Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 2639/14 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2015-12-17

Sygn. akt VIII U 2639/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 czerwca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił E. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 18 czerwca 2014 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy. Wobec czego brak jest podstaw do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

(decyzja – k. 233 – 234 akt ZUS)

Od decyzji ZUS odwołanie w dniu 28 lipca 2014 r. złożyła wnioskodawczyni. Wskazała w uzasadnieniu, że choroba w dalszym ciągu uniemożliwia jej podjęcie pracy.

(odwołanie – k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame co w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 3)

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku z dnia 9 grudnia 2015 r. pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

(protokół rozprawy z dnia 9 grudnia 2015 r. – 00:16:36 – 00:17:26 – płyta CD – k. 89)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni E. M. urodziła się (...) Posiada wykształcenie średnie ogólne. Z zawodu jest szwaczką.

(okoliczności bezsporne)

Posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

(okoliczności bezsporne)

Ubezpieczona od 26 stycznia 2010 r. do 31 maja 2014 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 29 kwietnia 2014 r. ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek – k. 221 – 222 akt ZUS)

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 21 maja 2014 r. rozpoznano u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa leczone operacyjnie bez objawów korzeniowych, zaburzenia adaptacyjne z somatyzacją. Lekarz wskazał, że w/w dysfunkcja narusza sprawność organizmu w stopniu lekkim z dużym nawarstwieniem czynnościowym. Dysfunkcja ma charakter przewlekły, stabilny, nastąpiła poprawa. Lekarz orzecznik uznał wnioskodawczynię za zdolną do pracy.

(orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 225 – 226 akt ZUS, k. 26 – 27 dokumentacji medycznej)

Ubezpieczona w dniu 2 czerwca 2014 r. złożyła sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

(sprzeciw – k. 28 dokumentacji medycznej)

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonej chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, dyskopatię szyjną i piersiową zoperowaną, zespoły bólowe w wywiadzie, nadciśnienie tętnicze zredukowane, reaktywne zaburzenia lękowe – podejrzenie osobowości nieprawidłowej. Obecnie ubezpieczona jest w trakcie diagnostyki zmian lewej piersi. W ocenie przedmiotowej wnioskodawczyni krążeniowo, oddechowo wydolna. W oparciu o wywiad, badania przedmiotowe i analizę dokumentacji medycznej Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 18 czerwca 2014 r. nie uznała wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 231 – 232 akt ZUS, opinia lekarska – k. 34 – 36 dokumentacji medycznej)

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 24 czerwca 2014 r. odmówił E. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(decyzja – k. 233 – 234 akt ZUS)

U E. M. rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe i pooperacyjne kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego z wielopoziomowymi dyskopatiami z okresowym zespołem bólowym obecnie bez objawów powikłań korzeniowych. W obecnie przeprowadzonym badaniu neurologicznym nie stwierdzono u badanej objawów uszkodzenia układu nerwowego, w szczególności objawów powikłań korzeniowych zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa. Zmiany zwyrodnieniowe to nie jest choroba, chorobą są objawy zmian zwyrodnieniowych. W październiku 2015 r. stwierdzono zespół bólowy. Zespół bólowy jest chorobą. W maju 2015 r. rozpoznanie było inne. Zespół bólowy nie powoduje niezdolności do pracy wnioskodawczyni w związku z jej kwalifikacjami. W przedstawionej dokumentacji leczenia opisywano bóle kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego promieniujące do kończyn górnych i dolnych po wizycie w dniu 21 sierpnia 2014 r. o typie rwy barkowej po wizycie w tym samym dniu w (...). Objawów o takim charakterze nie opisywano w okresie bezpośrednio po dacie złożenia wniosku i po dacie badania przez Komisję Lekarską ZUS po wizytach w Poradni Ogólnej L. w Ł. w dniach 19 czerwca, 8 lipca i 30 lipca 2014 r. Z neurologicznego punktu widzenia brak jest podstaw do orzekania długotrwałej niezdolności ubezpieczonej do pracy zgodnej z aktualnym poziomem kwalifikacji zawodowych po dacie złożenia wniosku i po dacie badania przez Komisję Lekarską ZUS. Opisywane powyżej objawy są nową okolicznością w sprawie. Z ich powodu wnioskodawczyni mogła być leczona w ramach zwolnienia lekarskiego. W momencie badania wnioskodawczyni nie miała objawów rwy barkowej i kulszowej. Ubezpieczona z neurologicznego punktu widzenia jest zdolna do pracy.

(opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. J. Z. – k. 15 – 16, ustna opinia uzupełniająca z dnia 9 grudnia 2015 r. – 00:01:09 – 00:16:36 – płyta CD – k. 89)

U wnioskodawczyni rozpoznano dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, bez upośledzenia funkcji z zespołem bólowym, stan po dwukrotnych zabiegach neurochirurgicznych: p.j.m. C5/C6 rok 2009 oraz p.j.m. (...) rok 2011, wygojone złamanie paliczka podstawowego palca V-go stopy prawej. Z ortopedycznego punktu widzenia wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

(opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo – ortopedycznej M. S. – k. 18 – 22)

U wnioskodawczyni z kardiologicznego punktu widzenia rozpoznano wypadanie płatka zastawki mitralnej z niedomykalnością mitralną z prawidłową funkcją skurczową i rozkurczową lewej komory, stan po dwóch zabiegach neurochirurgicznych w odcinku szyjnym i piersiowym kręgosłupa 2009, 2011, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Wnioskodawczyni z kardiologicznego punktu widzenia jest zdolna do pracy zarobkowej.

(opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty kardiologa dr med. B. Lao – G. – k. 34 – 35)

U E. M. stwierdzono zaburzenia adaptacyjne. Ubezpieczona była leczona psychiatrycznie ambulatoryjnie od maja 2011 r. z powodu nerwicowych zaburzeń depresyjno – lękowych, nigdy nie była hospitalizowana psychiatrycznie. Nie występują u ubezpieczonej objawy psychotyczne, bez istotnie chorobowo obniżonego nastroju, jest sprawna intelektualnie. Występują zaburzenia adaptacyjne o poziomie nerwicowym związane ze schorzeniem kręgosłupa i sytuacją życiową. Z punktu widzenia psychiatrycznego nie stwierdzono długotrwałej niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów ustawy rentowej. Wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

(opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu psychiatrii G. P. – k. 67 – 69)

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa i psychiatry.

W ocenie Sądu opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały bowiem sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawczyni w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawczyni. Biegli uznali, iż ubezpieczona choruje na zmiany zwyrodnieniowe i pooperacyjne kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego z wielopoziomowymi dyskopatiami z okresowym zespołem bólowym obecnie bez objawów powikłań korzeniowych, wygojone złamanie paliczka podstawowego palca V-go stopy prawej, wypadanie płatka zastawki mitralnej z niedomykalnością mitralną z prawidłową funkcją skurczową i rozkurczową lewej komory, stan po dwóch zabiegach neurochirurgicznych w odcinku szyjnym i piersiowym kręgosłupa 2009, 2011, zaburzenia adaptacyjne.

Biegli uznali, że z powodu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy zgodnej z poziomem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych.

W toku postępowania z urzędu Sąd przeprowadził opinię uzupełniającą biegłego neurologa dr Z..

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinie oraz opinie uzupełniające biegłych, gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych, zarówno pisemne jak i ustna opinia uzupełniająca w sposób wystarczający obrazują stan zdrowia wnioskodawczyni. Opinie są jasne, a wnioski końcowe wynikają w sposób logiczny z ich treści. Ponadto wszelkie niejasności jakie mogłyby powstać w ocenie Sądu zostały wyjaśnione przez biegłych w sposób nie budzący wątpliwości interpretacyjnych w opiniach uzupełniających. W ocenie Sądu brak jest podstaw do powoływania kolejnych biegłych sądowych.

Sąd oddalił wniosek dowodowy o przesłuchanie świadków z pisma procesowego wnioskodawczyni na okoliczność wizyty u orzecznika ZUS, która odbyła się w dniu 21 maja 2014 r. i przesłuchanie w charakterze świadka Lekarza Orzecznika. Fakt, iż wnioskodawczyni była badana przez orzecznika ZUS w dniu 21 maja 2014 r. wynika z akt ZUS i nie ma konieczności weryfikowania tego zeznaniami świadków. Zaś fakt czy ubezpieczona odmawiała przyjęcia rehabilitacji w ramach prewencji ZUS nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Sąd bada w niniejszym postępowaniu w oparciu o opinię biegłych lekarzy specjalistów czy ubezpieczona jest zdolna do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji czy też nie. Dlatego też w ocenie Sądu wnioski te zmierzają jedynie do przedłużenia postępowania i należało je oddalić.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2015 r., poz. 748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującej się nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawczyni schorzenia powodują, że nie jest ona niezdolna do pracy.

U skarżącej stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe i pooperacyjne kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego z wielopoziomowymi dyskopatiami z okresowym zespołem bólowym obecnie bez objawów powikłań korzeniowych, wygojone złamanie paliczka podstawowego palca V-go stopy prawej, wypadanie płatka zastawki mitralnej z niedomykalnością mitralną z prawidłową funkcją skurczową i rozkurczową lewej komory, stan po dwóch zabiegach neurochirurgicznych w odcinku szyjnym i piersiowym kręgosłupa 2009, 2011, zaburzenia adaptacyjne.

W ocenie Sądu wszystkie wątpliwości co do opinii biegłego neurologa w sposób dostateczny, zostały wyjaśnione przez biegłego w opinii uzupełniającej, w której szczegółowo odniósł się do zarzutów i udzielił wyczerpujących odpowiedzi na wszelkie wątpliwości jakie mogły pojawić się na tle niniejszej sprawy.

Biegli w swoich opiniach wyjaśnili bardzo szczegółowo dlaczego w taki właśnie sposób ocenili wyniki badań wnioskodawczyni. Podali, że schorzenia wnioskodawczyni mają taki charakter i występują z takim nasileniem, że nie przekładają się na zdolność świadczenia przez nią pracy. Brak jest przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawczyni zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawczyni i wpływu dolegliwości na jej zdolność do pracy. Sąd podzielił opinie pisemne jak i opinie uzupełniające biegłych uznając, iż są one pełne, jasne i nie prowadzą do sprzecznych wniosków.

Reasumując biegli w swoich wnioskach końcowych zgodnie i precyzyjnie uzasadnili tezę, zgodnie z którą wnioskodawczyni jest, w obecnym stanie zdrowia, osobą zdolną do pracy.

W tym stanie rzeczy odwołanie wnioskodawczyni jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 14 §1 kpc w pkt 1 sentencji wyroku.

Na podstawie §2 ust. 1, 2 i 3, §12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.) Sąd w pkt 2 sentencji wyroku przyznał od Skarbu Państwa – Kasy Sądu Okręgowego w Łodzi na rzecz adwokata B. M. kwotę 147,60 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agata Koszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Chrostek
Data wytworzenia informacji: