decyzja w aktach ZUS/.

W dniu 30 września 2020 roku wnioskodawca złożył odwołanie od powyższej decyzji. Wniósł o zmianę decyzji i przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał między innymi ,że decyzja jest dla niego krzywdząca i niesprawiedliwa. Podniósł ,że wykonywał prace w warunkach szczególnych w spornych okresach czasu / odwołanie k-3-8/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podtrzymał stanowisko zawarte w spornej decyzji. Podkreślił ponadto ,że wnioskodawca nie rozwiązał stosunku pracy z pracodawcą /odpowiedź na odwołanie k-10-12/.

W piśmie procesowym z dnia 25 listopada 2020 roku wnioskodawca odniósł się do treści odpowiedzi na odwołanie organu rentowego i podtrzymał swoje odwołanie. Wskazał ,że po przyznaniu mu prawa do emerytury pomostowej rozwiąże niezwłocznie stosunek pracy , po ustaleniu pozostałych przesłanek do przyznania świadczenia/ pismo procesowe wnioskodawcy k-18-19/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca S. M. , urodzony (...) w dniu 21 sierpnia 2020 roku złożył wniosek o przyznanie emerytury pomostowej . We wniosku wskazał ,że nadal pozostaje w stosunku pracy w firmie (...) Spółce z o.o. w M. /wniosek w aktach ZUS/. Wnioskodawca załączył również zaświadczenie pracodawcy (...) Spółki z o.o. w M. ,że pozostaje w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od 15 września 1999 roku i jest zatrudniony na stanowisku pomocnika maszynisty przetwórstwa / zaświadczenie w aktach ZUS/.

W dniu wydania spornej decyzji wnioskodawca nadal pozostawał w zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę / niesporne/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym aktach ZUS. Okolicznością niesporną między stronami jest pozostawanie wnioskodawcy w zatrudnieniu.

Podnieść należy, że Sąd ograniczył postępowanie do ustalenia wyłącznie okoliczności pozostawania w zatrudnieniu wnioskodawcy na dzień wydania spornej decyzji ponieważ bezprzedmiotowym i prowadzącym do zbędnego przedłużenia postępowania byłoby prowadzenie go w celu ustalenia czy wnioskodawca posiada wymagane przepisami prawa okresy zatrudnienia w warunkach szczególnych lub pracy w szczególnym charakterze w świetle kontynuowania zatrudnienia przez niego.

Sąd zważył ,co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy nie jest zasadne i podlega oddaleniu . Wydana w sprawie decyzja odpowiada prawu.

W pierwszej kolejności wskazać należy ,że zgodnie z art. 148 ¹ § 1 k.p.c. sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.

Analizując treść złożonych przez strony i zgromadzonych w aktach rentowych dokumentów Sąd uznał, że okoliczności faktyczne, ograniczone do pozostawania w dacie wydania spornej decyzji wnioskodawcy w zatrudnieniu nie były w sprawie sporne. Spór nie dotyczył faktów, lecz prawa. Ponadto strony nie wnosiły o przeprowadzenie rozprawy. W tych okolicznościach Sąd na podstawie art. 148 ¹ § 1 k.p.c. uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, co w konsekwencji pozwoliło na rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

P. do emerytury pomostowej regulują przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (t.j Dz. U z 2017 r poz. 664 ze zm). Zgodnie z treścią przepisu art. 4 powyższej ustawy , który stanowi ,że prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Oznacza to ,że prawo do emerytury pomostowej co do zasady przysługuje tylko osobie , która nie pozostaje w zatrudnieniu. Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Jest okolicznością niesporną między stronami ,że wnioskodawca w dacie wydania spornej decyzji pozostawał w zatrudnieniu. Okoliczność ta powoduje ,że organ rentowy zasadnie odmówił mu przyznania prawa do emerytury pomostowej a wydana w sprawie decyzja jest zasadna i zgodna z prawem . Podkreślić należy ,że Sąd ocenia zaskarżoną przez ubezpieczonego decyzję na dzień jej wydania.

Emerytura pomostowa jest świadczeniem przeznaczonym dla osób pozostających bez pracy co wynika wprost z przepisów ustawy.

Jak wskazał Sąd Apelacyjny we Wrocławiu , w wyroku z dnia 3.07.2018 r w sprawie IIIAUa 391/18 (LEX 2549737) pozostawanie przez ubezpieczonego w stosunku pracy stanowi samodzielną i negatywną przesłankę uniemożliwiającą przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. Brak spełnienia tej przesłanki, niezależnie od tego, czy inne się ziściły, czyni niemożliwym uwzględnienie żądania w zakresie przyznania wnioskowanego świadczenia, a ponadto czyni bezcelowym badanie spornej kwestii związanej z okresami pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze. Powyższe stanowisko w pełni podziela Sąd orzekający .

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie.