Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 sierpnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 1 pkt 1. lit. „c” ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia J. K., podlegającej ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek T. S. (1) wyniosła:

- za okres 12/2015 r. ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości – 1750,00 zł, ubezpieczenia chorobowe 1750,00 zł, ubezpieczenie wypadkowe 1750,00 zł oraz ubezpieczenie zdrowotne 1510,07.

- za okres (...) ubezpieczenia emerytalne i rentowe 1850,00 zł, ubezpieczenie chorobowe 1850,00 zł, ubezpieczenie wypadkowe 1850,00 zł oraz ubezpieczenie zdrowotne 1596,36 zł

- za okres (...) ubezpieczenia emerytalne i rentowe 1594, 83 zł, ubezpieczenie chorobowe 1594,83 zł oraz ubezpieczenie wypadkowe 1594,83 zł oraz ubezpieczenie zdrowotne 1589,02 zł.

W uzasadnieniu swego stanowiska organ rentowy wskazał, iż J. K., od 1 października 2012 r. została zgłoszona do ubezpieczeń przez płatnika składek T. S. (2). Organ rentowy ustalił, że przed powstaniem długotrwałej niezdolności do pracy płatnik rozliczył za grudzień 2015 r. składki na ubezpieczenia społeczne od podwyższonej podstawy wymiaru – 5650,00 zł brutto (przed podwyższeniem podstawy wymiaru składki były rozliczane za pełen miesiąc od kwoty 1750,00 zł brutto)

Od 26 lutego 2016 r. do 30 maja 2016 r. była niezdolna do pracy z powodu choroby w związku z ciąża, a od maja 2016 r. do 28 sierpnia 2017 r. wystąpiła o wypłatę zasiłku macierzyńskiego.

W dniach 21 czerwca 2019 r. do 19 lipca 2019 r. ZUS przeprowadził postępowanie administracyjne w związku ze zgłoszeniem do ubezpieczeń społecznych J. K. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek T. S. (2). w zakresie zgłaszania danych dla celów ubezpieczeń w odniesieniu do A. N. Postępowanie miało na celu ustalenie czy ubezpieczona faktycznie wykonywała pracę w (...) Sp. z o.o. i czy przyznane jej wynagrodzenie nie zostało zawyżone w celu uzyskiwania przez A. N. wysokich zasiłków. Zakład Ubezpieczeń Społecznych otrzymał m.in. takie dokumenty jak upoważnienie do reprezentowania firmy i podpisywania dokumentów firmowych, wiadomości e-mail, zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w dziedzinie bhp, zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych na wykonywanie pracy na stanowisku dyrektor ds. sprzedaży z 01.12.2015 r. zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych na wykonywanie pracy na stanowisku koordynator ds. sprzedaży z 30.09.2012 r. i z 01.10.2015 r., listy obecności, świadectwa pracy, zakres obowiązków koordynatora ds. sprzedaży i dyrektora sprzedaży, umowę o pracę na czas nieokreślony z 25.09.2012 r., aneks do umowy o pracę z 01.12.2015 r., orzeczenie lekarskie z 10.10.2017 r. Organ rentowy wskazał, że z przedłożonej umowy o pracę z dnia 25.09.2012 wynika, że J. K. została zatrudniona na czas nieokreślony od 01.10.2012 r. na stanowisku koordynator ds. sprzedaży, wymiar czasu pracy pełen etat, za wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 1700,00 zł Z aneksu o umowy o pracę wynika, że od 01.12.2015 r. dla J. K. zmianie uległo stanowisko na dyrektora sprzedaży i wymiar czasu pracy na 7/8 etatu. Organ rentowy wskazał, że z wyjaśnień M. J. wynika, że wnioskodawczyni została zatrudniona na umowę o pracę w pełnym wymiarze z dniem 01.10.2012 r. na stanowisku koordynatora ds. sprzedaży na podstawie umowy z Urzędem Pracy na „umowę o refundację kosztów wyposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego” z dnia 27.07.2012 r. z wynagrodzeniem 1700,00 zł brutto. Poinformowała, że pracownik świadczył i nadal świadczy pracę w siedzibie firmy oraz w pozostałych oddziałach zgodnie z obowiązkami, które były wymagane na kolejnych stanowiskach pracy. Ponadto organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni złożyła wyjaśnienia i dokumenty 18 lipca 2019 r. Wnioskodawczyni poinformowała, że z dniem 1.12.2015 r. po rozmowie z przełożonym o zwiększeniu odpowiedzialności wykonywanych zadań ustalili zmianę stanowiska pracy, a na jej prośbę o uelastycznienie godzin pracy ze względu na wychowanie dziecka i większej liczby zadań w terenie zmniejszyli wymiar czasu pracy i taki pozostał to chwili obecnej. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że nie jest osobą spokrewnioną z pracodawcą. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności ZUS stwierdził, że wyłącznym celem zmiany etatu z dnia 1.12.2015 r. oraz podwyższenie wynagrodzenia J. K. była chęć uzyskania przez wnioskodawczynię świadczeń z ubezpieczenia społecznego od podstawy wymiaru składek w wyższej wysokości. Zdaniem organu rentowego brak jest podstaw do przyjęcia, że od 1.12.2015 r. wnioskodawczyni wykonywała w ramach zawartej umowy o pracę obowiązki uzasadniające ustalenie wynagrodzenia na poziomie 5650,00 zł brutto. Według organu rentowego w toku postępowania nie zostały przedłożone żadne dowody potwierdzające świadczenie pracy przez wnioskodawczynię na stanowisku dyrektora sprzedaży, pomimo tak szerokiego zakresu obowiązków. Ponadto organ rentowy wskazał, że wątpliwości wzbudza również fakt, iż awans i podwyżka nastąpiły na ponad dwa miesiące przed powstaniem niezdolności do pracy. ZUS wskazał, że nikt nie został zatrudniony na czas nieobecności wnioskodawczyni. W ocenie Oddziału zmiana od 1.12.2015 r. wymiaru czasu pracy na 7/8 etatu i zwiększenie wynagrodzenia w wyżej opisanych okolicznościach świadczy o chęci świadomego osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu i stanowi w myśl art. 58 § 2 ustawy z dnia 23.04.1964 r. k.c. w związku z art. 300 k.p. naruszenie zasad współżycia społecznego. Tym samym organ uznał, że od dnia 1.12.2015 r. do dnia 28.08.2017 r. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne stanowi kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2015 r. 1750,00 zł, w 2016 r. 1850,00 zł, a w 2017 r. 2000,00 zł miesięcznie w wymiarze czasu pracy 1/1 etatu.

(decyzja k. 394 - 39 akt ZUS)

Odwołanie od ww. decyzji w dniu 8 października 2019 r. złożyła ubezpieczona J. K., wnosząc o zmianę decyzji i ustalenia jej podstawy wymiaru składek zgodnie z rzeczywistym wynagrodzeniem. W uzasadnieniu wnioskodawczyni podniosła, że z dniem 1 grudnia 2015 r. doszło do podpisania aneksu umowy o pracę i powierzenia jej nowego stanowiska – Dyrektora ds. sprzedaży. W ramach nowych obowiązków wnioskodawczyni m.in. nadzorowała rozliczenia z klientami, prowadziła czynności związane z odzyskiwaniem zaległych należności, koordynowała obsługę klientów, szkolenia. Podniosła, że nie odebrała obowiązków żadnemu z pozostałych pracowników. Według wnioskodawczyni jej zadaniem było przejęci części dotychczasowych kompetencji właściciela firmy. Dlatego w ocenie wnioskodawczyni nie było konieczności zatrudniania nowej osoby na zastępstwo podczas jej nieobecności. Wnioskodawczyni wskazała, że kiedy wróciła po urlopie macierzyńskim ponownie podjęła obowiązki dyrektora. Ponadto wskazała, że wykonuje je do chwili obecnej.

(odwołanie k. 3-4 w aktach VIII U 4558.19)

Odwołanie od ww. decyzji złożył także płatnik T. S. (1) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o zmianę decyzji poprzez stwierdzenie, że podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia J. K., jako pracownika u płatnika składek T. S. (1) w okresie objętym decyzją wynosi 5650,00 zł, zasądzenie od organu na rzecz T. S. (2) kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że zaskarżona decyzja została wydana bez przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego oraz z naruszeniem reguł wszechstronnego rozpatrzenia całości materiału dowodowego. Skarżący wskazał, że poziom wynagrodzenia wnioskodawczyni wynikał z faktu zatrudnienia jej jako osoby bezrobotnej na stanowisku koordynatora ds. sprzedaży. Natomiast wnioskodawczyni posiadała kwalifikacje do wykonywania bardziej odpowiedzialnych zadań. Odwołujący wskazał, że wykształcenie J. K. jak i doświadczenie zawodowe uzasadniały powierzenie wyższego stanowiska. Ponadto wskazał, że wraz z rozwojem firmy zaszła potrzeba przenoszenia części obowiązków zarządczych z właściciela na pracowników. Taka sytuacja miała miejsce także u skarżącego. Skarżący podkreślił, że wnioskodawczyni pozostała do chwili obecnej zatrudniona za wynagrodzeniem na poziomie 5650,00 zł na stanowisku dyrektora. Skarżący przez te lata odprowadza składki obliczane od tej podstawy.

(odwołanie 3-4 w aktach VIII U 4559/19)

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy podtrzymał argumentację podniesioną w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie odwołania.

(odpowiedzi na odwołanie k. 8 – 9 w aktach VIII U 4558.19 oraz (...).19)

Zarządzeniem z dnia 20 listopada 2019 r. Sąd połączył sprawę VIII U 4559/19 ze sprawą VIII U 4558/19, celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą akt VIII U 4558/19.

(zarządzenie k.14 w aktach VIII U 4559/19)

Pismem procesowym z dnia 31 grudnia 2019 r. adwokat A. K. zgłosiła swój udział w sprawie w charakterze pełnomocnika J. K.. Ponadto wniosła o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków B. T., M. J., I. J. oraz R. C., A. S., E. J., A. W., M. C., Ł. Ż. oraz J. W.. Ponadto wniosła o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron.

(pismo procesowe pełnomocnika k.12)

Na rozprawie w dniu 8 lipca 2020 r. poprzedzającej wydanie wyroku pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołania. Pełnomocnik ZUS wnosi o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego od obu stron.

(protokół rozprawy z 8 lipca 2020 r. – stanowisko stron – 00:03:33 – 00:03:57 płyta CD k. 103)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. posiada wyższe wykształcenie magisterskie w zakresie zarządzanie finansami w podmiotach gospodarczych. Ponadto ukończyła pedagogiczne studia kwalifikacyjne „zawód – nauczyciel przedmiotów zawodowych”.

(bezsporne, dyplom k. A3 akt osobowych w kopercie k.44, świadectwo ukończenia studiów k. (...) w kopercie k.44)

Wnioskodawczyni zawarła umowę o pracę z T. S. (1) w dniu 25 września 2012 r. na stanowisku koordynator ds. sprzedaży w pełnym wymiarze czasu pracy. Otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 1700,00 zł brutto.

(umowa o pracę k. B-1 akt osobowych w kopercie k.44)

P.U.K. (...) T. S. (1) zajmuje się działalnością gospodarczą związaną z branżą pogrzebową.

(wypis z (...) k.22)

Wnioskodawczyni powierzono zakres obowiązków koordynatora ds. sprzedaży: dbałość o dobre imię i prestiż Pracodawcy, rzetelne i efektywne wykonywanie powierzonej pracy, przestrzeganie zasad i przepisów BHP oraz p.poż., przestrzeganie porządku i dyscypliny, przestrzeganie tajemnicy pracodawcy, należyta dbałość o mienie pracodawcy, koordynacje obsługi klientów załatwiających kompleksowe usługi pogrzebowe, przygotowanie scenariuszy i szkoleń dotyczących rozmów z klientem, koordynacja obiegu zleceń przewozu zmarłych z domów, szpitali, dbałość o pełną ofertę firmy z zakresem usług, wypisanie faktur, zestawień danych kontrahentów, wprowadzenia towarów do systemu, koordynacja zamówień oraz korespondencji w firmie, współpracę z firmami zewnętrznymi, prowadzenie rozliczeń zakupów, sprzedaży, korekt, sporządzenia niezbędnych raportów, koordynacja wystroju punktu i personelu, wykonywanie poleceń przełożonego zgodnie z interesami firmy oraz współpracy z innymi pracownikami firmy.

(zakres obowiązków B-1 akt osobowych w kopercie k. 44)

J. K. otrzymała zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w dziedzinie BHP.

(zaświadczenie BHP w aktach osobowych w kopercie k. 44)

Od dnia 1 stycznia 2015 r. wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie zasadnicze wysokości 1750 zł.

(aneks do umowy o pracę k. B-13 w aktach osobowych w kopercie k.44)

Od dnia 1 grudnia 2015 r. wnioskodawczyni otrzymała aneks do umowy o pracę, w którym podniesiono jej wynagrodzenie do kwoty 5650,00 zł oraz zmniejszono czas pracy do 7/8 etatu oraz zmieniono jej stanowisko pracy na dyrektora ds. sprzedaży. Powierzono wnioskodawczyni następujące obowiązki: dbałość o dobre imię i prestiż Pracodawcy, rzetelne i efektywne wykonywanie powierzonej pracy, przestrzeganie zasad i przepisów BHP oraz p.poż., przestrzeganie porządku i dyscypliny, przestrzeganie tajemnicy pracodawcy, należyta dbałość o mienie pracodawcy, koordynowanie obsługi klientów we wszystkich placówkach firmy, przygotowywanie ofert dla podmiotów współpracujących oraz klientów, nadzorowanie szkoleń odbywających się w firmie, monitorowanie obiegu dokumentów, wprowadzanie procedur w niezbędnych obszarach, dbałość o pełną ofertę firmy z zakresem usług, zajmowanie się rozliczeniami dłużników – współpraca z odpowiednimi instytucjami, zajmuje się prawidłowością rozliczeń klientów, sprawdza obieg finansowy na podstawie dostępu do kont firmowych, koordynowanie zamówień w firmie, współpraca z firmami zewnętrznymi, prowadzenie rozliczeń zakupów/sprzedaży/ korekt/ sporządzanie niezbędnych raportów, koordynowanie wystroju punktów i personelu (odpowiada za zakup niezbędnych wyposażeni pracowniczych, branie udziału w targach, reprezentacja firmy na zewnątrz, odbywanie spotkań na zewnątrz firm, wykonywanie poleceń przełożonego zgodnie z interesami firmy oraz współpraca z innymi pracownikami firmy.

(aneks do umowy o pracę k. B-14a w aktach osobowych w kopercie k.44)

W 2008 r. J. K. urodziła syna, którego ojcem jest T. S. (2) .

( (informacyjne wyjaśnienia wnioskodawczyni protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 00:04:19 – 00:47:52 wraz zeznaniami wnioskodawczyni 01:57:58 – 02:03:16 płyta CD k.103)

W dniu 01.12.2015 r. T. S. (1) upoważnił J. K. do reprezentowania firmy i podpisywania stosownych dokumentów.

(upoważnienie w aktach osobowych w kopercie k.44)

W dniu od 31.05.2016 r. do 6.06.2016 r. wnioskodawczyni przebywała w Szpitalu (...) w Ł..

( karta informacyjna leczenia szpitalnego w aktach osobowych w kopercie k.44)

W dniu 31.05.2016 r. wnioskodawczyni urodziła dwie córki J. i A.. Ojcem dzieci jest T. S. (1).

(odpisy skrócone aktów urodzenia w aktach osobowych w kopercie k.44)

T. S. (1) upoważnił J. kamińską do załatwiania wszelkich spraw z obsługą szkody auta F. (...) nr rej. (...)

(pełnomocnictwo k.146 akt kontroli ZUS)

J. K. w dniu 29 maja 2015 r., 2 czerwca 2015 r., 10 września 2015 r., 5 listopada 2015 r., 15 stycznia 2016 r., 1 grudnia 2017 r., 11 maja 2018 r., 25 czerwca 2018 r., 3 stycznia 2019 r., 18 stycznia 2019 r., 15 marca 2019 r. wymieniała wiadomości e-mail dotyczące m.in. długów klientów oraz zamówień z klientami (...) Klepsydra T. S. (1).

(wiadomości e-mail J. K. k.132-145 akt kontroli ZUS)

W dniu 26.10.2015 r. J. K. podpisała zlecenie firmy P.U.K. Klepsydra na zamówienie reklamy.

(zlecenie k.131 akt kontroli ZUS)

Wnioskodawczyni odpowiedziała na zapytanie ofertowe z dnia 24.11.2015 r.

(oferta. k.129 akt kontroli ZUS)

W okresie od 9.02.2015 r. do 13.02.2015 r., 18.05.2015 r. do 20.05.2015 r., od 16.11.2015 r. do 18.11.2015 r. W okresie od 26 lutego 2016 r. do 28 sierpnia 2017 r. wnioskodawczyni była niezdolna do pracy. A następnie od 10.01.2018 r. do 12.01.2018 r.

(karta zasiłkowa 1-4 akt kontroli ZUS)

S. P. – stanowisko – otrzymywał wynagrodzenie w okresie 2016 r. 1850 zł brutto wynagrodzenia. M. M. pracujący na stanowisku w okresie od 2016 r. do 2017r otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 1850,00 zł – 2 398, 56 zł

(lista płac k.150 – 294)

W czasie zwolnienia lekarskiego wnioskodawczyni część jej obowiązków przejął płatnik T. S. (1), a drugą część R. C.. R. C. pełni funkcję dyrektora do spraw organizacyjnych i został zatrudniony od stycznia 2019 r. W czasie nieobecności wnioskodawczyni, dbałość o wizerunek firmy, przejął T. S. (1) i R. C... W 2015 i 2016 r. wnioskodawczyni zajmowała się windykacją. Wcześniej na stanowisku koordynatora ds. sprzedaży również się nią zajmowała, ale nie w takim stopniu. R. C. posiada upoważnienie do konta firmowego.

(zeznania wnioskodawczyni 01:57:58 – 02:03:16 płyta CD k.103, w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami wnioskodawczyni e-protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 00:04:19 – 00:47:52 wraz zeznania świadka I. J. 01:02:39 – 01:15:26 e- protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r., zeznanie R. C. 01:16:13 – 01:29:35 e- protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. płyta CD k.103)

Wnioskodawczyni była pierwszym pracownikiem płatnika zatrudnionym na stanowisku dyrektora sprzedaży. Wnioskodawczyni opracowała formularz zlecenia pogrzebu i zleciła programiście napisanie, na tej podstawie, programu.

(zeznania płatnika T. S. (1) e-protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 02:06:04 – 02:45:06)

W lutym 2017 r. wnioskodawczyni zajmowała się dekoracją sali, wystrojem i aranżacją sali w restauracji.

(zeznania świadka J. W. 01:49:47 – 01:52:08 e- protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. płyta CD k. 103)

Przyznane J. K. wynagrodzenie jest najwyższym wynagrodzeniem w firmie (...).

( lista płac k.150 – 294)

T. S. (1) dowiedział się o ciąży wnioskodawczyni w październiku 2015 r.

(zeznania T. S. (1) e-protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 02:06:04 – 02:45:06)

Przed 1.12.2015 r. nie było osoby, która przygotowywała oferty i nadzorowała pracowników prócz płatnika. Miesięcznie odbywa się około 150-300 pogrzebów, 3 tysiące kremacji rocznie. Przychód z pogrzebu wzrósł o ok. 300 zł a dochód o 200 zł.

(informacyjne wyjaśnienia wnioskodawczyni protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 00:04:19 – 00:47:52 wraz zeznaniami wnioskodawczyni 01:57:58 – 02:03:16 płyta CD k.103, zeznania T. S. (1) e- protokół rozprawy z dnia 8 lipca 2020 r. 02:06:04 – 02:45:06)

Powyższy stan faktyczny, Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o dokumenty zawarte w załączonych aktach organu rentowego oraz dokumenty załączone do akt, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała, a także częściowo w oparciu o zeznania świadka I. J., ubezpieczonej J. K. i T. S. (1).

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd nie dał wiary zeznaniom ww. osób w zakresie w jakim wskazywały na konieczność zmiany formy współpracy z umowy o współpracę w ramach, której wnioskodawczyni otrzymywała wynagrodzenie 5650,00 zł brutto. Ponadto Sąd nie dał wiary wnioskodawczyni i płatnikowi, że łącząca ich relacja nie wpłynęła na zmianę umowy. Zwłaszcza, że wnioskodawczyni zeznała, iż wymiar czasu pracy na rzekomo nowym powołanym stanowisku został zmniejszony z uwagi na czas poświęcony na wychowywanie dzieci.

Wnioskodawczyni , początkowo, zeznała, iż chciała zmienić umowę przed dowiedzeniem się o ciąży. Zeznania wnioskodawczyni dotyczące daty dowiedzenia się o ciąży stoją w sprzeczności z zeznaniem T. S. (1), który dowiedział się o ciąży wnioskodawczyni w październiku 2015 r. Natomiast wnioskodawczyni twierdzi, że był to listopad 2015 r. Są to terminy, które wystąpiły przed zmianą umowy, także Sąd doszedł do przekonania, że wiadomość o ciąży wnioskodawczyni wpłynęła na utworzenie aneksu do uprzedniej umowy o pracę.

Sąd pominął zeznania M. J., ponieważ nie wniosły istotnych informacji do sprawy. Ponadto świadek nie potrafiła precyzyjnie określić, kiedy wnioskodawczyni uzyskała pełnomocnictwo do rachunku. W związku z powyższym Sąd nie wziął jej zeznań pod uwagę.

Sąd dał wiarę zeznaniom E. J. oraz M. C., natomiast żadne z tych zeznań nie potwierdziło, by zakres czynności J. K. w firmie (...) był większy ani tego czym zajmowała się jako dyrektor, a czym jako koordynator ds. sprzedaży.

Ł. Ż. zeznał, iż sprzęt komputerowy odbierał R. C.. Ponadto, zeznał, iż dostarczał sprzęt dla nowego stanowiska J. K., ale nie był w stanie podać szczegółów. Dlatego Sąd zdecydował się pominąć dowód z jego zeznań.

Sąd dał wiarę świadkowi J. W., że wnioskodawczyni w lutym 2017 r. zajmowała się dekoracją sali i wystrojem, sprzętem oraz aranżacją. Natomiast nie wpływa to w dużej mierze na ocenę wynagrodzenia J. K.. Należy wziąć pod uwagę, że do jej obowiązków już jako koordynatora ds. sprzedaży należał obowiązek koordynowania wystroju punktu i personelu.

Fakt, iż wnioskodawczyni ulepszyła program elektroniczny w firmie, nie jest okolicznością, która spowodowałaby taki wzrost wynagrodzenia. Ponadto żaden ze świadków nie był w stanie określić, kiedy w firmie pojawiły się terminale, czy już kiedy pracowała na stanowisku koordynatora, czy kiedy wnioskodawczyni rzekomo zmieniła stanowisko na dyrektora sprzedaży.

Przeciwko prawdziwości zeznaniom wnioskodawczyni, zainteresowanej oraz świadka przemawiają, zdaniem Sądu, ustalone okoliczności faktyczne.

W ocenie Sądu brak było podstaw do zatrudnienia wnioskodawczyni za tak określonym wynagrodzeniem. Sąd nie kwestionuje faktu, iż wnioskodawczyni umowę o prace na stanowisku dyrektora sprzedaży realizowała i posiadała ku temu niezbędne umiejętności oraz kwalifikacje, niemniej jednak uznać należy, iż w świetle zasad współżycia społecznego takie ukształtowanie jej wynagrodzenia było nieuprawnione. W ocenie sądu strony działały tylko i wyłączne celem uzyskania dla wnioskodawczyni tytułu ubezpieczenia gwarantującego odpowiednio wysokie świadczenia w okresie niezdolności do pracy. Tak określone wynagrodzenie jest nieadekwatne do zarobków innych osób zatrudnionych w spółce oraz do możliwości finansowych spółki. Ponadto ani wnioskodawczyni ani zainteresowany nie złożył do akt list obecności, mimo że świadkowie i wnioskodawczyni zeznali, iż takie listy podpisywała.

Ponadto nie dostarczono żadnego dowodu na to, że wnioskodawczyni przeprowadzała szkolenia w firmie, brała udział w targach. Jedynymi dokumentami potwierdzającymi zajmowaniem się windykacją są wiadomości e-mail, których też w ciągu spornego czasu wnioskodawczyni wysyłała niewiele. Zatem można wysnuć wniosek, że windykacja (mimo nowego obowiązku wymienionego w zakresie) nie pochłaniała w takim stopniu czasu pracy, by tak wysoko podnieść jej wynagrodzenie. Ponadto Sąd dał wiarę świadkowi, że wnioskodawczyni zajmowała się tymi czynnościami, bowiem jako koordynator ds. sprzedaży mogła egzekwować należne kwoty od klientów i informować ich o tym przez wiadomości e-mail.

W ocenie Sądu, zatrudnienie wnioskodawczyni za wynagrodzeniem 5650,00 zł brutto nie znajdowało uzasadnienia, także w nowo powierzonych jej obowiązkach. W istocie powódka miała zacząć się stawiać do pracy codziennie, a wcześniej pracowała zdalnie i przyjeżdżała w razie potrzeby, lecz to nie tłumaczy tak wysokich zarobków jakie zaoferowano wnioskodawczyni. Obowiązki pozostawały, w istocie aktywności, tożsame , niewiele zwiększyła się aktywność wnioskodawczyni, w spornym przedziale czasu ; jak wynika z dokonanych ustaleń, wnioskodawczyni opracowała formularz zlecenia pogrzebu i zleciła programiście napisanie, na tej podstawie, programu. Tak zakres – czynności ekstraordynaryjnych, nie usprawiedliwia podwyższenia wynagrodzenia, do – spornych kwot, od których miała być odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe. Podkreślenia wymaga, iż wbrew stanowiskom wnioskodawczyni i płatnika, żadna z osób, pracujących u płatnika w spornym okresie nie miała oskładkowanego wynagrodzenia na tym poziomie co powódka.

Tym samym i z uwagi na te okoliczności przyznanie wysokiego wynagrodzenia powódce musi zostać podważone.

We wskazanych okolicznościach, nieprzekonującymi są zeznania wnioskodawczyni , iż nie spodziewała się takich konsekwencji zdrowotnych związanych z ciążą a nawiązanie stosunku pracy na opisanych warunkach nie miało z tym nic wspólnego. Należy podkreślić, że T. S. (1) dowiedział się o ciąży jeszcze przed podpisaniem aneksu do umowy, więc trudno nie upatrywać w tym chęci uzyskania wyższego świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Zaznaczyć również należy, iż podczas nieobecności wnioskodawczyni T. S. (1) przejął obowiązki wnioskodawczyni. R. C. został zatrudniony od 2019 r. jako dyrektor organizacyjny. Natomiast w czasie, kiedy wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu pracował jako kierownik krematorium. Strony nie złożyły dokumentu potwierdzającego wzrost wynagrodzenia R. C. z uwagi na rozszerzony zakres obowiązków spowodowany nieobecnością wnioskodawczyni.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania są niezasadne.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300) pracownicy, to jest osoby fizyczne pozostające w stosunku pracy, podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i ubezpieczeniu wypadkowemu w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. Nr 159) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą.

Na mocy art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3. (art. 20 ust. 1 powołanej ustawy).

Zgodnie z definicją ustawową sformułowaną w art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przychód oznacza przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast według § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 78, poz. 465 z późn. zm.) dla każdego ubezpieczonego, którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik składek w raporcie lub imiennym raporcie miesięcznym korygującym, o którym mowa w ustawie, zwanym dalej "raportem korygującym", oraz w deklaracji i deklaracji rozliczeniowej korygującej, o której mowa w ustawie, zwanej dalej "deklaracją korygującą", uwzględnia należne składki na ubezpieczenia społeczne od wszystkich dokonanych lub postawionych do dyspozycji ubezpieczonego wypłat - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego deklaracja dotyczy - stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy.

W myśl art. 36 ust. 1 wspomnianej ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli zaś niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (ust. 2).

Natomiast, zgodnie z art. 40 ww. ustawy, w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w miesiącach, o których mowa w art. 36.

Bezspornym jest między stronami, iż ubezpieczona J. K. podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 25 września 2012 r. jako pracownik u płatnika składek.

W przedmiotowej sprawie spór pomiędzy stronami dotyczył wysokości miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia od dnia 1.12.2015 r.

Zdaniem Sądu, zaskarżona, w niniejszym postępowaniu, decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zmieniająca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne odwołującej od wskazanej daty, jest prawidłowa.

W toku postępowania, skarżący podnosili, iż miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wnioskodawczyni w spornym okresie stanowiła kwota 5650,00zł brutto tj. kwota wynagrodzenia za pracę ustalona w ramach aneksu do umowy o pracę zawartego w dniu 01.12.2015 z płatnikiem w miejsce umowy o współpracę. Natomiast organ rentowy wywodził, iż ubezpieczona przez cały okres współpracy z płatnikiem nie deklarowała składek od kwot, które zarabiała u płatnika Deklarowała je od najniższych możliwych i nie opłacała składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, z którego wypłacane są zasiłki. Zdaniem ZUS podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne J. K. od 1 grudnia 2015 r. do 28.08.2017 r. postawę wymiaru składek powinna stanowić kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2015 r. 1750,00 zł oraz w 2016 r. 1850,00 zł, a w 2017 r. 2000,00 zł. w wymiarze czasu pracy 1/1 etatu.

Należy podkreślić, iż Sąd Okręgowy podziela stanowisko organu rentowego, dotyczące oceny ukształtowania wysokości wynagrodzenia za pracę wnioskodawczyni i wskazań, że ustalenie warunków zatrudnienia miało głównie na celu uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, a tym samym doszło do naruszenia zasad współżycia społecznego.

Tym samym należało przyjąć, że decyzja organu rentowego odpowiada prawu.

Podkreślić przy tym trzeba, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają tak kształtować elementy stosunku pracy, jaka jest wola stron. Jednakże przestaje powyższa kwestia być tylko sprawą stron nawiązujących stosunek pracy, gdy po uregulowaniu składek przerzuca się ciężar wypłaty świadczeń na fundusz dysponujący publicznymi pieniędzmi, którymi zarządza Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W tym miejscu stwierdzić należy, że ustalenie w umowie o pracę rażąco wysokiego wynagrodzenia za pracę może być w konkretnych okolicznościach, uznane za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu - art. 58 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 2005 r. sygn. akt III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192, LEX nr 182780, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 r., II UK 16/05, opubl. OSNP 2006/11-12/191, LEX nr 182776, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009 r., III UK 7/09, LEX nr 509047).

Kwestią sporną w sprawie pozostawało zatem, czy zachodziły przesłanki do ustalenia, że ubezpieczona powinna być objęta ubezpieczeniem społecznym z podstawą wymiaru składek od jakiej płatnik rozliczył składki, czy też jak chciał tego organ rentowy - podstawa wymiaru składek powinna zostać obniżona do wysokości kwoty minimalnego zatrudnienia za pracę. Należało zatem ustalić, czy postanowienia aneksu umowy o pracę z dnia 1.12.2015 r. w zakresie ustalenia wysokości należnego powódce wynagrodzenia były sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tym samym czy były nieważne ( art. 58 § 2 k.c.).

Zastosowanie art. 58 k.c. pozwala na uściślenie, że postanowienia umowy o pracę sprzeczne z ustawą albo mające na celu jej obejście są nieważne, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, a sprzeczne z zasadami współżycia społecznego - nieważne bezwzględnie.

Należy zwrócić uwagę, iż sprzeczny z zasadami współżycia społecznego może być także niegodziwy cel umowy o pracę, polegający na ustaleniu nadmiernej wysokości wynagrodzenia (rażąco wygórowanego), aby otrzymywać zawyżone świadczenia z ubezpieczeń społecznych kosztem innych ubezpieczonych. Co prawda w tezie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 r. (II UK 320/04, OSNP 2006 nr 7-8, poz. 122) przyjęto, że "cel zawarcia umowy o pracę w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą (art. 58 § 1 k.c.)", a w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2005 r. (II UK 141/04, OSNP 2005 Nr 15, poz. 235) stwierdzono, iż "stronom umowy o pracę, na podstawie której rzeczywiście były wykonywane obowiązki i prawa płynące z tej umowy, nie można przypisać działania w celu obejścia ustawy (art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 300 k.p.)", to - pomijając, że rozstrzygnięcia te zapadły w odmiennych niż oceniany stanach faktycznych - trzeba zauważyć, że dotyczą one kwalifikowania opisanych zachowań w aspekcie ich zgodności z prawem, nie rozważając czy nie naruszają one zasad współżycia społecznego. Zgodnie bowiem z art. 58 § 2 k.c. nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, wyrażająca się m.in. poprzez ustanowienie rażąco wygórowanego, a zatem niegodziwego wynagrodzenia. Tym samym, uzasadnionym jest twierdzenie, iż ustanowienie ,w umowie o pracę, nadmiernie wysokich wynagrodzeń, może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bowiem fakt, że cel zawarcia umowy o pracę, w postaci osiągnięcia świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą, nie może oznaczać akceptacji dla nagannych i nieobojętnych społecznie zachowań korzystania ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, przy zawieraniu umów o pracę na stosunkowo krótki okres przed zajściem zdarzenia generującego uprawnienie do świadczenia z ubezpieczenia społecznego lub ustaleniu wysokiego wynagrodzenia w celu uzyskania przez osobę ubezpieczoną naliczonych od takiej podstawy świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Na uwagę zasługuje także wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 16 czerwca 2016 r., III AUa 31/16, zgodnie z którym możliwość ingerowania w wysokość wynagrodzenia określonego autonomicznie przez strony stosunku pracy jest ograniczona tylko do wyjątkowej sytuacji i badana pod kątem rażącego naruszenia prawa w aspekcie pozorności postanowień takiej umowy albo jej oczywistej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Dokonując tej oceny należy brać pod uwagę, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy. Ocena godziwości wynagrodzenia, wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza - co ma istotne znaczenie przy rozstrzyganiu przedstawionego zagadnienia - rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji (legalis nr 1482526). Wzorzec godziwego wynagrodzenia (art. 13 i art. 78 § 1 k.p.), który czyni zadość ekwiwalentności zarobków do rodzaju i charakteru świadczonej pracy oraz posiadanych przez pracownika kwalifikacji zawodowych, będzie uwzględniał również takie czynniki, jak zakres obowiązków i odpowiedzialności, staż pracy na danym stanowisku oraz poziom płac u danego pracodawcy. Oceniając godziwość wynagrodzenia należy mieć także na uwadze okoliczności towarzyszące nawiązaniu stosunku pracy i motywy działania stron. /wyrok SA Kraków z dnia 07.12.2017 III AUa 722/16 L.

W ocenie Sądu Okręgowego na gruncie rozpoznawanej sprawy brak podstaw do uznania, iż ustalone między stronami wynagrodzenie za pracę w wysokości 5650, 00 zł brutto ustanowione w umowie o pracę z dnia 16 lipca 2018 r. w okolicznościach sprawy nie było nadmiernie wysokie. Podnieść należy, iż suma wynagrodzenia przyznana powódce przez płatnika nie znajdowała odzwierciedlenia w zakresie powierzonych jej obowiązków, uzasadnienia w przyjętej strukturze i polityce zatrudnienia.

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń zakres powierzonych powódce obowiązków na stanowisku dyrektora sprzedaży zasadniczo nie różnił się od tego jaki realizowała w ramach umowy o współpracę na stanowisku koordynatora ds. sprzedaży. Powódka co prawda przejęła część obowiązków kierownika, natomiast jej czas pracy został ograniczony do 7/8. Ponadto nie złożono dowodów potwierdzających organizowanie przez powódkę szkoleń ani udziału w targach. Nie ma potwierdzenia jaką pracę wykonywała powódka poza siedzibą firmy (...) w ramach dotychczasowej współpracy otrzymywała od płatnika kwoty od 1700 do 1750 brutto. Następnie od 01.12.2015 r. wynagrodzenie powódki zwiększyło się do kwoty 5650,00 brutto. Tym samym przyznanie ubezpieczonej w/w kwoty brutto stanowiło rażącą zmianę tego stanu rzeczy przy praktycznie jednoczesnym braku zmiany wykonywanej pracy, jaką przy braku takiego zabezpieczenia na wypadek choroby powódka dla tego samego płatnika dotychczas świadczyła

Znamiennym jest też, iż żadna z, zatrudnionych przez płatnika osób, na stanowiskach kierowniczych, w spornym okresie tj. 2015 -2017, nie zarabiała tyle, co powódka. Wynagrodzenie tych osób wynosiło mniej niż połowę tego, co zaoferowano powódce. Zarobki, osiągane przez ubezpieczoną były najwyższymi w firmie, a ich dysproporcja, w porównaniu z pozostałymi, karze ocenić je jako rażąco wygórowane. Nieliczne wiadomości e-mail oraz oferty przedstawione przez wnioskodawczynię nie dowodzą, że jej zakres obowiązków poszerzył się , w sposób uprawniający do tak wysokich wynagrodzeń .

Mając to na uwadze Sąd doszedł do przekonania, iż wynagrodzenia odwołującej się, ukształtowano z naruszeniem zasad współżycia społecznego, celem osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu, co jednoznacznie narusza zasady solidaryzmu ubezpieczonych .

Przez zasady współżycia społecznego należy rozumieć podstawowe zasady etycznego i uczciwego postępowania. Po stronie odwołującej i płatnika istniał zamiar nadużycia świadczeń przysługujących z ubezpieczenia. Wnioskodawczyni zawierając umowę o pracę z tak ukształtowaną podstawą wymiaru była świadoma schorzeń na jakie cierpi i skutków jakie mogą powodować. Zgłoszenie do ubezpieczenia chorobowego dotyczyło zamierzonego krótkotrwałego wykonywania umowy o pracę za wysokim wynagrodzeniem. Zadeklarowana wysokość umówionego wynagrodzenia za pracę pozostawała, więc, w opozycji z regułami uczciwości. Ustalona przez strony stosunku pracy, wysokość wynagrodzenia, wnioskodawczyni w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie miała też żadnego racjonalnego i ekonomicznego uzasadnienia. Wynagrodzenie to nie spełniało kryterium "godziwości" i nie było adekwatne i w pełni ekwiwalentne do wagi i zakresu powierzonych jej obowiązków służbowych w ramach umowy o pracę, a tym samym pozostawało w konflikcie z zasadami współżycia społecznego. Stosowne postanowienia umowne w tej materii należało, zatem, uznać za nieważne jako dokonane z naruszeniem zasad współżycia społecznego (art. 58 § 3 k.c. w zw. z art. 300 k.p.).

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ^{14 §} 1 k. p. c. oddalił odwołania.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c., zgodnie z treścią którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym koszty wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.

Organ rentowy wygrał sprawę w całości, stąd Sąd obciążył wnioskodawczynię obowiązkiem zwrotu poniesionych przez organ rentowy kosztów zastępstwa radcowskiego, ustalając wysokość należności w oparciu o przepis § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 265)

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi Skarżących ( adres k. 106)