Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 8 marca 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w W. przeciwko M. G. o zapłatę zasądził od pozwanego na rzecz powoda w pkt 1 –kwotę 1.587,00 zł , w tym: kwotę 794,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 grudnia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, kwotę 793,00 zł wraz ustawowymi odsetkami od dnia 15 czerwca 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, zaś w pkt 2 - zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 61,76 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

(wyrok z uzasadnieniem k. 49 - 52)

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości.

Skarżący zarzucił wyrokowi naruszenie przepisów postępowania które miało istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, w szczególności art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd zasady swobodnej oceny dowodów i niewszechstronne rozważenie w sprawie materiału dowodowego. Brak podpisu pozwanego na polisie. W związku z powyższym wnosił o zmianę zaskarżanego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje, o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieście w Łodzi i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

(apelacja k. 56-58)

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie.

(odpowiedź na apelację k. 70)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Przedmiotowa sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym uregulowanym w art. 505 ¹k.p.c. - art. 505 ¹⁴ k.p.c.

W postępowaniu tym apelację można oprzeć na dwóch wskazanych w przepisie art. 505 ⁹ § 11 k.p.c. podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.

W świetle stanowiska Sądu Najwyższego apelacja w postępowaniu uproszczonym ma charakter apelacji ograniczonej (por. stanowisko SN zawarte w uchwale z dnia 31 stycznia 2008 roku, III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55, mającej moc zasady prawnej). Oznacza to, że jej celem jest kontrola wyroku wydanego przez sąd pierwszej instancji (z punktu widzenia jego zgodności z materiałem procesowym pozostającym w dyspozycji sądu orzekającego) w granicach wyznaczonych przez treść zarzutów apelacji.

Wobec rozpoznania sprawy w postępowaniu uproszczonym, Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. ogranicza uzasadnienie jedynie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku w postępowaniu odwoławczym z przytoczeniem przepisów prawa.

Apelacja pozwanego jest oczywiście bezzasadna.

Zarzut pozwanego dotyczący naruszenia prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie przez Sąd I instancji okoliczności, iż znajdująca się w aktach sprawy polisa ubezpieczeniowa (k. 32 – 33) nie zawiera podpisu pozwanego, nie może zostać uwzględniony.

Powód dochodzący zapłaty składki w związku z zawarciem z pozwanym umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, wykazał zawarcie z pozwanym ważnej umowy ubezpieczenia w powyższym zakresie.

Jak jasno wynika z protokołu rozprawy z dnia 22 stycznia 2016 roku przeprowadzonej przed Sądem I instancji, pozwany oświadczył, że nie kwestionuje faktu zawarcia z powodem umowy ubezpieczenia OC (protokół rozprawy k. 44). Takie zachowanie pozwanego legło u podstaw słusznego wnioskowania Sądu Rejonowego, że okoliczność tę uznać należy za przyznaną przez pozwanego (art. 229 k.p.c.). Zwłaszcza, że przyznanie takie nie budziło wątpliwości w kontekście twierdzeń podniesionych w piśmie procesowym powoda z dnia 11 grudnia 2015 roku, iż umowa ubezpieczenia została zawarta w imieniu pozwanego przez (...)Sp. z o.o. (k. 31). Taki stan rzeczy potwierdza treść pieczęci na polisie ubezpieczeniowej (k. 33), jak również dołączona do wskazanego pisma procesowego korespondencja mailowa (k. 37 – 41). W takich okolicznościach Sąd I instancji zasadnie oddalił wniosek dowodowy strony powodowej o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka M. F. na okoliczność potwierdzenia faktu zawarcia umowy pomiędzy stronami oraz posiadania pełnomocnictwa pozwanego do zawierania umów ubezpieczenia w jego imieniu. Powódka zawnioskowała ten dowód wyłącznie na wypadek kwestionowania przez pozwanego faktu zawarcia przedmiotowej umowy ubezpieczenia. Tymczasem na wyraźnie pytanie Sądu, czy pozwany kwestionuje zawarcie przedmiotowej umowy z powódką, pozwany oświadczył, że faktu tego nie kwestionuje. Z tych też względów, dopuszczenie w/w dowodu Sąd I instancji zasadnie uznał za niecelowe, bowiem okoliczność, na którą dowód został zawnioskowany, nie pozostawała pomiędzy stronami sporna.

Sąd Rejonowy przy ocenie dowodu z dokumentu w postaci polisy ubezpieczeniowej potwierdzającej fakt zawarcia umowy pomiędzy stronami, nie naruszył zatem zasady swobodnej oceny dowodów (art. 231 § 1 k.p.c.).

W apelacji pozwany bez żadnego merytorycznego, racjonalnego uzasadnienia zmienił swe stanowisko w kwestii faktu zawarcia umowy z powodem i podniósł, że jego podpisu nie ma na polisie. Taka postawa pozwanego nie może zostać zaakceptowana, choćby w kontekście treści przepisu art. 381 k.p.c., co więcej zachowanie pozwanego daje asumpt do stwierdzenia, że zmienia on swe stanowisko procesowe w zależności od doraźnych potrzeb.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w oparciu o przepis art. 385 k.p.c. oddalił apelację.