Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 23 grudnia 2011 roku powódka J. B. (1) prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) J. B. (1) z miejscowości J. wniosła o zasądzenie od pozwanej Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwoty 151.785,08 złotych wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu podniesione zostało, że w dniu 4 września 2010 roku powódka złożyła pozwanej ofertę wykonania ścianek szczelnych dla potrzeb budowy mostu MS A6 – budowanej zachodniej obwodnicy P. w ciągu drogi (...) – odcinek II A (Z.-R.). Pozwana w piśmie z dnia 8 września 2010 roku zobowiązała się zlecić powódce wbicie grodzic stalowych na w/w budowie pod warunkiem zawarcia umowy z generalnym wykonawcą - konsorcjum (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o., co zostało przez strony zrealizowane. W dniu 28 września 2010 roku powódka zawarła z pozwaną umowę podwykonawczą nr 22B/ (...) na wbicie 2642 m ² ścianki szczelnej wraz z wyciągnięciem, na realizowanej przez pozwaną inwestycji – budowie zachodniej obwodnicy P. w ciągu S11 na odcinku Z. – Autostrada (...) (G.) – etap II, na długości 7,74 km, zwanej obiektem MS 6A. Powódka była podwykonawcą zatwierdzonym przez inwestora – Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w P.. Pozwana za wykonane przez powódkę prace nie zapłaciła należnego jej wynagrodzenia, w terminach wynikających z wystawionych faktur VAT. Pozwana nie wyznaczyła również terminu wyciągnięcia ścianek szczelnych. Powódka wielokrotnie wzywała pozwaną do uregulowania zaległych należności. Uczestniczyła również we wspólnym spotkaniu w generalnym wykonawcą i pozwaną, które rzekomo miało na celu wyjaśnienie powstałego „nieporozumienia”, a w rzeczywistości pozwana wykorzystała powyższą okoliczność do opóźnienia zapłaty zaległych powódce należności. Pozwana w dniu 17 sierpnia 2011 roku dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych jako rozliczenie wzajemnych należności stron, uznając tym samym kwestionowane przez nią wcześniej należności wynikające z faktur VAT załączonych do pozwu. Pozwana nie zapłaciła powódce wymagalnych i żądanych przez nią odsetek ustawowych za opóźnienie w płatności od należności wynikających z wspomnianych faktur VAT w kwocie 26.438,14 złotych oraz należności za dzierżawę ścianki szczelnej do dnia 22 kwietnia 2011 roku w kwocie 125.346,94 złotych brutto.

(pozew k. 2-15)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 23 stycznia 2012 roku Sąd Okręgowy w Łodzi, X Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty k. 141)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazane zostało, że brak jest podstaw do zapłaty przez pozwaną dochodzonej pozwem kwoty objętej fakturą VAT nr (...) z dnia 26 kwietnia 2011 roku wraz z dochodzonymi od niej odsetkami. Wszak wyliczenie wynagrodzenia za dzierżawę ścianki szczelnej nie ma żadnej doniosłości prawnej z uwagi na brak podstawy do zapłaty za rzekomą dzierżawę przez pozwaną. Odnosząc się zaś do żądania powódki zapłaty odsetek ustawowych od faktur obejmujących wbicie, wyciągnięcie i dzierżawę ścianki szczelnej, w zakresie nie opłaconym w dniach 21 lutego 2001 roku oraz 17 sierpnia 2011 roku, pozwana wskazała, że poza umową przywołaną w pozwie strony zawarły w dniu 8 marca 2011 roku dodatkowe porozumienie, na mocy którego powódka w dniu 11 marca 2011 roku pobrała od pozwanej ściankę szczelną z budowy wiaduktu w P.. Powódka odkupiła też od pozwanej ściankę szczelną w dniu 21 czerwca 2011 roku. Wierzytelność pozwanej została stwierdzona fakturą VAT (...) z dnia 21 czerwca 2011 roku. Pozwanej przysługuje wynagrodzenie za korzystanie przez powódkę z pobranych przez nią ścianek szczelnych w okresie od dnia 11 marca 2011 roku do dnia 21 czerwca 2011 roku. Wierzytelności tej pozwana będzie dochodziła na drodze postępowania sądowego.

(sprzeciw od nakazu zapłaty k. 148-156)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 września 2010 roku powódka J. B. (1) prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) J. B. (1) z miejscowości J. złożyła pozwanej Przedsiębiorstwu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. ofertę wykonania ścianek szczelnych dla potrzeb budowy mostu MS A6 – budowanej zachodniej obwodnicy P. w ciągu drogi (...) – odcinek II A (Z.-R.) za kwotę netto: wbicie i wyciągnięcie (...) z dzierżawą do 3 miesięcy – 150,00 złotych/m ², dzierżawa ścianki powyżej 3 miesięcy – 18,00 złotych/m ²/miesiąc, wbicie grodzic z pozostawieniem w gruncie (...) – 470,00 złotych/m ², wykonanie ewentualnych rozparć (montaż, demontaż, materiał) – 2,7 złotych/m ².

(oferta k. 18, zeznania świadka R. B. k. 274)

W piśmie z dnia 8 września 2010 roku, skierowanym do powódki, pozwana zobowiązała się zlecić do realizacji na budowie ETAP II A – S11 od węzła Z. – km 0+000,00 do węzła R. – km 7+740,00 o łącznej długości 7,74 km – obiekt MS 6A następujące roboty (pod warunkiem otrzymania podpisanej umowy od generalnego wykonawcy spółki (...)): wbicie grodzic stalowych dł. 6,0m wraz z wyrwaniem po okresie dzierżawy do 3 miesięcy w ilości 2,642m ² w cenie jednostkowej netto 150,00 złotych/m ², co stanowi łączną wartość pozycji netto 396.300,00 złotych. Łączna wartość zlecenia netto określona została na kwotę 396.300,00 złotych + podatek VAT, zgodnie ze stawkami obowiązującymi w momencie obowiązku podatkowego.

(pismo k. 19, zeznania świadka W. C. k. 272, zeznania świadka W. P. k. 273, zeznania świadka R. B. k. 273-274, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 00:51:44, 00:52:03)

W dniu 28 września 2010 roku strony zawarły umowę podwykonawczą nr 22B/ (...), mocą której powódka zobowiązała się do wykonania robót i usług podwykonawczych wyszczególnionych w Załączniku nr 1 na realizowanej przez pozwaną inwestycji o nazwie „Budowa Zachodniej O. P. w ciągu S11 na odcinku Z. – Autostrada (...) (G.) – etap IIa, długość 7,74 km”, której inwestorem był Zarząd Dróg Miejskich, a pozwana zobowiązała się do zapłaty umówionego wynagrodzenia. Wynagrodzenie określono na kwotę 396.300,00 złotych netto + podatek VAT, wg stawki obowiązującej w momencie powstania obowiązku podatkowego. Z uwagi na obmiarowy charakter wynagrodzenia, ostateczna jego wartość wynikać miała z ilości robót wykonanych przez powódkę i odebranych przez inwestora - § 1 umowy. W § 3 ust. 1 pkt d umowy, pozwana zobowiązała się do terminowego regulowania płatności należnych powódce z tytułu wykonania przedmiotu niniejszej umowy. Powódka zobowiązała się do rozpoczęcia, prowadzenia i ukończenia zleconych jej robót zgodnie z harmonogramem realizacji robót wg Załącznika nr 2 do umowy (połowa listopada 2010 roku) oraz oświadczyła, że dysponuje wystarczającą ilością pracowników, urządzeń i maszyn, jak również posiada stosowne doświadczenie, umożliwiające prawidłowe wykonanie i ukończenie robót w ustalonym terminie (§ 4 ust. 1 umowy). W § 3 ust. 5 umowy strony postanowiły, że wszelkie roszczenia powódki wynikające z niniejszej umowy, w szczególności roszczenia o przesunięcie terminu wykonania robót oraz roszczenia finansowe, uwarunkowane są powiadomieniem pozwanej o okolicznościach uzasadniających żądanie roszczeń w ciągu 14 dni od ich wystąpienia oraz przekazanie w tym terminie do pozwanej pisemnego roszczenia w sposób zgodny z kontraktem, pod rygorem utraty prawa do żądania spełnienia tych roszczeń. Powódka zrzekła się zgłaszania i żądania spełnienia roszczeń wynikających z umowy po terminie 14 dni od daty wystąpienia okoliczności, o których mowa w zdaniu poprzednim. W przypadku wystąpienia opóźnień w ukończeniu któregokolwiek z punktów węzłowych określonych w harmonogramie lub całości robót w stosunku do terminów przedstawionych w Załączniku nr 2, powódka zobowiązała się do zapłaty na rzecz pozwanej kar umownych wynoszących 0,5% wartości umowy określonej w § 1 ust. 2 za każdy dzień opóźnienia. Za datę ukończenia danego etapu prac uznana będzie data dokonania jego zatwierdzenia przez inwestora, przy czym zgodnie z zasadami wynikającymi z kontraktu, zatwierdzenie to może mieć charakter wstępny (roboty w toku). W przypadku wystąpienia opóźnień w usuwaniu wad lub usterek w okresie gwarancji w stosunku do terminu wyznaczonego na ich usunięcie, powódka zobowiązała się do zapłaty na rzecz pozwanej kar umownych w wysokości 0,25% wartości umowy za każdy dzień opóźnienia (§ 4 ust. 2 umowy). Ilość robót wyszczególniona w Załączniku nr 1 była ilością orientacyjną i mogła ulec zwiększeniu lub zmniejszeniu, które to zmiany nie zmieniały jednak cen jednostkowych. Rozliczenie rzeczywistych ilości poszczególnych rodzajów wykonywanych robót dokonane miało być na podstawie odbiorów wykonanych elementów robót przeprowadzonych przez inwestora. Każdorazowe zatwierdzenie częściowego obmiaru robót przez pozwaną i inwestora nie oznaczało ich odbioru w rozumieniu zasad prawa budowlanego bądź zasad wynikających z kodeksu cywilnego, a sporządzone było jedynie w celu rozliczenia finansowego robót w toku (§ 5 ust. 1 umowy). Płatności za wykonane roboty miały być dokonywane przez pozwaną na podstawie faktur częściowych VAT wystawianych przez powódkę na podstawie wystawionego przez pozwaną certyfikatu płatności faktury, określającego stan zaawansowania robót w danym miesiącu roboczym. Suma faktur częściowych nie mogła przekroczyć 90% wartości wynagrodzenia. Podstawą do wystawienia przez pozwaną certyfikatu płatności faktury miał być przedstawiony przez powódkę na koniec okresu rozliczeniowego obmiar (zestawienie) wykonanych robót w danym okresie rozliczeniowym, skuteczne dokonanie odbioru częściowego przez pozwaną oraz wszelkie dokumenty wymagane kontraktem. Certyfikaty płatności faktury wystawiane miały być przez pozwaną w terminie 2 dni roboczych od zatwierdzenia przez pozwaną otrzymanego od powódki obmiaru (zestawienia) wykonanych robót w danym okresie rozliczeniowym i miały odzwierciedlać wartość robót powódki zaakceptowanych pod względem ilościowym przez inwestora (§ 5 ust. 2 i 3 umowy). Pozwana zobowiązana była do zapłaty zatwierdzonej kwoty w terminie płatności 35 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT przez powódkę. Przez dzień otrzymania faktury należało rozumieć dzień, w którym faktura została podpisana przez wskazaną przez pozwaną osobę, posiadającą stosowne pełnomocnictwo (§ 5 ust. 9 i 10 umowy). W § 5 ust. 13 strony postanowiły, że po zakończeniu robót podpisany zostanie protokół końcowy odbioru robót w zakresie wszystkich zobowiązań umownych, a w szczególności: rozliczenia wysokości kwot, które winny były być potrącane z każdej faktury powódki celem zabezpieczenia jej zobowiązań, rozliczenia terminowości realizacji umowy w odniesieniu do harmonogramu realizacji robót stanowiącego Załącznik nr 2 do umowy, a który wskazywał na połowę listopada 2010 roku jako termin zakończenia zleconych prac.

Zgodnie z Załącznikiem nr 1 do w/w umowy, cena obejmowała wbicie grodzic stalowych dł. 6,0m wraz z wyrwaniem po okresie dzierżawy do 3 miesięcy w ilości 2,642m ² w cenie jednostkowej netto 150,00 złotych/m ², a w przypadku wydłużenia okresu dzierżawy ponad 3 miesiące – w cenie 16,00 złotych/m ²/miesiąc.

(umowa wraz z załącznikami k. 20-31, zeznania świadka R. B. k. 273, 275 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:33:41, 00:33:59, 00:35:20, zeznania świadka S. K. k. 417, 418-419, zeznania świadka P. M. k. 430v., zeznania świadka H. G. k. 440v., zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 00:52:20, 00:54:52, 00:55:18, 00:55:55, 01:01:44)

Powódka, jako podwykonawca zatwierdzony przez inwestora, na podstawie zlecenia, w dniu 27 września 2010 roku przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej przy przyczółku nr 1. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 7 października 2010 roku. Powódka wbiła 741,6 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 667,44 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek.

(dziennik budowy k. 32-40, dziennik wbijania ścianki szczelnej k. 41, wniosek o zatwierdzenie obmiaru z dnia 19 października 2010 roku k. 42, zeznania świadka W. C. k. 271, zeznania świadka W. P. k. 272, zeznania świadka R. B. k. 274 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:29:17)

W dniu 14 października 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej na podporze nr 2. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 21 października 2010 roku. Powódka wbiła 547,2 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 492,48 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek.

(dziennik budowy k. 32-40, dziennik wbijania ścianki szczelnej k. 46, wniosek o zatwierdzenie obmiaru z dnia 19 października 2010 roku k. 47, zeznania świadka W. C. k. 271, zeznania świadka W. P. k. 272, zeznania świadka R. B. k. 274 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:29:17)

Pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 30 października 2010 roku odebrała wykonanie robót w ilości 1.159 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 173.998,00 złotych netto i została zaakceptowana przez pozwaną pisemnie. W tym samym dniu, tj. 30 października 2010 roku, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 30 października 2010 roku na kwotę 212.277,56 złotych brutto. Na podstawie tegoż certyfikatu, powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 30 października 2010 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 212.265,36 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 4 grudnia 2010 roku.

(protokół odbioru częściowego z dnia 30 października 2010 roku k. 48-49, certyfikat płatności faktury nr (...) wraz z odpisem przejściowego świadectwa płatności nr 1 k. 50, 51, faktura VAT nr (...) k. 52, zeznania świadka R. B. k. 274-275, zeznania świadka S. K. k. 417, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:21:58)

W dniu 27 października 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej na podporze nr 3. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 5 listopada 2010 roku. Powódka wbiła 547,2 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 492,48 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek.

(dziennik budowy k. 32-40, dziennik wbijania ścianki szczelnej k. 53, wniosek o zatwierdzenie obmiaru z dnia 8 grudnia 2010 roku k. 54, zeznania świadka W. C. k. 271, zeznania świadka W. P. k. 272-273, zeznania świadka R. B. k. 274 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:29:17)

Pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 30 grudnia 2010 roku odebrała wykonanie robót w ilości 492,48 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 73.872,00 złotych netto i została zaakceptowana przez pozwaną pisemnie. W tym samym dniu, tj. 30 grudnia 2010 roku, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 30 grudnia 2010 roku na kwotę 88.915,13 złotych brutto, dokonując pomniejszenia kwoty wynagrodzenia należnego powódce o koszty ubezpieczenia w wysokości 990,75 złotych. Na podstawie tegoż certyfikatu, powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 30 grudnia 2010 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 90.123,84 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 29 stycznia 2011 roku. Pozwana podpisała się na tej fakturze.

(protokół odbioru częściowego z dnia 30 grudnia 2010 roku k. 55-55v., certyfikat płatności faktury nr (...) wraz z odpisem przejściowego świadectwa płatności nr 2 k. 56, 57, faktura VAT nr (...) k. 58, zeznania świadka R. B. k. 274-275, zeznania świadka S. K. k. 417, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:21:58)

Podczas realizacji zleconych robót, pod obiektem MS 6A trwały prace związane z wymianą gruntu, realizowane przez generalnego wykonawcę. Zakończenie ich było warunkiem prowadzenia dalszych prac na tym obiekcie, w tym – każdorazowego wbijania ścianek szczelnych przez stronę powodową. Sytuacja ta spowodowała opóźnienie rozpoczęcia wykonywania prac na podporze nr 4.

(karta obmiaru dla wymiany gruntu k. 43, mapa wymiany gruntu k. 44-45, zeznania świadka W. P. k. 273, zeznania świadka R. B. k. 274 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:29:22, 01:02:44, zeznania świadka P. M. k. 431v.)

W dniu 6 grudnia 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej na podporze nr 4. Prowadzone prace zostały wcześniej przerwane nie tylko przez wymianę gruntu, ale także w celu umożliwienia wykonania kolumn iniekcyjnych na podporze nr 4. Zmiany te, zarządzone przez generalnego wykonawcę, związane były z przemieszczeniem się sprzętu (palownicy wykonującej kolumny iniekcyjne) bezpośrednio po zakończeniu prac na podporze nr 3 i przed rozpoczęciem wykonywania kolumn iniekcyjnych na podporze nr 4. Wykonywanie kolumn zakończone zostało w dniu 29 listopada 2010 roku. Powyższe spowodowało zwiększenie pola zabicia ścianki szczelnej. Odbiór ścianki szczelnej na podporze nr 4 nastąpił w dniu 15 grudnia 2010 roku. Powódka wbiła 640,98 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 640,98 m ² ścianki szczelnej.

(dziennik budowy k. 32-40, dziennik wbijania ścianki szczelnej k. 59, wniosek o zatwierdzenie obmiaru z dnia 12 stycznia 2011 roku k. 60, zeznania świadka W. C. k. 271-272, zeznania świadka W. P. k. 273, zeznania świadka R. B. k. 274274 oraz e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:30:08, 00:50:33, 00:53:47, 00:55:36, 00:58:18, zeznania świadka P. M. k. 431v., zeznania świadka H. G. k. 440v.-441, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:06:50, 01:09:23)

Pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 31 stycznia 2011 roku odebrała wykonanie robót w ilości 640,98 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 96.147,00 złotych netto. W tym samym dniu, tj. 31 stycznia 2011 roku, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 31 stycznia 2011 roku na kwotę 118.260,81 złotych brutto. Na podstawie tegoż certyfikatu, powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 31 stycznia 2011 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 118.260,81 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 2 marca 2011 roku.

(protokół odbioru częściowego z dnia 30 grudnia 2010 roku k. 61-62, certyfikat płatności faktury nr (...) wraz z odpisem przejściowego świadectwa płatności nr 3 k. 63, 64, faktura VAT nr (...) k. 65, zeznania świadka R. B. k. 274-275, zeznania świadka S. K. k. 417, zeznania świadka P. M. k. 431v., zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:21:58)

Postępy prac były uzgadniane na cotygodniowych spotkaniach z podwykonawcami, w których uczestniczyli zarówno przedstawiciele powódki, jak i pozwanej. Czasami w spotkaniach uczestniczyli łącznie przedstawiciele obu stron, a czasami tylko przedstawiciele jednej z nich. W spotkaniu mającym miejsce w dniu 22 listopada 2010 roku uczestniczyli przedstawiciele zarówno powódki, jak i pozwanej. W jego trakcie przedstawiciel powódki wskazał, że „zaczęła zabijać podporę nr 4, jednak po rozmowach z firmą (...) przerwała to zabijanie i wyjmie ścianki tymczasowo, aby wykonać pale. Ścianki zabije po wykonaniu pali”.

(notatki ze spotkań z podwykonawcami wraz z listami obecności k. 79-96, zeznania świadka W. P. k. 273, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 00:59:11, 01:00:41, 01:25:34, zeznania świadka R. B., e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:31:00)

W okresie od marca do mniej więcej połowy maja 2011 roku prace na budowie były całkowicie wstrzymane z uwagi na okres wylęgu ptaków i fakt, że przedmiotowa inwestycja prowadzona była na obszarze chronionym programem Natura 2000.

(zeznania świadka W. C. k. 271, zeznania świadka S. K. k. 417, zeznania świadka P. M. k. 431v.-431, zeznania świadka H. G. k. 440v.-441, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:10:37, 01:12:13, zeznania świadka R. B., e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:56:20, 00:57:41)

W dniu 8 marca 2011 roku strony zawarły porozumienie, mocą którego ustaliły, że pozwana przekaże dla powódki ściankę szczelną z budowy wiaduktu w P. w ilości ok. 1000 m ² typu VL 604 (dokładna ilość zostanie określona wg faktycznego pobrania). W związku z powyższym, ścianka wbita na budowie obwodnicy zachodniej P., obiekt MS 6A, przez powódkę, w ilości faktycznie przekazanej, stanowi własności pozwanej. W aneksie nr (...) do powyższego porozumienia strony ustaliły, że pozwana przekaże powódce ściankę szczelną z budowy wiaduktu w P. w ilości ok. 100 ton – 810 m ² typu VL 603, VL 604 (dokładna ilość zostanie określona wg faktycznego pobrania). W związku z powyższym, ścianka wbita na budowie obwodnicy zachodniej P., obiekt MS 6A, przez powódkę, w ilości faktycznie przekazanej, rozliczona będzie w następujący sposób: za grodzicę VL 604 - 100% VL 604, za grodzicę VL 603 - 87,5% VL 604 i stanowi ona własność pozwanej. Z powyższego tytułu pozwana wystawiła powódce fakturę VAT nr (...) z dnia 21 czerwca 2011 roku na kwotę 223.171,20 złotych, z 30-dniowym terminem płatności.

(porozumienie z dnia 8 marca 2011 roku k. 193, protokół zdawczo-odbiorczy do porozumienia k. 194, aneks nr (...) do porozumienia k. 195, faktura VAT nr (...) k. 199, zeznania świadka A. O. k. 416, zeznania świadka S. K. k. 418, zeznania świadka P. M. k. 431, zeznania świadka H. G. k. 441, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:18:00, zeznania świadka R. B., e-protokół rozprawy z dnia 18 marca 2014 roku (k. 521v.), czas nagrania: 00:41:43, 00:42:48)

W piśmie z dnia 23 marca 2011 roku powódka, w związku z nieuzasadnionym przetrzymywaniem przez pozwaną powierzonych na czas określony w umowie podwykonawczej materiałów (ścianek szczelnych na obiekcie MS 6A) oraz wobec braku powiadomienia o zaistniałych okolicznościach, wezwała pozwaną do natychmiastowego wyznaczenia terminu, w którym powódka będzie mogła wyciągnąć ścianki. W przeciwnym razie powódka zmuszona będzie wystąpić o pokrycie strat spowodowanych nieuzasadnionym przetrzymywaniem ścianek, a związanych z utraconym zyskiem w kwocie 835.000,00 złotych netto.

(pismo z dnia 23 marca 2011 roku wraz z potwierdzeniem odbioru k. 66 i 67, zeznania prezesa pozwanej Spółki (...), e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 01:10:13, 01:13:04, 01:34:58)

W dniu 1 kwietnia 2011 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty zaległego wynagrodzenia, wyszczególnionego w fakturach VAT: nr (...) na kwotę 112.265,36 złotych, nr (...) na kwotę 90.123,84 złotych i nr 10A/2011 na kwotę 118.260,81 złotych, z tytułu wykonanych prac wynikających z zawartej przez strony umowy podwykonawczej. Nadto, wobec braku reakcji pozwanej na pismo z dnia 23 marca 2011 roku, pismem z dnia 14 kwietnia 2011 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty czynszu dzierżawy ścianek szczelnych na obiekcie MS 6A w łącznej kwocie 289.804,50 złotych netto. Powódka dołączyła do wezwania fakturę VAT nr (...) z dnia 15 kwietnia 2011 roku na kwotę 356.459,54 złotych brutto z terminem płatności do dnia 20 maja 2011 roku.

(wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 68 i 69, wezwanie do zapłaty czynszu dzierżawy z załączoną fakturą VAT nr (...) i potwierdzeniem odbioru k. 70, 71 i 72)

W odpowiedzi na wezwania powódki pozwana, pismem z dnia 15 kwietnia 2011 roku, zakwestionowała m.in. terminowość wykonania przez powódkę prac objętych umową, jak też rozliczenie należności wynikających z faktur VAT nr: (...), (...) i 10A/2011 i wskazała na swój sposób rozliczenia należności. Ponadto, podniosła, że powódka wbiła ściankę niezgodnie z obrysem znajdującym się w projekcie wykonawczym, co spowodowało konieczność wykonania przez pozwaną większego korka betonowego i obciążyło pozwaną na kwotę 26.747,55 złotych netto. Następnie, w piśmie z dnia 20 kwietnia 2011 roku, pozwana odesłała powódce fakturę VAT nr (...) bez realizacji, uznając ją za bezpodstawną.

(pismo pozwanej z dnia 15 kwietnia 2011 roku wraz z załącznikiem k. 73-75, pismo pozwanej z dnia 20 kwietnia 2011 roku wraz z odesłaną fakturą i notą księgową k. 76, 77 i 78, zeznania świadka A. O. k. 416, zeznania świadka S. K. k. 419, zeznania świadka P. M. k. 431v., zeznania świadka H. G. k. 441)

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2011 roku powódka wskazała m.in., że zarzucane przez pozwaną w piśmie z dnia 15 kwietnia opóźnienia nie znajdują potwierdzenia w rzeczywistym przebiegu prac prowadzonych na budowie, który przecież wynika z dokumentacji robót prowadzonych na obiekcie MS 6A. Powódka wskazała również, że zmiana dotycząca wbicia ścianki szczelnej, która spowodowała konieczność wykonania większego korka betonowego, była wprowadzona przez generalnego wykonawcę – konsorcjum firm (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o., a inżynier zamawiającego – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad wyraził na to zgodę i to potwierdził. Pozwana natomiast otrzymała z tego tytułu wynagrodzenie za każdy dodatkowy metr betonu. Wobec powyższego powódka nie zgodziła się na zaproponowany przez pozwaną sposób rozliczenia. W piśmie tym powódka wskazała również, że nieprawdą jest, jakoby umowa stron nie zawierała zapisów dotyczących dzierżawy ścianek. Wszak zapisy takie zawierał Załącznik nr 1, stanowiący integralną część umowy.

(pismo z dnia 26 kwietnia 2011 roku wraz z potwierdzeniem odbioru k. 97-98 i 99)

Pismem z dnia 29 kwietnia 2011 roku powódka poinformowała Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad o nieuregulowaniu przez pozwaną wynikających z umowy podwykonawczej łączącej strony należności i wniosła o ich zapłatę.

(pismo z dnia 29 kwietnia 2011 roku k. 100)

Przesłana przez powódkę faktura VAT nr (...) roku z dnia 26 kwietnia 2011 roku na kwotę 125.346,94 złotych brutto, wystawiona tytułem dzierżawy ścianek szczelnych, również została odesłana przez pozwaną, jako bezpodstawna. W reakcji na powyższe, powódka ponownie odesłała, celem zaksięgowania, fakturę VAT nr (...), podnosząc, że została ona wystawiona zgodnie z umową podwykonawczą oraz pismem z dnia 14 maja 2011 roku. Wskazała również, że bezpodstawne odesłanie tej faktury spowoduje wystąpienie na drogę postępowania sądowego celem ściągnięcia przysługujących powódce należności.

(pismo z dnia 9 maja 2011 roku wraz z fakturami k. 105-107, pismo z dnia 12 maja 2011 roku k. 108)

W piśmie z dnia 14 maja 2011 roku powódka raz jeszcze poinformowała pozwaną o bezzasadności jej twierdzeń i ponownie przedstawiła swoje stanowisko w sprawie. W odpowiedzi na powyższe pozwana poinformowała, że jedynym prawnie wiążącym strony dokumentem jest umowa podwykonawcza, a inne ustalenia pozbawione są podstaw prawnych. Wskazała, że jej ostateczne stanowisko zostało wyrażone w pismach z dnia: 15 kwietnia i 22 kwietnia 2011 roku. Nadto, ze względu na niewykonane roboty, a ujęte mimo to w fakturach VAT nr: (...), (...) i 10A/2011, wymagalną kwotą po uwzględnieniu zapłaty w dniu 21 lutego 2011 roku jest kwota 59.412,81 złotych brutto.

(pismo z dnia 14 maja 2011 roku wraz z potwierdzeniem odbioru k. 101-102 i 103, pismo z dnia 7 lipca 2011 roku wraz z załącznikami k. 163-166)

Powódka wielokrotnie wzywała pozwaną do uregulowania zaległych należności. Uczestniczyła również we wspólnym spotkaniu z generalnym wykonawcą i pozwaną.

(wezwanie do zapłaty z dnia 24 maja 2011 roku wraz z potwierdzeniem nadania k. 109-111, pismo z dnia 18 lipca 2011 roku wraz z potwierdzeniem nadania k. 112-114, pismo z dnia 10 sierpnia 2011 roku wraz z potwierdzeniem nadania k. 115-117, pismo z dnia 11 sierpnia 2011 roku k. 118, pismo z dnia 10 sierpnia 2011 roku k. 119, pismo z dnia 11 sierpnia 2011 roku k. 120, pismo z dnia 21 lipca 2011 roku k. 167)

W piśmie z dnia 12 sierpnia 2011 roku pozwana wyjaśniła, że na dzień dzisiejszy, wg faktur VAT nr: (...), (...) i 10A/2011 wykonano 2.293,38 m ² ścianek szczelnych, co wobec łącznego zakresu robót w ilości 2.476,98 m ² stanowi 92,5% zakresu. Zgodnie z § 5 ust. 2 umowy, odbiór zakresu powyżej 90% możliwy będzie przy sprzedaży końcowej. Wobec powyższego, pozwana nie może dokonać odbioru zgłoszonych przez powódkę obmiarów robót do czasu zakończenia realizacji, co przewiduje na koniec sierpnia 2011 roku. W piśmie z dnia 6 września 2011 roku pozwana poinformowała o przesunięciu terminu realizacji przyczółka P1 na ok. 20-ego września 2011 roku.

(pismo z dnia 12 sierpnia 2011 roku k. 200, pismo z dnia 6 września 2011 roku k. 171)

W dniu 17 sierpnia 2011 roku pozwana dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych jako rozliczenie wzajemnych bezspornych należności stron. W piśmie z tej daty pozwana wskazała, że faktura VAT nr (...) z dnia 21 czerwca 2011 roku stała się przedmiotem kompensaty wynikających z niej wierzytelności pozwanej (będących efektem zawartego pomiędzy stronami w dniu 8 marca 2011 roku porozumienia) z wierzytelnościami powódki. W wyniku kompensaty pozostała do zapłaty właśnie kwota 177.335,50 złotych. Pozwana nie uznała roszczeń odsetkowych powódki, jak i roszczeń dotyczących dodatkowej zapłaty za dzierżawę.

(wyciąg z rachunku bankowego powódki k. 124, pismo z dnia 17 sierpnia 2011 roku k. 122-123)

W piśmie z dnia 26 sierpnia 2011 roku pozwana wyjaśniła, że zapłata kwot uiszczonych na rzecz powódki nastąpiła bez jakiegokolwiek opóźnienia, brak jest więc podstaw prawnych do żądania zapłaty odsetek ustawowych. Kwoty należności głównych zostały zapłacone powódce po zaktualizowaniu się obowiązku zapłaty, a więc po dniu 1 sierpnia 2011 roku. Wcześniej świadczenie nie było wymagalne z uwagi na niewykonanie przez powódkę wyrwania ścianek szczelnych oraz brak upływu okresu dzierżawy tychże ścianek. Niezależnie od powyższego, pozwana wezwała powódkę do zapłaty czynszu dzierżawnego za ścianki szczelne pobrane z budowy, z których powódka korzystała w okresie od dnia 11 marca do dnia 21 czerwca 2011 roku, w związku z porozumieniem z dnia 8 marca 2011 roku. W piśmie z dnia 16 września 2011 roku pozwana podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 26 sierpnia 2011 roku.

(pismo z dnia 26 sierpnia 2011 roku k. 125-126, pismo z dnia 16 września 2011 roku k. 172, zeznania świadka P. M. k. 431)

W piśmie z dnia 30 września 2011 roku powódka w związku z zakończeniem prac na obiekcie MS 6A w dniu 30 września 2011 roku związanych z wyciąganiem reszty ścianek szczelnych z podpory P1, zgłosiła do odbioru końcowego całość zadania. Jednocześnie wezwała pozwaną do podpisania protokołu końcowego z dnia 30 września 2011 roku.

(pismo z dnia 30 września 2011 roku k. 219, pismo z dnia 14 października 2011 roku k. 220, zeznania świadka W. C. k. 271)

W dniu 3 października 2011 roku pozwana poinformowała powódkę, że zgłoszony przez nią zakres robót przedkłada dla zamawiającego, a odbioru robót dokona po skutecznym odbiorze przez zamawiającego.

(pismo z dnia 3 października 2011 roku k. 173, pismo z dnia 18 października 2011 roku k. 174, zeznania świadka S. K. k. 417)

W pismach z dnia 19 października 2011 roku powódka poinformowała pozwaną, że niestawiennictwo w – ostatecznie zakreślonym pismem z dnia 14 października 2011 roku - dniu 21 października 2011 roku na dokonanie odbioru końcowego wykonanych robót spowoduje sporządzenie przez powódkę jednostronnego protokołu odbioru robót. Natomiast Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad poinformowała, że „ze względu na zakończenie prac na obiekcie MS 6A w dniu 30 września 2011 roku powódka zgłosiła pozwanej wykonanie robót zleconych jej na podstawie umowy podwykonawczej. W związku z niewykonaniem przez pozwaną obowiązku wynikającego z § 3 ust. 11 pkt c umowy, powódka wyznaczyła termin odbioru końcowego wykonanych robót na dzień 21 października 2011 roku. W odpowiedzi na powyższe, pozwana poinformowała, że zakres wykonanych przez powódkę robót został (...) przedstawiony, jednakże do dnia dzisiejszego nie został dokonany ich odbiór. Powódka zwróciła się zatem z prośbą o wskazanie terminu, w jakim nastąpi odbiór przez (...) robót i jakie są przeszkody w jego dokonaniu”.

(pisma z dnia 19 października 2011 roku wraz z potwierdzeniami nadań k. 221—224, zeznania świadka R. B. k. 275)

W dniu 9 listopada 2011 roku (...) poinformowała, że roboty zlecone przez pozwaną, tj. wbicie i wyciągnięcie ścianek szczelnych na obiekcie MS 6A, zostały odebrane przez Nadzór. W związku z powyższym, należne wynagrodzenie z tytułu ich wykonania generalny wykonawca robót zachodniej obwodnicy P. rozliczył z pozwaną.

(pismo z dnia 9 listopada 2011 roku k. 225)

W dniu 21 grudnia 2011 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 151.785,08 złotych tytułem należności wynikającej z: faktury VAT nr (...) z dnia 26 kwietnia 2011 roku na kwotę 125.346,94 złotych wraz z odsetkami ustawowymi w kwocie 9.376,23 złotych, wzrastającymi codziennie o kwotę 44,66 złotych (termin płatności upłynął bezskutecznie z dniem 26 maja 2011 roku) oraz odsetek z tytułu nieterminowej płatności należności wynikających z faktury VAT nr (...), w łącznej kwocie 26.438,14 złotych. W odpowiedzi na powyższe pozwana wskazała, że uznaje w/w kwotę za bezzasadną. Wskazała ponadto, że fakturę VAT nr (...) z dnia 26 kwietnia 2011 roku dwukrotnie odesłała, jako niezasadną.

(wezwanie do zapłaty k. 128-129, pismo z dnia 28 grudnia 2011 roku k. 137, pismo z dnia 4 stycznia 2012 roku k. 138)

W piśmie z dnia 5 stycznia 2012 roku pozwana, z uwagi na nieterminowe wykonanie robót oraz wynikającą z umowy utratę praw do składania roszczeń o zmianę terminu zakończenia robót, wystąpiła o zapłatę kwoty 152.575,50 złotych zgodnie z notą księgową z dnia 31 grudnia 2011 roku z tytułu kar umownych za niedotrzymanie umownego terminu wykonania ścianek szczelnych.

(pismo z dnia 5 stycznia 2012 roku k. 196, nota księgowa z dnia 31 grudnia 2011 roku k. 197)

W pismach z dnia 12 stycznia 2012 roku powódka poinformowała pozwaną, że wzywała ją przecież do dokonania odbioru końcowego wykonanych robót wynikających z realizacji umowy podwykonawczej. Termin odbioru był wyznaczony na dzień 21 października 2011 roku, jednak pozwana nie stawiła się na nim, w przeciwieństwie do powódki i generalnego wykonawcy. W dniu 21 października 2011 roku w obecności w/w przedstawicieli został sporządzony protokół odbioru końcowego w/w robót. Nie wywiązanie się przez pozwaną z obowiązków umownych i przewlekanie terminu odbioru końcowego robót wykonanych przez powódkę bezsprzecznie miało na celu wydłużenie terminu zapłaty należnego wynagrodzenia. Wskazała, że za nieracjonalne uznać należy sporządzenie przez pozwaną protokołów odbioru po dniu 21 października 2011 roku (bez zawiadomienia powódki, bez przeprowadzenia czynności odbioru) i przesyłanie niepodpisanych dokumentów, a także kwestionowanie prawidłowości wystawionej faktury VAT. Wobec powyższego, powódka wystawiła w dniu 31 października 2011 roku fakturę VAT nr (...) na kwotę 33.874,20 złotych w oparciu o jedyny prawidłowy protokół odbioru końcowego, którą przesłała ponownie. Powódka odesłała także, bez realizacji, notę księgową wystawioną przez pozwaną w dniu 31 grudnia 2011 roku. Poinformowała, że wszelkie prace wynikające z realizacji umowy podwykonawczej zostały wykonane terminowo, co zostało potwierdzone w protokołach odbiorów. Przesunięcia w rozpoczęciu czy też zakończeniu prac powstały z przyczyn niezależnych od powódki i wynikały z zastosowania się do uzgadnianych również z pozwaną poleceń inwestora, koniecznych w związku z koordynacją prowadzonej budowy. Brak jest zatem podstaw do żądania zapłaty kar umownych. Następnie, powódka odesłała bezpodstawnie wystawioną przez pozwaną fakturę VAT nr (...) wraz z notą odsetkową, wskazując, że roszczenia pozwanej wskazane w w/w fakturze nie istnieją.

(pisma z dnia 12 stycznia 2012 roku wraz z potwierdzeniami nadań k. 226-231, zeznania świadka R. B. k. 275)

W piśmie z dnia 13 lutego 2012 roku, w związku z dokonaniem weryfikacji wzajemnych wierzytelności stron przed skierowaniem sprawy przeciwko powódce na drogę postępowania sądowego, pozwana uiściła powódce kwotę odsetek w wysokości 5.760,14 złotych od faktur VAT nr: (...), (...) i 10A/2011.

(pismo z dnia 13 lutego 2012 roku wraz z załącznikiem nr 1 zawierającym zestawienie faktur k. 201 i 202, potwierdzenie wykonania przelewu k. 203, zeznania świadka S. K. k. 418)

Zakres prac wykonanych przez powódkę nie wykraczał poza przedmiary podane w umowie podwykonawczej łączącej strony. Prace związane z wbijaniem ścianek szczelnych wykonywano od dnia 29 września do dnia 15 grudnia 2010 roku. Wyciągnięcie ścianek szczelnych, a tym samym zakończenie zadania, nastąpiło w II połowie 2011 roku. Brak jest zapisów w dzienniku budowy i innych dokumentach świadczących o nieprawidłowym lub niezgodnym z projektami wykonywaniu prac przez powódkę. Strony ustaliły dwie stawki cenowe: za wbicie i wyciągnięcie ścianek oraz za dzierżawę w czasie trzech miesięcy od wbicia ścianek – 150,00 zł/m ² netto oraz 16,00 zł/m ²/miesiąc netto tytułem dzierżawy za przekroczenie terminu wyciągnięcia ścianek ponad trzy miesiące. Powódka wykonała łącznie 2.476,98 m ² ścianek szczelnych z czego zatrzymano do wyciągnięcia równowartość 183,60 ² x 150,00 zł = 27.540,00 zł netto. Wykonanie przez powódkę ścianek szczelnych w innym obrysie, lecz w tym samym zakresie, w rejonie podpory nr 4, nie było wynikiem złej woli i nieprawidłowości wykonawczych, lecz wynikiem zmian koniecznych i wynikających z bieżących potrzeb realizacji budowy, a mianowicie: dokonano zmiany kolejności prac (dla podpór nr 1, 2 i 3 – najpierw ścianki szczelne, następnie wymiany gruntu, wykonywanie kolumn iniekcyjnych, ich ścięcie, chudy beton i dalsze prace konstrukcyjne) w celu przyspieszenia prac oraz oszczędności czasowych i finansowych, związanych z przemieszczeniem ciężkiego sprzętu, a przy podporze nr 4 najpierw wykonano kolumny iniekcyjne, a następnie wbito ścianki szczelne (co utrudniło wbijanie ścianek w zaplanowanym obrysie), ponadto Generalny Wykonawca zmienił posadowienie fundamentów, co zwiększyło obmiar korka betonowego; do momentu zmiany przy podporze nr 4, prace przy wbijaniu ścianek szczelnych mieściły się w terminach ustalonych w umowie (podpory nr 1, 2 i 3 – od dnia 29 września do dnia 5 listopada 2010 roku); zmiana kolejności wykonywania prac przy podporze nr 4 spowodowała wykonanie ścianek szczelnych w późniejszym terminie niż zakładano w umowie podwykonawczej. O powyższej zmianie pozwana wiedziała. Nadto, to pozwana była głównym wykonawcą i to na niej spoczywał obowiązek koordynacji prac pod względem zakresów, terminów i kolejności wykonania. Na wykonawcy i podwykonawcy spoczywał obowiązek uczestniczenia w naradach produkcyjnych i dostosowywanie się do ustaleń wynikających z przebiegu realizacji wszystkich prac (zalecenia i uwagi generalnego wykonawcy i inwestora). Pozwana nie realizowała wszystkich zadań w terminie i występowały opóźnienia w realizacji.

(opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa mgr inż. K. Ś. k. 446-451, opinia pisemna uzupełniająca biegłego mgr inż. K. Ś. k. 478-480, opinia ustna uzupełniająca biegłego mgr inż. K. Ś., e-protokół rozprawy z dnia 3 grudnia 2013 roku (k. 499v.), czas nagrania: 00:06:33 – 00:38:36)

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów w postaci dokumentów, zeznań świadków: W. C., W. P., R. B., A. O., S. K., P. M. i H. G., zeznań prezesa pozwanej Spółki (...) oraz opinii biegłego sądowego mgr inż. K. Ś..

Pisemne opinie oraz opinia ustna biegłego sądowego mgr inż. K. Ś., wyjaśniły w sposób dostateczny okoliczności przedmiotowej sprawy. Opinie te, będąc wiarygodnymi, w wystarczającym zakresie dały odpowiedź na kluczowe kwestie dotyczące prawidłowości wykonania robót przez powodową firmę, w szczególności – prawidłowości wykonania ścianki szczelnej w obrębie zwiększonego korka betonowego. Powyższe opinie nie zostały skutecznie zakwestionowane przez żadną ze stron postępowania, a podnoszone przez pełnomocnika pozwanej zastrzeżenia do nich zostały całościowo rozwiane w wydanej przez biegłego pisemnej i ustnej opinii uzupełniającej.

Mając powyższe na uwadze, na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013 roku Sąd oddalił wniosek pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego. W ocenie Sądu, wniosek ten uznać należało za bezzasadny i powołany jedynie dla zwłoki. Nie można przyjąć jakoby sąd obowiązany był dopuścić dowód z kolejnych biegłych w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony, zwłaszcza w sytuacji, gdy okoliczności istotne dla sprawy zostały już dostatecznie wyjaśnione. Odmienne stanowisko oznaczałoby przyjęcie, że należy przeprowadzić dowód z opinii wszystkich możliwych biegłych, by się upewnić, czy niektórzy z nich nie byliby takiego samego zdania jak strona (orze. SN z dnia 15 lutego 1974 roku, II CR 817/73, nie publ.; orz. SN z dnia 18 lutego 1974 roku, II CR 5/74, Biul. SN 1974, nr 4, poz. 64; wyr. SN z dnia 16 września 2009 roku, I UK 102/09, LEX nr 537027). W literaturze, jak i w orzecznictwie wskazuje się, że nie ma dowolności w powoływaniu kolejnych biegłych. U podstaw takiej decyzji leżeć powinny racjonalne argumenty jak np. niejasność, niezupełność czy sprzeczności występujące w opinii. Dla obalenia twierdzeń biegłego specjalisty nie wystarcza przeświadczenie strony, że fakty wyglądają inaczej, lecz koniecznym jest rzeczowe wykazanie, iż wystawiona przez biegłego opinia jest niespójna bądź merytorycznie błędna. Na gruncie przedmiotowej sprawy strona pozwana nie wykazała w sposób rzeczowy i precyzyjny faktycznej niespójności opinii biegłego mgr inż. K. Ś., czy też tego, aby była ona merytorycznie błędna; nie przedstawiła żadnych wiarygodnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, jak i okoliczności podważających zaufanie do wiedzy biegłego. Jednocześnie trudnym do zaakceptowania mógłby być fakt, jakoby poczynione przez pozwaną wnioski dotyczące prawidłowości wykonania robót przez powodową firmę były bardziej wiarygodnymi, niż wnioski wyrażone w opinii biegłego specjalisty z zakresu budownictwa.

Nadto, na rozprawie w dniu 18 marca 2014 roku Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanej o uzupełniające przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej Spółki (...).

Na gruncie przedmiotowej sprawy niewątpliwym jest, że J. B. (2) został przesłuchany w charakterze strony na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013 roku. Natomiast ponowne zeznania świadka R. B. na okoliczność: przyczyn opóźnienia w wykonaniu ścianek przez firmę powódki i wiedzy pozwanej Spółki o tym opóźnieniu, ustaleń stron w zakresie negocjowanych postanowień umowy oraz faktycznego okresu dzierżawy spornych ścianek i zgłaszania pozwanej roszczeń z tym związanych, nie wnosiły, tak naprawdę, niczego nowego do sprawy i niejako były powieleniem zeznań składanych przez świadka wcześniej, tj. na rozprawie w dniu 12 czerwca 2012 roku.

Zgodnie z treścią art. 299 k.p.c., jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów może dopuścić dowód z przesłuchania stron. Zgodnie z cyt. przepisem, przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron dopuszczalne jest wyjątkowo, gdy w świetle oceny sądu, opartej na całokształcie okoliczności sprawy, brak jest w ogóle innych środków dowodowych albo gdy istniejące okazały się niewystarczające dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (zob. orz. SN z dnia 17 września 1946 roku, C III 719/45, OSN(C) 1948, nr 2, poz. 34; orz. SN z dnia 17 stycznia 1966 roku, II PR 486/65, OSP 1966, z. 9, poz. 209; postan. SN z dnia 13 lipca 1966 roku, II CR 200/66, LEX nr 6017; postan. SN z dnia 5 marca 1974 roku, I CR 66/74, LEX nr 7420; wyr. SN z dnia 18 sierpnia 1982 roku, I CR 258/82, LEX nr 8446; wyr. SN z dnia 28 listopada 1997 roku, II CKN 457/97, M. Praw. 1998, nr 5, s. 4). W ocenie Sądu, wszelkie wątpliwości powstałe na gruncie przedmiotowej sprawy zostały rozwiane za pomocą innych, licznych, środków dowodowych, w tym – zeznań prezesa pozwanej Spółki, przesłuchanego w charakterze strony, brak było zatem konieczności dopuszczania dowodu z ponownych zeznań J. B. (2), szczególnie wobec faktu, że powtórne zeznania świadka R. B. nie wniosły niczego nowego do sprawy, niczego co wymagałoby repliki czy polemiki ze strony pozwanej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo w przeważającej mierze jest zasadne i jako takie, podlega uwzględnieniu.

Nie ulega wątpliwości, że strony procesu łączyła umowa podwykonawcza nr 22B/ (...) z dnia 28 września 2010 roku, mocą której powódka zobowiązała się do wykonania robót i usług podwykonawczych wyszczególnionych w Załączniku nr 1 do umowy, tj. do wbicie grodzic stalowych (ścianek szczelnych stalowych) dł. 6,0m wraz z ich wyrwaniem po okresie dzierżawy do 3 miesięcy w ilości 2,642m ² w cenie jednostkowej netto 150,00 złotych/m ², a w przypadku wydłużenia okresu dzierżawy ponad 3 miesiące – w cenie 16,00 złotych/m ²/miesiąc, na realizowanej przez pozwaną inwestycji o nazwie „Budowa Zachodniej O. P. w ciągu S11 na odcinku Z. – Autostrada (...) (G.) – etap IIa, długość 7,74 km”, której inwestorem był Zarząd Dróg Miejskich, natomiast pozwana zobowiązała się do zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 647 k.c., przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Zgodnie zaś z treścią art. 647 ¹ § 1 k.c., w umowie o roboty budowlane zawartej między inwestorem a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców.

W umowie o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania inwestorowi obiektu powstałego w wyniku wykonania ustalonego zakresu robót, a inwestor do dokonania czynności związanych z przygotowaniem i prowadzeniem robót oraz do odebrania zbudowanego obiektu i do zapłaty umówionego wynagrodzenia. Umowa może także przewidywać wybudowanie tylko części obiektu budowlanego. Na treść umowy o roboty budowlane składają się prawa i obowiązki o charakterze cywilnoprawnym, które wynikają bezpośrednio z przepisów kodeksu cywilnego. Umowa o roboty budowlane ma charakter konsensualny, odpłatny i jest umową rezultatu. Stanowi umowę pochodną od umowy o dzieło. Podstawowym uprawnieniem zamawiającego jest uzyskanie wykonanego obiektu budowlanego, który stanowi materialny rezultat, a podstawowym uprawnieniem wykonawcy jest otrzymanie wynagrodzenia w umówionej przez strony wysokości. Obowiązki inwestora podzielić można w myśl przepisu art. 647 k.c. na trzy grupy, a mianowicie: na obowiązki związane z przygotowaniem robót budowlanych, z ich wykonaniem oraz z zapłatą wynagrodzenia. Przepis ten precyzuje obowiązki inwestora, odsyłając wprost do szeroko rozumianego prawa budowlanego, określających czynności związane z przygotowaniem robót - w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu - a w końcu do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Inwestor ma także obowiązek współdziałania z innymi uczestnikami procesu budowlanego. Obowiązki wykonawcy polegają przede wszystkim na wykonaniu obiektu zgodnie z umową i normami prawa budowlanego, zabezpieczeniu placu budowy oraz na oddaniu zdatnego do użytku wybudowanego obiektu budowlanego. Należy podzielić pogląd o niepodzielnym, co do zasady, charakterze rezultatu umowy o wybudowanie obiektu budowlanego. W razie wątpliwości co do zakresu robót, w myśl art. 649 k.c. istnieje domniemanie, iż wykonawca podjął się wszystkich robót objętych projektem, który stanowi część składową umowy. W razie opieszałości oraz niestarannego działania wykonawcy, inwestor może bez wyznaczenia terminu dodatkowego odstąpić od umowy jeszcze przed upływem terminu do wykonania budynku na podstawie art. 656 w zw. z art. 635 k.c.. Jeżeli wykonawca prowadzi roboty w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, inwestor po upływie terminu dodatkowego może od umowy odstąpić oraz może powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie budynku innej osobie, na koszt i ryzyko wykonawcy - art. 656 w zw. z art. 636 § 1 k.c. Roszczenia stron przedawniają się na zasadach ogólnych (art. 118 k.c.), czyli po upływie 10 lat, a w odniesieniu do roszczeń związanych z działalnością gospodarczą - po trzech latach (Tomasz Sokołowski, Komentarz do art. 647 Kodeksu cywilnego, stan prawny na dzień 1 sierpnia 2010 roku).

Umowa o roboty budowlane charakteryzuje się zobowiązaniem osiągnięcia materialnego rezultatu w postaci końcowego efektu przewidzianego w umowie. Zgodnie z jej treścią wykonawca zobowiązany jest do wykonania określonych umową robót, zaś inwestor do ich odbioru i zapłaty umówionego wynagrodzenia (art. 647 k.c.). Niewątpliwie wynikające z tej umowy roszczenie wykonawcy o zapłatę wynagrodzenia powstaje z chwilą zrealizowania przedmiotu umowy oddania go, a zatem wykonania obciążającego go zobowiązania niepieniężnego, rodzącego po stronie inwestora obowiązek odebrania wykonanych robót. Zasada powiązania przy tego typu umowie warunku powstania obowiązku zapłaty wynagrodzenia z przyjmowaniem wykonanych robót wynika z art. 647 i 654 k.c. W art. 647 k.c. akcentowany jest obowiązek odbioru obiektu (robót) przez inwestora, który - co wynika z treści tego przepisu - uwarunkowany jest jego oddaniem przez wykonawcę (zgłoszeniem robót do odbioru). W takim działaniu wykonawcy mieści się bowiem deklaracja nie tylko co do tego, iż roboty zostały wykonane, ale także, że nastąpiło to zgodnie z umową (wyr. SA w Katowicach z dnia 30 marca 2006 roku, I ACa 1900/05, Lex nr: 217197).

Odbiór robót jest elementem przełomowym w stosunkach pomiędzy stronami umowy o roboty budowlane, gdyż z jednej strony potwierdza wykonanie zobowiązania i otwiera wykonawcy prawo do żądania wynagrodzenia, bądź wskazuje na jego niewykonanie lub nienależyte wykonanie w całości lub w części wobec istnienia wad i rodzi odpowiedzialność za wady ujawnione przy odbiorze, a z drugiej strony wyznacza początek biegu terminów rękojmi za wady (wyr. SA w Katowicach z dnia 17 lutego 2000 roku, I ACa 1027/99, Lex nr: 45341).

Mając powyższe na uwadze oraz przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy wyraźnego podkreślenia wymaga, że powódka wywiązała się z ciążących na niej, z mocy łączącej ją z pozwaną umowy podwykonawczej, obowiązków.

W dniu 27 września 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej przy przyczółku nr 1. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 7 października 2010 roku. Powódka wbiła 741,6 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 667,44 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek. Następnie, w dniu 14 października 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej na podporze nr 2. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 21 października 2010 roku. Powódka wbiła 547,2 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 492,48 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek. W konsekwencji powyższego, pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 30 października 2010 roku odebrała wykonanie robót w ilości 1.159 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 173.998,00 złotych netto i została zaakceptowana przez pozwaną pisemnie. W tym samym dniu, tj. 30 października, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 30 października 2010 roku na kwotę 212.277,56 złotych brutto. W dniu 27 października 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania kolejnej ścianki szczelnej, tym razem na podporze nr 3. Odbiór tejże ścianki nastąpił w dniu 5 listopada 2010 roku. Powódka wbiła 547,2 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 492,48 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek. Pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 30 grudnia 2010 roku odebrała wykonanie robót w ilości 492,48 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 73.872,00 złotych netto i została zaakceptowana przez pozwaną pisemnie. W tym samym dniu, tj. 30 grudnia, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 30 grudnia 2010 roku na kwotę 88.915,13 złotych brutto. Ostatecznie, w dniu 6 grudnia 2010 roku powódka przystąpiła do wbijania ścianki szczelnej na podporze nr 4. Odbiór ścianki szczelnej na tej podporze nastąpił w dniu 15 grudnia 2010 roku. Powódka wbiła 640,98 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 640,98 m ² ścianki szczelnej. Pozwana protokołem odbioru częściowego z dnia 31 stycznia 2011 roku odebrała wykonanie robót w ilości 640,98 m ² bez zastrzeżeń, potwierdzając przy tym dotrzymanie terminu wykonania robót przez powódkę. Wartość robót oszacowana została na kwotę 96.147,00 złotych netto. W tym samym dniu, tj. 31 stycznia, pozwana wystawiła powódce certyfikat płatności faktury nr (...) z dnia 31 stycznia 2011 roku na kwotę 118.260,81 złotych brutto.

Jednocześnie, na podstawie tegoż certyfikatu płatności faktury nr (...) powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 30 października 2010 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 212.265,36 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 4 grudnia 2010 roku, na podstawie certyfikatu płatności faktury nr (...) powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 30 grudnia 2010 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 90.123,84 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 29 stycznia 2011 roku, a na podstawie certyfikatu płatności faktury nr (...) powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 31 stycznia 2011 roku, potwierdzającą obowiązek zapłaty na jej rzecz kwoty 118.260,81 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 2 marca 2011 roku.

Jeśli zaś chodzi o spoczywający na stronie pozwanej obowiązek zapłaty wynagrodzenia za wykonane przez powódkę roboty - wskazać należy, że pozwana dopełniła go, jednakże uczyniła to z opóźnieniem, po terminie wymagalności wynikającym z załączonych do pozwu trzech faktur VAT: nr (...). Wszak dopiero w dniu 17 sierpnia 2011 roku pozwana dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych, jako rozliczenie wzajemnych należności stron, dokonując jednocześnie kompensaty wierzytelności pozwanej (będących efektem zawartego pomiędzy stronami w dniu 8 marca 2011 roku porozumienia) wynikającej z faktury VAT nr (...) z dnia 21 czerwca 2011 roku z wierzytelnościami powódki przysługującymi jej z przedmiotowych faktur VAT. Po dokonaniu powyższej kompensaty, pozostała do zapłaty wymagalna kwota 177.335,50 złotych i taką też kwotę pozwana uiściła na rzecz powódki. Nadto, wcześniej, bowiem w dniu 21 lutego 2011 roku pozwana zapłaciła powódce kwotę 100.000,00 złotych na poczet należności wynikających z faktury VAT nr (...), która to okoliczność nie pozostawała pomiędzy stronami sporna.

Faktem jest, że powódka – pomimo tego, iż w protokołach częściowych odbioru robót, podpisanych przez obie strony procesu, a więc i pozwaną, znalazły się zapisy potwierdzające dotrzymanie przez powódkę terminu wykonania robót – wykonała roboty przy podporze nr 4 z opóźnieniem. Wszak z Załącznika nr 2 do umowy podwykonawczej łączącej strony, stanowiącego jej integralną część i zatytułowanego „harmonogram realizacji robót”, wynikało, że 2000 m ² ścianki szczelnej (wbicie i wyciągnięcie) winno zostać wykonane do końca października 2010 roku, a 642 m ² tejże ścianki winno zostać wykonane do połowy listopada 2010 roku, tymczasem nie ulega wątpliwości, że odbioru ścianki szczelnej na podporze nr 4 dokonano w dniu 15 grudnia 2010 roku, a zatem z miesięcznym opóźnieniem. Powódka wbiła wówczas 640,98 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 640,98 m ² ścianki szczelnej. Natomiast jeśli chodzi o roboty przy podporze nr 3 – wykonane one zostały również z nieznacznym opóźnieniem. Odbioru ścianki szczelnej na podporze nr 3 dokonano bowiem w dniu 5 listopada 2010 roku, a więc parę dni po ustalonym przez strony terminie, przewidzianym przecież na koniec października 2010 roku. Powódka wbiła wówczas 547,2 m ² ścianki szczelnej. Zatwierdzono obmiar w wysokości 492,48 m ² ścianki szczelnej, a 10% pozostawiono na wyciągnięcie ścianek.

Nie mniej jednak, wyraźnego podkreślenia wymaga, że oprócz twierdzeń strony pozwanej na powyższą okoliczność, jak i zawnioskowanych przez pozwaną dowodów potwierdzających ją, pozwana nie podniosła żadnego zarzutu związanego z opóźnieniem się przez powódkę z wykonaniem powierzonych jej prac, np. zarzutu potrącenia należności przysługujących pozwanej z powyższego tytułu, jak też – a może przede wszystkim – nie zgłosiła żadnego roszczenia z tym związanego. W tej sytuacji, bezcelowym było dokonywanie rozważań w zakresie zasadności dochodzonego przez powódkę roszczenia o zapłatę odsetek ustawowych, w tym – jego wysokości. Skoro bowiem pozwana nie zgłosiła żadnego roszczenia przeciwnego, mogącego mieć ewentualny wpływ na roszczenie powódki, to - wobec przedstawionych przez powódkę okoliczności stanu faktycznego i materiału dowodowego, w oparciu o który został on ustalony - roszczenie powódki uznać należało za w pełni zasadne.

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi – art. 481 § 1 k.c.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 26.099,14 złotych tytułem odsetek ustawowych wynikłych z nieterminowego uregulowania następujących faktur VAT: nr (...) (pkt 1 ppkt a wyroku). Przy czym:

- w zakresie faktury VAT nr (...) – Sąd zasądził odsetki ustawowe w wysokości 2.778,08 złotych za okres od dnia 6 grudnia 2010 roku do dnia 21 lutego 2011 roku, tj. do dnia w którym pozwana uregulowała na poczet powyższej faktury kwotę 100.000,00 złotych oraz w wysokości 10.196,16 złotych za okres od dnia 6 grudnia 2010 roku do dnia 17 sierpnia 2011 roku, tj. do dnia w którym pozwana dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych, jako rozliczenie wzajemnych należności stron wynikających m.in. z powyższej faktury,

- w zakresie faktury VAT nr (...) – zasądził odsetki ustawowe w wysokości 6.259,29 złotych za okres od dnia 4 lutego 2011 roku do dnia 17 sierpnia 2011 roku, tj. do dnia w którym pozwana dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych, jako rozliczenie wzajemnych należności stron wynikających m.in. z powyższej faktury,

- w zakresie faktury VAT nr (...) – Sąd zasądził odsetki ustawowe w wysokości 6.865,61 złotych za okres od dnia 8 marca 2011 roku do dnia 17 sierpnia 2011 roku, tj. do dnia w którym pozwana dokonała zapłaty kwoty 177.335,50 złotych, jako rozliczenie wzajemnych należności stron wynikających m.in. z powyższej faktury.

O odsetkach ustawowych od w/w kwoty orzeczono w oparciu o przepis art. 482 § 1 k.c., zasądzając je od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 23 grudnia 2011 roku.

Sąd oddalił powództwo w zakresie dochodzonej pozwem kwoty 339,00 złotych z tytułu odsetek ustawowych wynikłych z nieterminowego uregulowania w/w faktur VAT (pkt 2 wyroku).

Zgodnie z treścią § 5 ust. 2 i 9 - 10 umowy podwykonawczej łączącej strony, płatności za wykonane roboty miały być dokonywane przez pozwaną na podstawie faktur częściowych VAT wystawianych przez powódkę na podstawie wystawionego przez pozwaną certyfikatu płatności faktury, określającego stan zaawansowania robót w danym miesiącu roboczym. (…). Pozwana zobowiązana była do zapłaty zatwierdzonej kwoty w terminie płatności 35 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT przez powódkę. Przez dzień otrzymania faktury należało rozumieć dzień, w którym faktura została podpisana przez wskazaną przez pozwaną osobę, posiadającą stosowne pełnomocnictwo.

Faktura VAT nr (...) została wystawiona przez powódkę na podstawie certyfikatu płatności faktury nr (...) w dniu 30 grudnia 2010 roku, natomiast termin jej płatności został oznaczony do dnia 29 stycznia 2011 roku (30 dni). Tymczasem, zgodnie z zapisami umowy podwykonawczej, określającej termin płatności faktury na 35 dni, termin ten, w przypadku powyższej faktury, powinien zostać oznaczony do dnia 3 lutego 2011 roku. Skoro tak, należność wynikająca z powyższej faktury stała się wymagalna od dnia 4 lutego 2011 roku i to od tego dnia należało liczyć odsetki ustawowe. Odsetki te, na dzień 17 sierpnia 2011 roku, wyniosły 6.259,29 złotych.

Faktura VAT nr (...) została wystawiona przez powódkę na podstawie certyfikatu płatności faktury nr (...) w dniu 31 stycznia 2011 roku, natomiast termin jej płatności został oznaczony do dnia 2 marca 2011 roku (30 dni). Tymczasem, zgodnie z zapisami umowy podwykonawczej, określającej termin płatności faktury na 35 dni, termin ten, w przypadku powyższej faktury, powinien zostać oznaczony do dnia 7 marca 2011 roku. Skoro tak, należność wynikająca z powyższej faktury stała się wymagalna od dnia 8 marca 2011 roku i to od tego dnia należało liczyć odsetki ustawowe. Odsetki te, na dzień 17 sierpnia 2011 roku, wyniosły 6.865,61 złotych.

W zakresie drugiego z roszczeń - jak to już wcześniej zostało podniesione, zgodnie z Załącznikiem nr 1 do umowy podwykonawczej, kwota wynagrodzenia przysługującego powódce obejmowała wbicie grodzic stalowych (ścianek szczelnych stalowych) dł. 6,0m wraz z ich wyrwaniem po okresie dzierżawy do 3 miesięcy w ilości 2,642m ² w cenie jednostkowej netto 150,00 złotych/m ², a w przypadku wydłużenia okresu dzierżawy ponad 3 miesiące – w cenie 16,00 złotych/m ²/miesiąc, na realizowanej przez pozwaną inwestycji.

Stosownie do treści art. 693 § 1 k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Na gruncie przedmiotowej sprawy niewątpliwym jest, że pozwana po upływie 3 miesięcy od wbicia ścianek szczelnych nadal wykorzystywała na potrzeby budowy MS 6A ścianki szczelne stanowiące własność powódki.

W ocenie Sądu, postanowienia § 3 ust. 5 umowy podwykonawczej, na które powołuje się pozwana, a z których wynika że „wszelkie roszczenia powódki wynikające z niniejszej umowy (…) uwarunkowane są powiadomieniem pozwanej o okolicznościach uzasadniających żądanie roszczeń w ciągu 14 dni od ich wystąpienia oraz przekazania w tym terminie do pozwanej pisemnego roszczenia w sposób zgodny z kontraktem, pod rygorem utraty prawa do żądania spełnienia tych roszczeń, a powódka zrzeka się zgłaszania i żądania spełnienia roszczeń wynikających z umowy po terminie 14 dni od daty wystąpienia okoliczności, o których mowa w zdaniu poprzednim”, nie mogły odnieść skutku w stosunku do roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za dzierżawę ścianek szczelnych ponad okres trzech miesięcy. Po pierwsze, roszczenie to wynikało z literalnego brzmienia samej umowy podwykonawczej łączącej strony, trudno zatem przyjąć, że o coś, co wprost wynika z umowy, należy dodatkowo występować z odrębnym żądaniem. Po drugie zaś, przyjmując nawet sposób rozumowania pozwanego, trudno wyobrazić sobie, w jaki sposób miałoby nastąpić zgłoszenie żądania zasądzenia wynagrodzenia z tytułu dzierżawy ścianek umownych ponad okres 3 miesięcy w sytuacji, w której nie było z góry określonego czasu trwania tej dzierżawy ponad w/wskazany okres i nie wiadomo było, ile czasu ścianki szczelne będą faktycznie dzierżawione. Sytuacja, iż powódka w odstępach czasu nie dłuższych niż 14 dni po upływie 3-miesięcznego okresu dzierżawy miałaby zgłaszać pozwanej swoje żądanie w zakresie zapłaty wynagrodzenia za dzierżawę, wydaje się być zupełnie absurdalną.

W ocenie Sądu, bez znaczenia pozostawała także okoliczność całkowitego wstrzymania prac na budowie w okresie od marca mniej więcej do połowy maja 2011 roku z uwagi na okres wylęgu ptaków i fakt, że przedmiotowa inwestycja prowadzona była na obszarze chronionym programem Natura 2000. Materiał dowodowy zgromadzony na kanwie rozpatrywanego przypadku potwierdził bowiem, że dzierżawa ścianek szczelnych należących do powódki trwała dużo dłużej niż okres wylęgu ptactwa, wpływający na wstrzymanie prac na budowie. Dowodzi to tego, że to nie program Natura 2000, a więc okoliczność całkowicie niezależna od stron, powodował opóźnienie momentu wyciągnięcia ścianek szczelnych przez powódkę, lecz szereg innych okoliczności sprawiających, że ostateczne wyciągnięcie ścianek szczelnych nastąpiło dopiero w sierpniu 2011 roku.

Mając powyższe na uwadze oraz mając na względzie fakt, że żądanie powoda zasądzenia wynagrodzenia za dzierżawę ścianek szczelnych dotyczy okresu wyłącznie: 105 dni (przyczółek nr 1), 91 dni (podpora nr 2), 76 dni (podpora nr 3) i 38 dni (podpora nr 4), Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 119.586,80 złotych tytułem wynagrodzenia za dzierżawę ścianek szczelnych do dnia 22 kwietnia 201 roku (pkt 1 ppkt b wyroku).

O odsetkach ustawowych od w/w kwoty orzeczono w oparciu o przepis art. 482 § 1 k.c., zasądzając je od dnia następującego po dniu wymagalności faktury VAT nr (...) obejmującej powyższą należność, tj. od dnia 27 maja 2011 roku.

Jednocześnie, Sąd oddalił powództwo w zakresie kwoty 5.760,14 złotych. Wszak w dniu 13 lutego 2012 roku pozwana uiściła powódce w/w kwotę w drodze przelewu bankowego. W tej sytuacji, żądanie jej zasądzenia uznać należy za bezzasadne (pkt 2 wyroku).

O odsetkach ustawowych wynikłych z nieterminowego uregulowania w/w kwoty 5.760,14 złotych Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 481 § 1 i 2 k.c., zasądzając je od dnia 27 maja 2011 roku (data wymagalności należności) do dnia 12 lutego 2012 roku (data płatności w/w kwoty) (pkt 1 ppkt c wyroku).

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. i § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr163, poz. 1349 ze zm.), zasądzając od pozwanej na rzecz powódki kwotę 12.467,00 złotych. Na koszty te złożyła się opłata sądowa od pozwu w wysokości 7.590,00 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 3.600,00 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 złotych i wynagrodzenie biegłego sądowego uiszczone przez powódkę w toku procesu w wysokości 1.260,00 złotych (pkt 1 ppkt d wyroku).

Na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2010 roku Nr 90, poz. 594 ze zm.), orzeczono o zwrocie na rzecz powódki ze Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Łodzi kwoty 1.740,00 złotych tytułem niewykorzystanej zaliczki na biegłego (pkt 3 wyroku).

Z/Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.

5 czerwca 2014 roku