Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 listopada 2024 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. stwierdził, że dla A. U. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej roczna podstawa wymiaru składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne za 2022 rok wynosi 12040,00 zł i kwota należnej rocznej składki na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 1083,60 zł.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy argumentował, że z danych zapisanych w systemie informatycznym Zakładu wynika, iż A. U. był ostatnio zgłoszony z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego od 4 maja 2017 roku do dnia 29 kwietnia 2022 roku; w 2022 roku ubezpieczony podlegał temu ubezpieczeniu w 2022 roku od stycznia do kwietnia, a z dokumentów zgromadzonych w sprawie wynika, iż jego dochód za 2022 rok (w kwocie 0,00 zł) był niższy od 4-krotności składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 12040,00 zł (minimalną roczną podstawę wymiaru ustala się jako 4 x 3010,00 zł). W ramach rozliczenia rocznego składka ustalona od rocznej podstawy wymiaru jest porównywana z sumą należnych składek wykazaną w dokumentach rozliczeniowych za okres od lutego do kwietnia 2022 roku. Roczna podstawa wymiaru składki dla prowadzących działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych – podatek wg skali nie może być niższa od iloczynu liczby miesięcy podlegania ubezpieczeniu w roku kalendarzowym, za który ustalany był dochód i kwoty minimalnego wynagrodzenia. ZUS podał, że w dokumentach rozliczeniowych ubezpieczony za miesiące od lutego do kwietnia 2022 roku obliczył i rozliczył za siebie składki na ubezpieczenie zdrowotne od miesięcznych podstaw wymiaru w wysokości 3010,00 zł. Zakład wywodził, że zatem osoba, która podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu w czterech miesiącach 2022 roku ustala minimalną roczną podstawę wymiaru jako czterokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień 1 lutego 2022 roku, tj. w wysokość 12040,00 zł (4 x 3010,00 zł), natomiast w ramach rozliczenia rocznego składka ustalona od rocznej podstawy wymiaru 1083,60 zł (12040,00 zł x 9%) jest porównywana z sumą należnych składek wykazanych w dokumentach rozliczeniowych złożonych za rok składkowy w przypadku ubezpieczonego za okres od lutego do kwietnia 2022 roku, która wyniosła 812,70 zł. ZUS wyjaśnił, że w efekcie w rocznym rozliczeniu składki zdrowotnej za 2022 roku przy porównaniu sumy należnych składek wykazanych w dokumentach rozliczeniowych złożonych za rok składkowy, a składką roczną ustaloną od rocznej podstawy jej wymiaru powstała różnica 270,90 zł stanowiąca dopłatę należnej składki na ubezpieczenie zdrowotne. Zakład wskazał także, że składka za styczeń 2022 roku nie jest uwzględniana w rozliczeniu rocznym, dodając, że składka za ten miesiąc została rozliczona na zasadach obowiązujących do 31 grudnia 2021 roku. (decyzja k. 70-74 akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji złożył A. U., wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie, że:

1)  z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla skarżącego w 2022 roku ustalona dla potrzeb wykazania zwrotu kwoty, o której mowa w art. 81 ust. 2i ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 146 ze zm.) wynosi 1083,60 zł

2)  z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej roczna składka na ubezpieczenie zdrowotne w przypadku odwołującego się za rok składkowy 2022 ustalona dla potrzeb wykazania dopłaty, o której mowa w art. 81 ust. 2j ww. ustawy o systemie ubezpieczeń wynosi 0,00 zł,

ewentualnie - o ustalenie zamiast ww. składek, że ustalona dla odwołującego się dopłata, o której mowa w art. 81 ust. 2j ww. ustawy systemowej za rok składkowy 2022 wynosi 0,00 zł. (odwołanie k. 3-4)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie, a także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm prawem przepisanych w kwocie 90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu do dnia zapłaty. (odpowiedź na odwołanie k. 5-6)

W piśmie procesowym z dnia 30 stycznia 2025 roku wnioskodawca poparł odwołanie. (pismo k. 12)

Na rozprawie z dnia 10 czerwca 2025 roku, bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w n/n sprawie, wnioskodawca poparł odwołanie, przyznając, że spór ma charakter wyłącznie prawny, natomiast pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. (końcowe stanowiska stron e-protokół rozprawy z 10 czerwca 2025 r. 00:00:41-00:13:09)

Sąd Okręgowy ustalił następuje następujący stan faktyczny:

A. U. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą od 20 stycznia 2016 roku. Z dniem 30 kwietnia 2022 roku wnioskodawca zawiesił wykonywanie tej działalności, a od dnia 20 czerwca 2022 roku całkowicie zaprzestał jej prowadzenia. Z tytułu prowadzenia tej działalności wnioskodawca w okresie od stycznia do kwietnia 2022 roku był zgłoszony do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. (bezsporne, a nadto wydruk z CEiIDG k. 4-6 akt ZUS)

Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej złożył dokumenty rozliczeniowe za miesiące od stycznia do kwietnia 2022 roku, w których wskazał jako formę opodatkowania zasady ogólne – podatek wg skali.

W dniu 22 maja 2023 roku wnioskodawca złożył rozliczenie roczne składki na ubezpieczenie zdrowotne, w którym wykazał kwotę dochodu osiągniętego z tytułu działalności gospodarczej w roku, którego dotyczy roczne rozliczenie w wysokości 0,00 zł, roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne 12040,00 zł i roczną składkę zdrowotną w wysokości 1083,60 zł.

(bezsporne, a nadto deklaracja rozliczeniowa - k. 12-14 akt ZUS)

W dniu 6 listopada 2023 roku odwołujący złożył do organu rentowego pismo, w którym wskazał, że w jego ocenie wszystkie należne składki zostały opłacone w okresie prowadzenia działalności gospodarczej. (bezsporne, a nadto pismo wnioskodawcy - k. 22 akt ZUS)

W dniu 24 listopada 2023 roku wnioskodawca złożył do ZUS deklarację rozliczeniowa o numerze 02/04/2023, w której wykazał kwotę dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w roku, którego dotyczy roczne rozliczenie w wysokości 0,00 zł, roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9030,00 zł i roczną składkę w wysokości 812,70 zł. ( bezsporne, a nadto deklaracja rozliczeniowa - k. 16-18 akt ZUS)

W dniu 19 marca 2024 roku A. U. złożył do ZUS wniosek o wydanie decyzji w przedmiocie zwrotu nadpłaty z tytułu składki na ubezpieczenie zdrowotne. (bezsporne, a nadto wniosek - k. 1 w aktach ZUS załączonych do akt sprawy VIII U 1360/24)

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2024 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)w Ł. odmówił wnioskodawcy zwrotu nadpłaty z tytułu składki na ubezpieczenie zdrowotne.

(decyzja k. 17 w aktach ZUS załączonych do akt sprawy VIII U 1360/24)

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji, w związku z czym przed tut. Sądem Okręgowym prowadzone jest postępowanie za sygn. VIII U 1360/24, które obecnie postanowieniem Sądu z dnia 5 listopada 2024 roku zostało zawieszone na mocy art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. z uwagi na toczące się postępowanie w n/n sprawie, którego wynik będzie miał wpływ na rozstrzygnięcie wskazanej sprawy. (bezsporne, a nadto załączone akta sprawy VIII U 1360/24, a w nich: odwołanie k. 3, odpowiedź na odwołanie k. 4, postanowienie o zawieszeniu postępowania z dnia 5.11.2024 r. k. 59, ponadto kopia odwołania k. 28 akt ZUS)

W dniu 15 października 2024 roku wnioskodawca przedłożył PIT-36 i PIT/B, w którym wykazał z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2022 roku przychód w wysokości 0,00 zł, koszty uzyskania przychodu w kwocie 3343,12 zł i stratę w wysokości 3343,12 zł.

(pismo przewodnie i zeznania podatkowe PIT -36 i PIT/B- k. 44- 58 akt ZUS)

Powyższy stan faktyczny został w całości odtworzony na podstawie powołanych dokumentów, których autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a która nie budzi także jakichkolwiek zastrzeżeń Sądu.

Podkreślić należy, że okoliczności faktyczne niniejszej sprawy są całkowicie bezsporne, natomiast strony wywodziły z nich odmienne skutki prawne, przyznając, że przedmiotowy spór ma wyłącznie charakter prawny.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Wstępnie przypomnieć należy, że od 1 stycznia 2022 roku uległy znacznym zmianom zasady opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Od wskazanej daty obowiązują bowiem przepisy ustawy z dnia 29 października 2021 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105), tzw. Polski Ład, w zakresie w jakim ustawa ta dotyczyła zmian przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. W/w ustawa wprowadziła szereg zmian dotyczących: przepisów podatkowych, ustalania wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zasad rozliczania składek, a zmiany te dotyczą w szczególności osób prowadzących działalność gospodarczą.

W art. 81 ust. 2 i 2e ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 146) - dalej u.ś.o.z. - wprowadzona została nieznana przed 1 stycznia 2022 roku roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących pozarolniczą działalność.

Adresatami art. 81 ust. 2 są osoby prowadzące pozarolniczą działalność wskazane w art.8 ust. 6 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz przedsiębiorcy, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. przedsiębiorcy korzystający z tzw. ulgi na start), opłacający podatek dochodowy na zasadach ogólnych (według skali podatkowej lub w formie podatku liniowego). Do tej właśnie grupy zalicza się powód.

Roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla ww. osób, w tym dla ubezpieczonego, stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym innych niż określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b, 152-154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 24 ust. 1-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podstawa wymiaru składki w nowej wysokości obowiązuje od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego, zwanego "rokiem składkowym” (art. 81 ust. 2 u.ś.o.z.).

Za każdy miesiąc podlegania ubezpieczeniu osoba, o której mowa w ust. 2, wpłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne od miesięcznej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowiącej dochód z działalności gospodarczej uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który opłacana jest składka (art. 81 ust. 2c u.ś.o.z.).

Zgodnie z art. 79 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz; niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.), składka na ubezpieczenie zdrowotne za styczeń 2022 r. naliczana jest na zasadach obowiązujących do 31 grudnia 2021 r. Podstawę wymiaru składki stanowi 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z 1 zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W 2022 roku wnioskodawca przyjął formę opodatkowania - zasady ogólne według skali.

Ubezpieczony, który ustala roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie dochodu, wpłaca kwotę stanowiąca różnicę między roczną składką na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną od rocznej podstawy, a sumą składek na ubezpieczenie zdrowotne wynikającą ze złożonych dokumentów za poszczególne miesiące roku składkowego (art. 81 ust. 2j).

Cytowane przepisy posługują się dwoma pojęciami – rok kalendarzowy i rok składkowy. Rok kalendarzowy, jak powszechnie wiadomo, obejmuje miesiące od stycznia do grudnia, natomiast rok składkowy jest przesunięty i obejmuje miesiące od lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego.

Kluczowy dla rozstrzygnięcia sporu w n/n sprawie jest przepis art. 81 ust. 2 u.ś.o.z., który wyraźnie przewiduje, że dla grupy prowadzących działalność gospodarczą, którą ten przepis wymienia - a znajduje się w tej grupie również powód - roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyłączeniem przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym innych niż wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b oraz 152–154 PDOFizU) a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (z uwzględnieniem art. 24 ust. 1–2b PDOFizU). Dochód pomniejsza się o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ustalona, jak wskazano, roczna podstawa wymiaru składki w nowej wysokości obowiązuje w tzw. roku składkowym, czyli od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego.

Ustawodawca wprowadził także dla wskazanej grupy ubezpieczonych roczną minimalną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jeśli bowiem podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ustalona na podstawie art. 81 ust. 2 u.ś.o.z. jest niższa od kwoty stanowiącej iloczyn liczby miesięcy podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu w roku kalendarzowym (za który ustalany był wskazany powyżej dochód) i minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu roku składkowego, to podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za ten rok składkowy stanowi ta kwota (art. 81 ust. 2b u.ś.o.z.).

W świetle wskazanych przepisów nie ulega wątpliwości, że roczną podstawą wymiaru składki jest dochód osiągnięty w danym roku kalendarzowym, a nie składkowym. W konsekwencji dla celów wyliczenia minimalnej wysokości rocznej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ww. osób uzasadnione jest odniesienie się do miesięcy roku kalendarzowego, a nie roku składkowego. W rozliczeniu rocznym podstawę wymiaru stanowi zatem dochód uzyskany w roku kalendarzowym, który zestawia się z sumą składek zapłaconych od lutego danego roku do stycznia roku następnego, co stanowi rok składkowy, który został celowo tak zdefiniowany przez ustawodawcę, aby uwzględniać, że miesięczna składka zdrowotna jest ustalana z miesięcznym przesunięciem (od dochodu z miesiąca poprzedniego). Dzięki takiemu bowiem rozwiązaniu ubezpieczony ma czas na dokładne ustalenie podstawy wymiaru składki miesięcznej. Minimalna roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla przedsiębiorców opodatkowanych na zasadach ogólnych jest ustalana jako iloczyn liczby miesięcy podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu w roku kalendarzowym, za który ustalany był dochód i kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu roku składkowego. W przypadku zawieszenia lub zakończenia działalności gospodarczej dochód uzyskany przez przedsiębiorcę w skali roku kalendarzowego do czasu zawieszenia działalności podlega pełnemu rozliczeniu. Składka wyliczona od rocznej podstawy jej wymiaru może odbiegać od sumy składek na ubezpieczenie zdrowotne opłaconych za poszczególne miesiące w sytuacji np. zawieszenia albo zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie roku (tak: A. Sidorko [w:] Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Komentarz, wyd. IV, red. A. Pietraszewska-Macheta, Warszawa 2023, art. 81).

Przedstawione i zastosowane mechanizmy miesięcznego i rocznego rozliczenia składki zdrowotnej sprawiają, że w przypadku płatników zawieszających lub kończących działalność gospodarczą nie powstaje obowiązek opłacenia „dodatkowej" składki zdrowotnej. U takiego płatnika nie powstaje „dodatkowa" składka zdrowotna, ale zgodnie z zasadą równości wobec prawa, tak jak u pozostałych przedsiębiorców, oskładkowaniu polega całość dochodu w rozumieniu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, uzyskanego w okresie prowadzenia działalności gospodarczej w danym roku kalendarzowym.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd uznał, że wskazane w złożonej przez powoda deklaracji opatrzonej numerem 02/04/2023 dane nie znajdują potwierdzenia w obowiązujących przepisach.

W realiach badanej sprawy pozostaje poza sporem to, że powód w roku 2022 prowadził swoją działalność od 1 stycznia 2022 roku, którą zawiesił z dniem 30 kwietnia 2022 roku, a zatem podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu w 2022 roku przez 4 miesiące, bo od stycznia do kwietnia 2022 roku.

Uwzględniając, że A. U. w 2022 roku opłacał podatek na zasadach ogólnych wg skali – jego okresem składkowym był okres od lutego do grudnia 2022 roku. Płatnik składek rozliczył składki za okres do kwietnia 2022 roku od postawy wymiaru składek wyliczonej od dochodu za miesiące styczeń – marzec 2022 roku.

W związku z zawieszeniem prowadzenia działalności przez powoda w kwietniu 2022 roku wystąpiła konieczność rozliczenia i opłacanie składki od dochodu za kwiecień 2022 roku - składka zostałaby opłacona w maju 2022 roku, ale nie została uwzględniona w comiesięcznym rozliczeniu płatnika do ZUS, natomiast winna być ona uwzględniona w rocznym rozliczeniu DRA za kwiecień 2023 roku.

ZUS prawidłowo zatem uznał, że powód podlegał obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego przez 4 miesiące w roku kalendarzowym 2022.

Nie jest też sporne, że powód w 2022 roku uzyskał roczne dochody w wysokości 0,00 zł, a zatem mniejsze niż 4-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę, które wynosiło 3010,00 zł.

Uwzględniając więc w rozliczeniu rocznym, obejmującym rok kalendarzowy, miesiące prowadzenia działalności, ubezpieczony w 2022 roku powinien uwzględnić 4 miesiące.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konieczność dopłaty w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej nie powstała w następstwie braku uwzględnienia składki za styczeń 2022 roku, bo nie jest ona objęta rokiem składkowym, który rozpoczął się 1 lutego 2022 roku i zakończył 31 stycznia 2023 roku, ale wynika z faktu zawieszenia działalności gospodarczej z dniem 30 kwietnia 2022 roku, co rodziło konieczność rozliczenia i opłacenia składki od dochodu za kwiecień 2022 roku (składka zostałaby opłacona w maju 2023 roku), co winno być uwzględnione w rocznym rozliczeniu DRA za kwiecień 2023 roku składanej w terminie do 22 maja 2023 roku dla rocznej podstawy wymiaru składki, w której należy uwzględnić dochód od stycznia do grudnia 2022 roku, a składki są rozliczane za okres od lutego 2022 roku do stycznia 2023 roku.

Wobec tego organ rentowy zasadnie ustalił w zaskarżonej decyzji, że roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne za ww. rok z tytułu prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej wynosi 12.040,00 zł (4 miesiące x 3.010,00 zł obowiązujące wynagrodzenie minimalne), a roczna składka na ubezpieczenie zdrowotne należna jest w kwocie 1.083,40 zł (9% x 12.040,00 zł).

Stąd też powstała niedopłata rocznej składki zdrowotnej - wnioskodawca zadeklarował bowiem roczną składkę zdrowotną w kwocie 812,70 zł (liczoną od rocznej podstawy wymiaru przy uwzględnieniu 3 miesięcy x 3.010,00 zł wynagrodzenie minimalne, co dało roczną podstawę wymiaru składki zdrowotnej 9.030,00 zł, a to z kolei dało roczną składkę zdrowotną 812,70 zł jako liczoną 9% x 9030,00 zł), natomiast z porównania należnej rocznej składki zdrowotnej w kwocie 1.083,40 zł (9% x roczna podstawa wymiaru składki zdrowotnej w wysokości 12040,00 zł wyliczonej z 4 miesięcy 2022 roku i minimalnego wynagrodzenia w wysokości 3.010,00 zł) wynika, że dopłata rocznej składki zdrowotnej za 2022 roku w przypadku odwołującego wynosi 270,90 zł.

W efekcie należy przyznać rację organowi rentowemu, że złożone przez A. U. w dniu 22 maja 2023 roku rozliczenie roczne było prawidłowe, bo stwierdza ono- tak, jak to zostało również stwierdzone w zaskarżonej w niniejszym postępowaniu decyzji z dnia 13 listopada 2024 roku - że roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne za 2022 rok wyniosła w przypadku wnioskodawcy 12.040,00 zł a roczna składka zdrowotna w 2022 roku wynosiła dla powoda 1.083,60 zł.

Końcowo wskazać należy, że nie ma racji także wnioskodawca zarzucając w odwołaniu, że zaskarżona decyzja została wydana przez pozwanego z błędnie powołanym w jej podstawie prawnej przepisem art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 496 ze zm).

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z ww. przepisem Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek.

Natomiast na mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10 (przy czym ust. 6 stanowi, iż podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych).

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2023 r., poz. 1935 ze zm.), uwzględniając w tym przedmiocie żądanie pozwanego organu rentowego, który niniejszą sprawę wygrał w całości.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie od zasądzonej kwoty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

SSO Paulina Kuźma