Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

Sygn. akt XIII Ga 507 / 16

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 marca 2016 roku Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim , V Wydział Gospodarczy zasądził od pozwanego (...) (...) w W. na rzecz powoda P. N. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) w P. kwotę 1.482,95zł z odsetkami

ustawowymi od dnia 30 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 272,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku podano :

w pozwie z dnia 18 września 2015 roku powód P. N. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą F. w P. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) w W. kwoty 1.482,95 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że stał się uprawniony do odszkodowania za szkodę z dnia 27 czerwca 2015 roku w pojeździe marki K. (...) o nr rej. (...) na podstawie umowy cesji z dnia 10 lipca 2015 roku, na mocy której poszkodowany D. T. przelał na niego swoje prawa do odszkodowania za wynajem pojazdu zastępczego. Odpowiedzialność pozwanego wynika z faktu, iż zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych dla samochodu, którym poruszał się sprawca kolizji. Wynajem obejmuje okres 14 dni, tj. od dnia 27 czerwca 2015 roku do dnia 10 lipca 2015 roku i został potwierdzony fakturą VAT nr (...). Koszt wynajmu wyniósł 4.305 zł, a to przy stawce dobowej czynszu w wysokości 250 zł netto. Pozwany zakwestionował wysokość stawki dziennej najmu. Decyzją z dnia 22 lipca 2015 roku pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w wysokości 2.419,55 zł. Nadto powód podał, że poszkodowany jest uprawniony do odliczenia 50% Vat i dochodzona pozwem kwota uwzględnia powyższe obniżenie o 50% Vat naliczonego podatku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Pozwany przyznał, że zaspokoił roszczenie z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego jedynie w części – do kwoty 2.419,55 zł przyjmując za uzasadnione wynajęcie pojazdu przez 14 dni ze stawką dzienną 155,00 zł netto, za którą mógł zostać wynajęty w miejscu zamieszkania poszkodowanego pojazd odpowiadający pod każdym względem pojazdowi K. (...) o nr rej. (...). Pozwany wskazał, że w dniu 30 czerwca 2015 r., bezpośrednio po otrzymaniu zgłoszenia szkody, pozwany przedstawił poszkodowanemu ofertę wynajęcia pojazdu zastępczego odpowiadającego klasą pojazdowi K. (...) o nr rej. (...) w firmach współpracujących z pozwanym za kwotę 155 zł netto dziennie, przy czym oferta owych firm była porównywalna pod innymi względami z ofertą powoda (brak konieczności zapłaty z góry, dostarczenie pojazdu poszkodowanemu przez usługodawcę itp.). Pomimo to poszkodowany użytkownik pojazdu K. z oferty tej nie skorzystał przez co przyczynił się do zwiększenia rozmiaru szkody wynajmując pojazd znacznie drożej u innego dostawcy usług – powoda.

W piśmie procesowym z dnia 26 listopada 2015 r. pełnomocnik powoda wskazał, że poszkodowany wynajął samochód u powoda w dniu 27 czerwca 2015 r., zaś szkoda została zgłoszona dopiero dwa dni po zdarzeniu, z uwagi na trwający weekend, gdy infolinie pozwanego były nieczynne. Wobec powyższego, w dniu zawierania umowy pojazdu zastępczego, poszkodowany nie mógł zapoznać się z ofertą pozwanego. Ponadto w ocenie pełnomocnika powoda poszkodowany ma prawo do swobodnego wyboru z kim zawrze umowę najmu pojazdu zastępczego. Zdaniem strony powodowej przy analizie wysokości stawki nie można ograniczać się jedynie do porównywania samych dobowych kwot najmu. Zastosowana przez powoda stawka wynosi 250 zł netto, przy czym powód nie pobiera kaucji, opłat przygotowawczych, opłat za podstawienie samochodu, opłat za odbiór samochodu, nie wprowadza też limitu kilometrów.

Na rozprawie przed Sądem strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

w dniu 27 czerwca 2015 roku (sobota), w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ samochód marki K. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność (...) Spółka Akcyjna S.K.A. we W., którego leasingobiorcą był D. T.. Sprawca kolizji posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawartą z pozwanym (...)w W..

(dowód: bezsporne; zeznania świadka D. T. k. 91-92 płyta CD k. 94 od min.: 00:03:11 do min.: 00:27:30, umowa leasingu k. 18)

Po szkodzie D. T. od razu zadzwonił do ubezpieczyciela celem zgłoszenia szkody, lecz w sobotę infolinia nie była czynna.

W okresie szkody D. T. dysponował pojazdami firmowymi: R. (...), D., C. i P., które stanowiły służbowe samochody pracowników poszkodowanego. D. T. nie mógł odebrać któremuś z pracowników jego służbowego auta. Poszkodowany nie dysponował prywatnym pojazdem, ponieważ wszystkie samochody zakupił na firmę.

Samochód zastępczy był niezbędny D. T. do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i do codziennego funkcjonowania.

D. T. znał powoda i wiedział, że prowadzi on działalność gospodarczą, więc zadzwonił do niego, aby wynająć samochód. Poszkodowany nie miał czasu na poszukiwanie innych ofert. D. T. jest przedsiębiorcą, ma wiele spotkań, więc sprawę pojazdu zastępczego chciał jak najszybciej załatwić. Zamierzał ograniczyć swój udział własny do minimum, aby nie zajmować się tą sprawą. Poszkodowany nie negocjował warunków umowy zawartej z powodem. D. T. satysfakcjonowało, że warunki przedstawionej przez powoda umowy przewidywały, iż koszt wynajmu pokrywa ubezpieczyciel. Poszkodowany pokryć miał jedynie kwotę VAT, gdyż w samochodzie marki K. (...) o nr rej. (...) nie ma prawa do odliczenia pełnej kwoty VAT-u. Poszkodowany nie interesował się stawką najmu pojazdu.

(dowód: zeznania świadka D. T. k. 91-92 płyta CD k. 94 od min.: 00:03:11 do min.: 00:27:30; oświadczenie k. 15)

Przedsiębiorstwo powoda dysponuje cennikiem usług obowiązującym od dnia 8 grudnia 2014 roku. Cena najmu pojazdu zastępczego w segmencie D stanowi 250,00 zł netto/1 dobę w aglomeracji (...), natomiast 300,00 zł netto/1 dobę poza terenem aglomeracji (...). Doba trwa od 0:00 do 24:00. W cenie zawarte są koszty: zniesienia limitu kilometrów, braku kaucji, dostarczenia i odbioru samochodu na terenie województwa (...), zniesienia ograniczeń wiekowych, ograniczeń dodatkowego kierowcy oraz innych ograniczeń. Stawka dotyczy najmu bezgotówkowego w ramach usługi wynajmu auta zastępczego z przejęciem formalności dochodzenia należności od towarzystwa ubezpieczeniowego, łącznie z postępowaniem sądowym.

D. T. zapoznał się z cennikiem powoda.

(dowód: cennik k. 17)

Stawka 250 zł netto to stawka rynkowa za najem pojazdu klasy D, występująca na rynku lokalnym. Pojazd poszkodowany odpowiadał klasie pojazdu wynajętego.

(dowód: zeznanie powoda k. 92 v.-93, płyta CD k. 94, od min.: 00:47:39 do min.: 00:57:09)

W dniu 27 czerwca 2015 roku powód zawarł z D. T. umowę najmu pojazdu, na mocy której wynajął poszkodowanemu pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) na okres do dnia ustania szkody, przy dobowej stawce 250 zł netto. W umowie nie przewidziano żadnych ograniczeń w postaci limitu dobowego kilometrów, czy kosztów dodatkowych. Powód nie pobrał od poszkodowanego kaucji.

(dowód: umowa nr (...) k. 8)

D. T. wynajął pięcioletni samochód marki M..

Poszkodowany mógł korzystać z wynajętego pojazdu jak z własnego samochodu. Mógł oddawać pojazd do użytkowania swoim pracownikom, którzy nie ukończyli 25 lat.

(dowód: zeznania powoda k. 92 v.-93, płyta CD k. 94, od min.: 00:47:39 do min.: 00:57:09)

W tym samym dniu powód zawarł z poszkodowanym umowę cesji praw do zwrotu kosztów pojazdu zastępczego, na mocy której D. T. przelał na rzecz powoda swoją wierzytelność – prawo do zwrotu kosztów z tytułu dokonanego umową najmu pojazdu zastępczego – przysługującą poszkodowanemu wobec towarzystwa ubezpieczeń sprawcy szkody (...) w W..

Jednocześnie poszkodowany powiadomił pozwanego o dokonanym przelewie wierzytelności.

(dowód: cesja praw do zwrotu kosztów pojazdu zastępczego k. 7; powiadomienie ubezpieczyciela o przelewie wierzytelności k. 6)

Tego samego dnia poszkodowany upoważnił powoda do rozliczenia szkody komunikacyjnej w (...) w W. w zakresie wynajmu auta zastępczego, w tym odbioru odszkodowania – wypłaty pieniędzy za w/w szkodę komunikacyjną – rozliczenia bezgotówkowego za w/w szkodę w zakresie wynajmu samochodu.

(dowód: upoważnienie k. 5)

W ciągu kilku godzin od zawarcia umowy powód podstawił D. T. pojazd zastępczy w miejscu wskazanym przez poszkodowanego.

(dowód: zeznania powoda k. 92 v.-93, płyta CD k. 94, od min.: 00:47:39 do min.: 00:57:09; protokół zdawczo – odbiorczy k. 16)

Poszkodowany D. T. zgłosił szkodę pozwanemu w dniu 29 czerwca 2015 roku (poniedziałek). Wszelkie sprawy związane ze szkodą D. T. załatwiał telefonicznie, nie był w żadnym oddziale ubezpieczyciela w P..

(dowód: zeznania świadka D. T. k. 91-92 płyta CD k. 94 od min.: 00:03:11 do min.: 00:27:30)

Wiadomością e-mail wysłaną w dniu 30 czerwca 2015 r. pozwany przesłał poszkodowanemu kartę informacyjną oraz druki do wypełnienia. W załączeniu pozwany przesłał poszkodowanemu informację dotyczącą najmu pojazdu zastępczego. W w/w informacji wskazano, że w przypadku najmu pojazdu zastępczego od innego niż ubezpieczyciel podmiotu, (...) pokryje koszty najmu tylko do wysokości, jaka wynikałaby z najmu pojazdu zastępczego w wypożyczalni współpracującej, tj. do kwoty 155 zł netto za 1 dobę najmu przez okres powyżej 4 dni, należącego do segmentów pojazdu D.

(dowód: wiadomość e-mail z dnia 30.06.2015 r. wraz z załącznikami k. 59-61; zeznania świadka A. W. k. 92-93, płyta CD k. 94 od min.: 00:27:30 do min.: 00:47:39)

Tego samego dnia D. T. oddał uszkodzone auto do serwisu.

(dowód: protokół naprawy pojazdu k. 14).

Najem pojazdu zastępczego trwał od 27 czerwca 2015 r. do dnia 10 lipca 2015 r., tj. 14 dni.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 15 lipca 2015 r., tytułem wynajmu auta segment D przez okres 14 dni, wynajmujący wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 4.305 zł brutto (14 × 250 netto zł/1 dobę + VAT), płatną do dnia 22 lipca 2015 r.

(dowód: faktura VAT (...) k. 11)

Wezwaniem z dnia 15 lipca 2015 r., wysłanym pozwanemu w dniu 20 lipca 2015 r., powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 14 dni kwoty 3.902,50 zł (3500 zł netto + 50% VAT tj. 402,50 zł = 3902,50 zł, kwota faktury VAT nr (...)), dotyczącej wynajmu auta przez poszkodowanego D. T. w szkodzie komunikacyjnej zarejestrowanej w (...) w W. pod nr (...). Do wezwania powód załączył powiadomienie o przelewie wierzytelności, cesję wierzytelności, fakturę, upoważnienie, umowę najmu pojazdu, oświadczenie klienta, protokół zdawczo odbiorczy, cennik, arkusz wyliczenia czasu naprawy, protokół naprawy, umowę leasingu.

(dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania k. 10-9)

W dniu 10 lipca 2015 r. warsztat naprawczy zakończył naprawę pojazdu marki K. (...) o nr rej. (...).

Tego samego dnia poszkodowany odebrał z warsztatu samochód marki K. (...) o nr rej. (...) oraz zdał pojazd zastępczy.

(dowód: protokół naprawy pojazdu k. 14, umowa nr (...) k. 8; protokół zdawczo – odbiorczy k. 16)

Pismem z dnia 22 lipca 2015 r. pozwany poinformował powoda, że w związku z przedłożoną fakturą za wynajem samochodu zastępczego, ustalone zostało odszkodowanie w wysokości 2170 zł netto plus 50% podatku VAT w wysokości 249,55 zł, tj. w sumie 2419,55 zł. Pozwany podał, że zweryfikowano kwotę wynajmu pojazdu zastępczego, zamiast przyjętej ceny za dobę wynajmu w wysokości 250 zł netto, przyjęto do wyliczenia kwotę155 zł netto za dobę.

(okoliczność bezsporna, dowód: pismo z dnia 22 lipca 2015 r. k. 12)

Na podstawie umowy o współpracy z dnia 4 grudnia 2014 r. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., świadczy na rzecz (...)w W. usługi wynajmu pojazdów na terenie kraju, dla poszkodowanych przez sprawców posiadających obowiązkowe ubezpieczenie posiadaczy pojazdów mechanicznych zawarte z tym ubezpieczycielem.

Integralną częścią umowy są załączniki:

a)  Załącznik nr 1, zawierający procedurę udostępniania pojazdów zastępczych. Zgodnie z pkt. 4 (...) udostępnia poszkodowanemu pojazd zastępczy w każdym wypadku, gdy poszkodowany zgłosi taką potrzebę oraz (...) udzieli na to uprzedniej zgody w postaci autoryzacji najmu. (...) wydaje poszkodowanemu pojazd w punkcie wynajmu najbliższym miejsca zamieszkania lub siedziby poszkodowanego (…) (...) podstawi lub odbierze pojazd zastępczy w innym miejscu wskazanym przez poszkodowanego na terenie kraju. Jeżeli wiąże się to z dodatkową opłatą (...) pokrywa koszt podstawienia lub odbioru pojazdu w wysokości określonej w cenniku, nie więcej niż 140 zł netto w obie strony;

b)  Załącznik nr 2 obejmujący (...) S.A. w zakresie najmu samochodów, obowiązujący od dnia 24 kwietnia 2014 r. i określający warunki najmu pojazdu, m.in. warunkiem przyjęcia oferty przez Wynajmującego jest zaakceptowanie przez klienta obowiązującego regulaminu dostępnego na stronie (...), złożenie zamówienia co najmniej na 48 godzin przed planowanym czasem odbioru samochodu, przy najmie klasy D, podanie danych ważnej karty kredytowej; najemcą samochodu i/lub osobą upoważnioną do kierowania samochodem klasy D może zostać osoba fizyczna, która ukończyła 25 lat. Najemca nie ma prawa holować wynajętym samochodem innych samochodów. W powyższym regulaminie przewidziane są równego rodzaju kary umowne, uzależnione od klasy wynajętego pojazdu, m.in. za naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy najmu, do której zobowiązany jest najemca wysokość kary umownej w klasie D wynosi 2000 zł, za uszkodzenie, zgubienie lub utratę kluczyka – 600, za uszkodzenie, zgubienie lub utratę polisy ubezp., tabl. rej., naklejki rej. na szybie (za każde) 200 zł, uszkodzenie, zgubienie lub utrata dokumentów – 500 zł, utrata gwarancji na samochód z winy najemcy – 2000 zł, wyjazd za granicę bez zgody Wynajmującego 700 zł, kierowanie samochodem przez osobę niebędącą najemcą – 1000 zł i inne, jak i również dodatkowe opłaty np. za rezygnację najmu do 48 godzin przed datą rozpoczęcia najmu – 50 zł, na 48 godzin lub mniej przed datą rozpoczęcia najmu 300 zł i inne;

c)  Załącznik nr 3 obejmujący cennik najmu obowiązujący dla (...), zgodnie z którym cena za dobę przy najmie powyżej 4 dób, przy klasie pojazdu D wynosi 155 zł.

d)  Załącznik nr 4 – zawierający listę punktów wynajmu (...) S.A., w którym w woj. (...) został wymieniony P..

(...) S.A. świadcząca usługi wynajmu pojazdów zastępczych na rzecz pozwanego, nie posiada Biura (...) w P..

(dowód: umowa z 4 grudnia 2014 r. z załącznikami k. 36-50)

Pozwany zawarł również umowę o współpracy w zakresie najmu pojazdów zastępczych w dniu 27 lutego 2015 r. z firmą (...) sp. z o.o. w K. o podobnej treści, jak z (...) S.A. w W..

(dowód: umowa k. 51-55)

Stosowane na rynku dobowe stawki najmu pojazdu klasy D wynoszą przykładowo:

- 253 zł – (...), przy czym udział własny w szkodzie wynosi 2500 zł;

- 300 zł (brutto) – (...), przy czym przewidziana jest kaucja zwrotna pobierana w dniu wynajmu pojazdu w formie blokady środków na karcie kredytowej, a także pobierane są dodatkowe opłaty np. za podstawienie i odbiór auta na terenie miasta – 80 zł lub 100 zł, w zależności od trwania najmu, zniesienie udziału własnego w szkodach – 4000 zł, zwrot auta w innym oddziale – 200 zł lub 400 zł, w zależności od długości najmu, wyjazd poza granice kraju 40 zł doba, limit dobowy kilometrów – 100 km i inne.

- 260 zł (netto), tj. 319,80 zł (brutto) – (...)

(okoliczności bezsporne, dowód: wydruki k. 19-22)

Sąd Rejonowy zważył , co następuje:

powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód domagał się w niniejszej sprawie zapłaty odszkodowania uzupełniającego, obejmującego koszt najmu pojazdu zastępczego w związku z wypadkiem, jaki miał miejsce w dniu 27 czerwca 2015 r. ponad kwotę uznaną i wypłaconą przez ubezpieczyciela po zgłoszeniu szkody przez poszkodowanego.

Bezsporne przy tym było to, że powód nabył wierzytelność o zapłatę odszkodowania od poszkodowanego D. T. na podstawie umowy cesji praw do zwrotu kosztów pojazdu zastępczego. Podobnie, bezsporna była w niniejszej sprawie podstawa odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego ubezpieczyciela za szkody związane z wypadkiem, w którym uszkodzony został pojazd poszkodowanej. Sporny był jedynie zakres tej odpowiedzialności, co do obowiązku zapłaty przez ubezpieczyciela odszkodowania obejmującego koszt najmu pojazdu zastępczego.

Zgodnie z treścią art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (§ 1). Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2).

Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego świadczonego z tytułu ubezpieczenia OC jest zakreślona granicami odpowiedzialności cywilnej posiadacza, kierowcy samochodu, którego odpowiedzialność wynika z art 436 § 2 k.c. Do rozstrzygnięcia o odszkodowaniu ubezpieczeniowym przy ubezpieczaniu OC koniecznym było więc sięgnięcie do ogólnych reguł Kodeksu cywilnego odnoszących się do zakresu odszkodowania, w szczególności do przepisu art. 361 § 1 i 2 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego (por. np. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSP 2002, z. 7-8, poz. 103, czy uchwałę z dnia 21 marca 2003 r., III CZP 6/03, OSNC 2004, z. 1, poz. 4). Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, jak podkreślał Sąd Najwyższy, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy (por. np. uzasadnienia wyroku z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl. czy wyroku z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl.).

Sąd stwierdził, że powództwo co do zasady było uzasadnione, w świetle aktualnych poglądów orzecznictwa, wskazujących, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego (uchwała SN z 17.11.2011r., III CZP 5/11, OSNC 2012/3/28). Według tego poglądu, utrata możliwości korzystania z pojazdu stanowi negatywne następstwo majątkowe, a wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu tego negatywnego następstwa należy kwalifikować jako szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela wynikającej z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Sąd Najwyższy podkreślił przy tym znaczenie dwóch kryteriów – celowości wydatków oraz ich ekonomicznego uzasadnienia.

Za wydatek niezbędny (celowy) należy uznać wydatek poniesiony na korzystanie z innego pojazdu w takim zakresie, w jakim poszkodowany korzystałby ze swojego środka lokomocji, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wydatki ekonomicznie uzasadnione to wydatki na najem pojazdu zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego lub zniszczonego, poniesione w oparciu o stawki czynszu najmu, które obowiązują na danym rynku lokalnym (ceny rynkowe za tego typu usługi) i w czasie naprawy pojazdu mechanicznego lub do czasu nabycia nowego pojazdu.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował celowości kosztów najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego. W niniejszej sprawie nie był sporny czas trwania najmu, który wynosił 14 dni.

Sporna była natomiast stawka najmu pojazdu wynajętego przez poszkodowanego, która wynosiła 240 zł netto za dobę.

W kontekście kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu, Sąd Najwyższy wskazał, że odszkodowanie przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu, obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy ustalone według cen występujących na lokalnym rynku. Ze względu na podobieństwo zastosowanego kryterium, zdaniem Sądu orzekającego w niniejszej sprawie zasadne jest uwzględnienie sposobu i zasad ustalenia wysokości odszkodowania, również w sprawach o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego. W orzecznictwie wskazywano, że kosztami ekonomicznie uzasadnionymi są koszty ustalone według cen, którymi posługuje się warsztat dokonujący naprawy. Nie ma przy tym znaczenia, że ceny te odbiegają od cen przeciętnych dla określonej kategorii usług występujących na rynku. Jeśli nie kwestionuje się prawa poszkodowanego do wyboru przez niego warsztatu samochodowego mającego dokonać naprawy miarodajne w tym zakresie powinny być ceny stosowane przez ten warsztat naprawczy.

Jak już zostało powiedziane, te same zasady można przyjąć dla określenia wysokości stawek za najem pojazdu zastępczego. Poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwać firmy, która wynajmuje pojazdy najtaniej.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że stawki najmu pojazdu o tej samej klasie co pojazd poszkodowanego, tj. klasie D, wahały się w granicach od 253 zł (...) do 260 zł netto (319,80 zł brutto (...)Przy czym w tak określone stawki najmu, nie były wliczane dodatkowe opłaty, wymagane przez firmy wynajmujące pojazdy. I tak do stawki 253 zł, oferowanej na stronie internetowej firmy (...), nie był wliczony udział własny w szkodzie wynosi 2500 zł, natomiast firma, oferująca swoje usługi na (...), oferowała najem pojazdu klasy D przy stawce 300 zł (brutto) za dobę, przy czym nie wliczała w nią kaucji zwrotnej pobieranej w dniu wynajmu pojazdu w formie blokady środków na karcie kredytowej, nadto przewidziane były dodatkowe opłaty np. za podstawienie i odbiór auta na terenie miasta – 80 zł lub 100 zł, w zależności od trwania najmu, zniesienie udziału własnego w szkodach – 4000 zł, zwrot auta w innym oddziale – 200 zł lub 400 zł - w zależności od długości najmu, wyjazd poza granice kraju 40 zł doba, limit dobowy kilometrów – 100 km i inne. Stawka zastosowana przez powoda wynosiła 250 zł netto i w ocenie Sądu była stawką rynkową, niewygórowaną. Poza tym w warunkach najmu, powód nie pobierał od poszkodowanego żadnych innych dodatkowych opłat oraz nie wprowadzał żadnych ograniczeń, związanych chociażby z dobowym limitem kilometrów czy kaucją. W tej stawce dobowej, zawarte były koszty zniesienia limitu kilometrów, brak kaucji, dostarczenia i odbioru samochodu na terenie kraju, zniesienie ograniczeń wiekowych oraz ograniczeń dodatkowego kierowcy jak i zniesienie jakichkolwiek innych ograniczeń. Faktycznie stawka proponowana przez ubezpieczyciela w wysokości 155 zł netto za dobę, była niższa aniżeli zastosowana przez powoda, niemniej jednak należy mieć na względzie, że była to stawka indywidulanie wynegocjowana przez ubezpieczyciela z firmami z nim współpracującymi, w tym przypadku firmą (...) S.A. z siedzibą w W. (pozwana załączyła umowę z drugą firmą współpracującą w zakresie najmu aut zastępczych tj. (...) sp. z o.o. sp. k. w K., ale nie załączyła żadnych informacji na temat stawek najmu, jakie wynegocjowała z tą firmą). Poza tym poszkodowany wynajmujący auto zastępcze, związany by regulaminem firmy wynajmującej, w którym znajdowały się liczne ograniczenia co do możliwości korzystania z auta zastępczego. Regulamin firmy (...) S.A. w W. przewidywał ograniczenia co do uprawnienia do kierowaniem samochodem klasy D – mogła to być osoba, która ukończyła 25 lat. O ile poszkodowany w chwili wynajmu auta zastępczego miał więcej niż 25 lat i to ograniczenie bezpośrednio go nie dotyczyło, o tyle w Regulaminie zawarte były inne ograniczenia wpływające na możliwość korzystania z pojazdu zastępczego. I tak warunkiem przyjęcia oferty przez wynajmującego jest zaakceptowanie przez klienta regulaminu firmy (...) S.A. w W., złożenie zamówienia na co najmniej 48 godzin przed planowanym czasem odbioru samochodu, przy najmie pojazdu klasy D - podanie danych ważnej karty kredytowej, a nadto brak możliwości holowania autem zastępczym innego pojazdu, różnego rodzaju kary umowne, np. za naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy w klasie pojazdu D – 2000 zł, za utratę dokumentów, kluczyka od samochodu czy pilota, tablicy rejestracyjnej – w zależności od 200 do 600 zł, złamanie zakazu przewożenia zwierząt 300 zł, zwrot brudnego samochodu 40 zł, kierowanie pojazdem przez osobę nie będącą najemcą 1000 zł i wiele innych dodatkowych obostrzeń i opłat. Gdyby wliczyć te wszystkie ograniczenia w stawkę pojazdu zaproponowaną przez ubezpieczyciela tj. 155 zł netto, z pewnością wzrosła by ona, a być może nawet w zdecydowany sposób przewyższyła by stawkę za dobę najmu pojazdu zastępczego, za którą powód wynajął auto.

W ocenie Sądu, w sytuacji, gdy pozwany kwestionował wysokość dochodzonego odszkodowania, twierdząc, że stawka zastosowana przez powoda jest stawką rażąco wygórowaną, to na nim spoczywał ciężar dowodu zgodnie z art 6 k.c. i 232 k.p.c. (por. E. Bronowicka, Najem pojazdu zastępczego – uwagi o sposobie ustalania stawek rynkowych czynszu najmu oraz K. Markiewicz, Kilka uwag w związku z postępowaniami o odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczych, Kwartalnik SSP Iustitia, Nr 1/2014, Dodatek – Odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego – materiały z konferencji).

Pozwany natomiast nie podjął żadnej inicjatywy dowodowej w celu wykazania prawdziwości tego twierdzenia, opierając się jedynie na fakcie, że poszkodowany powinien wynająć auto zastępcze od ubezpieczyciela, który proponował wynajęcie pojazdu za stawkę 155 zł za dobę. Natomiast powód wykazał, że zastosowana stawka czynszu odpowiada stawkom rynkowym. Podał przy tym, że brak jest normatywnych podstaw do wymuszania na poszkodowanym poszukiwania najtańszej wypożyczalni funkcjonującej na tym rynku jak też zmniejszania przez ubezpieczyciela faktycznych kosztów najmu pojazdu zastępczego. Dla poparcia swych twierdzeń powód przedstawił cenniki najmu pojazdów stosowane na lokalnym rynku.

Zdaniem Sądu, zarzut strony pozwanej braku współdziałania poszkodowanego z ubezpieczycielem nie był zasadny. Nie można bowiem nakładać na poszkodowanego obowiązku informowania ubezpieczyciela o zamiarze wynajmu pojazdu zastępczego i korzystania w tym zakresie z usług podmiotu współpracującego z ubezpieczycielem.

Nie może budzić wątpliwości, że ogólny obowiązek poszkodowanego przeciwdziałania powiększeniu szkody, obliguje go do dążenia do wynajęcia pojazdu zastępczego za jak najniższy czynsz, a w każdym razie czynsz nie wyższy niż średni, możliwy do uzyskania na rynku. Ma rację powód, że brak jest podstaw do wymuszania na poszkodowanym poszukiwania najtańszej wypożyczalni. Poza tym, należy wziąć pod uwagę okoliczności powstania samej szkody i utrudnień ze strony ubezpieczyciela, co do możliwości zgłoszenia szkody przez poszkodowanego D. T.. Szkoda powstała bowiem w dniu 27 czerwca 2015 r., tj. w sobotę. Poszkodowany od razu próbował skontaktować się z ubezpieczycielem, ale infolinie były nieczynne w weekend. Poszkodowany szkodę zgłosił dopiero w dniu 29 czerwca 2015 r. czyli w najbliższym możliwym terminie. Dopiero w dniu 30 czerwca 2015 r. wysłany został do poszkodowanego mail, zawierający informacje o możliwości wynajmu auta zastępczego od ubezpieczyciela, za niższą stawkę dobową. Poszkodowany już w dniu szkody wynajął auto zastępcze, tj. w dniu 27 czerwca 2015 r. Po skontaktowaniu się z powodem P. N. w dniu 27 czerwca 2015 r, tego samego dnia auto zastępcze zostało przez powoda postawione poszkodowanemu. Natomiast propozycja auta zastępczego ze strony ubezpieczyciela, padła dopiero w dniu 30 czerwca 2015 r. w informacji przesłanej drogą mailową, przy okazji informacji o konieczności dostarczenia przez poszkodowanego dokumentów do ubezpieczalni. Powyższa okoliczność nie jest bez znaczenia, albowiem poszkodowany dysponował już autem zastępczym wynajętym od powoda od dnia szkody tj. 27 czerwca 2015 r. i musiałby z niego rezygnować (zrywać umowę z powodem), by zawrzeć kolejną umowę z ubezpieczycielem i w dalszej kolejności oczekiwać na auto zastępcze ze strony pozwanej. Poszkodowany zeznał jednak przed Sądem, że jest osobą bardzo zajętą, prowadzącą firmę i nie miał czasu na szukanie firmy najtańszej, która zaproponowałaby mu auto zastępcze, tym bardziej, że to była sobota i powszechnie wiadomo, że w weekend występują ograniczenia co do możliwości załatwienia pewnych spraw (np. chociażby brak czynnych linii telefonicznych ubezpieczyciela, by móc zgłosić szkodę). Powyższe zeznania zasługiwały w ocenie Sądu na wiarę. Poza tym, skoro poszkodowany płaci składki OC, przysługuje mu możliwość wynajęcia auta zastępczego w przypadku szkody i nie musi dostosowywać się do warunków stawianych przez ubezpieczyciela. Fakt, że poszkodowany znał powoda i od niego wynajął auto oraz, że nie poszukiwał innych firm oferujących taniej auta zastępcze, nie determinuje zasadności wynajmu auta, ani zastosowanej przez powoda stawki. Podkreślenia wymaga, że poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania firmy najtańszej na rynku oferującej najem pojazdu, a w świetle doświadczenia życiowego, jego zachowanie (skontaktowanie się z powodem, którego znał) i skorzystanie z jego usług wydaje się jak najbardziej racjonalne. To, że poszkodowany podał na rozprawie, że oczywistym jest, że gdyby miał poszukiwać auta zastępczego, to wybrał by najtańszą ofertę, nie może jeszcze przesądzać o braku zasadności wynajmu auta od powoda, w szczególności w kontekście przedstawionych powyżej okoliczności, w tym braku możliwości poszkodowanego skontaktowania się z ubezpieczycielem w dniu powstania szkody, konieczności wynajmu auta zastępczego od powoda, z uwagi na charakter prowadzonej działalności przez poszkodowanego, a przede wszystkim braku obowiązku poszkodowanego co do wynajmowania auta zastępczego od ubezpieczyciela.

Mając na uwadze powyższe, powód wykazał, że stawka najmu określona w umowie w wysokości 250 zł netto (tj. 278,75 zł z 50% VATem), (potwierdzeniem której jest zakwestionowana faktura VAT) z dnia 27 czerwca 2015 r. odpowiadała średnim stawkom rynkowym. Sąd doszedł do przekonania, że zastosowana przez powoda stawka czynszu najmu została udowodniona i odpowiada wysokości szkody. Należało zatem przyjąć ją na poziomie 250 zł netto za dobę (tj. 278,75 zł z 50% VATem). Łączna wysokość szkody związanej z wynajęciem pojazdu zastępczego winna zatem wynosić 3902,50 zł ((250 zł netto =+50% VAT) x 14 dni najmu). Uwzględniając zapłaconą przez pozwanego część odszkodowania z w/w tytułu w wysokości 2419,55 zł, roszczenie powoda pozostaje aktualne do kwoty 1482,95 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481§1 i 2 kpc. Termin naliczania odsetek, nie był kwestionowany przez stronę pozwaną.

W tym stanie rzeczy, należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda, kwotę 1482,95 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 lipca 2015 r. do dnia zapłaty, o czym orzeczono jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powód wygrał proces w całości i poniósł koszty w łącznej wysokości 272 zł, w tym: opłatę sądową od pozwu w wysokości 75 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 180 zł (§ 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu tekst jednolity – Dz. U. 2013 r. poz. 490) oraz koszty opłaty skarbowej uiszczonej od pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł.

Apelację od powyższego wyroku złożyła pozwana, zaskarżając wyrok w całości , wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz o zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów postepowania za instancję odwoławczą.

Strona pozwana zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi następujące uchybienia :

Naruszenie prawa materialnego, to jest :

a)  przepisu art. 362 k.c. poprzez wadliwą ocenę prawną , że poszkodowany , który po otrzymaniu od zakładu ubezpieczeń oferty wynajęcia pojazdu zastępczego za pojazd uszkodzony w kolizji , na warunkach porównywalnych z warunkami wynajmu pojazdu w firmie powoda , za to za kwotę zdecydowanie wyższą nie przyczynił się do zwiększenia szkody,

b)  przepisu art. 363 §2 k.c. poprzez wadliwą ocenę prawną , że poszkodowany w zdarzeniu , za którego skutki odpowiada pozwany , właściciel pojazdu K. (...) , prowadzący działalność gospodarczą i uprawniony z tego tytułu do odliczenia podatku VAT , miał prawo odliczać jedynie 50% podatku VAT przy wynajęciu od powoda pojazdu , służącego mu w okresie najmu do załatwiania wszelkich spraw życiowych , a zatem również do prowadzenia działalności gospodarczej , a w konsekwencji błędną ocenę , że odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego kosztów wynajmu pojazdu zastępczego należało się poszkodowanemu w kwocie netto powiększonej o 50% podatku VAT , a nie o cały ten podatek.

Apelujący podniósł , iż Sąd Rejonowy przy wyrokowaniu nie wziął pod uwagę, że poszkodowany używał uszkodzonego pojazdu także do prowadzenia działalności gospodarczej oraz jest płatnikiem podatku VAT, a w konsekwencji poszkodowany mógł z tytułu najmu pojazdu zastępczego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej uzyskać fakturę na swoje przedsiębiorstwo i odliczyć cały podatek VAT.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych. Powód wskazał, iż wymaganie od poszkodowanego , aby zrezygnował z oferty zdecydowanie korzystniejszej na rzecz oferty pozwanego , która miała wiele obostrzeń ( m.in. udział własny w szkodzie 2.000,00 zł , ograniczenia wiekowe , ograniczenia dodatkowych kierowców ) jest nieracjonalne. Podał też , iż możliwość odliczenia 50% VAT nie była kwestionowana na etapie likwidacji szkody. Uszkodzony pojazd użytkowany był do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych, podobnie pojazd zastępczy . Tak więc poszkodowany miał możliwość odliczenia jedynie 50% podatku VAT.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

apelacja pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 362 k.c. jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody , obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności , a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

W myśl art. 826 k.c., w razie zajścia wypadku ubezpieczający obowiązany jest użyć dostępnych środków w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów.

W ocenie Sądu Okręgowego , poszkodowanemu nie można przypisać przyczynienia się do zwiększenia szkody.

Niekwestionowany przez apelującego stan faktyczny ustalony przez Sąd Rejonowy wskazuje na to , iż :

w dniu powstania szkody ( 27 czerwca 2015 roku – sobota ) poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego z zastosowaniem stawki dobowej najmu w kwocie 250,00 zł netto + 23% VAT. W cenie zawarte są koszty : zniesienia limitu dobowego kilometrów , braku kaucji , dostarczenia i odbioru samochodu na terenie województwa (...) , zniesienia ograniczeń wiekowych , ograniczeń dodatkowego kierowcy. Stawka dotyczy najmu bezgotówkowego w ramach usługi wynajmu auta zastępczego z przejęciem formalności dochodzenia należności od towarzystwa ubezpieczeniowego , łącznie z postępowaniem sądowym. Umowę zawarto do dnia ustania szkody. Stawka 250,00 zł netto to stawka rynkowa za najem pojazdu klasy D, występująca na rynku lokalnym. Pojazd poszkodowanego ( pojazd uszkodzony ) odpowiadał klasie pojazdu zastępczego. Pojazd zastępczy został podstawiony poszkodowanemu przez powoda w ciągu kilku godzin od zawarcia umowy, w miejscu wskazanym przez poszkodowanego.

W dniu 30 czerwca 2015 roku pozwany ubezpieczyciel zaoferował poszkodowanemu możliwość bezgotówkowego najmu pojazdu zastępczego w wybranej wypożyczalni współpracującej z (...) : (...) sp. z o.o. sp. k. lub (...) SA.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego , iż warunki najmu pojazdu zastępczego wynikające z umów o współpracy pomiędzy pozwanym ubezpieczycielem a firmami współpracującymi : (...) sp. z o.o. s.k. nie były korzystne dla poszkodowanego.

Stawki najmu stosowane przez w/w wypożyczalnie współpracujące z pozwanym , zostały skalkulowane na niższym poziomie , albowiem uwzględniały przewidziane w umowie dodatkowe opłaty i dodatkowe ograniczenia.

W szczególności zwrócić należy uwagę na :

wymóg autoryzacji najmu przez ubezpieczyciela , złożenie zamówienia na najem co najmniej na 48 godzin przed planowanym odbiorem samochodu, podanie danych ważnej karty kredytowej , ograniczenie wiekowe kierującego ( powyżej 25 lat ), zakaz holowania innych samochodów , kary umowne : z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy najmu , za uszkodzenie , zgubienie lub utratę kluczyka lub pilota od samochodu, za uszkodzenie , zgubienie lub utratę polisy ubezpieczeniowej , tablicy rejestracyjnej , naklejki rejestracyjnej na szybie , za uszkodzenie , zgubienie lub utratę dokumentów samochodu , za utratę gwarancji na samochód z winy najemcy, za wyjazd za granicę bez zgody wynajmującego , za kierowanie samochodem przez osobę niebędącą najemcą , za złamanie zakazu palenia tytoniu w samochodzie , za złamanie zakazu przewożenia zwierząt , za zwrot brudnego samochodu , za zwrot samochodu z nietrwałymi plamami na siedzeniach , tapicerce , w bagażniku, uszkodzenie , za utratę lub każdego kołpaka nieoryginalnego / oryginalnego , za bezumowne korzystanie z samochodu , za zatankowanie samochodu niewłaściwym rodzajem paliwa , za demontaż lub zamianę części samochodu lub dokonanie przeróbki bez zgody wynajmującego , ponadto : opłaty za rezygnację z najmu : do 48 godzin przed datą rozpoczęcia najmu , na 48 godzin lub mniej przed datą rozpoczęcia najmu , za holowanie samochodu niesprawnego lub uszkodzonego , za zwrot samochodu z mniejszą ilością paliwa , opłatę za każdego dodatkowego kierowcę za każdą dobę najmu , za nawigację, za fotelik dla dziecka , opłatę administracyjna za obsługę należności lub opłat.

W rozpatrywanej sprawie poszkodowany najął pojazd zastępczy już w dniu powstania szkody. Należy zauważyć , iż jest to działanie racjonalne , albowiem umożliwiało poszkodowanemu przedsiębiorcy zrealizowanie zaplanowanych na najbliższe dni wyjazdów ( przejazdów ) lub też ich zaplanowanie na najbliższe dni - jak dotychczas , z uwzględnieniem wszystkich posiadanych samochodów i z uwzględnieniem pracowników kierujących tymi samochodami. Niewątpliwie przyczyniło się to do zmniejszenia strat poszkodowanego wynikających z dezorganizacji pracy w jego przedsiębiorstwie. Jak ustalono , w dniu szkody poszkodowany podjął próbę skontaktowania się z ubezpieczycielem ; okazało się to niemożliwe z uwagi na trwający weekend i nieczynną infolinię ubezpieczyciela. Zgłoszenie szkody nastąpiło w pierwszym możliwym terminie , w poniedziałek 29 czerwca 2015 roku. Z dokumentów ubezpieczyciela nadesłanych poszkodowanemu w dniu 30 czerwca 2015 roku wynikało , iż oczekiwanie na pojazd zastępczy z wypożyczalni współpracującej z ubezpieczycielem , po uprzedniej autoryzacji najmu , wynosi 48 godzin. Oznacza to , iż faktyczne korzystanie z pojazdu zastępczego z wypożyczalni współpracującej z pozwanym rozpoczęło by się po upływie nawet 7 dni od szkody ( sobota – szkoda , sobota – niedziela – dni wolne, poniedziałek – zgłoszenie szkody , wtorek – odpowiedź pozwanego, środa – ewentualna autoryzacja najmu , czwartek – złożenie zamówienia w wypożyczalni , piątek – sobota 48 godzinne oczekiwanie na samochód ). W takiej sytuacji nie sposób postawić poszkodowanemu zarzut najęcia pojazdu od podmiotu nie związanego z ubezpieczycielem, stosującego nominalnie wyższe stawki , lecz podstawiającego pojazd natychmiast , bez stawiania uciążliwych warunków najmu. Trudno też wymagać od poszkodowanego , by po nawiązaniu kontaktu z ubezpieczycielem ( w poniedziałek ) odstąpił od umowy najmu zawartej z powodem ( w sobotę ) i oczekiwał na samochód z wypożyczalni współpracującej , w międzyczasie pozostając bez samochodu.

Sąd Okręgowy podziela rozważania prawne Sądu Rejonowego zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku , a w odniesieniu do zarzutu apelacyjnego naruszenia art. 362 k.c. wskazuje :

nieprawdziwa jest teza jakoby warunki wynajmu pojazdu zastępczego zaoferowane przez powoda oraz przedstawione przez pozwanego a stosowane przez wypożyczalnie współpracujące z pozwanym ubezpieczycielem miały charakter porównywalny , a różnica dotyczyła wyłącznie dobowej stawki najmu.

Przedstawione wcześniej warunki umowy łączącej poszkodowanego z powodem

( wynajmującym ) charakteryzuje stawka dobowa 250,00 zł netto oraz brak innych opłat i ograniczeń.

Warunki stosowane przez wypożyczalnie współpracujące z pozwanym ubezpieczycielem charakteryzuje stawka dobowa 155,00 zł netto oraz istnienie innych licznych opłat i kar umownych.

Nieuprawniony jest wniosek , że oferta firm współpracujących z pozwanym ( (...) SA , (...) sp. z o.o. sp.k. ) była porównywalna z ofertą powoda. Firmy wskazane przez pozwanego narzucały dodatkowe warunki , niekorzystne dla klienta najmującego pojazd. Należy wskazać , iż warunki najmu firm współpracujących z pozwanym były wynegocjonowane przez pozwanego ubezpieczyciela i te firmy w ramach zawartej na czas nieokreślony umowy o współpracy i przewidywały stawki dobowe najmu pojazdów zastępczych korzystne dla pozwanego jako ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej ( tzw komunikacyjnej ) sprawców szkód. Należy zauważyć , iż odpowiedzialność (...) wynikająca z umowy o współpracy w zakresie wynajmu pojazdów zastępczych ogranicza się wyłącznie do pokrycia kosztów najmu pojazdów zastępczych , obejmujących czynsz najmu oraz opłatę za podstawienie lub odbiór pojazdu. Poszkodowanego obciążają zaś ewentualnie dalsze opłaty i kary.

Mając powyższe na uwadze , należy stwierdzić , iż prawidłowo ustalił i ocenił Sąd Rejonowy , że poszkodowany nie przyczynił się do zwiększenia szkody.

Zdaniem Sądu Okręgowego nie doszło też do naruszenia art. 363 § 2 k.c. , a to z uwagi na treść art. 86a.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. nr 54 , poz. 535 ).

W aspekcie przedstawionych argumentów i rozważań , apelacja strony pozwanej jako oparta na bezzasadnych zarzutach została oddalona na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i zasądził od pozwanego jako przegrywającego w postępowaniu apelacyjnym na rzecz powoda kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Koszty te ustalono zgodnie z treścią §10 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 2 i § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz.U. z 2015 r. , poz. 1804 ).