Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Łodzi

UZASADNIENIE

co do punktów: I.pkt 1,2 i II wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 września 2023 roku.

Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2022 roku Sąd Rejonowy oddalił powództwo D. S. przeciwko (...) spółka z o.o. w Ł. o zasądzenie kwoty 2.388 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu tytułem odszkodowania za utracone korzyści w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”. Na dochodzone roszczenie składała się kwotą 798 zł tytułem utraconego stypendium szkoleniowego i kwota 1.590 zł tytułem średniego kosztu zdobycia podobnych kwalifikacji na wolnym rynku.

Sąd Rejonowy oparł swoje rozstrzygnięcie o ustalenia, że w dniu 10 maja 2018 r. D. S. zawarł z (...) spółka z o.o. w Ł., jako realizatorem projektu, umowę o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”. Przedmiotem umowy było udzielenie uczestnikowi projektu wsparcia w formie identyfikacji potrzeb osób młodych pozostających bez zatrudnienia, poradnictwa zawodowego w zakresie planowania rozwoju kariery zawodowej i szkolenia umożliwiającego nabywanie kompetencji i kwalifikacji niezbędnych na rynku pracy. Wsparcie świadczone było w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

W myśl § 1 uczestnik projektu uczestniczył we wsparciu na zasadach i warunkach określonych w umowie, Regulaminie projektu i Wytycznych w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze rynku pracy na lata 2014- 2020.

Zgodnie z § 2 ust. 4 realizator projektu zobowiązany był do wypłaty uczestnikowi projektu stypendium szkoleniowego za udział w szkoleniu w wysokości równej iloczynowi ilości godzin uczestnictwa w szkoleniu i stawki godzinowej w wysokości 6,65 zł netto.

W myśl § 3 pkt. 5 regulaminu projektu „Z aktywizacją na Ty!” uczestnikiem projektu mogła być jedynie osoba, która przeszła pozytywnie proces rekrutacji i została zakwalifikowana do udziału w projekcie.

W dniu 11 maja 2018 r. doradca zawodowy zaopiniował negatywnie D. S. do dalszego uczestnictwa w projekcie. Swoją decyzję doradca zawodowy uzasadnił tym, że powód brał udział w wielu kursach, które nie przyczyniły się znalezienia przez niego pracy. Poza tym powód posiada osobowość zawodową o typie społecznym, czyli ukierunkowaną bardziej na pracę z ludźmi i ideami, a nie z danymi i analityką. W związku z tym D. S. nie uzyskał rekomendacji doradcy zawodowego.

Pismem z dnia 21 maja 2018 r. pozwany poinformował D. S. o podjęciu decyzji o przerwaniu dalszego udziału powoda w projekcie na podstawie analizy opinii doradcy zawodowego. W ocenie doradcy zawodowego umiejętności i osobowość powoda nie kwalifikowały go do wzięcia udziału w szkoleniu administratora baz danych z certyfikatem (...). Ponieważ powód ukończył już pozostałe szkolenia objęte projektem, pozwany uznał dalszy udział powoda w projekcie za bezcelowy.

Pismem z dnia 3 czerwca 2018 r. D. S. wezwał pozwanego do natychmiastowego przywrócenia go do uczestnictwa w projekcie „Z aktywizacją na Ty!” i umożliwienie odbywania szkolenia „Administratora baz danych z certyfikatem (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd I instancji ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwości ani rzetelności ich sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron.

Natomiast Sąd Rejonowy pominął wnioski dowodowe zawarte w piśmie procesowym powoda z 14 kwietnia 2022 r. o zobowiązanie pozwanego do dostarczenia ankiety zastosowanej do badania przez doradcę zawodowego i wydanej przez niego opinii, podania danych osobowych doradcy zawodowego, zwrócenie się do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K. o udzielenie informacji o koszcie kursu administratora baz danych, a także o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu doradztwa zawodowego na okoliczność prawidłowości działania doradcy zawodowego. Wymienione wnioski dowodowe w ocenie Sądu zmierzały do wykazania faktów nieistotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Ankieta zastosowana do badania służyła do wydania przez doradcę zawodowego opinii, która była podstawą do podjęcia przez pozwanego decyzji o wykluczeniu powoda z dalszego udziału w projekcie. Opinie wydane przez doradcę zawodowego złożył sam powód. Z uwagi na bezzasadność roszczenia powoda co do zasady, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia, wartość kursu administratora baz danych nie miała żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Podobnie Sąd ocenił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu doradztwa zawodowego, gdyż przedmiotem oceny była prawidłowość działania pozwanego, a nie doradcy zawodowego, którego opinią strona pozwana była związana.

Zdaniem Sądu Rejonowego powództwo było bezzasadne.

Sąd wskazał, że dokonane pismem powoda z dnia 25 maja 2022 r. rozszerzenie powództwa z tytułu średniego kosztu zdobycia na wolnym rynku kwalifikacji administratora baz danych z kwoty 1.590 zł do kwoty 3.000 zł, jest niedopuszczalne. Do przedmiotowej sprawy z uwagi na wartość przedmiotu sporu, zastosowanie znajdą przepisy o postępowaniu uproszczonym. Wobec tego zgodnie z treścią art. 505 ⁴ § 1 kpc zmiana powództwa jest niedopuszczalna, a przepisów art. 75–85 oraz art. 194–196 i art. 198 nie stosuje się.

W przedmiotowej sprawie bezspornym między stronami był fakt zawarcia pomiędzy D. S., a (...) spółka z o.o. w Ł., umowy o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”. Przypomnieć należy, że przedmiotem umowy było udzielenie uczestnikowi projektu wsparcia w formie identyfikacji potrzeb osób młodych pozostających bez zatrudnienia, poradnictwa zawodowego w zakresie planowania rozwoju kariery zawodowej i szkolenia umożliwiającego nabywanie kompetencji i kwalifikacji niezbędnych na rynku pracy. Co istotne udział w projekcie „Z aktywizacją na Ty!” był współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z § 1 łączącej strony umowy, uczestnik projektu uczestniczył we wsparciu na zasadach i warunkach określonych w umowie, Regulaminie projektu i Wytycznych w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze rynku pracy na lata 2014- 2020. Z kolei § 3 pkt. 5 regulaminu projektu „Z aktywizacją na Ty!” stanowił, że uczestnikiem projektu może być jedynie osoba, która przeszła pozytywnie proces rekrutacji i została zakwalifikowana do udziału w projekcie. D. S. spełniał wymogi formalne postawione dla uczestnika projektu „Z aktywizacją na Ty!”, złożył wymagane przez realizatora projektu dokumenty, w związku z czym zawarto z nim umowę o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego. W ramach umowy realizator projektu udzielił powodowi wsparcia w postaci identyfikacji potrzeb osób młodych pozostających bez zatrudnienia oraz poradnictwa zawodowego w zakresie planowania rozwoju kariery zawodowej. D. S. spotkał się z doradcą zawodowym, z którym przeprowadził rozmowę oraz przedstawił wypełnione przez siebie ankiety i dokumenty. Na tej podstawie doradca zawodowy określił możliwości i predyspozycje powoda do podjęcia zatrudnienia, co stanowiło wykonanie części umowy o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”. Trudno podzielić zarzuty D. S. co do braku kwalifikacji po stronie doradcy zawodowego, gdyż była to osoba zatrudniona przez pozwanego na podstawie zapytania ofertowego upublicznionego na stronie internetowej projektu i beneficjenta, co świadczy o tym, że osoba zatrudniona na stanowisku doradcy zawodowego musiała spełniać wymogi stawiane w dokumentacji konkursowej. Również z treści odpowiedzi na pozew wynika, że doradca zawodowy, który zaopiniował powoda posiadał zarówno odpowiednie wykształcenie, gdyż ukończył psychologię na Uniwersytecie (...) właśnie ze specjalnością psychologii doradztwa zawodowego i organizacji, jak i doświadczenie zawodowe na stanowisku doradcy zawodowego.

Pomimo pozytywnego przejścia przez D. S. procesu rekrutacji, co doprowadziło do zawarcia pomiędzy stronami umowy o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”, powód na skutek negatywnej opinii doradcy zawodowego nie został zakwalifikowany do dalszego udziału w projekcie. Swoją ocenę doradca zawodowy uzasadnił pisemnie dwoma argumentami. Po pierwsze pomimo wzięcia przez D. S. udziału w szeregu kursów finansowanych zarówno przez urzędy pracy, jak i ze środków unijnych, m.in. kurs przedstawiciela handlowego, kurs kadry i płace, kurs operatora wózków widłowych i kurs operatora koparko- ładowarki, powód nie podjął żadnego zatrudnienia, a przede wszystkim powód sam nie wierzył w znalezienie zatrudniania i zamierzał wziąć udział w kursie administratora baz danych tylko dlatego, że jeszcze w nim nie uczestniczył. Drugą okolicznością, która zadecydowała o negatywnej ocenie doradcy zawodowego były wyniki analizy profilu osobowości zawodowej powoda. W ocenie doradcy zawodowego u powoda przeważa typ społeczny osobowości zawodowej, a więc ukierunkowany na pracę z ludźmi i ideami. Zdaniem doradcy zawodowego odpowiednia dla powoda byłaby praca z młodzieżą i organizacja warsztatów terenowych. W związku z tym doradca zawodowy ocenił dalszy udział powoda w projekcie i szkoleniach za bezcelowy i odmówił udzielenia rekomendacji.

Wobec powyższej, jednoznacznej opinii doradcy zawodowego, strona pozwana miała podstawy do podjęcia decyzji o przerwaniu dalszego udziału D. S. w projekcie, o czym powód został poinformowany pismem z dnia 21 maja 2018 r. W ocenie Sądu Rejonowego w realizacji łączącej strony umowy o udzielenie wsparcia doradczo- szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!”, można wyróżnić dwa związane ze sobą etapy. Pierwszy polegający na udzieleniu uczestnikowi projektu wsparcia w formie identyfikacji potrzeb osób młodych pozostających bez zatrudnienia i poradnictwa zawodowego w zakresie planowania rozwoju kariery zawodowej oraz drugi w postaci szkolenia umożliwiającego nabywanie kompetencji i kwalifikacji niezbędnych na rynku pracy. Pierwszy etap umowy został zrealizowany. Powód po spełnieniu wymogów formalnych spotkał się z doradcą zawodowych, który na podstawie przeprowadzonej rozmowy oraz analizy testów i ankiet określił profil osobowości zawodowej powoda. Dopiero po wydaniu opinii przez doradcę zawodowego stało się możliwe dokonanie przez pozwaną spółkę, będącą realizatorem projektu, prawidłowej oceny, czy powód powinien zostać zakwalifikowany do wzięcia udziału w szkoleniu na administratora baz danych. Trudno przyjąć, aby taką weryfikację strona pozwana była w stanie prawidłowo przeprowadzić wyłącznie na podstawie dokumentów złożonych wstępnie przez powoda. Zatem to dopiero ocena dokonana przez doradcę zawodowego miała w tym zakresie decydujące znaczenie. Przy czym pozycję doradcy zawodowego należy postrzegać jako niezależnego od realizatora projektu, czy też jego uczestnika, eksperta, którego opinia decyduje o zakwalifikowaniu danej osoby do dalszego udziału w projekcie. Ponieważ D. S. brał już udział w pozostałych 2 szkoleniach przewidzianych w projekcie, jego dalszy udział w projekcie był niemożliwy. Należy również zauważyć, że (...) spółka z o.o. w Ł. był wyłącznie realizatorem projektu współfinansowanego ze środków europejskich funduszy społecznych, zatem musiał respektować opinię niezależnego doradcy zawodowego, aby w ten sposób uchronić się przed zarzutem niewłaściwego wydawania funduszy unijnych lub odmową zapłaty za udział powoda w kursie administratora baz danych.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód, który zaskarżył w całości. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1. Sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału wskutek naruszenia przepisów postępowania cywilnego, a mianowicie:

- art. 233 § 1 k.p.c poprzez dowolną ocenę treści umowy o udzielenie wsparcia doradczo-szkoleniowego w ramach projektu „Z aktywizacją na Ty!" i Regulaminu projektu „Z aktywizacją na Ty!" oraz obowiązków pozwanego wynikających zarówno z Umowy jak i z Regulaminu i w rezultacie uznanie, że pozwany był uprawniony do wykluczenia powoda z projektu.

2. Niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia: - art. 235 (2) § 1 pkt 2 w zw. z art. 227 k.p.c przez:

a) niezasadne oddalenie zmierzających do wyjaśnienia istoty sprawy wniosków dowodowych tj. wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego w zakresie doradztwa zawodowego i sporządzania Indywidualnych P. Działania, w celu weryfikacji opinii doradcy zawodowego działającego na zlecenie pozwanego i określenie predyspozycji powoda do pracy w charakterze administratora baz

b) całkowite pominięcie argumentów powoda zawartych w pismach przygotowawczych z 14.04.2022 r. oraz z 12.05.2022 r., a także pominięcie przy rozpoznaniu sprawy załączonych przez powoda dokumentów,

c) nieuwzględnienie przez Sąd wniosku powoda o zobowiązanie pozwanego do przedstawienia ankiety według której doradca zawodowy przeprowadził badanie w celu wykazania, że zastosowane przez pozwanego narzędzie badawcze nie było odpowiednie dla udzielenia wsparcia doradczo-szkoleniowego osobom w grupie wieki wiekowej, do której na ej należy powód,

Wskazując na powyższe zarzuty wnosił o zmianę wyroku i zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego dochodzonej kwoty.

Ponadto wnosił o:

1.  nieobciążanie powoda kosztami postępowania przed Sądem II instancji:

2.  przyznanie pełnomocnikowi powoda ustanowionemu z urzędu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych, oświadczam że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest w części zasadna i skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku.

W pierwszej kolejności należało stwierdzić, że przedmiotowa sprawa była rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym i z tego względu, zgodnie z przepisem art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., uzasadnienie wyroku sądu odwoławczego powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Nadto, uproszczenie procedowania znalazło także swój wyraz w przyjęciu modelu "apelacji uproszczonej" jako środka prawnego zabezpieczającego zbadanie legalności rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Stosownie do art. 505 ⁹ § 11 k.p.c. apelację można oprzeć na zarzutach naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.

Na wstępie należy wskazać, że ustalenia faktyczne Sądu I instancji, są nie pełne bowiem w nich pominięto, że zgodnie z § 4 umowy o udzielenie wsparcia doradczo – szkoleniowego w ramach w/w projektu :

l. uczestnik projektu może rozwiązać umowę w każdym momencie na zasadach określonych w Regulaminie projektu, co jest jednoznaczne z zaprzestaniem uczestnictwa w Projekcie.

2. realizator projektu może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym przypadku gdy:

a) uczestnik projektu nie wywiąże się ę z wymaganego uczestnictwa we wsparciu, określonego w Regulaminie projektu,

b) uczestnik projektu nie wypełni, bez usprawiedliwienia, jednego ze swych zobowiązań i po otrzymaniu pisemnego upomnienia nadal ich nie wypełnia lub nie przedstawia, w ciągu 14 dni kalendarzowych, stosownych wyjaśnień,

c) uczestnik projektu przedstawi fałszywe lub niepełne oświadczenie w celu uzyskania wsparcia w ramach projektu,

d) uczestnik projektu zaprzestanie kontaktu z realizatorem projektu i w ciągu 14 dni kalendarzowych nie nawiąże go mimo pisemnego upomnienia.

Ponadto Sąd pominął istotne postanowienia regulaminu zawarte w § 3 zgodnie z którymi kwalifikowalność osób zgłaszających chęć udziału w projekcie weryfikowana jest przez Kierownika projektu na I etapie rekrutacji do projektu na podstawie złożonego formularza rekrutacyjnego i załączonych dokumentów.

Powyższe zapisy umowy jak i regulaminu stanowią, że po odbyciu przez powoda pozytywnie I etapu rekrutacji, pozwany nie był uprawniony do rozwiązania z powodem umowy, którą zawarł dnia 10 maja 2018 roku o udzielenie wsparcia doradczo szkoleniowego w ramach projektu „ Z aktywizacją na ty”. Z całą pewnością nie mogło dojść do rozwiązania pomiędzy powodem a pozwanym umowy z przyczyn wskazanych przez pozwanego a mianowicie na postawie podjęcia decyzji o przerwaniu dalszego udziału przez powoda w projekcie na podstawie analizy doradcy zawodowego o niekwalifikowaniu powoda do wzięcia udziału w szkoleniu administratora baz danych, bowiem takiej podstawy rozwiązania umowy nie przewidywała umowa ani też regulamin. D. S. spełniał wymogi formalne postawione dla uczestnika projektu „Z aktywizacją na Ty!”, złożył wymagane przez realizatora projektu dokumenty. Tym samym powód został zakwalifikowany do projektu, odbył I etap rekrutacji i została podpisana z nim umowa o udzielenie wsparcia doradczo szkoleniowego w ramach projektu „ Z aktywizacją na ty”.

Powyższe wskazuje, że okazał się zasadny zarzut naruszenia art. 233§1 k.p.c. poprzez niewszechstronną, wybiórczą i fragmentaryczną ocenę materiału dowodowego, co skutkowało ogólną błędną oceną dowodów i pominięciem okoliczności mających istotne znaczenie dla odpowiedzialności pozwanego. Skoro nie było podstaw do przerwania udziału powoda w projekcie i nie zasadnie została rozwiązania z powodem umowa o udział w tym projekcie, to powodowi należy się odszkodowanie. Wskazać należy, iż szkodę w rozumieniu art. 361 k.c. stanowi różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po wystąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by w jego majątku istniał, gdyby zdarzenie nie nastąpiło. Powód na skutek przerwania jego uczestnictwa w projekcie został pozbawiony możliwości uzyskania stypendium. Zgodnie bowiem z § 2 ust. 4 realizator projektu zobowiązany był do wypłaty uczestnikowi projektu stypendium szkoleniowego za udział w szkoleniu w wysokości równej iloczynowi ilości godzin uczestnictwa w szkoleniu i stawki godzinowej w wysokości 6,65 zł netto. Skoro szkolenie przewidywało 120 godzin to powód powinien otrzymać stypendium szkoleniowe w kwocie 798 zł (120x6,65 zł). Na skutek przerwania przez pozwanego uczestnictwa powoda w tym projekcie, powód poniósł szkodę w wysokości utraconego stypendium szkoleniowego. Dlatego też Sąd Okręgowy zasadził na rzecz powoda tytułem odszkodowania w/w kwotę w punkcie I podpunkt 1. Wyroku. Od zasądzonej kwoty należały się powodowi odsetki z tytułu opóźnienia. Podstawą zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od zasądzonego roszczenia stanowi art. 481 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi; jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie. Rozstrzygając o odsetkach należało uwzględnić, że żądanie odszkodowania z tytułu nieuprawnionego rozwiązania umowy dotyczy świadczenia bezterminowego, o jakim mowa w art. 455 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Skoro powód uprzednio nie wzywał pozwanego do zapłaty odszkodowania, to odsetki zasądzono od następnego dnia po doręczeniu odpisu pozwu, doręczenie odpisu pozwu nastąpiło dnia 30 września 2021 roku, odsetki zaś zasądzono od dnia 1 października 2021roku.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak w punkcie I wyroku.

W pozostałej części powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione o czym orzeczono w punkcie I podpunkt 2 wyroku. Powód nie udowodnił, że poniósł szkodę w kwocie 1.590 zł z tytułu średniego kosztu zdobycia podobnych kwalifikacji na wolnym rynku. Wbrew ciążącemu na stronie powodowej ciężarowi procesowemu wynikającemu z art. 6 k.c., powód nie przedstawił żadnych dowodów, że ukończył taki kurs i poniósł koszt z tego tytułu. Ponadto nie wiadomo, czy powód ukończyłby pozytywnie powyższy kurs. Zgłoszone zaś przez podwoda wnioski dowodowe nie zmierzały do oszacowania faktycznie poniesionej przez niego szkody majątkowej i zasadnie wnioski te zostały pominięte przez Sąd I instancji.

Reasumując powód nie wykazał, że poniósł uszczerbek majątkowy z powodu nieukończenia tegoż kursu. Tym samym apelacja w pozostałym zakresie podlegała oddaleniu jako niezasadna na postawie art. 385 k.p.c. o czym orzeczono w punkcie II wyroku.