XIII Ga 920/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2025-07-28

Sygn. akt XIII Ga 920/24

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 28 czerwca 2024 r., w sprawie z powództwa T. K. przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości O. o zapłatę, Sąd Rejonowy w Płocku w punkcie I. zasądził od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w miejscowości O. na rzecz powoda T. K. kwotę 26.660,39 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia
27 października 2023 r. do dnia zapłaty, w punkcie II. zasądził od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w miejscowości O. na rzecz powoda T. K. kwotę 4.951 zł tytułem kosztów procesu
w tym kwotę 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

(wyrok k. 114, uzasadnienie k. 124-131)

Apelację od opisanego powyżej wyroku złożył pozwany, zaskarżając wyrok Sądu I instancji w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi skarżący zarzucił:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 150 ust. 1 pkt 1) i 2) ustawy Prawo restrukturyzacyjne poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że roszczenie powoda nie zostało objęte układem,

- art. 166 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo restrukturyzacyjne poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że układ zawarty przez pozwanego z wierzycielami nie obejmuje wierzytelności powoda w postaci odsetek skapitalizowanych wymagalnych przed dniem układowym.

Mając na uwadze ww. zarzuty skarżący wniósł zmianę wyroku sądu I instancji
w zaskarżonym zakresie, poprzez oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu przed sądem I instancji, zgodnie z regułą odpowiedzialności za wynik procesu.

(apelacja k. 134-140)

W odpowiedzi na apelację pozwanego powód wniósł o oddalenie apelacji w całości, oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

(odpowiedź na apelację k. 157-158)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego okazała się częściowo zasadna.

Zgodzić należy się ze skarżącym, że wierzytelności powoda dochodzone w niniejszym postępowaniu są objęte układem, zatwierdzonym prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 19 lutego 2024 roku, sygn. akt PL1P/GRz/3/2024. Zasadne zatem okazały się zarzuty dotyczące naruszenia art. 150 ust. 1 pkt 1) i 2) i art. 166 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo restrukturyzacyjne.

Zgodnie z art. 150 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego układ obejmuje wierzytelności osobiste powstałe przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej oraz odsetki za okres od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego. Zgodnie natomiast z art. 166 Prawa restrukturyzacyjnego układ wiąże wierzycieli, których wierzytelności według ustawy są objęte układem, chociażby nie zostały umieszczone w spisie wierzytelności. Układ nie wiąże wierzycieli, których dłużnik nie ujawnił i którzy nie byli uczestnikami postępowania. Zgodnie zatem z zasadą ogólną zawarty układ wiąże wszystkich tych wierzycieli, których wierzytelności według ustawy są objęte układem, chociażby nie zostały umieszczone w spisie wierzytelności. Innymi słowy, jeżeli dłużnik nie został umieszczony w spisie wierzytelności, ale formalnie jego wierzytelność jest stwierdzona odpowiednim orzeczeniem sądu czy decyzją administracyjną i wierzyciel brał udział
w postępowaniu (w jakiejkolwiek formie, nawet w sposób bierny - jako adresat korespondencji doręczanej w toku postępowania), wówczas także jego wierzytelność podlega układowi
( R. Adamus, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, wyd. 2, 2019)

Podobnie Piotr Zimmerman w komentarzu do art. 166 Prawa restrukturyzacyjnego wskazuje, że układ wiąże wszystkich wierzycieli, których wierzytelności według ustawy
są objęte układem (czyli, co do zasady, wymienione w art. 150 PrRestr, z wyłączeniami,
o których mowa w art. 151 PrRestr), chociażby nie zostały umieszczone w spisie wierzytelności. Związanie układem dotyczy wszystkich wierzycieli, niezależnie od tego, czy byli ujęci w spisie wierzytelności, a także niezależnie od tego, jak głosowali w sprawie układu. Związani układem są zatem także wierzyciele, którzy głosowali przeciw układowi i wnosili zastrzeżenia. Układ wiąże także tych wierzycieli, których uznania dłużnik odmawiał i którzy dopiero po sprzeciwie lub nawet w odrębnym postępowaniu sądowym udowodnili istnienie swojej wierzytelności i uzyskali wyrok, chociażby już po prawomocnym zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego ( P. Zimmerman, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz [w:] Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, wyd. 8, 2024)

W tym miejscu warto przywołać również rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego (wyrok
z dnia 4 lipca 2024 r. II CSKP 1828/22)
, w którym to Sąd Najwyższy wskazał, że zgodnie
z art. 166 ustawy z 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne układ wiąże wszystkich wierzycieli, których wierzytelności według ustawy objęte są układem, choćby nie zostały umieszczone na liście. Wyjątek odnosi się wyłącznie do wierzycieli, których upadły umyślnie nie ujawnił i którzy w postępowaniu nie uczestniczyli. Przyjęcie układu powoduje skutek
w odniesieniu do wszystkich objętych nim wierzytelności. W przypadku zmniejszenia wysokości wierzytelności przewidzianej do spłaty skutek ten jest rozumiany jako ograniczenie możliwości żądania przymusowego zaspokojenia, przy przyjęciu, że pozostała część wierzytelności staje się zobowiązaniem naturalnym lub też wprost jako zmniejszenie wysokości wierzytelności. Niezależnie od tego, którą z wymienionych koncepcji przyjąć,
nie ulega wątpliwości, że sąd uwzględniając powództwo o zapłatę po prawomocnym zatwierdzeniu układu, nie może zaniechać wyjaśnienia, czy układ wpłynął na treść dochodzonej wierzytelności, a w razie pozytywnego rozstrzygnięcia tej kwestii może zasądzić wyłącznie kwotę wynikającą z układu.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że zgodzić należy się ze skarżącym, iż Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że skoro odsetki są roszczeniem odrębnym a pozwany nie zamieścił faktur ich dotyczących ani dochodzonych pozwem odsetek w spisie wierzytelności, to tym samym roszczenie powoda nie jest objęte postępowaniem
o zatwierdzenie układu i w konsekwencji układ co do przedmiotowych odsetek go nie obowiązuje. Podkreślenia jednakże wymaga, wbrew twierdzeniom skarżącego, że powyższe nie stoi na przeszkodzie zasądzenia dochodzonych przez powoda odsetek w postępowaniu procesowym. Zgodnie z art. 276 ustawy Prawo restrukturyzacyjne otwarcie postępowania układowego nie wyłącza możliwości wszczęcia przez wierzyciela postępowań sądowych, administracyjnych, sądowoadministracyjnych i przed sądami polubownymi w celu dochodzenia wierzytelności podlegających umieszczeniu w spisie wierzytelności. Uzyskanie przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego, nawet po prawomocnym zatwierdzeniu układu,
nie niweczy jego skutków względem zasądzonej wierzytelności. Ona także jest objęta układem, a więc podlega restrukturyzacji (P. Zimmerman, Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz [w:] Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, wyd. 8, 2024). Przyjęcie
i zatwierdzenie układu nie ma wpływu na samo istnienie objętej nim wierzytelności, lecz wyznacza granice jej egzekwowalności lub inne sposoby zaspokojenia, obowiązujące tak długo, jak długo zatwierdzony układ wiąże oraz pod warunkiem, że zostanie wykonany. Uchylenie układu uchyla powyższe skutki jego zawarcia i sprawia, że objęta nim wierzytelność staje się wierzytelnością egzekwowalną w jej pierwotnej wysokości lub też podlegającą zaspokojeniu w sposób zgodny z treścią pierwotnego zobowiązania dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt IV CSK 591/12, Lex nr 1324324). Brak uwzględnienia przedmiotowego powództwa w sytuacji, w której układ zostałby uchylony, pozbawiłby powoda żądania przysługującego mu świadczenia. Jednakże skoro orzeczenie Sądu I instancji wydane zostało po prawomocnym zatwierdzeniu układu, to powinno ono zawierać zastrzeżenie, że wierzytelności powoda są objęte układem.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości O. na rzecz T. K. kwotę 26.660,39 zł z ustawowymi odsetkami
za opóźnienie od dnia 27 października 2023 roku do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem,
że kwota 26.660,39 zł, obejmująca wyłącznie odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia, jest objęta układem dłużnika – pozwanego – z wierzycielami, zatwierdzonym prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 19 lutego 2024 roku, sygn. akt PL1P/GRz/3/2024.

Pochodną zmiany wyroku w punkcie 1 jest korekta rozstrzygnięcia w punkcie 2 wyroku w ten sposób, że Sąd Okręgowy zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości O. na rzecz T. K. kwotę 4.951,00 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty z tym zastrzeżeniem, że kwota 4.951,00 zł jest objęta układem dłużnika – pozwanego – z wierzycielami, zatwierdzonym prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 19 lutego 2024 roku, sygn. akt PL1P/GRz/3/2024.

W pozostałym zakresie apelacja pozwanego jako niezasadna podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach za instancję odwoławczą, Sąd Okręgowy orzekł na gruncie art. 100 k.p.c., obciążając kosztami tymi powoda, z uwagi na fakt, że pozwany osiągnął skutek apelacji – kwoty zasądzone wyrokiem nie będą mogły być egzekwowane, o ile układ zostanie w całości wykonany. Wobec powyższego Sąd Okręgowy zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 3.134,00 zł (1.134,00 zł – opłata od apelacji, 1,800,00 zł – wynagrodzenie pełnomocnika) tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego w postępowaniu apelacyjnym została ustalona z uwzględnieniem wartości przedmiotu zaskarżenia na podstawie § 2 pkt 5 w związku z § 10 ust. 1. pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w jego obecnym brzmieniu.

Z/

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda poprzez umieszczenie na portalu informacyjnym Sądu.

28.07.2025 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lena Barańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: