Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 4313/14 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2015-12-15

Sygn. akt VIII U 4313/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 października 2014 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił S. B. (1) prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 22 października 2014 r. orzeczono, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 110 akt KRUS/

Odwołanie w dniu 28 listopada 2014 r. złożył wnioskodawca S. B. (2) i wniósł o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/odwołanie – k. 2/

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 3/

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił następujący stan faktyczny:

S. B. (2) urodził się w dniu (...) Z zawodu jest rolnikiem.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 20 sierpnia 2014 r. ubezpieczony złożył wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 75 akt KRUS/

W dniu 11 września 2014 r. S. B. (2) został zbadany przez Lekarza Rzeczoznawcę KRUS, który rozpoznał u wnioskodawcy przewlekłą chorobę niedokrwienną serca z przebytym zawałem serca w 2006 r. leczonym pierwotną angioplastyką wieńcową z implantacją stentu, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego, dnę moczanową. Orzekł, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy KRUS – k. 98 – 102 akt KRUS/

W dniu 2 października 2014 r. wnioskodawca złożył odwołanie od powyższego orzeczenia do Komisji Lekarskiej KRUS.

/odwołanie – k. 103 akt KRUS/

W dniu 22 października 2014 r. ubezpieczony został zbadany przez Komisję Lekarską KRUS, która rozpoznała u wnioskodawcy przewlekłą i stabilną chorobę niedokrwienną serca, stan po zawale serca w 2006 r. leczonym angioplastyką i implantacją stentu, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego, hiperurykemię w wywiadzie. Komisja orzekła, że stwierdzone u badanego zmiany nie ograniczają sprawności ustroju w stopniu uzasadniającym uznanie całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS – k. 107 – 109 akt KRUS/

W oparciu o powyższe orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy zaskarżoną decyzją z dnia 27 października 2014 r.

/decyzja – k. 110 akt KRUS/

U wnioskodawcy stwierdzono przewlekłą stabilną chorobę niedokrwienną serca, stan po przebytym zawale mięśnia serca ściany dolno bocznej w styczniu 2006 r., przebytą koronaroplastykę prawej tętnicy wieńcowej z założeniem stentu C. w styczniu 2006 r. W badaniu przedmiotowym stwierdzono stan ogólny dobry, chód sprawny, tarczycę niepowiększoną, serce czynność miarowa 70/min., tony głuche, ciche, RR 120/80, płuca – szmer pęcherzykowy prawidłowy, brzuch miękki, niebolesny, wątrobę niewyczuwalną, kończyny dolne bez obrzęków. Z kardiologicznego punktu widzenia wnioskodawca jest zdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego kardiologa dr med. B. Lao - G. – k. 10 – 11/

U ubezpieczonego rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym bez objawów powikłań korzeniowych, bez objawów ograniczenia sprawności ruchowej z przyczyn neurologicznych. Nie stwierdzono u badanego objawów uszkodzenia układu nerwowego, w szczególności mogących powodować istotne ograniczenie sprawności ruchowej w postaci niedowładów czy porażenia kończyn, brak jest danych o ewentualnym leczeniu w/w objawów w znajdującej się w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej. Z neurologicznego punktu widzenia brak jest podstaw do orzekania długotrwałej całkowitej niezdolności ubezpieczonego do pracy w posiadanym gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu neurologii dr n. med. J. Z. – k. 13 – 14/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie w szczególności załączone do akt sprawy akta rentowe ubezpieczonego oraz wydane w sprawie opinie biegłych: kardiologa i neurologa a zatem biegłych lekarzy, których specjalizacje odpowiadają rodzajowi schorzeń występujących u wnioskodawcy. Wydane w sprawie opinie są logiczne, spójne i rzetelnie opisują stan zdrowia ubezpieczonego, stanowiąc tym samym wiarygodne źródło dowodowe. Opinie te zostały wydane w oparciu o pełną dokumentację medyczną wnioskodawcy oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonego, a zatem brak jest podstaw do zasadnego ich kwestionowania.

Biegli ci uznali, iż wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. W ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania opinii wyżej wskazanych biegłych. Biegli dokonali rozpoznania jednostek chorobowych występujących u wnioskodawcy i ocenili je w kontekście zdolności wnioskodawcy do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli wydali swą opinię po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską wnioskodawcy oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonego, a zatem przedmiotowe opinie stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy w sprawie.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył co następuje

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 z późniejszymi zmianami) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust.2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5).

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy nie uzasadniają zmiany zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie wykazało bowiem, że wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 5, wskazanej powyżej ustawy. Wynika to w sposób jednoznaczny z wydanych w toku postępowania sądowego opinii biegłych kardiologa i neurologa. Opinie te – o czym mowa była już wcześniej - stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. W oparciu o przedmiotowe opinie stwierdzić należy, że odwołujący nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegli rozpoznali u badanego przewlekłą stabilną chorobę niedokrwienną serca, stan po przebytym zawale mięśnia serca ściany dolno bocznej w styczniu 2006 r., przebytą koronaroplastykę prawej tętnicy wieńcowej z założeniem stentu C. w styczniu 2006 r., zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z okresowym zespołem bólowym bez objawów powikłań korzeniowych, bez objawów ograniczenia sprawności ruchowej z przyczyn neurologicznych.

Z punktu widzenia biegłych kardiologa oraz neurologa brak jest dostatecznych podstaw do uznania, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić należy, że przy ocenie biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że sposób motywowania oraz stopień stanowczości wniosków wyrażonych w opinii biegłych jest jednym z podstawowych kryteriów oceny dokonywanej przez Sąd, niezależnie od kryteriów zgodności z zasadami wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego oraz podstaw teoretycznych opinii (tak postanowienie SN z 27 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001 nr 4 poz. 84).

Mając na względzie wymienione wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agata Koszewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: