Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. (...) Bank Spółka akcyjna z siedzibą w W. wniosła powództwo w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko A. W. o zapłatę kwoty 82.870,88 zł wraz z odsetkami oraz o zwrot kosztów sądowych w kwocie 1.036,00 zł.

W uzasadnieniu wskazano, że pomiędzy stronami została zawarta umowa kredytowa nr (...), na skutek której środki z kredytu zostały uruchomione w dniu 31 lipca 2014 r. Strona pozwana nie wywiązała się z zobowiązania zwrotu kredytu na rzecz strony powodowej, w związku z czym bank skierował do pozwanej wypowiedzenie umowy. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 24 listopada 2016 r. Przed skierowaniem powództwa do sądu powód pisemnie wezwał pozwaną do zapłaty zadłużenia. Wskazano także, że wysokość zadłużenia stwierdzona jest wystawionym przez bank wyciągiem z ksiąg (...) Banku spółki akcyjnej z dnia 23 listopada 2017 r. na kwotę: 82.870,88 zł, w tym kapitał wymagalny w kwocie 68.576,68 zł, odsetki od należności nie spłaconej w terminie naliczone od dnia 22 listopada 2017 r. w kwocie 10.021,40 zł oraz koszty w kwocie 4.272,80 zł. Strona powodowa podniosła, iż domaga się od pozwanej odsetek umownych naliczanych od kwoty 68.576,68 zł od dnia 23 listopada 2017 r. do dnia zapłaty według stopy procentowej dla kredytów przeterminowanych wynoszącej czterokrotność oprocentowania kredytu lombardowego NBP, która w dniu wniesienia powództwa wynosi 10% w stosunku rocznym.

(pozew w epu k. 4 -9)

W dniu 4 stycznia 2018 r. starszy referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym L. (...) nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym nakazał pozwanej w ciągu 2 tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powodowi kwotę łączną 82.870,88 zł oraz kwotę 1.036,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo w terminie 2 tygodni wnieść sprzeciw.

(nakaz zapłaty k. 10)

Nakaz zapłaty został doręczony pozwanej w dniu 12 stycznia 2018 r.

(potwierdzenie odbioru k. 15)

W dniu 25 stycznia 2018 r. (data nadania) pozwana złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o uchylenie nakazu zapłaty, oddalenie powództwa w całości oraz o przekazanie sprawy do rozpatrzenia przez właściwy miejscowo sąd powszechny.

(sprzeciw k. 11)

Postanowieniem z dnia 12 lutego 2018 r. starszy referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym L. (...) postanowił przekazać sprawę do Sądu Okręgowego w P. (...) na podstawie art. 505 [36] k.p.c.

(postanowienie k. 19)

Pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu), w odpowiedzi na powództwo, pozwana wniosła o jego oddalenie oraz o orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, iż nie zgadza się ze stanowiskiem powoda, zaś podstawowym zarzutem wobec żądań pozwu jest nieprawidłowe ukształtowanie treści umowy oraz wadliwe jej wykonanie. Strona pozwana podniosła, iż została wprowadzona w błąd przez pracowników banku, nadto podniesiono, że bank nienależycie rozliczał umowę kredytu.

W piśmie z dnia 14 listopada 2018 roku ustanowiony pełnomocnik pozwanej podniósł, iż pozwana nie zapoznała się z treścią umowy kredytu. Otrzymała informację od przedstawicieli Banku, że zapłaci jednorazowo około 2.400 złotych z tytułu ubezpieczenia na życie. Opierając się na informacjach przekazanych jej przez pracowników banku pozwana nie czytała umowy. Pozwana wielokrotnie usiłowała wyeliminować z umowy nieuzgodnione z przedstawicielami powoda postanowienia, co do przystąpienia do (...) od Utraty Zysku telefonicznie lub osobiście, jednak powód nie widział możliwości pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zmodyfikowanie treści umowy. Ponadto pozwana podniosła, iż bank nienależycie rozliczał umowę kredytu zaliczając środki z rachunku firmowego na zapłatę trzech zobowiązań kredytowych, naliczając opłaty, których nie można zdaniem pozwanej zidentyfikować oraz zawyżając oprocentowanie każdego z trzech kredytów, zaś oprocentowanie kredytu przekraczało wysokość odsetek maksymalnych.

(pismo k. 93 - 96; pismo k. 113 – 118; pismo k. 140 – 144)

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa (...) Bank Spółka akcyjna zawarła ze stroną pozwaną A. W. w dniu 29 lipca 2014 r. umowę kredytu (...) o numerze BG/KR- (...) na kwotę łączną 76.594,80 zł na okres 120 miesięcy.

Termin ostatecznej spłaty kredytu wynosił 120 miesięcy od dnia spłaty pierwszej raty zgodnie z ustalonym harmonogramem spłat. Systemem spłaty rat kredytu była tzw. „równa rata”. Oprocentowanie kredytu było zmienne i wynosiło 11,75%.

Zgodnie z zapisem par 5 pkt 10 umowy kredytu w przypadku niespłacenia przez Kredytobiorcę w terminie wierzytelności banku z tytułu umowy kredytu po upływie okresu wypowiedzenia umowy, niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym. Od zadłużenia przeterminowanego Bank nalicza odsetki w wysokości czterokrotności oprocentowania kredytu lombardowego NBP.

W pkt. VII części szczególnej umowy wskazano, że kredytobiorca jest zobowiązany do zapłaty raty kredytu każdego 21 dnia miesiąca kalendarzowego.

Zabezpieczeniem spłaty kredytu była cesja z tytułu (...) od Utraty Zysku 10 plus na minimalną sumę ubezpieczenia 148 800 złotych. Z tego tytułu A. W. zobowiązała się do co miesięcznego regulowania składki w kwocie 736,56 zł.

Nadto pozwana złożyła oświadczenie o poddaniu się egzekucji do kwoty 153 189,60 złotych.

Zgodnie z postanowieniami umowy oprocentowanie kredytu jest zmienne i stanowi sumę marży kredytowej banku i stawki referencyjnej 12 M WIBOR dla waluty kredytu, która jest wskazana w części szczególnej umowy. Zgodnie z par 8 umowy kredytowej Bank ma prawo wypowiedzieć umowę kredytu m. in. w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę któregokolwiek z warunków udzielenia kredytu, niewykonania lub nieterminowego regulowania przez kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, w szczególności gdy kredytobiorca zalega w całości lub w części z zapłatą dwóch rat kredytu i pomimo wezwania do zapłaty nie spłaci zaległości w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Bank wypowiada umowę z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia, a w razie zagrożenia upadłością kredytobiorcy z zachowaniem 7 dniowego okresu wypowiedzenia.

W celu ewidencjonowania kredytu Bank otworzy na rzecz kredytobiorcy rachunek techniczny, nieoprocentowany, co do którego kredytobiorca nie może wydawać żadnych dyspozycji obciążających ten rachunek i jest zamykany automatycznie w dniu dokonania całkowitej spłaty kredytu. Spłata wszelkich zobowiązań z tytułu kredytu miała następować w złotych polskich na rachunek kredytu. (umowa k. 97 - 102)

W dniu 29 lipca 2014 r. A. W. podpisała także Deklarację przystąpienia do ubezpieczenia życia i zdrowia kredytobiorców (...) Banku Spółki akcyjnej w wariancie VI na 12 miesięcy oraz Deklarację ubezpieczeniową przystąpienia do ubezpieczenia w ramach Grupowej Umowy (...) od utraty Zysku 10 plus na sumę ubezpieczenia 148.800,00 zł. na okres 120 miesięcy.

Deklaracja ta zawiera podpisane oświadczenie pozwanej o zapoznaniu się przez nią z Warunkami (...) od utraty Zysku 10 plus z dnia 24 lipca 2013 roku pomiędzy Towarzystwem (...) S. A. a Idea bank S. A. które to warunki zostały jej dostarczone.

(deklaracja k. 83; deklaracja k. 84)

W tym samym dniu została sporządzona i podpisana przez strony Dyspozycja uruchomienia środków do umowy kredytu nr BG/KR- (...) oraz Dyspozycja uruchomienia kredytu/polecenia przelewu.

(dyspozycja k. 57 – 58)

Wypłata kredytu miała miejsce w dniu 31 lipca 2014 r. w kwocie 74.400,00 zł, z kwoty kredytu pobrano również świadczenie z (...) na życie” w kwocie 2.194,80 zł.

(wyciąg k. 60)

Regulamin kredytowania (...) Banku Spółki akcyjnej w § 6. określa obowiązki kredytobiorcy i uprawnienia banku. W pkt. 1.1.1. wskazano, że kredytobiorca obowiązany jest terminowo spłacać wszelkie należne zobowiązania publicznoprawne i opłaty związane z nieruchomością, a także składki z tytułu ubezpieczenia. W § 19. Określono, iż w wypadku niespłacenia przez kredytobiorcę raty spłaty w terminie wynikającej z umowy kredytu lub harmonogramu spłat oraz wierzytelności banku po upływie okresu wypowiedzenia niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym, kwota kapitału stanowi kapitał przeterminowany, który podlega oprocentowaniu według stopy procentowej wynoszącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego.

(regulamin kredytowania (...) Bank Spółki akcyjnej k. 86-89)

A. W. spłacała raty (1 – 18) terminowo do dnia 22 lutego 2016 r. Raty 19, 20, 21 zostały wpłacone z opóźnieniem odpowiednio 10 dniowym, 4 dniowym i 28 dniowym. Kolejne raty (22 – 27) przewidziane do końca roku 2016 nie zostały w ogóle opłacone przez pozwaną. Bank od rat opłaconych z opóźnieniem i nieopłaconych rat naliczał odsetki.

(harmonogram k. 59; wyciąg k. 60 – 64; historia odsetek k. 65- 67)

W dniu 10 października 2016 r. (...) Bank Spółka akcyjna skierowała do pozwanej pismo zatytułowane „Wypowiedzenie umowy kredytowej”. W piśmie wskazano, iż na dzień 10 października 2016 r. łączne zadłużenie wynosi 7.202,86 zł, w tym 1.818,60 zł kapitału wymagalnego, 1.850,42 zł odsetek umownych wymagalnych, 27,60 zł odsetek od należności nie spłaconych w terminie, 3.506,24 zł opłat i prowizji. Określono 30 dniowy termin spłaty powyższego. W przypadku braku terminowej wpłaty wskazano, że cała należność kapitałowa w kwocie 68.576,68 zł stanie się natychmiast wymagalna wraz z należnymi odsetkami, zaś umowę kredytową będzie się uważać za wypowiedzianą w trybie art. 75 ust.1 Ustawy z dnia 29.08.1997 r. Prawo bankowe.

(wypowiedzenie k. 48)

Pozwana A. W. odebrała ww. pismo z dnia 10 października 2016 r. w dniu 19 października 2016 r.

(potwierdzenie odbioru k. 50)

W dniu 23 listopada 2017 roku Bank wystawił na podstawie art. 95 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe ( Dz. U. nr 72 poz.665 z 2002 roku z pózn. zm.) w oparciu o księgi banku wyciąg z ksiąg banku, w którym stwierdzono, iż zobowiązanie pozwanej z tytułu umowy kredytu zawartej w dniu 22 lipca 2014 roku wynosi 82.870,88 złotych, w tym:

kapitał w kwocie 68.576,68 złotych,

odsetki od należności niespłaconej w terminie do dnia 22 listopada 2017 roku 10.021,40 złotych

koszty, opłaty i prowizje w wysokości 4.272,80 złotych ( wyciąg z ksiąg banku k. 54)

Na kwotę odsetek naliczonych przez Bank składają się odsetki umowne kapitałowe w kwocie 3.032,43 złotych i odsetki umowne za opóźnienie w kwocie 6.988,97 złotych.

Na kwotę kosztów 780 złotych składają się opłaty i koszty zgodnie z raportem dekretów – wezwania do zapłaty 3x 30 złotych monit za niespełnienie obrotów 200 złotych, opłata za inspekcję terenową 300 złotych oraz ubezpieczenie od utraty zysku w kwocie 736,56 złotych przez okres 6 miesięcy, pomniejszone o dokonane wpłaty ( wyciąg z rachunku k. 60 64, historia odsetek k. 65 67, historia wpłat k. 71 – 72, zestawienie należności k. 73 – 80, tabela opłat i prowizji k. 81 – 82)

W dniu 22 czerwca 2016 roku pozwana złożyła w banku reklamację. Reklamacja dotyczyła wysokości oprocentowania. Według klientki w bankowości elektronicznej widniało oprocentowanie w wysokości 12 % natomiast zdaniem klientki powinno być 10 %.

Klientka reklamowała również ubezpieczenie kredytu. Została poinformowana przez doradcę, z którym podpisywała umowę kredytową, iż zostanie ono pobrane jednorazowo i zostanie odliczone od kwoty umowy kredytu, natomiast jest ono pobierane miesięcznie.

( korespondencja k. 157 - 159)

Pismem z dnia 20 lipca 2016 roku stanowiącym odpowiedź na pismo pozwanej z dnia 16 czerwca 2016 roku dotyczące obsługi kredytu Bank wyraził zgodę na odpięcie (...) od Utraty Zysku 10 (...), którego cesja stanowiła zabezpieczenie Umowy Kredytu jak również na odpięcie (...) Bezpieczna Spłata stanowiącego zabezpieczenie debetu. W tym celu zostaną przygotowane aneksy do wskazanych umów, po których przygotowaniu skontaktuje się z pozwaną doradca banku w celu ich podpisania. Nadto Bank udzielił pozwanej informacji w odniesieniu do kwestii zmiany formy prawnej kredytobiorcy na osobę fizyczną, że zmiana formy prawnej jest możliwa wyłącznie po dostarczeniu przez pozwaną dokumentów potwierdzających dochody osoby fizycznej, pod warunkiem, że osoba ta będzie miała zdolność do obsługi całego kredytu (kredytów). W przypadku gdyby pozwana nie mogła przedstawić dokumentów potwierdzających dochody, jako osoby fizycznej Bank zaproponował restrukturyzację posiadanych przez pozwaną zobowiązań i odstąpienie od warunku dotyczącego obrotów jak również dodatkowych zobowiązań w postaci (...). ( pismo k. 156)

Oprocentowanie kredytu wynosiło 6 sierpnia 2014 roku 11.75 %, w dniu 23 stycznia 2015 roku – 11,04 % zaś w dniu 9 marca 2015 roku 10 % w skali roku. ( harmonogramy spłat k. 161 – 171)

W dniu 28 grudnia 2016 r. powód skierował do pozwanej Ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty, wskazując, iż kwota łączna do zapłaty wynosi 76.584,71 zł w tym: 68.576,68 zł kapitał, 3.032,43 zł odsetki umowne, 702,80 zł odsetki karne, 4.242,80 zł opłaty i prowizje, 30,00 zł koszty monitu.

Wskazano, że spłaty powyższego wraz z dalszymi należnościami naliczonymi do dnia zapłaty, należy dokonać w terminie 7 dni.

(pismo k. 51)

Przedsądowe wezwanie do zapłaty pozwana odebrała w dniu 3 stycznia 2017 r. (potwierdzenie odbioru k. 53)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie załączonych do akt sprawy przez strony dokumentów, których treść, wiarygodność i moc dowodowa nie została skutecznie zakwestionowana w toku postępowania. Okoliczność zawarcia umowy i jej treści nie była pomiędzy stronami sporna. W ocenie sądu są to dowody wystarczające do poczynienia ustaleń faktycznych niezbędnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd nie znalazł podstaw do przeprowadzania dalszych dowodów wnioskowanych przez stronę pozwaną, w tym o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków, opinii biegłego czy też zwracania się do towarzystwa ubezpieczeniowego o dalsze informacje. Zgromadzony w sprawie obszerny materiał dowodowy w postaci dokumentów nie potwierdził bowiem zasadności żadnego z zarzutów podnoszonych przez pozwaną. Z uwagi na charakter sprawy i okoliczność, iż zasadniczo stan faktyczny sprawy wynika z dokumentów, w tym dokumentów bankowych przedłożonych również przez pozwaną przeprowadzanie jakichkolwiek dalszych dowodów nie wniosłoby niczego do sprawy a jedynie powodowałoby nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu. Stosownie do treści przepisu art. 95 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe ( tj. Dz. U. z 2018 roku poz. 2187) księgi rachunkowe banków i sporządzone na ich podstawie wyciągi oraz inne oświadczenia podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banków i opatrzone pieczęcią banku, jak również sporządzone w ten sposób pokwitowania odbioru należności mają moc prawną dokumentów urzędowych w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z czynności bankowych oraz ustanowionych na rzecz banku zabezpieczeń i mogą stanowić podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych.

Moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym.

Czynność bankowa lub czynność zabezpieczająca wierzytelność banku stwierdzona dokumentem, o którym mowa w ust. 1, ma datę pewną od daty tego dokumentu.

Treść art. 95 PrBank jednoznacznie wskazuje, że dokumenty wystawione przez bank mają moc prawną dokumentów urzędowych w zakresie ustalonym tym przepisem. Nie każdy zatem dokument bankowy, zawierający informację o dokonaniu przez bank czynności bankowej, może być zakwalifikowany do kategorii dokumentów o mocy prawnej dokumentu urzędowego. Kodeks postępowania cywilnego rozróżnia pojęcia dokumentu urzędowego oraz dokumentu prywatnego. Rozróżnienie to opiera się na kryterium wystawcy dokumentu. Zgodnie z treścią art. 245 KPC dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Unormowanie zawarte w art. 245KPC opiera się na założeniu, że kto podpisał oświadczenie, nie powinien negować tego, że złożył oświadczenie podpisanej treści. Dokument prywatny nie jest wyposażony w domniemanie zgodności z prawdą złożonych w nim oświadczeń, lecz jedynie w domniemanie wyłączające potrzebę dowodu, że osoba, która dokument podpisała, złożyła zawarte w nim oświadczenie.

Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego w tym się wyraża, iż zawarte w nim oświadczenie pochodzi od osoby, która złożyła podpis na dokumencie. Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego nie rozciąga się na okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia woli. Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego nie przesądza kwestii, czy oświadczenie jest ważne lub skuteczne prawnie w świetle przepisów prawa cywilnego, a przede wszystkim prawdziwości oświadczenia; dokument prywatny nie jest sam przez się dowodem rzeczywistego stanu rzeczy.

Dokument w postaci wyciągu z ksiąg bankowych nie jest dokumentem urzędowym, a w związku z tym nie korzysta z domniemania prawdziwości jaka przysługuje dokumentom urzędowym (art. 244 § 1 kpc). Tym niemniej dowód z dokumentu prywatnego jest dopuszczalny w postępowaniu cywilnym i podlega ocenie sądu jak każdy inny dowód, według własnego przekonania sądu, na podstawie wszechstronnego rozważenia całego materiału dowodowego. Jak wynika z treści art. 245 kpc, dokument prywatny sporządzony w formie pisemnej albo elektronicznej stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach - I Wydział Cywilny z dnia 4 września 2018 r.I ACa 1221/17Teza redakcyjna L.

Sąd zważył, co następuje:

Z poczynionych przez sąd na podstawie całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci przedłożonych przez powoda dokumentów wynika w sposób niebudzący wątpliwości , iż pomiędzy stronami zawarta została umowa kredytu bankowego. Dowodem zawarcia umowy, a co za tym idzie istnienia wynikającej z niej wierzytelności, na której bank opiera żądania pozwu jest, nie tylko dokument w postaci wyciągu z ksiąg banku, lecz również inne przedłożone przez bank dokumenty – umowa kredytu, ogólne warunki kredytowania, korespondencja dotycząca wypowiedzenia umowy.

Z treści przedłożonych przez powoda dokumentów wynika, iż pozwana zaciągnęła w banku kredyt w wysokości 76 594,80 złotych, którego nie spłaciła w zakresie kwoty 68.576,68 złotych stanowiącej dochodzoną niniejszym pozwem należność główną.

Zgodnie z treścią przepisu art. 69 ust 1 powołanej ustawy Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu .

Na podstawie powołanego przepisu pozwana zobowiązana jest do zwrotu kwoty niespłaconego zobowiązania kredytowego wraz z odsetkami, w tym również odsetkami od zobowiązania przeterminowanego zgodnie z zawartą umową.

Z poczynionych w sprawie przez sąd ustaleń faktycznych wynika jednoznacznie, iż pozwana zawarła umowę ubezpieczenia od Utraty Zysku 10 plus ze składką miesięczna w wysokości 736,56 złotych, która pobierana była z rachunku bankowego pozwanej wraz z ratą kredytu.

Wbrew podnoszonym przez pozwaną zarzutom pozwana nigdy nie złożyła bankowi żadnego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych zawartych umów, ani odniesieniu do umowy kredytowej ani w odniesieniu do umowy ubezpieczenia.

Podnoszony natomiast przez pozwaną argument, iż nie przeczytała umowy przed jej podpisaniem nie stanowi tego rodzaju okoliczności, która w jakikolwiek sposób wpływałaby na ważność i skuteczność złożonych przez pozwaną oświadczeń woli.

Należy zwrócić uwagę, iż podpisana przez pozwaną umowa kredytu zawiera wszystkie istotne postanowienia. Jest w niej jasno napisane, iż umowa ubezpieczenia od Utraty Zysku 10 plus zawarta jest ze składką płatną miesięcznie w wysokości 736,56 złotych. Wobec takiego jasnego i jednoznacznego sformułowania umowy pozwana nie może zasadnie twierdzić, iż pozostawała w przekonaniu, iż składa ubezpieczeniowa od umowy ubezpieczenia od Utraty Zysku jest składką jednorazową.

Nie można mówić o błędzie, w sytuacji, gdy ktoś składa podpis na dokumencie bez uprzedniego przeczytania go. Osoba taka nie myli się, ponieważ świadomie składa oświadczenie woli nie znając jego treści, akceptując w ten sposób każde postanowienie zawarte w dokumencie.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - V Wydział Cywilny z dnia 19 lutego 2014 r.V ACa 884/13legalis.

Nadto pozwana nie wykazała, aby kiedykolwiek złożyła Bankowi oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli o zawarciu umowy kredytu i towarzyszących im umów ubezpieczenia.

Nadto po złożeniu przez pozwaną reklamacji, co do wysokości składki od umowy ubezpieczenia do Utraty Zysku Bank wyraził zgodę na rezygnację z zawartych wraz z umową kredytu bankowego umów ubezpieczenia. Pozwana nie skorzystała jednakże z tej możliwości.

Nie potwierdziły się również zarzuty pozwanej, co do nieprawidłowej wysokości naliczonych przez Bank odsetek. Wbrew zarzutom pozwanej przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło zarzutu, iż naliczone odsetki przekraczały wysokość odsetek maksymalnych.

Z powodu nieuiszczenia w terminach umownych należności zarówno, co do kapitału pożyczki jak i co do odsetek umownych powództwo jest również zasadne w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie w tym odsetek skapitalizowanych, których wyliczenie strona powodowa również załączyła do pozwu. Jako bezzasadny ocenić należy również zarzut nieprawidłowego rozliczania wpłat z rachunku bankowego. Treść przedłożonych przez Bank wyciągów zarzutu tego nie potwierdza.

Żądanie pozwu w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie od dochodzonej należności znajduje oparcie w treści przepisu art. 481 par. 1 i kc.

Zgodnie z powołanym przepisem, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona należą się odsetki ustawowe.

W przedmiocie kosztów procesu sąd – na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. – orzekł z zastosowaniem zasady odpowiedzialności za wynik sprawy, zasądzając je w całości od pozwanej, jako przegrywającej spór.

Na koszty procesu powoda składały się koszty sądowe w postaci opłaty od pozwu w wysokości 1036 złotych, oraz koszty zastępstwa procesowego w postaci wynagrodzenia pełnomocnika w wysokości 5.400 złotych (por. § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. U. z 2015 roku poz. 1804) opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych.